Σημαντικά ξένα έργα
Διαβάστε Επίσης
Αρκετά είναι τα σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας που συνεχίζουν τη διαδρομή τους και μετά τις διακοπές του Πάσχα: Ο "Άσχημος" του Μάριους φον Μάγιενμπουργκ, η μαύρη κωμωδία που σατιρίζει το ναρκισσισμό των σύγχρονων κοινωνιών, στη φρενήρη σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή, με τον Ορφέα Αυγουστίδη στην κεντρική ερμηνεία και επικεφαλής ενός απολαυστικού θιάσου (Νέο Θέατρο-"Κατερίνα Βασιλάκου-Μαριάννα Τόλη"). Το "Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος" του Ζουζέπ Μαρία Μιρό, ένα έργο εφτά προσώπων που ερμηνεύονται από έναν ηθοποιό και εξιστορεί μια βίαιη ιστορία μη αποδοχής της διαφορετικότητας, με τον Αργύρη Ξάφη σε ερμηνεία ζωής υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Ζωής Ξανθοπούλου (Θησείον).
>> Διαβάστε εδώ την κουβέντα μας με τον Ζουζέπ Μαρία Μιρό με αφορμή το "Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος":
Διαβάστε Επίσης
Το ερωτικό πρελούδιο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, "Περλιμπλίν και Μπελίσα", για τον αταίριαστο έρωτα, με τραγικό φινάλε, ανάμεσα σε έναν μεσήλικα και μία νεαρή κοπέλα, στην ατμοσφαιρική σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου (Πορεία). Έργο Λόρκα και από τον Αλέξανδρο Κοέν και το σπουδαία δράμα "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα", με την Αιμιλία Υψηλάντη στο ρόλο της αυταρχικής χήρας που τιμωρεί τις κόρες της με πολυετή εγκλεισμό προκειμένου να θρηνήσουν το θάνατο του πατέρα τους (Αργώ). Συνέχεια και για την τεράστια περσινή επιτυχία που παίζεται για δεύτερη σεζόν, "Μια άλλη Θήβα" του Σέρχιο Μπλάνκο, σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και τους Θάνο Λέκκα και Δημήτρη Καπουράνη σε ρεσιτάλ ερμηνειών στους ρόλους ενός συγγραφέα, ενός φυλακισμένου πατροκτόνου και ενός ηθοποιού, σε ένα έργο που συνομιλεί με το μύθο του Οιδίποδα και θέτει καίρια ηθικά ερωτήματα (Πόρτα), όπως και για το στοίχημα του Δημήτρη Αποστολόπουλου, που σκηνοθέτησε σε πανελλήνια το έργο του Βενεζουελάνου Οττάβο Οτ, "Pavlov ή δύο δευτερόλεπτα πριν το έγκλημα", μία ιδιαίτερη κωμωδία για την χειραγώγηση των ΜΜΕ που στρέφεται γύρω από ένα περίεργο περιστατικό θανάτου που συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής εκπομπής (Σταθμός).
Διαβάστε Επίσης
Επίσης συνεχίζονται τα "Έξι πρόσωπα σε αναζήτηση συγγραφέα", σε σκηνοθεσία του Πέτρου Νάκου, το σημαντικό έργο του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο, που μεταχειρίζεται το μοτίβο του "θεάτρου μέσα στο θέατρο" για να μιλήσει για την υποκειμενικότητα της αλήθειας (Altera Pars) αλλά και το κλασικό ιψενικό δράμα για τις οδυνηρές συνέπειες του ζωτικού ψεύδους, "Η αγριόπαπια", σε σκηνοθεσία της Βαλεντίνης Λουρμπά (Εκάτη). Τέλος, στο Αγγέλων Βήμα, συνεχίζεται τόσο η περσινή επιτυχία, βασισμένη στο κλασικό μυθιστόρημα του Τζον Στάινμπεκ, "Ανατολικά της Εδέμ", σε σκηνοθεσία της Ανδρονίκης Αβδελιώτη όσο και η φετινή παράσταση, που μας συστήνει το έργο του Αλγερινού συγγραφέα Αμπντελκαντέρ Αλουλά, "Ιστορίες για ανθρώπους γενναιόδωρους", σε σκηνοθεσία της Μαργαρίτας Δαλαμάγκα-Καλογήρου.
Προλάβετε το τελευταίο κουδούνι
Και οι επόμενες παραστάσεις συνεχίζονται μετά την πασχαλινή ανάπαυλα, όμως για λίγο, οπότε δεν μένει πολύς χρόνος για να εξασφαλίσετε μια θέση. Στο Μικρό Άνεσις ξεκινά από 9/5 το έργο του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ "Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ”. Τη σκηνοθεσία του δράματος όπου μια διάσημη σχεδιάστρια γνωρίζει κι ερωτεύεται ένα φιλόδοξο μοντέλο έχει αναλάβει η Έφη Ρευματά. Ερμηνεύουν η Βίκυ Βολιώτη, η Κατερίνα Αγγελίτσα και ο Αντώνης Καρναβάς (έως 12/5). "Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης” παρουσιάζεται και πάλι στο θέατρο Χώρος στις 15/5. Το κείμενο του Ματέι Βίζνιεκ ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Στέλιο Πατσιά με τις Νικόλ Δημητρακοπούλου και Σοφία Παλάντζα να ερμηνεύουν τους ρόλους μιας Αμερικανίδας ψυχολόγου κι ενός θύματος γενοκτονικού βιασμού. Στη συνέχεια, περνάμε σε ένα κλασικό έργο με θέμα την αναρρίχηση στην εξουσία με κάθε μέσο. Ο λόγος για τον "Ριχάρδο III" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κουρκουμέλη, που έχει ξεκινήσει ήδη στο Olvio, όπου και θα κάνει φινάλε στις 20/5. Ερμηνεύουν ο σκηνοθέτης, ο Ανδρέας Αντωνιάδης, η Ξανθή Κρανίδη, η Στέβη Φόρτωμα κ.ά. Τη λίστα αυτή ολοκληρώνει η παράσταση "Κομμάτια και θρύψαλα”, μια επιλογή του Γιάννη Σολδάτου από τα σημαντικότερα μονόπρακτα της τριλογίας του Γιώργου Σκούρτη. Το έργο, που ανεβαίνει από την ομάδα Θεατρίνων Θεατές σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού, θα παιχτεί στο Studio Κυψέλης στις 13 και 14/5.
Αγαπάς τα αστυνομικά;
Αμείωτο σασπένς κυριαρχεί σε μια αίθουσα δικαστηρίου όταν οι "12 ένορκοι” καλούνται να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός ανήλικου αγοριού από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που κατηγορείται για τη δολοφονία του πατέρα του. Τάσος Γιαννόπουλος, Δημήτρης Δεγαΐτης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Ορέστης Τρίκας είναι μόνο μερικοί από τους ηθοποιούς που για ένατη χρονιά ζωντανεύουν το επιτυχημένο δικαστικό δράμα του Ρέτζιναλντ Ρόουζ σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη που συνεχίζεται ως το καλοκαίρι (Αλκμήνη). Η άνοιξη στο θέατρο Eliart είναι αφιερωμένη στην αστυνομική λογοτεχνία. Συνεχίζονται οι δύο παραστάσεις σε σκηνοθεσία του Γιώργου Φρατζεσκάκη "Επιστροφή στον φόνο" βασισμένη στην συναρπαστική ιστορία μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστι "Πέντε μικρά γουρουνάκια" όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, καθώς και το "Αθώος ή ένοχος” του Τζέφρι Άρτσερ όπου το κοινό καλείται να πάρει την τελική απόφαση για την ετυμηγορία.
Έμπνευση από αληθινά πρόσωπα
Προσωπικότητες που ξεχώρισαν στον τομέα τους ή στιγμάτισαν με την παρουσία τους τον ρου της Ιστορίας αποτελούν έμπνευση για μια σειρά θεατρικών έργων που συνεχίζουν να παρουσιάζονται στις σκηνές της πόλης. Η σπουδαία ερμηνεύτρια, μούσα του Μάνου Χατζιδάκι, Φλέρυ Νταντωνάκη γίνεται η ηρωίδα του μονολόγου του Δημήτρη Οικονόμου, "Το τραγούδι της Φλέρυς", που επαναλαβάνεται για δεύτερη σεζόν στη σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη και με την Ελένη Κοκκίδου σε μία συγκινητική ερμηνεία (Σταθμός).
