"Da"
Το πολυβραβευμένο αυτοβιογραφικό έργο του Ιρλανδού συγγραφέα Χιου Λέοναρντ "Da” ανεβαίνει ξανά στο Θέατρο Ιλίσια από τις 6 Οκτωβρίου, ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία της προηγούμενης θεατρικής σεζόν. Ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο οποίος έχει βρει τις λεπτές ισορροπίες –υφολογικές και ερμηνευτικές– που απαιτούνται προκειμένου να φωτιστούν σωστά οι διαφορετικές πτυχές του έργου, ερμηνεύει τον ομώνυμο και πρωταγωνιστικό ρόλο που αγάπησε το κοινό. Μαζί του οι Μιχάλης Οικονόμου, Γιώργος Σουξές, Νεκταρία Γιαννουδάκη, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Λάμπρος Κωνσταντέας και Βασίλης Παπαδημητρίου. Στο ρόλο της μητέρας, η Ταμίλα Κουλίεβα. Όνειρα, συγκρούσεις, απογοητεύσεις και χαρές έρχονται στο μυαλό του συγγραφέα και δημιουργούν "σκηνές" επί σκηνή, όπου το φανταστικό συνδέεται με το πραγματικό και γεννούν μια θεατρική πανδαισία χρωμάτων.
"Ο Μισάνθρωπος"
Στο θέατρο Εμπορικόν θα δούμε για δεύτερη συνεχή χρονιά, όπως ήταν αναμενόμενο, τον "Μισάνθρωπο" του Μολιέρου με την ευδιάκριτη υπογραφή του Γιάννη Κακλέα, τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στον επώνυμο ρόλο του σκεπτικιστή, κυνικού Αλσέστ και την Ευγενία Σαμαρά στο ρόλο της Σελιμέν. Ο γνωστός σκηνοθέτης παρέμεινε πιστός στη σκηνοθετική του ταυτότητα και παρέδωσε μια "σύγχρονη εκδοχή της πικρής μολιερικής κωμωδίας που διαβάζει με σκεπτικισμό τον κεντρικό ήρωα, επεμβαίνοντας σε αυτήν ώστε να εκθέσει τους προβληματισμούς που του γεννάει”, διαβάζουμε στην κριτική του "α”. Το έργο σχολιάζει τις ολέθριες συνέπειες της υποκρισίας και της σάπιας αστικής κοινωνίας όπου κυριαρχεί το φαίνεσθαι, ο ναρκισσισμός, η αδικία, ο σεξισμός, η επίδειξη του πλούτου και η διαπλοκή, παραμένοντας τραγικά επίκαιρη. Συμπρωταγωνιστούν οι Στέλιος Ιακωβίδης, Αθηνά Μουστάκα, Θάνος Μπίρκος, Αυγουστίνος Κούμουλος, Αλέξης Φουσέκης, Κυριάκος Σαλής και η Φωτεινή Αθερίδου με δικά της σατιρικά κείμενα σε ρόλο σχολιαστή που δυναμιτίζει κάθε προσπάθεια σοβαροφάνειας των ηρώων του έργου.
"Η άνοδος του Αρτούρο Ούι"
Μία από τις πιο πολυσυζητημένες παραστάσεις της προηγούμενης σεζόν, η "Άνοδος του Αρτούρο Ούι” του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη επαναλαμβάνεται στον νέο και ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό θεατρικό χώρο του Ark στην Κυψέλη την επόμενη σεζόν. Με μπροστάρη τον Γιώργο Χρυσοστόμου στην καλύτερη στιγμή της πορείας του στο ρόλο του σκοτεινού Αρτούρο Ούι κι έναν εξαίρετο θίασο να πρωταγωνιστεί -Γιάννης Αναστασάκης, Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Κώστας Κορωναίος, Δαυίδ Μαλτέζε, Ερρίκος Μηλιάρης, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Μαρία Παρασύρη, Σωκράτης Πατσίκας, κ.ά.- ο Άρης Μπινιάρης έστησε μια παράσταση με αισθητική άποψη και ζωώδη ενέργεια πάνω στο αλληγορικό έργο για την άνοδο του ναζισμού, που εξελίσσεται με φόντο το γκανγκστερικό περιβάλλον της Αμερικής του μεσοπολέμου. Μία μακάβρια φάρσα που παίρνει τρομακτικά σύγχρονες διαστάσεις, μιλώντας για τους κινδύνους της ανεξέλεγκτης εξουσίας, με την υποβλητική μουσική σύνθεση του Αλέξανδρου Κτιστάκη να ενισχύει το κλίμα του έργου.
"Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού”
Η παράσταση-φαινόμενο σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα επιστρέφει για τρίτη χρονιά με τη δαιμονική της ενέργεια στο θέατρο Γκλόρια. Ο "Τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού” που τα τελευταία δύο χρόνια έγινε το απόλυτο talk of the town και κατέκτησε το βραβείο καλύτερης παράστασης, το πρώτο βραβείο σκηνοθεσίας για τον Γιάννη Κακλέα, το δεύτερο βραβείο ανδρικής ερμηνείας για τον Πάνο Βλάχο και όχι μόνο στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού 2022 από το "αθηνόραμα”, μετά τη μεγάλη καλοκαιρινή της περιοδεία που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, επαναλαμβάνεται σε νέο θεατρικό χώρο. Ο Πάνος Βλάχος αποδείχθηκε δεινός ερμηνευτής τραγουδώντας, παίζοντας μουσική και υπογράφοντας τους στίχους των τραγουδιών, στην παράσταση που έδωσε νέα πνοή στην εκρηκτική πολιτική σάτιρα του Νομπελίστα Ντάριο Φο, που τάσσεται κατά της βίας και της αυθαιρεσίας της εξουσίας. Η παράσταση βγάζει τη γλώσσα και μας ξεβολεύει με εμβόλιμες επικαιροποιημένες "σπόντες" για την αστυνομία, τη βία, την εξουσία, ακόμη και το ελληνικό θέατρο, εκπληρώνοντας το ζητούμενο του Φο για ένα θέατρο ζωντανό, μπουφονικό, σκεπτόμενο και διασκεδαστικό, που εκφράζει σκληρές αλήθειες, όπως διαβάζουμε στην αναλυτική κριτική του "α”. Επί σκηνής ανεβαίνουν επίσης οι Φοίβος Ριμένας, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Παναγιώτης Κατσώλης, Στέλιος Πέτσος και ο μουσικός Βάιος Πράπας.
