Παρά το γεγονός ότι το γεωγραφικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας έχει δικαίωμα σε τρεις οίνους με Ονομασία Προέλευσης, για τον μέσο καταναλωτή αποτελεί terra incognita. Οι περισσότεροι συνδέουν το γεωγραφικό αυτό διαμέρισμα με το σιτάρι, το βαμβάκι και τα φρούτα (Πήλιο) και ελάχιστα με το κρασί. Είναι βέβαια γεγονός ότι η ονομασία προέλευσης Μεσενικόλα (Ν. Καρδίτσας) είναι αρκετά πρόσφατη και μάλλον ακόμα άγνωστη στους πολλούς. Σε ότι έχει σχέση με την Ονομασία Προέλευσης Ραψάνη (Ν. Λάρισας) αν και τα κρασιά της περιοχής έχουν και φήμη και παράδοση, η απαξίωση του Τοπικού Συνεταιρισμού είχε καταστροφικά αποτελέσματα. Η κατάσταση άρχισε να αναστρέφεται στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 όταν η εταιρία Τσάνταλη απέκτησε τον έλεγχο του συνεταιριστικού οινοποιείου. Τέλος, η ζώνη της Αγχιάλου (Ν. Μαγνησίας) και τα κρασιά με την εν λόγω Ονομασία Προέλευσης δεν έχει καταφέρει (πλην εξαιρέσεων) να δώσει πειστικά δείγματα ποιότητας. Παρά ταύτα, αν και ο κάμπος αποτελεί το κύριο γνώρισμα του διαμερίσματος η Θεσσαλία κάθε άλλο παρά αμελητέες δυνατότητες έχει σε επίπεδο παραγωγής ποιότητας και υπάρχουν παραδείγματα που το πιστοποιούν. Τόσο οι ορεινοί όγκοι που περιβάλλουν τον κάμπο (Πίνδος, Όλυμπος Όσσα, Πήλιο και Οθρύς) όσο και ορισμένα αλλά μικροοικοσυστήματα δίνουν τη βεβαιότητα για πολύ καλά αποτελέσματα.
Σε ποικιλιακό επίπεδο υπάρχει μία πολύ μεγάλη γκάμα, η οποία κατανέμεται στους τέσσερις νομούς ως εξής : Στο νομό Λάρισας, στην περιοχή της Ραψάνης επικρατούν το Ξινόμαυρο, το Σταυρωτό και το Κρασάτο. Από αυτές παράγεται και το ομώνυμο κρασί. Αντίθετα, στην περιοχή του Τύρναβου επικρατούν ο Ροδίτης και το Μοσχάτο Αμβούργου. Η συγκεκριμένη όμως περιοχή φημίζεται κυρίως για το τσίπουρο και ελάχιστα για το κρασί. Στα Δυτικά του νομού Λαρίσης ο νομός Τρικάλων έχει περιορισμένη σημασία από αμπελουργική άποψη και ποικιλιακό δυναμικό που εμπλέκει το Ροδίτη με άλλες μικρότερης εμβέλειας ποικιλίες. Λίγο νοτιότερα στο νομό Καρδίτσης επικρατούν το Σαββατιανό, το Μπατίκι, το Μοσχάτο Αμβούργου και φυσικά το Μαύρο Μεσενικόλα από το οποίο προέρχεται και το ερυθρό κρασί Ονομασίας Προέλευσης με το ίδιο όνομα. Τέλος, στο νομό Μαγνησίας όπου βρίσκεται και η ζώνη της Αγχίαλου επικρατούν κατά κύριο λόγο το Σαββατιανό και ο Ροδίτης.
Εκτός από τους τρεις οίνους με δικαίωμα σε Ονομασία Προέλευσης η Θεσσαλία έχει δικαίωμα σε επτά οίνους με ένδειξη Τοπικός Οίνος. Από αυτούς ο ένας είναι διαμερισματικός.
Θεσσαλικός Τοπικός Οίνος
Νομός Λάρισας
Ο.Π.Α.Π. Ραψάνη
Οίνος ερυθρός ήσυχος (χωρίς CO2) που σε επίπεδο γλυκύτητας είναι ξηρός. Σε ποικιλιακό επίπεδο προέρχεται από Σταυρωτό, Κρασάτο και Ξινόμαυρο.
Τοπικός Οίνος Τύρναβου
Τοπικός Οίνος Κρανιάς
Τοπικός Οίνος Κράννωνος
Νομός Καρδίτσας
Ο.Π.Α.Π., Μεσενικόλα
Οίνος ερυθρός ήσυχος (χωρίς CO2) που σε επίπεδο γλυκύτητας είναι ξηρός. Σε ποικιλιακό επίπεδο προέρχεται από 70% Μαύρο Μεσενικόλα και 30% Syrah.
Τοπικός Οίνος Καρδίτσας
Νομός Τρικάλων
Τοπικός Οίνος Μετεώρων
Νομός Μαγνησίας
Ο.Π.Α.Π. Αγχίαλος
Οίνος λευκός ήσυχος (χωρίς CO2) που σε επίπεδο γλυκύτητας είναι ξηρός. Σε ποικιλιακό επίπεδο προέρχεται από 50% και 50% Σαββατιανό.
Τοπικος Οίνος Μαγνησίας
Δ.Κ.