Διαβάστε Επίσης
Από το χώρο του πενταγράμμου προέρχεται και η Μαρίκα Νίνου, η οποία γίνεται η ψυχή της "Τουρκομερίτισσας" του Δημήτρη Καρατζιά. Ο ίδιος σκηνοθετεί και την παράσταση, ενώ η Ελένη Ουζουνίδου επωμίζεται τον ρόλο της σπουδαίας λαϊκής ερμηνεύτριας (Εν Αθήναις). Σε ροκ μονοπάτια τώρα, ο Παύλος Σιδηρόπουλος εμπνέει την παράσταση "Ο άγνωστος πρίγκιπας: Παύλος Σιδηρόπουλος" του Ανδρέα Ζαφείρη, που ανεβαίνει σε δική του σκηνοθεσία, ενώ ο ίδιος αφιερώνει ένα έργο και στην Κατερίνα Γώγου, "Κατερίνα Γώγου: Το γαμώτο που δεν έζησα", που συνεχίζεται επίσης στο Θέατρο 2510. Σε άλλο κλίμα και στη ζοφερή εποχή του ναζισμού μας μεταφέρει το "Μεφίστο" του Κλάους Μαν, που ερμηνεύει για τρίτη σεζόν ο Νικόλας Βαγιονάκης, σε δική του σκηνοθεσία, ερμηνεύοντας τη ζωή του Χέντρικ Χέφγκεν, ενός ηθοποιού που προδίδει όλα του τα ιδανικά και γίνεται το αστέρι του τρίτου Ράιχ (Μικρός Κεραμεικός).
Ελληνική δραματουργία σε διαφορετικές εκφάνσεις
Ξεκινάμε την καταμέτρηση με δύο σπουδαίους δημιουργούς. Τον Γιάννη Ρίτσο και την "Περσεφόνη" του από την Άσπα Τομπούλη και την θεατρική εταιρεία Όψεις στο θέατρο Φούρνος. Ένα κείμενο από την "Τέταρτη διάσταση” για την αρπαγή της ηρωίδας από τον Πλούτωνα. Ένα από τα πιο διαχρονικά και αναρχικά έργα μίας εκ των σημαντικότερων γυναικείων φωνών της νεοελληνικής δραματουργίας, η "Κασέτα" της Λούλας Αναγνωστάκη για την αλλοτρίωση του ανθρώπου που "μεταναστεύει" στο αφιλόξενο άστυ, συνεχίζει στο Θέατρο Σταθμός σε σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη, μελετητή του έργου της.
Τα τρία έργα του Τάσου Ιορδανίδη που είχαμε την ευκαιρία να δούμε φέτος στο θέατρο Άλφα - "Ληναίος-Φωτίου”, δύο πρωτόπαικτα κι ένα σε επανάληψη, συνεχίζονται μέχρι και τα τέλη Μαΐου. Ο λόγος για τη δική του "Τζούλια" που βασίζεται στο αριστούργημα του παγκόσμιου θεάτρου "Δεσποινίς Τζούλια” του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ για την πάλη των τάξεων, των δύο φύλων και πολλών ακόμα σύγχρονων θεμάτων. Το "Φακντ-απ" που ανεβάζει στη σκηνή την Gen Z μέσα από την ιστορία δύο εφήβων με μεγάλα όνειρα που συναντιούνται σε μια κλινική αποκατάστασης ψυχικών νοσημάτων και τέλος το πρώτο θεατρικό του, το "Θέλω να σου κρατάω το χέρι" με τον ίδιο και τη Θάλεια Ματίκα, σκηνοθέτιδα της παράστασης, να υποδύονται ένα παράνομο ζευγάρι που συναντιέται σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής.
Η Δήμητρα Χατούπη πρωταγωνιστεί στην συγκλονιστική "Τιμάνδρα" του πολυβραβευμένου Θοδωρή Καλλιφατίδη στο θέατρο Ελέρ, σε σκηνοθεσία της Χρύσας Καψούλη, που εμπνέεται από την εταίρα της αρχαιότητας και τη σχέση της με τον Αλκιβιάδη, παράλληλα με σύγχρονες αναζητήσεις. Τη βραβευμένη μαύρη κωμωδία "4 Ever" του Γιώργου Ηλιόπουλου θα δούμε για λίγο ακόμα στο Vault σε σκηνοθεσία Ερμίνας Κυριαζή για έναν εφηβικό έρωτα που έχει πια σβήσει. Στο ίδιο θέατρο παίζεται και η "Ιοκάστη Γιουξουάν στη Χώρα της Κλιμακτηρίου” της Κικής Μαυρίδου. Ένας μονόλογος για μια γυναίκα που μετρά μισό αιώνα ζωής και αποφασίζει να σπάσει τη σιωπή της και να μιλήσει για "απαγορευμένα" θέματα.
Ακόμη ένας γυναικείος μονόλογος από τον Αντώνη Τσιπιανίτη-Αθερινό, η "Απολυμένη”, συνεχίζει την πορεία του στο Αλκμήνη με τη Βάσω Γουλιελμάκη στο ρόλο μιας κοσμικογράφου που από τα μεγάλα περιοδικά και τους διάσημους φίλους καταλήγει σε μια εσωτερική αναζήτηση, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Λιακόπουλου και Γιώργη Κοντοπόδη. Το "Μπορντέλο Της Μαντάμ Ρόζας", η θεατρική διασκευή του Κώστα Παπαπέτρου πάνω στο βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά "Το τίμιο μπορντέλο" με τη σκηνοθετική υπογραφή και πάλι του Αλέξανδρου Λιακόπουλου, ακόμη μία εξομολόγηση αυτή τη φορά μιας γυναίκας των κόκκινων φαναριών με τη Δανάη Καλοπήτα παίζεται στον Πολυχώρο Αυλαία.
Ερευνητικές προτάσεις
Συνεχίζεται η παράσταση έκπληξη της φετινής σεζόν, για χειρός του Ηλία Κουνέλα, "Θα έχει τα μάτια σου": μια ιδιαίτερη, χειροποίητη δουλειά για τη ζωή και το θάνατο, που προέκυψε από το έργο που κάνει ο δημιουργός στα νοσοκομεία, παρουσιάζοντας παραστάσεις σε ασθενείς (Κάμιρος). Συνέχεια, επίσης, για το "Δαγκώνει;" της Όλγας Ποζέλη, μια ερευνητική παράσταση devised θεάτρου, που διερευνά την αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και ζώων μέσα στο αστικό τοπίο (Φούρνος).
Θέατρο έξω απ’ τις σκηνές
Στις επόμενες γραμμές συγκεντρώσαμε για εσάς τέσσερις παραστάσεις που θα συνεχίσουν την πορεία τους σε χώρους αντισυμβατικούς. Ο πρώτος από αυτούς είναι το κτίριο όπου στεγάζεται το Σωματείο Οδηγών Ταξί Αττικής. Εκεί παίζεται η παράσταση "Αίθουσα αναμονής”, στην οποία τέσσερις ηρωίδες (Ειρήνη Καράογλου, Μυρτώ Ναούμ, Μυρτώ Στράμπη, Μαίρη Βούλγαρη) ενώνονται από την επίκληση στη μάνα και ξετυλίγουν αφηγήσεις γυναικείων βιωμάτων (από 13/5 έως 6/6). Το ψηλοτάβανο νεοκλασικό "Το Πάνω Σπίτι” φιλοξενεί τα δύο επόμενα θεατρικά που σταχυολογήσαμε για εσάς. Πρόκειται για τους "Δίκαιους” του Αλμπέρ Καμύ, όπου πέντε επαναστάτες σχεδιάζουν τη δολοφονία του Μεγάλου Δούκα (από 9 έως 24/5, σκηνοθεσία: Μαρίσσα Φαρμάκη), αλλά και για τον συνταρακτικό μονόλογο "Girls and boys” του Ντένις Κέλι (από 13 έως τις 28/5, ερμηνεία-σκηνοθεσία: Μυρτώ Κουλουρίδη). Τέλος, εκτός κλειστού χώρου διεξάγεται η ενδιαφέρουσα περιπατητική performance "Επόμενη στάση: Κυψέλη” που θα σας κάνει να δείτε αυτή τη γειτονιά της Αθήνας με άλλα μάτια (από 12/5 έως 30/6, σημείο εκκίνησης: Δημοτική Αγορά Κυψέλης). Θεατρικοί ξεναγοί σας η Μάγδα Γκουβέρου και ο Χρήστος Χριστόπουλος.