"Sexy laundry"
Πώς διατηρείται ζωντανή η ερωτική επιθυμία σε έναν γάμο; Υπάρχουν μαγικές συνταγές; Και τι γίνεται όταν η σχέση βαλτώνει; Η επιτυχημένη feel-good κωμωδία της Μισέλ Ριμλ "Sexy laundry" σε σκηνοθεσία του Σπύρου Παπαδόπουλου με τον ίδιο και τη Ρένια Λουιζίδου επί σκηνής, επιστρέφει στο Θέατρο Κάππα τη νέα σεζόν 2023-24 και επιχειρεί να απαντήσει στα διαχρονικά ερωτήματα για τις σχέσεις. Οι δύο αγαπημένοι ηθοποιοί υποδύονται ένα ανδρόγυνο, τον Λάρι και την Άλις, που επιχειρεί να αναθερμάνει την ερωτική του ζωή στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου με ένα εγχειρίδιο του σεξ για αρχάριους ανά χείρας, αντιμετωπίζοντας τους φόβους και τις ανασφάλειές του μετά από 25 χρόνια γάμου και τρία παιδιά. Η ξεκαρδιστική, τρυφερή και βαθιά ανθρώπινη ιστορία της Καναδής συγγραφέα που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως, καταφέρνει με το χιούμορ και την ειλικρίνειά της να αγγίξει θεατές κάθε ηλικίας, γιατί όπως είπε και η Ρένια Λουιζίδου σε συνέντευξή της στο "α” όλοι μπορούν να βρουν κάτι που τους αφορά μέσα σε αυτή.
"Ο κύκλος των χαμένων ποιητών"
Ανάμεσα στις παραστάσεις που προκάλεσαν μεγάλες συγκινήσεις τον προηγούμενο θεατρικό χειμώνα είναι και ο "Κύκλος των χαμένων ποιητών" του Τομ Σούλμαν που συνεχίζεται στη σκηνή του θεάτρου Βρετάνια. Όταν μερικούς μήνες νωρίτερα μάθαμε πως ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης σκόπευε να μεταφέρει στη σκηνή το αγαπημένο φιλμ, αναρωτηθήκαμε πώς προσεγγίζεται ο Τζον Κίτινγκ στην μετά Ρόμπιν Ουίλιαμς εποχή; Η επιλογή να επωμιστεί ο Άκης Σακελλαρίου το ερμηνευτικό βάρος, πλαισιωμένος από μια ομάδα ταλαντούχων νεαρών, δικαίωσε την σκηνοθεσία η οποία κέρδισε και με το παραπάνω το στοίχημα με την ιστορία, και αυτό δεν είναι πάντα αυτονόητο. Με ανοιχτές ερμηνευτικές διαδρομές και ειλικρινείς στιγμές, η ελληνική θεατρική εκδοχή, πατώντας γερά στο πρωτότυπο αλλά και στα πόδια της, μπαίνει από τις 4 Οκτωβρίου στο δεύτερο της κύκλο. Παίζουν επίσης οι Σπύρος Τσεκούρας, Πάνος Ζυγούρος, Πάνος Κλάδης, Στέφανος Παπατρέχας, Ειρήνη Λαφαζάνη κ.ά.
"Φιλουμένα Μαρτουράνο"
Όταν η συζήτηση φτάνει στη "Φιλουμένα Μαρτουράνο", που παρακολουθήσαμε πέρυσι στο Θέατρο "Δημήτρης Χορν" με τη Μαρία Ναυπλιώτου στον ομώνυμο ρόλο και τον Μελέτη Ηλία σε εκείνον του Ντομένικο Σοριάνο, η ερώτηση είναι μία: Δράμα ή κωμωδία; Με εναλλαγές γέλιου και θλίψης, μονολόγων και πολυφωνίας, αγάπης και μίσους –όλα στον υπερθετικό βαθμό, μπορούμε να μιλάμε με βεβαιότητα για ένα ατόφιο δράμα με κοινωνικό πρόσημο, το οποίο αναδεικνύεται μέσα από την καλοκουρδισμένη παράσταση σε σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου που θα επιστρέψει στη σκηνή από το φθινόπωρο.Η Φιλουμένα ξεκίνησε ως πόρνη και κατέληξε ερωμένη του πλούσιου εμπόρου Ντομένικο. Έπειτα από 25 χρόνια διεκδικεί τη θέση που της αξίζει. Σε ένα άλλο κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο, όχι πολύ μακριά από το σημερινό, η πένα του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο εξερευνεί τα οικογενειακά και συζυγικά ήθη της Νάπολης, αποκαλύπτει ταξικές ανισότητες και στερεότυπα και τολμά να μιλά για γυναικεία χειραφέτηση. "Οι ζωηροί χαρακτήρες, η εναλλαγή των συναισθημάτων από το δράμα στην κωμωδία και από εκεί στη συγκίνηση, το συμφιλιωτικό φινάλε και το σημαντικό "μήνυμα" δίνουν στο έργο ισχυρό, όπως αποδεικνύεται, λαϊκό έρεισμα", διαβάζουμε στην κριτική του "α".
"Αξύριστα πηγούνια"
Τα "Αξύριστα πηγούνια" συνεχίζουν για τρίτο χρόνο στο Μικρό Χορν από 7 Οκτώβρη με τους Στάθη Σταμουλακάτο, Ηλία Βαλάση, Σπύρο Ασημένιο και Αντωνία Πιτουλίδου. Ο ελληνικός ωμός κοινωνικός ρεαλισμός, που διανύει τελευταία την πιο καλή του φάση, παραδίδει μια παράσταση γροθιά στο στομάχι από τον συγγραφέα Γιάννη Τσίρο, έναν άριστο παρατηρητή του καιρού του και τον σκηνοθέτη Γιώργο Παλούμπη, μάστορα στο είδος. Το έργο που μίλησε για ζητήματα πατριαρχίας, σεξισμού και εκμετάλλευσης πολύ πριν το MeToo, φέρνει στο κέντρο της δράσης τρεις άνδρες τη στιγμή που καλούνται να αναμετρηθούν με το άψυχο σώμα μιας νεαρής Ρωσίδας στρίπερ την οποία γνώριζε ο καθένας προσωπικά. Δεν μιλάμε απλά για μια παρατήρηση της αντιμετώπισης των γυναικών από τους άντρες, αλλά για ένα γενικότερο ξεγύμνωμα της ελληνικής κοινωνίας. Άραγε πόσα έχουν αλλάξει στην Ελλάδα από το 1996;
Διαβάστε την αναλυτική κριτική της παράσταση εδώ
"Το πάρτυ της ζωής μου"
Ένα "σκούπισμα ψυχής" κάνει τον τελευταίο ένα χρόνο η Ελένη Ράντου στο Θέατρο Διάνα με το αυτοβιογραφικό "Πάρτυ της ζωής μου". Η solo performance, προϊόν των βαθύτερων ψυχολογικών διεργασιών της ίδιας, συμπυκνώνει πενήντα περίπου χρόνια βιωματικού υλικού, μαζί με γενναίες δόσεις μυθοπλασίας, και αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που, από τα επτά της και για όλη την ενήλικη πορεία της, διατηρεί και εμπλουτίζει μια λίστα με πράγματα για τα οποία αξίζει να ζεις "νούμερο 1 παγωτό, νούμερο 2 μπουγέλα, νούμερο 3 το κόκκινο το χρώμα". Αντλώντας από το "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα" των Βρετανών Ντάνκαν ΜακΜίλαν και Τζόνι Ντόναχιου και με φόντο τα τραύματα της νεότερης Ελλάδας, από τη μεταπολίτευση ως το σήμερα, η Ράντου στήνει μια παράσταση μνήμης και αμνησίας και χαρίζει απλόχερα μαθήματα ζωής, σε σύμπραξη με τους String Demons επί σκηνής. Η παράσταση επιστρέφει από 20 Οκτωβρίου.
