Οι κουραμπιέδες και τα μελομακάροντα είναι δύο γλυκά απόλυτα συνυφασμένα με τα ελληνικά Χριστούγεννα. Το μελομακάρονο ή μελομακάρουνο παρασκευάζεται βασικά από αλεύρι ή σιμιγδάλι, ζάχαρη, ξύσμα ή και χυμός πορτοκαλιού, κονιάκ, κανέλα και άλλα αρωματικά, λάδι, μέλι και νερό. Εκείνο με το αλεύρι έχει πιο μπισκοτένια υφή, ενώ το άλλο με σιμιγδάλι μελώνει περισσότερο. Συχνά γίνονται γεμιστά με καρύδι, δαμάσκηνο ακόμη και κάστανο, ενώ οι πιο σύγχρονες εκδοχές το θέλουν και βουτηγμένο σε σοκολάτα.
Το όνομα του κουραμπιέ προέρχεται από το τούρκικο Kurabiye που είναι ένα γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και ζάχαρη-άχνη. Ο παραδοσιακός αφράτος ελληνικός κουραμπιές περιέχει βούτυρο γάλακτος που του δίνει και το υπέροχο άρωμά του, καθώς και ροδόνερο ή ανθόνερο. Βάση της επιτυχίας του, λοιπόν, είναι το καλής ποιότητας φρέσκο βούτυρο, το φρέσκο αμύγδαλο (να μην ταγκίζει στη γεύση) και το επιμελημένο χτύπημα της ζύμης. Το αμύγδαλο ανάλογα με τη συνταγή και το σχήμα καβουρντίζεται και μπαίνει ολόκληρο ή σε κομματάκια.
Θερμιδικά, ένα παρόμοιο μεγέθους μελομακάρονο ή κουραμπιές έχουν πάνω-κάτω την ίδια θερμιδική αξία, περίπου 200 θερμίδες. Απλά τα μελομακάρονα έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά, ενώ είναι πιο πλούσια σε απλά σάκχαρα (μέλι και ζάχαρη). Ντ.Κ.