Τέσσερις ελληνικές κωμωδίες για το Μάιο
O Γιώργος Γαλίτης επιδίδεται σε ένα πολυπρόσωπο ρεσιτάλ ερμηνείας για δέκατη συνεχή χρονιά σε δικό του κείμενο. Το "one dead man show" με τίτλο "Τα ραδίκια ανάποδα" συνθέτουν δεκατρείς κωμικοί επικήδειοι, σε σκηνοθεσία του Βλαδίμηρου Κυριακίδη (Αργώ). Μετρώντας περισσότερες από 300 παραστάσεις επί δύο σεζόν δέκα χρόνια μετά την επιστροφή του, το "Elizadeth” συνεχίζεται και μετά το Πάσχα με την υπογραφή του διδύμου Δημήτρης Καρατζιάς και Μάνος Αντωνιάδης (Vault). Μια θεότρελη κωμωδία για τον κόσμο του θεάτρου, βασισμένη στο έργο "Βασιλικοί μετά τρούλου" του Χάρη Ρώμα.
Από την άλλη δύο παραστάσεις που ανέβηκαν σχετικά πρόσφατα και συνεχίζονται είναι το "Μποστάνι του Μποστ" των Κωνσταντίνου Κυριακού και Κατερίνας Μπιλάλη στο θέατρο Μεταξουργείο, η επίκαιρη επιθεώρηση σε κείμενα του Μποστ και μουσική του Λουκιανού Κηλαηδόνη, και "Το σόι σου μέσα" της Ελένης Σιδεροπούλου, ένα έργο γεμάτο γέλιο, μυστήρια και πολλές ανατροπές από την ομάδα Vox et corpus στο θέατρο Λύχνος Τέχνης και Πολιτισμού.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ
Μέσα σ’ ένα ατελιέ, με φόντο έναν πίνακα μπαρόκ, ανάμεσα σε κούκλες βιτρίνας και υπέρλαμπρα φορέματα, παρακολουθούμε ένα παιχνίδι εξουσίας με πρόσχημα τον έρωτα. Οι ρόλοι αντιστρέφονται πολύ γρήγορα, το θύμα γίνεται θύτης, ο θύτης θύμα, ο έρωτας γίνεται μίσος, το ψέμα αλήθεια, οι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται, οι κούκλες απογυμνώνονται. «Μ’ αρέσει να πηγαίνω σινεμά, να βλέπω αισθηματικά έργα, με πόνο και κλάματα…» λέει η Κάριν το φιλόδοξο μοντέλο όταν γνωρίζει την γνωστή σχεδιάστρια Πέτρα φον Καντ και εκείνη την ερωτεύεται παράφορα. Το θεατρικό έργο του Φασμπίντερ είναι ακριβώς αυτό: ένα αισθηματικό έργο με πόνο και κλάματα για όσους ξέρουν να κατακτούν κι όχι ν’ αγαπούν.
Τα ραδίκια ανάποδα
Πρόκειται για μια μαύρη, άραχλη, σπαραξικάρδια, αστεία και selfie παράσταση για τσέμπαλο, φαγκότο, φέρετρο και οστεοφυλάκιο. Ένα one dead man show, ένας black total κωμικός μονόλογος με δεκατρείς ρόλους. Δεκατρείς κωμικούς επικήδειους που και νεκρούς ανασταίνουν. Τους ρόλους (δημόσιος υπάλληλος, μάγειρας, πολιτικός, Ρωμαίος συγκλητικός, ηγούμενος, κλέφτης κ. ά.) έχει γράψει, τους κλαίει, τους οδύρεται, μα και τους υποδύεται για δέκατη χρονιά, ο αξιομακάριστος Γιώργος Γαλίτης, ενώ σκηνοθετεί, με σπαραγμό ψυχής, πλερέζα και δάκρυα στα μάτια, ο αείμνηστος Βλαδίμηρος Κυριακίδης. Μια παράσταση που θα ζείτε για να τη θυμόσαστε.
Κατερίνα Γώγου: Το γαμώτο που δεν έζησα
Η παράσταση, που επιστρέφει για τέταρτη χρονιά, βασίζεται στη ζωή και το έργο της αντισυμβατικής ποιήτριας αλλά και την πυκνή, σε ιστορικό χρόνο, περίοδο που έζησε μία από τις σημαντικές δημιουργούς της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Η άγρια μοναδικότητα των στίχων της, η εκπληκτική της ενσυναίσθηση για τη ζωή στο αστικό τοπίο, η έμπρακτη αγάπη της για το διαφορετικό, το περιθώριο, τους κολασμένους, η αυτοκαταστροφική της διαδρομή -που λειτουργεί ως καθρέφτης μιας ολόκληρης κοινωνίας- την τοποθέτησαν κορυφαία του Χορού στην «Αγία Τριάδα των Εξαρχείων», (Σιδηρόπουλος, Άσιμος, Γώγου), αλλά και ισότιμη των Ελύτη, Ρίτσου και Σεφέρη σε αναγνωσιμότητα.
Μια άλλη Θήβα
Ένας συγγραφέας επισκέπτεται με ειδική άδεια στη φυλακή έναν 21χρονο, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για πατροκτονία. Ο συγγραφέας έχει σκοπό, μέσα από τις συναντήσεις του με τον ισοβίτη, να γράψει ένα έργο με επίκεντρο την πατροκτονία, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαγορεύει στον Μαρτίν να παίξει στην παράσταση. Έτσι ο συγγραφέας βρίσκει έναν νέο ηθοποιό, τον Φεδερίκο, που θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατροκτόνου στο θέατρο. Οι σχέσεις των προσώπων πρόκειται να σημαδέψουν τις ζωές τους και να δοκιμάσουν τις βεβαιότητές τους, στην παράσταση που συνεχίζεται για τρίτη χρονιά με δύο εξαιρετικές ερμηνείες.
Elizadeth
Για τις σχέσεις που διαμορφώνονται ανάμεσα στα μέλη του θιάσου μιας παράστασης και τη ματαιοδοξία που επικρατεί στον κόσμο του θεάματος μιλάει το καυστικό έργο που αποτελεί διασκευή των «Βασιλικών μετά τρούλου» του Χάρη Ρώμα. Δύο χρόνια μετά την έκρηξη της υγειονομικής κρίσης, ένας ηθοποιός καλείται να συγκεντρώσει μια ομάδα ανέργων συναδέλφων του, για να τους ανακοινώσει ότι θα ανεβάσουν τη «Μαρία Στιούαρτ» του Σίλερ. Μόνο που πρέπει να τους αποκαλύψει ότι το έργο, θα ανέβει υπό τη μορφή μιούζικαλ και μάλιστα «πειραγμένο», από μια ατάλαντη παρεμβατική συγγραφέα, που όλοι τους σιχαίνονται, η οποία βρήκε έναν φιλοβασιλικό σύλλογο να τους χρηματοδοτήσει. Θα καταφέρει άραγε να τους πείσει να συμμετέχουν και με ποιο τίμημα;
Αθώος ή ένοχος
Ένας διακεκριμένος γιατρός κατηγορείται ότι δολοφόνησε την γυναίκα του για να κληρονομήσει την περιουσία της και ο καλύτερος του φίλος, γνωστός ποινικολόγος αναλαμβάνει την υπεράσπισή του. Μια γιατρός, η Τζένιφερ Μίτσελ, ισχυρίζεται ότι είχαν ερωτική σχέση και πως το βράδυ του φόνου ήταν μαζί. Ωστόσο, τα στοιχεία της ενοχής είναι εξίσου ισχυρά με τα στοιχεία της αθωότητάς του. Τότε μπαίνουν στο παιχνίδι μία Πρόεδρος Δικαστηρίου, μία φαρμακοποιός, ένας δημόσιος κατήγορος, ένας Καθηγητής τοξικολογίας, ένας φύλακας και φυσικά οι θεατές, οι οποίοι καλούνται να γίνουν ένορκοι και να βγάλουν την τελική ετυμηγορία. "Αθώος ή ένοχος" τελικά ο Δρ. Σέργουντ;
Ανατολικά της Εδέμ
Για πρώτη φορά παρουσιάζεται το έργο του νομπελίστα συγγραφέα που διερωτάται πάνω στο δίπολο καλού-κακού, την αναζήτηση της ευτυχίας, το ανεξήγητο της αγάπης και τις συνέπειες της απουσίας της. Στο γεμάτο ανατροπές μυθιστόρημα που αντλεί από την βιβλική ιστορία του Κάιν και του Άβελ, μια κακοποιημένη γυναίκα συναντά έναν άνδρα που την ερωτεύεται και την αφήνει έγκυο στην Καλιφόρνια του 1900. Δεκαεπτά χρόνια μετά, τα δίδυμα παιδιά της πιστεύουν ότι η μητέρα τους πέθανε στη γέννα, αγνοώντας τη σκληρή αλήθεια.