"Μπαμπάδες με ρούμι"
Η επιτυχία της βιτριολικής κωμωδίας με το θανάσιμο χιούμορ του αχτύπητου και κλασικού πλέον δίδυμου Μιχάλη Ρέππα - Θανάση Παπαθανασίου τον προηγούμενο χειμώνα οδηγούν ολοταχώς στην επανάληψη της τον φετινό. Μολονότι δεν πρόκειται για ένα σημερινό δείγμα γραφής τους, αλλά για κάτι που είδαμε λίγο πριν το γύρισμα της χιλιετίας, το περιεχόμενο παραμένει επικίνδυνα επίκαιρο, ενώ οι χαρακτήρες, που μοιάζουν μάλλον περισσότερο με το κατακάθι της νεοελληνικής κοινωνίας, πηδούν έξω από τις σελίδες του έργου και μέσα στη σφαίρα του εντελώς πραγματικού. Η Μαρια Λεκάκη, ο Κώστας Κόκλας, η Βίκυ Σταυροπούλου, η Σοφία Βογιατζάκη, η Τζόυς Ευείδη και ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης είναι οι αντι-ήρωες της διπλανής πόρτας. Τί να κάνουν άραγε στο Θέατρο Αλίκη από 4 Οκτωβρίου; Μα φυσικά, σερβίρουν "Μπαμπάδες με ρούμι"!
"Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου"
Στη γαλλική επαρχία της δεκαετίας του ’90, ένα αγόρι μεγαλώνει γνωρίζοντας τον ρατσισμό, τη βία, τη φτώχεια, την ομοφοβία, την απόρριψη του πατέρα. Είκοσι χρόνια αργότερα, το υλικό που συλλέχθηκε από την επώδυνη προσωπική διαδρομή του συγγραφέα - "εκδοτικό φαινόμενο" των γαλλικών γραμμάτων, Εντουάρ Λουί, μετουσιώνεται σε μια σπαρακτική όσο και ρεαλιστική κατάθεση ψυχής στο έργο "Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου". Η παράσταση της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων σε σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη πάνω στο "άξιο -όσο και σπάνιο- δείγμα ενός μάχιμου σύγχρονου θεάτρου που εκφέρει άποψη και θέση και λειτουργεί συνολικά έχοντας την επίγνωση πως η τέχνη είναι και πολιτική”, διέγραψε έναν εξαιρετικά επιτυχημένο κύκλο στο ΠΛΥΦΑ με τους Γιώργο Κισσανδράκη και Ντένη Μακρή επί σκηνής και από 4 Οκτωβρίου εντάσσεται στον προγραμματισμό του θεάτρου Προσκήνιο.
"Θέλω να σου κρατάω το χέρι"
Στο "Θέλω να σου κρατάω το χέρι" παρακολουθούμε πώς ένα νούμερο ένα χιτ των 60‘s δίνει την αφορμή για ένα μισο-αυτοβιογραφικό, μισο-μυθοπλαστικό (πάντα με τη βοήθεια της αστερόσκονης του θεάτρου) θεατρικό έργο, που εσωκλείει ζητήματα ανθρώπινων σχέσεων και εξισορρόπησης ρόλων των φύλων, παραπέμποντας στον Πίντερ και τον Μπέργκμαν. Μπαίνοντας κατά τη νέα σεζόν 2023-24 στον τρίτο τους χρόνο στο Θέατρο Άλφα – "Ληναίος-Φωτίου", το δίδυμο Τάσος Ιορδανίδης - Θάλεια Ματίκα (οι ίδιοι υπογράφουν ως συγγραφέας και σκηνοθέτις αντίστοιχα) θα συνεχίσει να υποδύεται δυο φανταστικούς ήρωες, που διατηρούν εξωσυζυγική σχέση και συναντιούνται σε ξενοδοχεία ημιδιαμονής σε ένα πολύ προσωπικό ανέβασμα, από 15 Σεπτεμβρίου.
Διαβάστε την αναλυτική κριτική της παράστασης εδώ
"Αινιγματικές παραλλαγές"
Τί είναι αυτό που κάνει μια παράσταση "επιτυχία"; Το έργο; Οι πρωταγωνιστές; Η σκηνοθεσία; Στην περίπτωση των "Αινιγματικών παραλλαγών", μάλλον όλα τα παραπάνω, μαζί. Ύστερα από μια προσωρινή παύση ενός έτους, ο Γιάννης Μπέζος με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη συναντούν ξανά τον σκηνοθέτη Σωτήρη Τσαφούλια και μεταφέρουν το μικρό τους δραματουργικό μπραντεφέρ στο Θέατρο Βεάκη από 25 Οκτωβρίου για να πιάσουν το νήμα από εκεί που το άφησαν. Οι ανθρώπινες σχέσεις μπαίνουν πάλι στο μικροσκόπιο. Αυτή τη φορά μας ενδιαφέρει η απομόνωση, ο φόβος και ο θάνατος, η αγάπη και η αποδοχή –όλα εκφράζονται μέσα από τις φαινομενικά αντίθετες θέσεις που αντιπροσωπεύουν οι δυο χαρακτήρες, ο σνομπ και δύστροπος νομπελίστας συγγραφέας, που ζει απομονωμένος σε ένα νησί, και ο "ψαρωμένος" δημοσιογράφος που έχει καταφθάσει για να του πάρει συνέντευξη, ερμηνείες για τις οποίες οι δύο πρωταγωνιστές απέσπασαν από κοινού το τρίτο βραβείο ανδρικής ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού 2022 από το "αθηνόραμα".
"Κάποιος να με προσέχει"
Μετά τη μεγάλη επιτυχία της προηγούμενης σεζόν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, το "Κάποιος να με προσέχει” του Φρανκ Μακγκίνες ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά, σε νέο χώρο, στο θέατρο Βεάκη από τις 16 Οκτωβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Η σκηνοθεσία της Αθανασίας Καραγιαννοπούλου "εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται, φωτίζει τους χαρακτήρες, παρακολουθεί την εναλλαγή των συναισθημάτων και της σκηνικής θερμοκρασίας, από το δραματικό στο κωμικό, και εμπλουτίζει την ατμόσφαιρα και με τις μουσικές επιλογές της” όπως διαβάζουμε στην κριτική του "α”. Ο Αντίνοος Αλμπάνης επιστρέφει στον ανανεωμένο θίασο με τους Σωτήρη Σκάντζικα και Δημήτρη Παπαγεωργίου.
