Αν και όλοι θεωρούμε ότι τα μοριακά κοκτέιλ προέκυψαν από τη μοριακή κουζίνα, εντυπωσιάζεσαι όταν συνειδητοποιείς στο πρώτο βιβλίο cocktail του Jerry Thomas το 1862 ότι περιέχεται μια συνταγή για ζελέ punch, που ουσιαστικά δεν είναι άλλο από μοριακό cocktail.
Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, η μεγάλη μόδα της μοριακής γαστρονομίας μπήκε και στο χώρο του κοκτέιλ, δημιουργώντας τα μοριακά κοκτέιλ και τη λεγόμενη Molecular mixology. Η ουσία είναι ότι χρησιμοποιούνται επιστημονικές τεχνικές και αναλύσεις για να προκύψει το τελικό αποτέλεσμα. Οι αφροί , τα ζελέ, οι υφές, οι πυκνότητες των ατμών, οι ικανότητες παγώματος του πάγου, καραμελώματα και άλλα τέτοια, είναι κάποια από τα στοιχεία με τα οποία ασχολούνται οι μοριακοί mixologists. Ωστόσο, η τάση αυτή δεν έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και αφορά πολύ λίγο κόσμο.
Όπως λέει και ο Gary Regan, κορυφαίος mixologist, τα μοριακά κοκτέιλ είναι κάτι σοβαρό που πρέπει να μείνει στα χέρια των πολύ λίγων που ξέρουν να το χειριστούν σωστά, γιατί τα τελευταία χρόνια κάποιοι bartenders ξέφυγαν προσπαθώντας να παραείναι δημιουργικοί. Από την άλλη, στοιχεία της Μolecular mixology συχνά χρησιμοποιούνται καθαρά για λόγους εντυπωσιασμού, όπως το υγρό άζωτο, που συνήθως χρησιμοποιείται για να παγώσει το ποτό, μια τεχνική που χρησιμοποιεί ευρέως ο διάσημος mixologist Dale de Groof.