Ο Άγνωστος Πρίγκιπας: Παύλος Σιδηρόπουλος
Με αυτήν την μουσικοθεατρική ολοκληρώνεται η τριλογία βιογραφικών παραστάσεων για τους "Αγίους των Εξαρχείων" ή καλύτερα τους "Αγίους μιας γενιάς", η οποία ξεκίνησε με τις παραστάσεις "Κ. Γώγου: Το γαμώτο που δεν έζησα" και "Ν. Άσιμος: Εγώ με τις ιδέες μου". Μέσα σε 80 λεπτά ξεδιπλώνεται η ζωή και η καριέρα του Παύλου Σιδηρόπουλου, του γεμάτου ταλέντο, αυτοκαταστροφικού «Ασυμβίβαστου», «αιώνιου έφηβου», που ακόμη και σήμερα τα τραγούδια του μας συντροφεύουν.
Το τραγούδι της Φλέρυς
1985. Ρωμαϊκή Αγορά. Η τελευταία μεγάλη συναυλία της Φλέρυς Νταντωνάκη, της μούσας του Μάνου Χατζιδάκι. Το καλλιτεχνικό γεγονός παίρνει τεράστιες διαστάσεις και το πλήθος είναι τόσο μεγάλο που παρακολουθεί τη συναυλία κρεμασμένο στα κάγκελα. Λίγο πριν την έναρξη, η Φλέρυ παθαίνει κρίση αγοραφοβίας και αρνείται να βγει στη σκηνή. Περνάει κάποια ώρα μόνη της προσπαθώντας να συνέλθει και να βρει το κουράγιο που χρειάζεται. Πώς ένιωθε; Από πού προσπαθούσε να αντλήσει δύναμη; Ποιες ήταν οι αξίες της και ποιοι οι εφιάλτες της; Με αυτά τα δραματικά λεπτά, τις σκέψεις, τα συναισθήματά, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες της τραγουδίστριας καταπιάνεται το έργο, αναζητώντας το όριο εκείνο ανάμεσα στην Τέχνη και τη θυσία. Την ιδιοφυία και το τίμημα. Το έργο αποτελεί το πρώτο θεατρικό έργο του Δημήτρη Οικονόμου, το οποίο ερμηνεύει με ζήλο η Κοκκίδου.
Θα έχει τα μάτια σου
Σε αυτήν την υπαρξιακή κωμωδία του Ηλία Κουνέλα, ένας ηθοποιός επισκέπτεται μια ασθενή τελικού σταδίου, δίνοντας της παραστάσεις κατά παραγγελία, γύρω από το κρεβάτι της, ώσπου σε κάποια παράσταση η ασθενής παίρνει τα ηνία και δοκιμάζει τις υποκριτικές της δυνατότητες. Η παράσταση μεγεθύνει το απόθεμα της ζωής μπροστά στο πρόβλημα του θανάτου κι αποστρατεύει μ’ έναν ευφάνταστο τρόπο την επίκληση στην ανάγκη της επιβίωσης που τόσο αδυσώπητα μας έχει καταβάλει τα τελευταία χρόνια. Το “Θα έχει τα μάτια σου” αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία σε ελάχιστη σκηνική επιφάνεια, απευθυνόμενη κάθε φορά σε 20 θεατές.
Επόμενη Στάση: Κυψέλη!
Η Δημοτική Αγοράς Κυψέλης μάς καλεί σε μια θεατρική περιπατητική διαδρομή που μας ταξιδεύει στο χρόνο με δύο ξεναγούς, αντλώντας από μαρτυρίες, ιστορικά γεγονότα, τραγούδια και αστικούς μύθους, που χαρακτήρισαν την πορεία της πολυπολιτισμικής Κυψέλης, σε έρευνα και δραματουργία του Χρήστου Χριστόπουλου. Η Κυψέλη είναι μία περιοχή, πολύχρωμη, πολυπληθής, πολυπολιτισμική. Συνδυάζει αρμονικά την κλασική Αθήνα με τις πιο μοντέρνες τάσεις, ενώ η ιστορία της απλώνεται από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Μια πόλη, μια γειτονιά, που κοιτάζει νοσταλγικά προς το παρελθόν αλλά κλείνει το μάτι στο μέλλον αναζητώντας τη σύγχρονη ταυτότητά της. Με ποια γεγονότα συνδέεται; Ποιοι έζησαν ή πέρασαν από εδώ; Ποιος ήταν επιτέλους ο Φωκίων Νέγρης; Υπήρξε πράγματι το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που επιχειρεί να απαντήσει η παράσταση.
Το μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας
Βασισμένο στο βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά «Το τίμιο μπορντέλο», το έργο ακολουθεί την ιστορία της ζωής της Μαντάμ Ρόζας που μπήκε από μικρή στον κόσμο των κόκκινων φαναριών και κατάφερε να επιβιώσει, να ανελιχθεί και να γίνει κυρία του εαυτού της. Αποκαλύπτεται και το πιο κρυφό της μυστικό, η κόρη της που την αποχωρίστηκε μικρή και ακόμη την ψάχνει. Στη θεατρική μεταφορά του σκληρού έργου, η Ρηνούλα που έγινε Πεπίτα και κατέληξε Ρόζα αφηγείται όσα έχει ζήσει, το πώς ο έρωτας έγινε δουλειά και το αντίθετο, τις σκέψεις, τα όνειρα και τις ελπίδες της.
Φακντ-απ
Σκηνικός χώρος: μια κλινική αντιμετώπισης ψυχικών νοσημάτων κάπου στο δυτικό κόσμο. Ρόλοι: δύο εκπρόσωποι της γενιάς Ζ, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι. Εκείνος είχε όνειρο να γίνει σκηνοθέτης. Εκείνη τραγουδίστρια. Τελικά, η ζωή τα έφερε έτσι και είναι «φακντ απ». Από την άλλη «η ζωή είναι ωραία», όπως έχει πει κι ο Ρομπέρτο Μπενίνι. Δύο νέοι που προσπαθούν να ακουστούν σε έναν κόσμο που δεν τους ακούει. Στην προσπάθεια τους θα φτιάξουν μία δική τους πραγματικότητα. Για το τώρα και για το μετά. Για να γιατρέψουν αυτά που τους πονάνε. Ψάχνουν έναν κοινό κώδικα. Εκείνος πιο αποφασισμένος. Εκείνη, επιφυλακτική. Ή μήπως συμβαίνει το αντίστροφο; Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα και οι κραυγές τους παλεύουν να δημιουργήσουν το νόημα της νέας ζωής που προσπαθούν να φτιάξουν.
Η αγριόπαπια
Η ψυχική καταρράκωση μιας οικογένειας που συντηρείται με αυταπάτες, τις οποίες συμβολίζει μια σακατεμένη αγριόπαπια, που την φυλάνε στην σοφίτα τους. Η αγριόπαπια, είναι το τραγικότερο σύμβολο του ζωτικού ψεύδους. Το έργο διαδραματίζεται στο σπίτι ενός αποτυχημένου φωτογράφου, του Γιάλμαρ Έκνταλ. Τον ψευδαισθητικό του κόσμο γκρεμίζει με τον ερχομό του ο ιδεαλιστής Γκρέγκερς Βέρλε, φανερώνοντας του την αλήθεια για τη σύζυγό του και την κόρη του.