"170 τετραγωνικά/Moonwalk"
Τα "170 τετραγωνικά/Moonwalk", με άξονα το εδώ και το τώρα της Ελλάδας, ξεδιπλώνει για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά από 14 Οκτωβρίου, μια ιστορία με πολύ αγωνία, χιούμορ και σκληρό ρεαλισμό, που συνδυάζει έντονες κωμικές και δραματικές στιγμές. ”Η πλοκή συνθέτει μια εντέλει συναρπαστική οικογενειακή ιστορία, που αποκαλύπτεται σταδιακά στον θεατή, του επιφυλάσσει αρκετές εκπλήξεις κι ένα άκρως δραματικό αλλά και ανοιχτό φινάλε, που τον αφήνει μεν μετέωρο για το "τι μέλλει γενέσθαι”, δεν αποκλείει όμως χαραμάδες αισιοδοξίας” όπως διαβάζουμε στη κριτική του "α". Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Παλούμπης και το κείμενο ο Γιωργής Τσουρής, ο οποίος συμπρωταγωνιστεί με τους Αμαλία Αρσένη, Ήβη Νικολαΐδου, Θανάση Ζερίτη και Ελένη Τσιμπρικίδου.
"Τα φώτα της πόλης"
Στη σκηνή "Κοτοπούλη" του Rex συνέβη κάτι πραγματικά μαγικό την προηγούμενη χειμερινή σεζόν: Ένα εμβληματικό φιλμ του βωβού κινηματογράφου μετατρέπεται σε μιούζικαλ εξαιρετικής ομορφιάς για τη σκηνή ενώ εγκιβωτίζει, ως ένα μεταθεατρικό σχόλιο, την ίδιο του τον εαυτό. Και όλα αυτά, ελλείψει πρόζας. Η παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου "Τα φώτα της πόλης", βασισμένη στον ομώνυμο μεσοπολεμικό μύθο του Τσάρλι Τσάπλιν, ξεφεύγει από τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τις μουσικοθεατρικές παραγωγές προτείνοντας μια διαφορετική εμπειρία θέασης, ξένη μεν για τα ελληνικά δεδομένα, σαρωτική και χειμαρρώδη δε για τα συναισθήματα που προκαλεί στην πλατεία. Η χορογράφος Αμάλια Μπένετ, στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο, καθοδηγεί έναν πολυπληθή θίασο στην πλήρη και αβίαστη αφομοίωση του βωβού κώδικα επαναχαράσοντας επάνω στα χνάρια του Τσάπλιν και αποθεώνοντας αγαπημένα στοιχεία της πρωτότυπης παραγωγής όπως το χιούμορ, τη γενναιοδωρία, την πίστη στην καλοσύνη, στο όνειρο, στον έρωτα. Μένει να δούμε αν θα επιστρέψουν στην επανάληψη της παράστασης οι Προκόπης Αγαθοκλέους, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Σαββίνα Γιαννάτου, Έκτορας Λυγίζος, Υβόννη Μαλτέζου, Κώστας Μπερικόπουλος κ.ά., η οποία μάλιστα αναμένεται να παιχτεί στο Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος”.
"Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ"
"Ένα έργο με ευρηματικότητα, υποδόρια κωμικό και πολιτικό, το οποίο ανήκει σε ένα είδος που οι Ρώσοι το ονομάζουν νέο παράλογο" είναι ο "Άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ" σύμφωνα με τον Γιώργο Κουτλή, ο οποίος το παρουσίασε τον περασμένο θεατρικό χειμώνα στο Εθνικό Θέατρο κι όπως μάθαμε πριν μερικούς μήνες θα επιστρέψει στο θέατρο Κιβωτός, ελπίζουμε με το ίδιο καστ. Η ιστορία καταπιάνεται με την παράλογη στιγμή στη ζωή ενός άνδρα (Άρης Μπαλής), όταν αυτός συλλαμβάνεται από τις αρχές (Δημήτρης Ήμελλος, Ελένη Κουτσιούμπα, Παναγιώτης Μανουηλίδης) χωρίς σαφή αιτία και υποβάλλεται σε μια ιδιότυπη ανάκριση που φτάνει ως το χορό. Στο πρώτο του θεατρικό έργο, ο Ντμίτρι Ντανίλοφ πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε ο Κάφκα και ο Όργουελ και το φέρνει μέσα στις σύγχρονες καπιταλιστικές εξουσίες, ασκώντας κριτική στην κυρίαρχη κουλτούρα που επιβάλλει να αντλείς ευχαρίστηση από ό,τι ζοφερό σε περιβάλλει και να έχεις απαραιτήτως θετική ενέργεια.
Διαβάστε την αναλυτική κριτική της παράστασης εδώ
"Σωτηρία με λένε"
Μετά από μια σειρά επιτυχημένων παραστάσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και ένα σύντομο πέρασμα από Κύπρο, το αφήγημα της Σοφίας Αδαμίδου "Σωτηρία με λένε", που ζωντανεύει στιγμές και αναμνήσεις από την πολυτάραχη και σχεδόν μυθιστορηματική ζωή της Σωτηρίας Μπέλλου, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία Γιώργου Παπαγεωργίου, ανοίγει νέο κύκλο από τις 19 Οκτωβρίου. Στον ομώνυμο ρόλο, η Κάτια Γκουλιώνη βουτάει στα άδυτα αυτής της σπουδαίας γυναικείας μορφής του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού, φέρνοντας "Πότε ντόρτια πότε εξάρες", γνωρίζοντας πότε τις δόξες δίπλα στον Τσιτσάνη και πότε το θάνατο στο διάστημα της νοσηλείας και της μοιραίας επέμβασης. Το παρελθόν γίνεται παρόν, ο πραγματικός και ο φαντασιακός κόσμος μπλέκονται μεταξύ τους και το Μικρό Χορν μεταμορφώνεται σε μια λαϊκή σκηνή, με τη βοήθεια των αδερφών Ξυντάρη.
"Οι 12 ένορκοι"
Οι θυμωμένοι "12 ένορκοι" του Ρέτζιναλντ Ρόουζ ("12 Angry Men") συνεχίζουν ακάθεκτοι από 30 Σεπτεμβρίου να μετατρέπουν το θέατρο Αλκμήνη σε δικαστικό μέγαρο φέρνοντας τους θεατές αντιμέτωπους με τις συνειδήσεις τους για ένατη χρονιά. Σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, οι Τάσος Γιαννόπουλος, Δημήτρης Δεγαΐτης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Βαγγέλης Κρανιώτης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάσος Παπαδόπουλος, Ορέστης Τρίκας, Βασίλης Φακανάς άλλοτε συγκρούονται κι άλλοτε ταυτίζονται, στην παράσταση-σταθμό για τη σκηνοθέτιδα αφού υπήρξε η τρίτη της παράσταση. Ποια θα είναι η ετυμηγορία τους; Και με τι "κόστος” για τον καθέναν από αυτούς; Πολύτιμες προσθήκες στον φετινό θίασο είναι οι ηθοποιοί Πήτερ Ραντλ και Αντώνης Βαρθαλίτης.
