Γιάννης Μαργετουσάκης©
Ένα έργο που γεννήθηκε μέσα στην καραντίνα, μια παθιασμένη ερμηνεύτρια, μια ομάδα ταλαντούχων συντελεστών, μια αναπάντεχη σκηνοθετική συνεργασία: να τι κρύβεται πίσω από την τεράστια επιτυχία της Ελένης Ράντου, στο "Πάρτι της ζωής μου", το έργο των 40.000 θεατών και των 120 παραστάσεων, που θα επαναληφθεί και φέτος, πάντα στο θέατρο Διάνα, από τις 20 Οκτωβρίου. Βασισμένη στο έργο των Βρετανών Ντάνκαν ΜακΜίλαν και Τζόνι Ντόναχιου "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα" αλλά και σε προσωπικά βιώματα και οικογενειακές μνήμες, η Ελένη Ράντου έγραψε το δικό της έργο, μια συγκινητική ιστορία ενηλικίωσης, ενώ έβαλε στο φόντο και την πορεία της Ελλάδας, διαμέσου κάποιων εμβληματικών στιγμών της.
Ένα κορίτσι που ξεκινάει να γράφει μια λίστα με όλα τα υπέροχα πράγματα για τα οποία αξίζει να ζει κάποιος, που η μαμά της κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, που μεγαλώνει, σπουδάζει, ερωτεύεται, γίνεται μητέρα, πληγώνεται, πέφτει κάτω, ξανασηκώνεται, κι εμείς την παρακολουθούμε σε αυτό το μεγάλο ταξίδι. Η συγγραφή αποδείχτηκε μια διαδικασία απελευθερωτική για την Ράντου, παρά τις δυσκολίες της, ή ίσως χάρη σε αυτές. Όπως δήλωσε στο "α", "γράφοντας είσαι μόνος και πρέπει να κάνεις ένα statement ζωής που είναι δύσκολο. Πρέπει να βρεθώ στα όρια μου για να βρω μέσα από το γράψιμο τη λύτρωση μου. Όταν είμαι ευτυχισμένη δεν έχω τόσο πολύ την ανάγκη να γράψω. Όταν έχουν μαζευτεί πολλά και πρέπει να φύγουν από μέσα μου πρέπει να τα βάλω σε τάξη. Το γράψιμο είναι ένα σκούπισμα της ψυχής μου, ας πούμε ".
Κάπως έτσι προέκυψε ένα έργο που προσφέρει γενναιόδωρα συναισθήματα, από τη συγκίνηση μέχρι το πηγαίο γέλιο, και κοιτάει με ειλικρίνεια και γενναιότητα σημαντικά και επώδυνα θέματα, όπως η κατάθλιψη, η μητρότητα, η σχέση με τη μητέρα. Γι' αυτό το "Πάρτι", η Ελένη Ράντου παρέδωσε τα σκηνοθετικά ηνία στον Ανέστη Αζά, σκηνοθέτη της νεότερης γενιάς, που έχει διακριθεί κυρίως για τη δουλεά του στο ερευνητικό θέατρο, και η τόλμη της δεν την πρόδωσε. Η ίδια έχει δηλώσει για τον ταλαντούχο σκηνοθέτη, στο "α ": "Βλέπω να υπάρχει μια βαθιά συγγένεια μεταξύ μας, έχουμε το ίδιο χιούμορ. Είναι ανεπιτήδευτη η προσέγγιση που έχει για το θέατρο, καθόλου επηρμένη, υπάρχει βαθιά γνώση κι αυτό το εκτιμώ. Ξέρει πως να διαχειρίζεται το βιωματικό χωρίς να γίνεται ψυχαναγκαστικό ή πολύ προσωπικό". Η σκηνοθεσία του ανέδειξε στο έπακρο τη χειμαρρώδη εξομολόγηση της ηρωίδας κι έτσι η παράσταση παρακολουθείται απνευστί, ενώ η χημεία μεταξύ τους είναι αξιοσημείωτη. Άλλη μια εξαιρετική ιδέα ήταν η παρουσία στην παράσταση του μουσικού διδύμου String Demons (Κωνσταντίνος & Λυδία Μπουντούνη), καθώς δημιουργούν το soundtrack αυτής της ζωής με ευφάνταστες διασκευές γνωστών τραγουδιών στα έγχορδά τους και μεγεθύνουν ακόμη περσσότερο τα συναισθήματα που προκαλεί η παράσταση.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Το πάρτι της ζωής μου
Αντλώντας από το «Every Brilliant Thing» του Ντάνκαν Μακ Μίλαν, η Ελ. Ράντου υπογράφει ένα νέο κείμενο για τη sold out παράσταση, που ξετυλίγει με χιούμορ και ειλικρίνεια τα πενήντα χρόνια "τραυμάτων" της ηρωίδας της, με φόντο αυτά της σύγχρονης Ελλάδας. Ένας σόλο ερμηνευτικός μαραθώνιος δέκα ρόλων με έντονα προσωπική υπογραφή, που χάρισε στην ηθοποιό το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του “α”. Η ιστορία διατρέχει εποχές και κινείται παράλληλα με τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της χώρας από το Πολυτεχνείο, τους σεισμούς, το ΠΑΣΟΚ, την κρίση, το θάνατο του Γρηγορόπουλου μέχρι την πανδημία. Είναι ένας κύκλος ζωής που συνδέεται με κοινά βιώματα, όπως σημειώνει.