Η Ιοκάστη Γιουξουάν στη Xώρα της Κλιμακτηρίου
Πώς είναι να ξυπνάς μια μέρα και να συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι, ούτε κοριτσάκι, ούτε κοπέλα; Πώς είναι να συμπληρώνεις μισό αιώνα και να περνάς στην αντίστροφη μέτρηση; Πόσο κόπο, χρόνο, ψυχραιμία και ώριμη σκέψη θέλει, για να καταλάβεις ότι τα πράγματα δεν τελειώνουν, αλλά αλλάζουν μορφή και πορεία; Πόσα είναι αυτά που ρωτήσατε μια γυναίκα και δεν πήρατε απάντηση; Τι λένε οι φίλες ψιθυριστά σε δημόσιους χώρους; Υπάρχουν απαγορευμένα γυναικεία θέματα; Τι γίνεται όταν η Ιοκάστη Γιουξουάν, αποφασίζει να σπάσει τη σιωπή της και να έρθει αντιμέτωπη με τα «απαγορευμένα»; Να βγει μπροστά και να μιλήσει για όσα οι άλλοι δεν τολμούν;
Μεφίστο
Σε διασκευή της Ειρ. Δερμιτζάκη παρουσιάζεται το ομώνυμο μυθιστόρημα του Κλάους Μαν, η ιστορία του ηθοποιού Χέντρικ Χέφγκεν, από το ξεκίνημά του στο Θέατρο Τέχνης του Αμβούργου το 1926, οραματιζόμενος ένα επαναστατικό ισοδύναμο θέατρο, μέχρι την ανάδειξή του σε αστέρι του Γ΄ Ράιχ μια δεκαετία αργότερα. Η μετάβαση του στο Βερολίνο προκειμένου να καθιερωθεί σαν πρωταγωνιστής στο Θέατρο συμπίπτει με την άνοδο του φασισμού, που εξευτελίζει και χειραγωγεί την ανθρώπινη υπόσταση. Συνάπτει, έτσι, συμφωνία με τον διάβολο, προδίδει τα ιδανικά και τις αξίες του, και στο τέλος μεταμορφώνεται σε μαϊμού της εξουσίας. Ένας παλιάτσος που διασκεδάζει δολοφόνους.
Οι 12 ένορκοι
Για 10η χρονιά και με ανανεωμένο καστ δώδεκα ένορκοι πρέπει να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας ο καθένας τη συνείδησή του και ταυτόχρονα τις συνειδήσεις των υπολοίπων. Στη Νέα Υόρκη του 1957 ένα αλλοδαπό αγόρι 16 χρόνων κατηγορείται για πατροκτονία. Η ζωή του βρίσκεται στα χέρια δώδεκα ενόρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι τελικά ένοχο και η απόφασή τους θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Στην περίπτωση που ο κατηγορούμενος βρεθεί ένοχος, η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι δώδεκα άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα μικρό δωμάτιο, άλλοτε συγκρούονται κι άλλοτε ταυτίζονται αντικατοπτρίζοντας τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από δώδεκα πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή.
Αίθουσα αναμονής
Τέσσερις γυναίκες, η Φωτεινή, η Αμέλια, η Μάγδα και η Χαρά, συναντώνται απρόσμενα σε ένα μεταιχμιακό χώρο και χρόνο. Τέσσερις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες προσγειώνονται στη μέση του δρόμου και σταματούν την κυκλοφορία με τις προσωπικές τους ιστορίες. Σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται, θυμώνουν και ξεσπούν, γελούν, χορεύουν και τραγουδούν. Ξετυλίγουν το πολυσύνθετο και αντιφατικό ζήτημα της γυναικείας αφήγησης σήμερα, σε μια παράσταση αφιερωμένη στη μάνα. Το έργο πρόκειται να παρουσιαστεί δίπλα «στο κτίριο-φάντασμα» της οδού Οδυσσέως στο Μεταξουργείο όπου κάποτε στεγαζόταν το 63ο Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας, και σήμερα χάσκει καρβουνιασμένο από τη φωτιά που έβαλε ένας παράφρονας γυναικοκτόνος και παιδοκτόνος για να κάψει την οικογένειά του και να εκδικηθεί τη γυναίκα του, γιατί, όπως υποστήριζε, τον παράτησε.
Η Τουρκομερίτισσα
Με φόντο μια Ελλάδα που προσπαθεί να γιατρέψει τις πληγές της από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική καταστροφή, η παράσταση αφηγείται τη σύντομη αλλά ταραχώδη ζωή της μεγάλης τραγουδίστριας Μαρίκας Νίνου. Η θρυλική Τουρκομερίτισσα συναντά ξανά τον Τζίμη Μάρκου στην ταβέρνα «Τζίμης ο Χονδρός» και μαζί ξεδιπλώνουν τη μυθιστορηματική ζωή της ερμηνεύτριας που έγραψε ιστορία στο ελληνικό τραγούδι. Η σκηνή μετατρέπεται σε ταβέρνα και οι θεατές σε θαμώνες και μάρτυρες των σημαντικότερων γεγονότων και των άγνωστων πτυχών της τραγικής ζωής της τραγουδίστριας.
Επιστροφή στο φόνο
Δεκαπέντε χρόνια πριν, η όμορφη Κάρολαϊν Κρέιλ καταδικάστηκε για τον φόνο του συζύγου της και πέθανε στη φυλακή. Τώρα η κόρη της αναθέτει στον Πουαρό να αποκαταστήσει τη μνήμη της μητέρας της. Υπήρχαν ακόμη πέντε ύποπτοι και όσο το σκέφτεται ο Πουαρό τόσο επανέρχεται στο μυαλό του εκείνο το παιδικό τραγουδάκι με τα πέντε γουρουνάκια - το ένα πήγε στην αγορά, το άλλο στο σπίτι κλείστηκε καλά, και πάει λέγοντας. Κάποιο από τα πέντε γουρουνάκια, όμως, ίσως έκανε έναν φόνο και μένει ακόμη ατιμώρητο. Αν είναι έτσι, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, όσα αποδεικτικά στοιχεία κι αν έχουν καταστραφεί, ο δαιμόνιος ντετέκτιβ θα το βρει, βάζοντας τη λογική του να δουλέψει. Η συναρπαστική ιστορία μυστηρίου και συνεχών ανατροπών ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και βασίζεται στο έργο της Αγκάθα Κρίστι «Πέντε μικρά γουρουνάκια».
Ο άσχημος
Ο Λέττε είναι άσχημος. Πολύ άσχημος. Αλλά δεν το ξέρει. Όταν, εξαιτίας προβλημάτων στη δουλειά του, όλοι γύρω του αναγκάζονται να του εξομολογηθούν την απερίγραπτη έκταση της ασχήμιας του, αποφασίζει να πάρει δραστικά μέτρα. Να αλλάξει πρόσωπο. Η εγχείρηση πηγαίνει υπερβολικά καλά και πλέον το ανείπωτα όμορφο πρόσωπό του, θα γίνει το διαβατήριό του για μια νέα ζωή - μια ζωή γεμάτη γυναίκες, δόξα, λεφτά... Όταν όμως το πρόσωπό του γίνεται προϊόν προς πώληση, τα πράγματα θα πάρουν μια πραγματικά άσχημη τροπή. Μια σαρδόνια σκοτεινή κωμωδία του ανατρεπτικού δημιουργού της Σαουμπίνε που καυτηριάζει τη σύγχρονη ναρκισσιστική κοινωνία, με τέσσερις ηθοποιούς να ερμηνεύουν οκτώ ρόλους.
Η κασέτα
Σαράντα περίπου χρόνια μετά τη θρυλική παράσταση του Κάρολου Κουν και είκοσι μετά το τελευταίο ανέβασμα του στην Αθήνα, το ανατρεπτικό και αναρχικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη επιστρέφει. Τα πρόσωπα του έργου προέρχονται από τον οικείο γύρω μας κοινωνικό χώρο. Μετέωροι, ανάμεσα στην πρωτόγονη ύπαιθρο, απ’ όπου κατάγονται και το αφιλόξενο τοπίο της πόλης, απ’ όπου μετανάστευσαν, εντάσσονται στο μεγάλο πλήθος των Νεοελλήνων. Κάτοικοι των παρυφών της πρωτεύουσας - αλλά και ακατάπαυστα κυκλοφορώντας στο κέντρο της - προσπαθούν να επιβιώσουν με έναν σπασμωδικό και εύθραυστο ρεαλισμό. Χρησιμοποιώντας βιαστικά τα καινούργια πρότυπα, που αφειδώς, τους προσφέρονται υποχρεώνονται να υπάρξουν με «μικρές» καθημερινές πράξεις. Μέσα όμως σε αυτές τις μικρές πράξεις συμπιέζεται ένας αρχέγονος ψυχισμός, που με αμετάλλακτα τα δικά του συναισθηματικά και φυλετικά στοιχεία, εξακολουθεί να διατηρείται μέσα τους. Τότε τα πρόσωπα αισθάνονται αδικαίωτα, συνειδητοποιούν ότι δεν είναι ευτυχισμένα, χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθούν τα αίτια, η ζωή τους χάνεται στο τίποτα. Το πρόσωπο που έχει την κασέτα είναι το μόνο που φαίνεται να ξέρει.