"Απλή μετάβαση"
Το σύγχρονο ελληνικό μιούζικαλ των Γεράσιμου Ευαγγελάτου και Θέμη Καραμουρατίδη που ανέβηκε για πρώτη φορά το 2019, επιστρέφει στο Θέατρο Ακροπόλ από τις 9 Οκτωβρίου για 10 συλλεκτικές παραστάσεις. Όπως διαβάζουμε στην κριτική του "α”, η "Απλή μετάβαση" "έχει χιούμορ, έχει συγκίνηση (κυρίως αυτή), έχει "αλήθεια", καθώς αποτυπώνει την πίκρα του ματαιωμένου νέου ανθρώπου που αγαπάει μεν τη χώρα του, αλλά έχει απηυδήσει μαζί της". Οι Μαρίζα Ρίζου, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Κωνσταντίνος Γαβαλάς και Χαρά Κεφαλά θα βρεθούν ξανά μαζί στη σκηνή με τους νεοφερμένους Γιάννη Καπελέρη, Πέγκυ Μανωλά, Βασίλη Μηλιώνη και Αντιγόνη Ψυχράμη, για να ερμηνεύσουν τους οκτώ ήρωες που ετοιμάζουν και πάλι τις βαλίτσες τους για να συναντήσουν τα όνειρά τους, τους φόβους και τις ανασφάλειές τους. Τη διεύθυνση της ορχήστρας αναλαμβάνει ο Αντώνης Παλαμάρης και τις χορογραφίες η Αμαλία Μπένετ.
"Μακριά από παιδιά"
Το τελευταίο έργο του Γιωργή Τσουρή "Μακριά από παιδιά” επιστρέφει στο Θέατρο Ιλίσια - Βολανάκης. Η παράσταση που την προηγούμενη θεατρική σεζόν συγκίνησε κοινό και κριτικούς, κάνει ξανά πρεμιέρα στις 12 Οκτωβρίου. Το "Μακριά από παιδιά”, είναι μια ιστορία για τα παιδιά που δεν έγιναν γονείς και για τους γονείς που παρέμειναν για πάντα παιδιά. Το έργο του Γιωργή Τσουρή σκηνοθετεί ο Γιώργος Παλούμπης "που σκηνοθετεί σταθερά τα έργα του Τσουρή, και της αντίστοιχου ύφους νεοελληνικής ρεαλιστικής δραματουργίας και συλλαμβάνει άμεσα τον ρυθμό και τις εναλλαγές του κλίματος". Μια ιστορία για τον απλό, καθημερινό άνθρωπο, που μια μοιραία μέρα "συναντάει” τα όρια της ύπαρξής του. Παίζουν οι: Γιωργής Τσουρής, Ελεάνα Καυκαλά, Σταύρος Μαρκάλας, Μιχαήλ Μελίσσης. Στο ρόλο της Αλίκης η Χριστίνα Τσάφου.
"Σεσουάρ για δολοφόνους"
Από τη νέα σεζόν 2023-24, το γνωστό κομμωτήριο ξεκινάει την επαναλειτουργία του για ακόμη μια χρονιά στο Θέατρο "Λαμπέτη", με δύο νέες προσθήκες. Το διαδραστικό "Σεσουάρ για δολοφόνους" και μοιράζει το "παιχνίδι" σε όλους, συνομιλώντας πολύ με το κοινό της, ανταλλάσσοντας κουβέντες, ερωτήσεις και απορίες για τους υπόπτους, με το μέγα ερώτημα να τίθεται ξανά: Ποιος είναι τελικά ο δολοφόνος της Αμαλίας Τσαλίκογλου; Όπως μας ενημέρωσε ο ηθοποιός Δημήτρης Μακαλιάς η παράσταση θα επιστρέψει από αρχές Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη, με τον ίδιο και τους Ιωάννη Απέργη, Αρετή Πασχάλη, Θανάση Βισκαδουράκη, Άνδρη Θεοδότου και Αλέξανδρος Παπατριανταφύλλου.
"Ο επισκέπτης"
Ο "Επισκέπτης" του Ερίκ Eμμανουέλ Σμιτ σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης" από 11 Οκτωβρίου με τον Μάνο Βακούση στον ρόλο του επισκέπτη, τον Φώτη Θωμαΐδη στο ρόλο του Φρόιντ, τη Μαρία Παπαλάμπρου ως Άννα Φρόιντ και τον Δημήτρη Παπαδάτο στο ρόλο του ξιωματικού. Μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του Φρόιντ, του πατέρα της ψυχανάλυσης, υπαρξιακά ζητήματα, ιδέες και αναζητήσεις συνθέτουν το κεντρικό κορμό του έργου το οποίο εντέλει αναζητά τα μυστήρια της ανθρώπινης φύσης, αλλά και τα μεγάλα ιδεολογικά και μεταφυσικά ερωτήματα της ύπαρξης.
"Κωσταλέξι"
Μετά από ένα επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων, η παράσταση "Κωσταλέξι" από την 812:Coal Theatre Company σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μωραΐτη, θα συνεχιστεί την επόμενη σεζόν 2023-24 σε νέο χώρο, στο ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων από τις 23 Οκτωβρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Με νέα σκηνοθετική ματιά και νέο υλικό που εμπλουτίζει τη δραματουργία της παράστασης, η Άλκηστις Νικολαΐδη, η Ζωγραφιά Μεντεσίδου και ο Κωνσταντίνος Μωραΐτης παρουσιάζουν, σε πρωτότυπο κείμενο που υπογράφουν η Έλενα Τριανταφυλλοπούλου και η Αρτεμις Ψιλοπούλου, την πραγματική ιστορία της Ελένης Καρυώτη που οι ίδιοι οι γονείς της κράτησαν σε εγκλεισμό για σχεδόν τρεις δεκαετίες στο χωριό Κωσταλέξι της Στερεάς Ελλάδας. "Η παράσταση μεταχειρίζεται στοιχεία από το θέατρο ντοκουμέντο, καθώς πραγματεύεται μια αληθινή υπόθεση, αλλά το ξεπερνάει, καταφέρνοντας να μην αναλωθεί σε μια στείρα αφηγηματική παράθεση γεγονότων, μαρτυριών ή πορισμάτων, αντιθέτως εστιάζει στο να αναδείξει τις παθογένειες που βρίσκονται πίσω από την ιστορία", σύμφωνα με την κριτική του "α".
"Φοβάμαι, ταυρομάχε"
Ένα συγκλονιστικό κείμενο από τον Χιλιανό συγγραφέα που έγινε η φωνή όλων των καταπιεσμένων, των περιθωριοποιημένων, όλων των αδικημένων είναι το "Φοβάμαι, ταυρομάχε" που θα δούμε ξανά από αρχές Οκτωβρίου. Ένα μανιφέστο για την ανατρεπτική δύναμη της αγάπης και της τρυφερότητας, ενάντια στην καταστολή των αυταρχικών καθεστώτων σε οτιδήποτε "διαφορετικό". Η Άννα Βαγενά η οποία υπογράφει εκτός της σκηνοθεσίας και τη θεατρική διασκευή, έχει δημιουργήσει μια ατμοσφαιρική παράσταση. Τον ρόλο της "Τρελής" ενσαρκώνει ο Νίκος Αρβανίτης που είναι "αδιαμφισβήτητα το σημείο αιχμής, καθώς σηκώνει την παράσταση στους ώμους του με μια ουσιαστική όσο και παθιασμένη ερμηνεία". Παίζουν: Σταμάτης Μπάκνης, Μικαέλα Δανά, Έλενα Μεντζέλου και ο Ανδρέας Κωνσταντινίδης στον ρόλο του Πινοσέτ.
"Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον"
Το τολμηρό πρώτο θεατρικό έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε η Βαλέρια Δημητριάδου για την ομάδα C for Circus την προηγούμενη σεζόν, το "Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον", επικεντρώνεται σε μία από τις ισχυρότερες μορφές έμφυλης βίας, το sex trafficking μέσα από την ιστορία μιας κοπέλας που πέφτει θύμα ενός τέτοιου κυκλώματος. Το αποτέλεσμα ήταν μια δυναμική παράσταση με εκρηκτική ατμόσφαιρα και έντονη την παρουσία της μουσικής και των τραγουδιών που σηματοδότησε τα 15 χρόνια πορείας της ομάδας, η οποία βουτά στο τεράστιο θέμα του trafficking φέρνοντας στο προσκήνιο το πραγματικό του μέγεθος. Σύμφωνα με την κριτική του "α”: "Το έργο διαγράφει μια επώδυνη κλιμακούμενη πορεία προς το απόλυτο αδιέξοδο, καθώς ξεκινάει με τη γνωριμία της Χλόης και του Πίτερ –και η παράσταση τροφοδοτείται από όλα τα θετικά συναισθήματα που κρύβει ένας έρωτας στην αρχή του– για να καταλήξει στον εγκλεισμό και τη σεξουαλική εκμετάλλευση της Χλόης”. Η παράσταση επιστρέφει στο Σύγχρονο Θέατρο από τις 20 Σεπτεμβρίου και για λίγες μόνο παραστάσεις μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου. Παίζουν οι ηθοποιοί Αθηνά Αλεξοπούλου, Βαγγέλης Αμπατζής, Παναγιώτης Γαβρέλας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μαρία Κατσανδρή, Χρύσα Κοτταράκου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Μαρία Προϊστάκη, Αθηνά Σακαλή, Θανάσης Χαλκιάς και ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης.
"Το φιλί της γυναίκας αράχνης"
Το "Φιλί της γυναίκας αράχνης" του Μανουέλ Πουίγκ επαναλαμβάνεται στο θέατρο Αλκμήνη από τις 9 Οκτωβρίου με τους Παντελή Καναράκη και Παναγιώτη Κατσίκη. Γραμμένο το μακρινό 1976 στο Μεξικό, το έργο εξερευνά τη σύνθετη και παράδοξη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δυο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους, με διαφορετικά πολιτικά πιστεύω και όνειρα ζωής, όταν αναγκάζονται να συνυπάρξουν στο ίδιο κελί φυλακής. "Είναι ένα πολιτικό μεν έργο αλλά πλημυρισμένο από συναίσθημα, γλύκα και τρυφερότητα μέσα από σκληρές καταστάσεις. Παρακολουθούμε τη ζωή δυο φυλακισμένων τη δεκαετία του εβδομήντα στην Αργεντινή κατά τη διάρκεια μιας σκληρής δικτατορίας. Δυο διαφορετικοί άνθρωποι, δυο ξένοι σε πρώτο επίπεδο, δυο κόσμοι που αρχικά δείχνουν να μην μπορούν να ενωθούν με τίποτα", όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του στο "α" πριν από λίγους μήνες ο Παντελής Καναράκης. Ο σκηνοθέτης Κοραής Δαμάτης φωτίζει μια σκοτεινή στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας και δείχνει τί μπορεί να συμβεί, όταν η ανθρωπότητα ωθείται στα όρια της.
"Τα κατά Μάρκον - Μια ρεμπέτικη λειτουργία”
Η παράσταση "Τα κατά Μάρκον - Μια ρεμπέτικη λειτουργία” που παίχτηκε τον Μάρτιο στο θέατρο Τόπος Αλλού, επιστρέφει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων τον Σεπτέμβριο. Οι δύο μορφές της ελληνικής λαϊκής μουσικής και του ρεμπέτικου, Μάρκος Βαμβακάρης και Μιχάλης Γενίτσαρης, μέσα από την συγκλονιστική αφήγηση του Τάκη Χρυσικάκου, σε κείμενο του Λάμπρου Λιάβα, θα ξυπνήσουν μνήμες και θα ξεδιπλώσουν σελίδες της πρόσφατης ιστορίας μας. Οι διηγήσεις και τα τραγούδια τους ξεκινάνε από την παλιά Σύρα του Μάρκου, για να καταλήξουν στον Πειραιά της εποχής του Μεσοπολέμου, όπου η σμυρναίικη σχολή παραχωρεί τη θέση της στο πειραιώτικο ρεμπέτικο. Σε μια εποχή κρίσιμη και μεταβατική για την Ελλάδα, με τους πρόσφυγες και τους εργάτες του λιμανιού να εξωθούνται στο περιθώριο, παρακολουθούμε τη μύησή τους στον κόσμο της "πιάτσας" και τη γεμάτη πάθος και ένταση ζωή του ρεμπέτη, με την ιδιαίτερη ιδεολογία, τις αξίες και τα σύμβολά της.
"Το κιβώτιο"
Έχοντας ταξιδέψει σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, όπως και στην Κύπρο, "Το κιβώτιο", το διασκευασμένο πολυσήμαντο μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου, ένα έργο-γροθιά στο στομάχι για τη σχέση ανάμεσα στην κάθε είδους εξουσία και στους απλούς ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια σ’ αυτήν, ανεβαίνει για όγδοη χρονιά στο Studio Μαυρομιχάλη από 3 Νοεμβρίου. Ο Φώτης Μακρής σε συνσκηνοθεσία με την Κλεοπάτρα Τολόγκου παρουσιάζει έναν εκπληκτικό μονόλογο, μέσα από τον οποίο καυτηριάζει τις πράξεις και παραλείψεις της εκάστοτε εξουσίας, η οποία, χωρίς καθόλου ηθικούς φραγμούς, απογυμνώνει τον άνθρωπο από τα δικαιώματά του. Kεντρικός ήρωας είναι ένας αντάρτης ο οποίος στα τέλη του Εμφυλίου αναλαμβάνει να μεταφέρει, μετά από εντολή του Γενικού Αρχηγείου, ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου. Ωστόσο, φτάνοντας στον προορισμό του, διαπιστώνεται ότι το κιβώτιο είναι άδειο.