Απολυμένη
Η Μαριέτα εργάζεται ως κοσμικογράφος σε μεγάλο περιοδικό. Η στήλη της θεωρείται κορυφαία στο είδος της. Πλούσιοι και διάσημοι κάνουν το παν για να δημοσιεύσει φωτογραφία τους. Η ζωή της είναι γεμάτη λάμψη, πάρτι και ταξίδια. Μια μέρα απολύεται. Όλες οι “πόρτες” κλείνουν, το τηλέφωνο σιωπά, οι επώνυμες φίλες “εξαφανίζονται”. Καθώς η μοναξιά και η πείνα την κυκλώνουν, συνειδητοποιεί πως, πριν απολυθεί από τη δουλειά της, ήταν “απολυμένη” από τον ίδιο της τον εαυτό, από την ίδια της τη ζωή που τη διέσχισε σαν υπνοβάτρια χωρίς να γνωρίζει ποια είναι, τι θέλει, τι πραγματικά έχει ανάγκη. Ένα έργο που ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, παρακολουθώντας την εσωτερική διαδρομή του ανθρώπου που, μέσα από μια μεγάλη δοκιμασία, ανακαλύπτει τις πιο βαθιές του αλήθειες.
Κομμάτια και θρύψαλα
Μία επιλογή, σύνθεση και αναπροσαρμογή του Γιάννη Σολδάτου από τα σημαντικότερα μονόπρακτα της τριλογίας που έγραψε ο Γιώργος Σκούρτης, όπου συμπλέκονται μικρές ιστορίες ανθρώπων της διπλανής πόρτας που μιλούν για τον έρωτα, την αγάπη, την αναζήτηση του ιδανικού, τη σύγκρουση. Ο Σολδάτος κατανοεί σε βάθος τη γραφή του Σκούρτη, ο οποίος μέσα από το έργο του μιλά για τον Νεοέλληνα, ακτινογραφεί την καθημερινότητα, με μια γραφή που παραμένει σύγχρονη. Με μπόλικο χιούμορ, τρυφερότητα, λυρισμό αλλά, βέβαια, και σκληρότητα, το έργο μάς παρουσιάζει χαρακτήρες οι οποίοι τολμούν να ονειρεύονται και που δεν τους αρκεί μόνο μία φορά για να ζήσουν.
Έξι πρόσωπα σε αναζήτηση συγγραφέα
Ένας απελπισμένος σκηνοθέτης κάνει πρόβα σ’ ένα θέατρο με το θίασό του, όταν ξαφνικά έξι μυστηριώδη πρόσωπα, μέλη μιας ιδιότυπης οικογένειας, εισβάλλουν στο χώρο. Τα πρόσωπα κουβαλούν μια τραγική ιστορία και ζητούν από το σκηνοθέτη να την παρουσιάσει επί σκηνής, ώστε να λυτρωθούν και ν’ απαλλαγούν από τους δαίμονες που τα στοιχειώνουν. Εκείνος, αν και διστακτικός στην αρχή, στην πορεία συμπαρασύρεται από το δράμα τους, το οποίο πιστεύει ότι θα τον οδηγήσει στη μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία που ονειρεύεται και πείθεται να το αναπαραστήσει επί σκηνής. Καθώς τα πρόσωπα αφηγούνται την ιστορία τους ξεδιπλώνουν τις αντικρουόμενες οπτικές τους πάνω σε αυτή, προβάλλοντας τη θεμελιώδη πιραντελική ιδέα για την υποκειμενικότητα της αλήθειας.
Οι δίκαιοι
Μέσα σε ένα διαμέρισμα, πέντε επαναστάτες σχεδιάζουν τη δολοφονία του Μεγάλου Δούκα. Πέντε άνθρωποι συναντιούνται και επιλέγουν να ζουν σε έναν παράλληλο χρόνο. Οι Δίκαιοι ψάχνουν έναν τρόπο να υπάρχουν στον κόσμο. Στον κόσμο που αγωνίζονται και ελπίζουν να αλλάξουν. Μέχρι το κάθε πρόσωπο να βρεθεί αντιμέτωπο με το αβάσταχτο ερώτημα: “Τι κάνω όταν δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω;”. Οι "Δίκαιοι", μέσα σε μια ατελείωτη ενεργητική αναμονή, γίνονται καθρέφτης και αντανακλούν την ισορροπία - και την αναπόφευκτη εναλλαγή - μεταξύ της ατομικής αναζήτησης του νοήματος και της συλλογικής επιδίωξης για μεταμόρφωση. Συνολικά, η ιστορία προσεγγίζεται με αφετηρία την ανθρώπινη κατάσταση και τον λυρισμό που τη διέπει.
Περλιμπλίν και Μπελίσα
Ο μεσόκοπος Περλιμπλίν (όνομα που προσιδιάζει στους ερωτοχτυπημένους γέρους της ισπανικής λαϊκής φάρσας του 18ου) πείθεται να παντρευτεί τη νεαρή γειτόνισσά του, για να μη μείνει μόνος κι αβοήθητος στα γεράματα· η Μπελίσα πείθεται να παντρευτεί τον πλούσιο γείτονά της για να γίνει πιο ποθητή από τους άλλους άντρες χάρη στην ομορφιά που θα της χαρίσουν τα πλούτη του. Όμως, λαχταρώντας έναν έρωτα της ηλικίας της, γοητεύεται από τον μυστηριώδη ξένο που κρύβεται τις νύχτες στον κήπο και της γράφει φλογερές επιστολές. Ο Περλιμπλίν δεν αντέχει να ζει χωρίς την αγάπη της Μπελίσα και σκοτώνει τον ανώνυμο εραστή, ενώ η Μπελίσα ανακαλύπτει την αλήθεια χάνοντας διαμιάς σύζυγο και ερωμένο…
Τζούλια
Σ’ ένα ιστορικό θέατρο της Πατησίων, Μάρτιος 2024. Σε λίγες μέρες έχει πρεμιέρα ο «Άμλετ». Το θέατρο έχει μετατραπεί σε εργοτάξιο. Γίνονται ηλεκτρολογικές και κατασκευαστικές σκηνογραφικές εργασίες. Σκόνη και μπερδεμένα καλώδια παντού. Η σκηνογράφος,ο ηλεκτρολόγος και η υπεύθυνη του θεάτρου, ανάμεσά τους. Μετά από λίγο καταφθάνει η θιασάρχις, σκηνοθέτις και πρωταγωνίστρια (στο ρόλο του Άμλετ) της παράστασης. Απόψε θα έπρεπε να βρίσκεται στην τιμητική βραδιά για τον πατέρα της. Κι όμως, θα είναι στο θέατρο. Στο θέατρο που της ανήκει. Που ανήκει, τέλος πάντων, εδώ και χρόνια στην οικογένεια της. Η πάλη των κοινωνικών τάξεων - οι ομοιότητες και οι διαφορές τους-, το αδηφάγο πρόσωπο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η έννοια της φιλίας, η τοξικότητα των ανθρώπινων εξαρτητικών σχέσεων, ο κοινωνικός ρατσισμός, η χρήση ουσιών, η προδοσία, ο έρωτας στη διάσταση του πόθου, η δυσκολία του ανθρώπου να αγαπήσει, η βαθιά του ανάγκη να αγαπηθεί, το ανικανοποίητο του είδους μας, όλα τα θέματα περιπλέκονται σε αυτό το έργο που βασίζεται στη «Δεσποινίδα Τζούλια» του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ.
Το μποστάνι του Μποστ
Μια επίκαιρη σπονδυλωτή κωμωδία με επιθεωρησιακά κείμενα. Πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα… Ποιος ήταν ο αληθινός λόγος που εξώθησε τη Μήδεια να κάνει το αποτρόπαιο έγκλημά της; Ποιο ήταν πραγματικά το τέλος τού Ρωμαίου και της Ιουλιέτας; Τι συνέβη και η Φαύστα απέκτησε εγγόνι, αφού την κόρη της την έφαγαν οι γάτες; Ήπιε ή δεν ήπιε το φαρμάκι η Γκόλφω όταν την παράτησε ο Τάσος; Ποιες είναι οι «ιστορικέ ιστορίε» που έχει να μας αφηγηθεί η Μαμά Ελλάς από τις περιπέτειες που πέρασε όλα αυτά τα χρόνια; Πώς έχασε η Ανεργίτσα το «βιβλιάριο απόρου κορασίς» της και τι λύση βρήκε ο Πειναλέων; Τελικά, επέστρεψαν ή όχι τα μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα απαντώνται στην ανατρεπτική παράσταση.
Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης
Δύο γυναίκες με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο συναντιούνται στον απόηχο του εθνοτικού πολέμου της Βοσνίας. Η Κέιτ, μια Αμερικανίδα ψυχολόγος γνωρίζει τη Ντόρα, θύμα γενοκτονικού βιασμού. Μέσα από ένα κολάζ πραγματικών και φανταστικών εικόνων και καταστάσεων ξετυλίγεται η ιστορία των δύο αυτών γυναικών και ο αγώνας τους να ξεπεράσουν τη φρίκη, τα τραύματα του πολέμου καθώς και τα προσωπικά τους αδιέξοδα. Η κεντρική θεματολογία του έργου είναι ο πόλεμος, κάτι που δυστυχώς παραμένει τραγικά επίκαιρο. Παράλληλα, μέσα από το έργο αναδύονται θέματα όπως η εθνικιστική τρέλα, η μισαλλοδοξία, ο βιασμός ως πολεμικό όπλο, ο ρατσισμός, η μετανάστευση, η βία αλλά και η αλληλεγγύη, η πίστη στον άνθρωπο και το θαύμα της ζωής που δεν είναι άλλο από τη γέννηση. Μέσα από τις δύο αυτές γυναίκες -που μπορεί να σώθηκαν από τον πόλεμο σωματικά αλλά παλεύουν να σωθούν και ψυχικά- αντιλαμβανόμαστε ότι στο πλαίσιο μιας βίαιης σύγκρουσης υπάρχει και ένας τύπος βίας εκτός της δολοφονικής, που δεν στοχεύει να επιτύχει τον θάνατο ενός εχθρού ως κύριο σκοπό, αλλά στοχεύει στο να καταστρέψει τον ίδιο τον πυρήνα του ανθρώπινου όντος ενώ κρατά το σώμα ζωντανό.
Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος
Ένας έφηβος, το πιο όμορφο αγόρι σε όλη την αγροτική περιοχή της Καταλονίας, βρίσκεται νεκρός στη μέση του πουθενά. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ξεδιπλώνεται η παθογένεια της κλειστής κοινωνίας μιας επαρχιακής πόλης στην οποία δε συμβαίνει ποτέ τίποτα. Παιδεραστία, ομοφοβία, ένοχα μυστικά, καταπιεσμένες ζωές κι ένα τραγούδι που ξυπνά τις πιο εφιαλτικές αναμνήσεις. Όσα δε λέγονται, οδηγούν στον αφανισμό των ηρώων, πραγματικό και υπαρξιακό. Ζωντανοί-νεκροί βυθισμένοι στους πόθους και στα ένστικτά τους, εγκλωβισμένοι στον καθωσπρεπισμό και σε στερεοτυπικές κατασκευές. Αλήθεια, πόσο συνένοχοι είμαστε όταν μένουμε απλοί θεατές αυτής της ανθρωποφαγίας; Ο Αργύρης Ξάφης ερμηνεύει τον πολυπρόσωπο μονόλογο σαν μία εξορκιστική τελετουργία, εμβαθύνοντας στο τραγικό γεγονός της δολοφονίας του έφηβου αγοριού. Οι χαρακτήρες που υποδύεται παλεύουν με τις δικές τους επιθυμίες, αλλά και εκείνες που τους επιβάλλονται από τις καταπιεστικές κοινωνικές δομές μίας φαινομενικά δεμένης κοινότητας.
Girls and boys
Η βία, η εξουσία, η φιλοδοξία και ο ρόλος τους στη σχέση των δύο φύλων πρωταγωνιστούν στον συνταρακτικό μονόλογο του βραβευμένου με Τόνι συγγραφέα. Μια αναπάντεχη συνάντηση στο αεροδρόμιο οδηγεί σε μια έντονη, παθιασμένη σχέση. Γάμος, παιδιά και καριέρα, και όλα όσα έχουν κατακτήσει η ηρωίδα και ο σύντροφός της διαταράσσονται, ενώ η καθημερινότητα παίρνει μια εφιαλτική τροπή.
Ιστορίες για ανθρώπους γενναιόδωρους
Το συγκεκριμένο έργο «ανακαλύφθηκε» μεταφρασμένο στην αγγλική γλώσσα, από διδακτορική διατριβή κάποιου συμπατριώτη του συγγραφέα, όπως υποβλήθηκε σε βρετανικό πανεπιστήμιο. Χάρη σε αυτήν, μάθαμε για τον φωτισμένο θεατράνθρωπο της Αλγερίας, ο οποίος υπήρξε μάρτυρας των ιδεών του, καθώς εκτελέστηκε στο κατώφλι του σπιτιού του, φεύγοντας για το θέατρο στις 14 Μαρτίου 1994, από ισλαμιστές τρομοκράτες της GIA, σε μια εποχή κατά την οποία εκτέλεσαν για τις ιδέες τους πολλούς πνευματικούς ανθρώπους της χώρας. Ο Αλούλα μεγάλωσε φτωχικά, κοντά σε μία θεία-παραμυθού, σε ένα χωριό της Αλγερίας σαν αυτό στο οποίο ζουν οι ήρωες του έργου που θα δούμε. Όλοι απλοί και ταπεινοί μεροκαματιάρηδες, σκουπιδιάρηδες, οικοδόμοι, καφετζήδες, υφάντρες, λαντζέρισσες, σιδεράδες, με κοινά στοιχεία τη λαϊκή σοφία και τη γενναιοδωρία. Χάρη σε αυτά και χωρίς σκέψη, προσφέρουν στους άλλους όλο το περίσσευμα της καρδιάς τους, αφού δεν έχουν τίποτα άλλο να δώσουν. Η παράσταση-αφιέρωμα στον Αλούλα, είναι διανθισμένη με θησαυρούς από την μουσική παράδοση αυτής της άγνωστης θεατρικά, αλλά τόσο γοητευτικής χώρας.
Δαγκώνει;
Η ομάδα θεάτρου Νοητή Γραμμή παρουσιάζει μια σύνθεση ιστοριών όπου ζώα -συντροφιάς ή άγρια, ελεύθερα ή εμπορεύσιμα- και άνθρωποι αλληλεπιδρούν και εναλλάσσονται στο αστικό τοπίο. Οι ιστορίες είναι άλλες όμορφες, άλλες ενοχλητικές, ίσως πολιτικά μη ορθές, πολλές φορές αστείες, στοχαστικές ή και ασυνήθιστες: Λουριά που δεν βλέπουμε τί έχουν δεμένο στην άλλη τους άκρη, κλουβιά που αιχμαλωτίζουν, ρυθμικές τελετουργίες, μνήμες μιας άλλης ζωής, και ίχνη ζώων παντού…
Το σόι σου μέσα
Η έλευση ενός συγγενή από την Αμερική διαταράσσει τη ζωή ενός ζευγαριού που ζει μια δύσκολη αλλά ήσυχη ζωή σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδας σε ένα έργο γεμάτο γέλιο, μυστήριο και πολλές ανατροπές. Ο λόγος για τον Γιώργη και τη γυναίκα του τη Τζωρτζίνα που μένουν στο Ραχίδι, μακριά από την φασαρία της πόλης. Η άφιξη του Σάκη από το εξωτερικό, ενός σκληρού και επικίνδυνου τύπου θα φέρει τα πάνω κάτω.