Διαβάστε την αναλυτική κριτική της παράστασης εδώ
"Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς"
Αν τα πέντε χρόνια δεν ήταν αρκετά για να εξαντλήσουν την υποκριτική τους γκάμα παίζοντας κάθε χαρακτήρα στο σύμπαν του Ιβάν Ιλίτς, ο Γιώργος Γαλίτης και ο Θανάσης Κουρλαμπάς βαίνουν αισίως προς τον έκτο με αφετηρία τις 6 Οκτωβρίου. Γιατί, και ποιος δεν αγαπάει ένα καλό ντουέτο που τα κάνει όλα και συμφέρει; Ο "Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς", που παρουσιάστηκε σε πανελλήνια πρώτη στο Θέατρο Αλκμήνη, ανέδειξε τις αρετές μιας παραμελημένης τολστοϊκής δημιουργίας που περιγράφει την αναστάτωση και την εσωτερική κρίση που προκαλεί στον άνθρωπο η παρουσία του θανάτου. Συμμεριζόμενη την αγάπη μας για τους Ρώσους και τη μυθοπλασία τους, η σκηνοθέτις Κωνσταντίνα Νικολαΐδη δραματοποιεί την, γεννημένη για το θέατρο και βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, νουβέλα της ύστερης ωριμότητας του μεγάλου Ρώσου και προσφέρει μια παράσταση καταπληκτική για την πληρότητα της, τον πλούτο και την αλήθεια της ζωής.
"Μαθήματα κωμωδίας"
Για τρίτη χρονιά ο Θοδωρής Αθερίδης παραδίδει "Μαθήματα κωμωδίας" στο Μικρό Παλλάς, σε δικό του κείμενο και σκηνοθεσία, ενώ ανεβαίνει επί σκηνής μαζί με τους Δήμητρα Ματσούκα, Δημήτρη Σαμόλη, Αναστασία Τσιλιμπίου και μια νέα προσθήκη στο καστ, τον Ηλία Βαλάση. Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική κωμωδία που διεισδύει στο χώρο της εκπαίδευσης των ηθοποιών που θέλουν να μάθουν πως να κάνουν κωμωδία. Οι αυτοσχεδιασμοί και οι ασκήσεις τους καθώς και η διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ τους, είναι ο κύριος άξονας της αφήγησης, μιας σημερινής ιστορίας, όπου οι ήρωές της έρχονται αντιμέτωποι με τη ζοφερή καθημερινότητα. Αυτά είναι με λίγα λόγια η υπόθεση του ένατου κατά σειρά θεατρικού έργου του Θοδωρή Αθερίδη που πρεσβεύει ότι "το να μάθεις να γελάς με αυτό που σε βασανίζει, σε οδηγεί στην λύση και στην κάθαρση".
"Ορφανά"
Στο θέατρο 104 μετακομίζουν τα "Ορφανά" του Ντένις Κέλι σε σκηνοθεσία και -νέα- μετάφραση του Κωνσταντίνου Μάρκελλου, η οποία τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεατρικής Μετάφρασης Eurodram 2023. Ο ίδιος πρωταγωνιστεί μαζί με τους Ελένη Στεργίου και Χρήστο Παπαδόπουλο σε ένα από τα πιο πολυπαιγμένα έργα της σύγχρονης ευρωπαϊκής δραματουργίας και του in-yer-face theatre, που μιλά για το σπόρο της βίας που καλλιεργούν ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και η απομόνωση. Ο συγγραφέας που ανανέωσε τη σύγχρονη βρετανική δραματουργία "βάζει στο επίκεντρο του προβληματισμού του (και) τον μέσο φιλήσυχο αστό, διερωτώμενος πόσο εύκολα μπορεί να ολισθήσει κάποιος στην αποκτήνωση”. Σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά του Λονδίνου, η Έλεν και ο Ντάνι ετοιμάζονται να δειπνήσουν γιορτάζοντας την είδηση της δεύτερης εγκυμοσύνης της. Τι θα συμβεί, όμως, όταν ο μονάκριβος αδελφός της Έλεν, Λίαμ, θα εισβάλλει στο διαμέρισμα του ζευγαριού με ρούχα βουτηγμένα στο αίμα; Η συνέχεια επί σκηνής για δεύτερη συνεχή χρονιά από 23 Σεπτεμβρίου.
"Κοιμώμενος Χαλεπάς… ο σαλός άγιος”
Για δεύτερη συνεχή χρονιά επιστρέφει στη σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη ο θεατρικός μονόλογος "Κοιμώμενος Χαλεπάς… ο σαλός άγιος” του Άγγελου Ανδρεόπουλου για τη ζωή του σπουδαίου Έλληνα γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά με τον ηθοποιό Γιώργη Κοντοπόδη στον ομώνυμο ρόλο. Ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος σκηνοθετεί το θεατρικό, που, έχοντας ως εφαλτήριο το ψυχιατρείο της Κέρκυρας όπου ο Χαλεπάς νοσηλεύτηκε για 14 χρόνια, μας ταξιδεύει στα παιδικά του χρόνια στην Τήνο, στην Αθήνα του 18ου αιώνα όπου σπούδασε και αργότερα δημιούργησε την εμβληματική "Κοιμωμένη" και άλλα έργα, στο Μόναχο όπου πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του και κατάφερε να εδραιωθεί ως καλλιτέχνης και ξανά στην πατρίδα του -σημαντικό σταθμό της ζωής του πριν και μετά το ψυχιατρείο- και να οδηγηθούμε μέσα από όλα αυτά τα μονοπάτια στη λύτρωσή του. Στο πλαίσιο του αφιερώματος της παράστασης στον μεγάλο καλλιτέχνη, ο "Κοιμώμενος Χαλεπάς" θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 24 Αυγούστου (ημέρα γεννήσεως του Γιαννούλη Χαλεπά) στον προαύλιο χώρο του σπιτιού του, στον Πύργο Τήνου, υπό την αιγίδα του Πνευματικού Κέντρου "Πάνορμος - Γιαννούλης Χαλεπάς”. Στην Αθήνα η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 4 Οκτωβρίου.
"Η μάνα αυτουνού... Έλλη Ζάχου Ταχτσή"
Από την επιτυχημένη σειρά μονολόγων "Ο γιος μου..." του Πολυχώρου Vault, η οποία από το 2017 έφερε επί σκηνής οκτώ μανάδες διάσημων Ελλήνων ανδρών που στιγμάτισαν το χρόνο με τα έργα τους, μας έρχεται η ιστορία της ζωής της Έλλης Ζάχου Ταχτσή. Ο στόχος διπλός: Από τη μια, αθέατες πλευρές της προσωπικής της ιστορίας φωτίζονται, ενώ αναδεικνύεται η ταραχώδης σχέση με τον γιο, συγγραφέα Κώστα Ταχτσή, και από την άλλη, ξεδιπλώνεται η ελληνική πραγματικότητα της εποχής της και σκιαγραφείται η θέση της γυναίκας σε μια κακοποιητική γι’ αυτές κοινωνία. Η Ράνια Σχίζα, στο ρόλο της ζωής της, αναμετράται με την κοπέλα, τη γυναίκα, τη σύζυγο, τη μάνα σε ένα τρενάκι συναισθηματικών μεταπτώσεων και θεματικών εναλλαγών και μας κάνει κοινωνούς του κόσμου της Έλλης ως τη συγχώρεση.