Pavlov ή δύο δευτερόλεπτα πριν το έγκλημα
Μια παράξενη, τρομακτική κωμωδία από έναν Βενεζουελάνο συγγραφέα που μιλά για την αδυσώπητη χειραγώγηση μας από τα Μ.Μ.Ε αλλά και τον εθισμό μας στο σύνδρομο της κλειδαρότρυπας. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από την Αμάντα, που είναι παρουσιάστρια της βραδινής ραδιοφωνικής εκπομπής "Amanda de las notches'’. Μαζί με τον Εντουάρντο, τον βοηθό της, προσφέρουν σε δυστυχισμένους ανθρώπους, που αδυνατούν να κοιμηθούν το βράδυ, λίγη συντροφιά. Οι υπηρεσίες τους περιλαμβάνουν συμβουλές στα ερωτικά, κάρτες ταρό, ερμηνεία των ονείρων, ψυχολογική υποστήριξη και οτιδήποτε άλλο μπορεί να ζητήσει ο κάθε ακροατής. Όταν η Αμάντα βρεθεί δολοφονημένη μέσα στον ραδιοφωνικό σταθμό με ένα μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη, τότε “οι ακροατές’’ γίνονται οι βασικοί ύποπτοι της δολοφονίας της. Πώς μπορούν να δολοφονήσουν έναν άνθρωπο αν, δεν έχουν επίγνωση της πράξης τους;
Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα
Το τελευταίο πριν τον θάνατό του έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα επικεντρώνεται στην ιστορία της χήρας Μπερνάρντα που μεγαλώνει σύμφωνα με τους κανόνες της εποχής και της τάξης της, τις πέντε κόρες της. Η Μαγκνταλένα, η Αμέλια, η Μαρτίριο και η Αδέλα κλεισμένες στο ασφυκτικό περιβάλλον από τους κοινωνικούς κανόνες που επιβάλλει η εποχή και τους οποίους με άτεγκτο τρόπο υπερασπίζεται η μητέρα τους, είναι σε ηλικίες γάμου. Προσδοκούν να αφήσουν γρήγορα το σπίτι των γονιών και να ζήσουν τη δική τους ζωή. Η αυστηρότητα της μητέρας τους στερεί τις μικρές και μεγαλύτερες χαρές της νιότης, τη γυναικεία φιλαρέσκεια, την κοριτσίστικη ματαιοδοξία, τις βόλτες κάτω από την πανσέληνο, το φλερτ, τις φιλίες, το πάθος που τις πνίγει τις φεγγαρόλουστες νύχτες. Η Αδέλα, η μικρή κόρη και ίσως το απόλυτο σύμβολο της ανάγκης του πόθου για ελευθερία, ερωτεύεται τον γαμπρό που προξενεύεται στη μεγάλη αδερφή της και ζει μαζί του έναν φλογισμένο έρωτα. Θα καταφέρει να ξεφύγει; Να επαναστατήσει απέναντι στην τυραννική εξουσία της μητέρας;
4 Ever
Μια μαύρη κωμωδία με πρωταγωνιστές τον Ανδρέα και τη Δήμητρα. ένα ζευγάρι πετυχημένων αρχιτεκτόνων που βρίσκεται ένα καλοκαιρινό Σαββατόβραδο σε ένα νησί του Αιγαίου για να κλείσει μια επαγγελματική συμφωνία για την ανακαίνιση ενός ξενοδοχείου. Η βράδια αυτή πολύ σημαντική μιας που πρόκειται να κριθεί αν θα πάρουν τη δουλειά ή όχι. Ο λόγος που έχει καθυστερήσει η επικύρωση της συμφωνίας είναι τα σχέδια του Ανδρέα, που τρομάζουν τον συντηρητικό ιδιοκτήτη.Τα σχέδια αυτά όμως είναι και η πηγή της έντονης διαφωνίας ανάμεσα στο ζευγάρι καθώς η Δήμητρα θεωρεί πως δεν συνάδουν με την «γραμμή» που έχουν υιοθετήσει και «υπογράψει» μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Το ίδιο βράδυ, αμέσως μετά τη δεξίωση για την παρουσίαση των σχεδίων, ο Ανδρέας ζητά από τη Δήμητρα να χωρίσουν γιατί του έχει «τελειώσει» και δεν την αγαπάει πια. Η Δήμητρα προσπαθεί να διαχειριστεί το σοκ και να αποδεχτεί «πολιτισμένα», την απόφαση του Ανδρέα. Σκέψεις, απωθημένα, πληγές και το σκοτάδι 18 χρονών σχέσης βγαίνει στην επιφάνεια. Ο εφηβικός έρωτας που κάποτε ορκίστηκε «LOVE 4 EVER» αποσυντίθεται σε ένα βράδυ, ανήμπορος να επιβληθεί στη φθορά.
Τιμάνδρα
Το έργο αποτελεί μια διαχρονική ματιά στη γυναίκα, τον έρωτα, τον πόλεμο, τη φιλοσοφία και την εξουσία. Το σώμα και η ευφυΐα της γυναίκας παίρνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο και προσφέρουν ένα άλλο βλέμμα στην ιστορία, αυτή τη φορά, μέσα απ’ τα μάτια μιας εταίρας, της Τιμάνδρας, μητέρας της περίφημης Λαΐδας, ερωμένης του Αλκιβιάδη. Η Τιμάνδρα εξιστορεί τη ζωή της ξεκινώντας από τρεις διαφορετικές αφετηρίες μες στον χρόνο. Κατά τη διάρκεια της πλοκής τους ξετυλίγεται ο πρώτος εμφύλιος σπαραγμός των Ελλήνων, η συναναστροφή της με μεγάλες προσωπικότητες της εποχής και, φυσικά, ο έρωτάς της με τον αντισυμβατικό Αλκιβιάδη. Κομβικά ιστορικά γεγονότα, συγκρούσεις, απώλειες και προδοσίες την οδηγούν στην αφιλόξενη γη της Φρυγίας, καθώς τη δημοκρατία του Περικλή διαδέχεται η τυραννία και η Τιμάνδρα καλείται να αντιμετωπίσει τη μοίρα και τον ίδιο της τον εαυτό.
Ριχάρδος III
Ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Γιορκ και τους Λάνκαστερ έχει τελειώσει και την εξουσία κατέχει ο Βασιλιάς Εδουάρδος, της δυναστείας των Γιορκ. Ο Ριχάρδος ΙΙΙ, ο μικρότερος αδελφός του, επιθυμεί την ανάρρηση στον θρόνο με κάθε κόστος. Χρησιμοποιώντας την όποια γοητεία διαθέτει, τη διπλωματία, την πειθώ, τη βία, και τις εύθραυστες σχέσεις και συμμαχίες που δημιουργεί, μηχανορραφεί και στήνει διάφορες δολοπλοκίες ώστε να παρακάμψει κάθε εμπόδιο προς την κατάληψη της εξουσίας. Το έργο παρουσιάζεται σε καινούργια μετάφραση της Κατερίνας Σχινά και είναι μια σύνθεση σαγήνης, ευφυίας, πανουργίας, γοητείας και δόλου. Το μοναδικό έργο του Σαίξπηρ που, ενώ δεν έχει σκηνές θεάτρου μέσα στο θέατρο, δίνει την εντύπωση ότι οι ζωές των ηρώων του είναι εμβαπτισμένες σ’ αυτό ή εμποτισμένες απ’ αυτό.
Περσεφόνη
Ένα ακόμα κείμενο του Γιάννη Ρίτσου από την “Τέταρτη διάσταση” που παρουσιάζει η θεατρική εταιρεία Όψεις και η σκηνοθέτρια μετά από την "Ισμήνη" (2010 και 2012). Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα του ποιητή, καθώς το θέμα του μύθου -η αρπαγή της ηρωίδας από τον Πλούτωνα και η κάθοδός της στον Άδη- δίνει την ευκαιρία στον Ρίτσο να ανατρέψει τον μύθο και να γράψει ένα τολμηρό κείμενο για την απελευθέρωση του ανθρώπου μέσα από την εκπλήρωση της ερωτικής επιθυμίας. Ο ποιητής ακολουθεί την εκδοχή του μύθου όπως εμφανίζεται στο ομώνυμο έργο του Αντρέ Ζιντ, που θέλει την Περσεφόνη να κατεβαίνει στον Άδη με τη θέλησή της και όχι να αρπάζεται βίαια από τον Πλούτωνα. Πάνω σε αυτόν τον θεματικό καμβά, ο Ρίτσος συνθέτει ένα σύγχρονο, αισθησιακό, βαθιά προσωπικό και γοητευτικό κείμενο που ταυτόχρονα διερευνά τα όρια της ελευθερίας επιλογής και το ερωτικό πάθος.
Θέλω να σου κρατάω το χέρι
Το τραγούδι των Μπιτλς «I want to hold your hand» ενέπνευσε ένα έργο με πρωταγωνιστές του δύο «παράνομους» εραστές οι οποίοι αναζητούν διέξοδο στα προβλήματα των γάμων τους, που επιστρέφει για τέταρτη χρονιά για να μιλήσει για τις σχέσεις μέσα από ένα εκρηκτικό τετ α τετ. To σκηνικό, ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Τα μόνα πρόσωπα, εκείνοι. Απέναντι αλλά και δίπλα. Μαζί αλλά και χωριστά. Μία γυναίκα και ένας άντρας που εμπλέκονται μαζί σε ένα συναισθηματικό και ψυχολογικό bras de fer. Είναι και οι δύο γονείς. Έχουν και οι δύο τα δίκια τους. Έχουν κάνει και οι δύο λάθη. Αυτό που ψάχνουν, όμως, τελικά, μέσα από τις συναντήσεις τους, είναι κάτι απλό: λίγη ουσιαστική συντροφικότητα.