Διαβάστε την αναλυτική κριτική της παράστασης εδώ
"Δεσμοί. Ιστορίες ανοίκειας καθημερινότητας"
Η Εταιρεία θεάτρου Παίκτες, συνεχίζοντας την έρευνα της ανάπτυξης της μικρής φόρμας στο θέατρο, ανεβάζει για δεύτερη χρονιά την παράσταση "Δεσμοί. Ιστορίες ανοίκειας καθημερινότητας", μια σύνθεση διηγημάτων της βραβευμένης Σαμάντα Σβέμπλιν, σε μετάφραση και σκηνοθεσία της Μαρίας Σάββα. Η συγγραφέας, έργο της οποίας παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, χτίζει πυκνούς και παράξενους κόσμους, διερευνώντας την ψυχολογία των ανθρώπινων σχέσεων και τους τρόπους με τους οποίους αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη και ερμηνεύουμε τον πολιτισμό, με σκοτεινό χιούμορ και κοφτερά δόντια. Οι ιστορίες της καταφέρνουν να διαλύσουν τους αποδεκτούς κανόνες της κοινωνίας και να μας κάνουν να αναρωτηθούμε. Παίζουν οι ηθοποιοί: Λευτέρης Καταχανάς, Αιμιλία Κεφαλά, Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, Μαρία Σάββα.
"Σκηνές από ένα γάμο"
Πέρυσι, στη Σκηνή "Ωμέγα" του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, ένα ζευγάρι χώρισε. Περνώντας ένα ένα τα στάδια της παρακμής της συζυγικής τους σχέσης –τη φθορά, την πλήξη, την απιστία, τη σύγκρουση, τον αποχαιρετισμό, ο Γιόχαν (Νίκος Ψαρράς) και η Μαριάννε (Μαρίνα Ασλάνογλου), κατέληξαν πως τα δέκα χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο είναι όσα μπορεί να αντέξει κανείς. Γιατί οι σχέσεις του συγκεκριμένου ζευγαριού μας αφορούν; Η απάντηση είναι απλή: γιατί, όταν τις βλέπουμε να συμβαίνουν σε άλλους, τότε αντιλαμβανόμαστε το μέγεθός τους. Στις δικές της "Σκηνές από ένα γάμο", πενήντα χρόνια μετά την πρώτη προβολή, η Έλενα Καρακούλη, χωρίς να απομακρύνεται από τους μπεργκμανικούς τρόπους, προχωράει στην αποσύνθεση του σύγχρονου αστικού γάμου και αφήνει το προσωπικό της σχόλιο πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις.
"Τέλειοι ξένοι"
Πόσο ασφαλές είναι να παίζεις ένα παιχνίδι στο κινητό με τους κολλητούς σου; Τρία ζευγάρια και ένας σίνγκλ παίζουν ένα παιχνίδι που βάζει τις ανθρώπινες σχέσεις σε ανοιχτή ακρόαση. Καθώς τα μυστικά όλων κι όσα τους εγκλωβίζουν αποκαλύπτονται, η ακεραιότητά τους απογυμνώνεται μπροστά στα μάτια των φίλων τους. Αυτοί είναι οι "Τέλειοι ξένοι", η γνωστή κοινωνική σάτιρα του Πάολο Τζενοβέζε, που παρουσίασε στο σινεμά το 2016 με πρωτότυπο τίτλο "Perfetti Sconosciuti", το φιλμ με τα περισσότερα ριμέικ στην ιστορία του σινεμά (23 μέχρι σήμερα). Οι Πέτρος Λαγούτης και Γιώργος Πυρπασόπουλος σκηνοθετούν το έργο στην ελληνική θεατρική του εκδοχή. Ο πρώτος θα βρεθεί ξανά στη σκηνή του Θεάτρου Αθηνά από τις 12 Οκτωβρίου μαζί με τους Μυρτώ Αλικάκη, Γιώργο Χρανιώτη, Δημήτρη Λιόλιο, Δημήτρη Ξανθόπουλο και Λυδία Σγουράκη.
"Ο καθένας πεθαίνει μόνος του"
Μπορεί μια χούφτα ανθρώπων να αντισταθεί σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς; Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η αφύπνιση της συνείδησης ενός υποταγμένου λαού ο οποίος στενάζει κάτω από το ζυγό του φασισμού; Βασισμένος σε μία αληθινή ιστορία που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Γερμανία, ο Χανς Φάλαντα περιγράφει τη δύναμη λίγων ανθρώπων ενάντια στην πανίσχυρη κρατική μηχανή. Ο Ότο Κβάνγκελ και η σύζυγος του, μετά το θάνατο του γιού τους στον πόλεμο, αποφασίζουν να αντισταθούν τυπώνοντας και μοιράζοντας προκηρύξεις. Αντλώντας το έναυσμα από το διαχρονικό αφήγημα του φασισμού, το Studio Μαυρομιχάλη εντάσσει για δεύτερη χρονιά στο ρεπερτόριο του την παράσταση "Ο καθένας πεθαίνει μόνος του" από 30 Σεπτεμβρίου, σε σκηνοθεσία του Φώτη Μακρή, υπενθυμίζοντας μας πως ο ναζισμός δεν είναι ένα μουσειακό απολίθωμα του παρελθόντος, αλλά μια υπαρκτή απειλή στο σήμερα. Ο σκηνοθέτης συμπρωταγωνιστεί με τους Κωνσταντίνο Δημητρακάκη, Βασιλίνα Κατερίνη, Στέλλα Κρούσκα, Στέλιο Πετράκη, Έφη Ρευματά, Φοίβο Σαμαρτζή, Κλεοπάτρα Τολόγκου και Μενέλαο Χαζαράκη.
"Καμένα λουλούδια στο παρτέρι"
Μετά από έναν επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων στο θέατρο "Αλκμήνη", το έργο του Ούγκο Μπέτι "Καμένα λουλούδια στο παρτέρι" επιστρέφει στη σκηνή σε σκηνοθεσία της Φραντζέσκα Μινούτολι, για να μας υπενθυμίσει την ανάγκη της επικοινωνίας, της ενεργητικής ενατένισης της ζωής και της ειλικρίνειας. Η παράσταση αφηγείται την ιστορία του Τζιοβάνι, πρώην πολιτικού ηγέτη επαναστατικού κόμματος, που ζει απομονωμένος με την γυναίκα του Λουίζα σε ένα καταφύγιο κοντά στα σύνορα. Και οι δύο θρηνούν σιωπηλά για τον χαμό του γιου τους, που σκοτώθηκε με περίεργο τρόπο μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Η άφιξη, όμως, του Τομάσο και του Ροζάριο και η επικείμενη εφαρμογή ενός πολιτικού σχεδίου θα φέρει στο σπίτι ανατροπές και θα αποκαλύψει αλήθειες που ήταν βαθιά κρυμμένες στο σκοτάδι. Το έργο κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου. Ερμηνεύουν οι: Μιχάλης Καλιότσος, Τάσος Αντωνίου, Μαρία Μαλταμπέ, Αλέξανδρος Μαράκης–Μπούρκας.