Μία από τις πιο διασκεδαστικές και πολυσυζητημένες παραστάσεις της περσινής σεζόν στο κωμικό μονόπρακτο του Άντον Τσέχοφ, "Η Αρκούδα" επιστρέφει από τις 13 Οκτωβρίου. Τη σκηνοθεσία υπέγραψε ο ηθοποιός Νίκος Καρδώνης, καθοδηγώντας με ζήλο και πολλή ενέργεια την ερμηνευτική τριάδα των Κατερίνας Λάττα, Γιάννη Λατουσάκη και Γιάννη Δενδρινού.
Η παράσταση δίνεται στη γραμμή της κωμικής υπερβολής, κυρίως όσον αφορά τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων, όπως αναφέρεται στην κριτική του "α", ενώ συνολικά η σκηνοθεσία είναι ανάλαφρη, περιπαικτική και αντιμετωπίζει το κείμενο με δημιουργική, ευφρόσυνη "αυθάδεια". Αρκετά είναι τα εξωκειμενικά στοιχεία και στη σκηνή εισβάλλουν στοιχεία αυτοσχεδιασμού, τραγούδια, κωμικές νύξεις για άλλα έργα, σχετικά ή άσχετα με την υπόθεση, και η παράσταση συνολικά γίνεται αφορμή για μια γιορτή του ίδιου του θεάτρου, της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της χαράς της υποκριτικής τέχνης.
Ο σκηνοθέτης ανέφερε στο "α" σχετικά με την απόφασή του να σκηνοθετήσει για πρώτη φορά: "Η πρόταση ήρθε από τον φίλο και συνάδελφο, Γιάννη Δενδρινό. Η επιλογή του έργου ήταν δική του ιδέα. Ένα μικρό απωθημένο του από τη σχολή. Η συγκυρία ήταν ιδανική, γιατί με τους συγκεκριμένους ηθοποιούς έχουμε κοινή θεατρική γλώσσα και το έργο μας χάρισε τη δυνατότητα να δοκιμαστούμε σε νέα εκφραστικά μονοπάτια. Ο Τσέχοφ έγραψε την "Αρκούδα” σε μορφή βοντβίλ, είδος μουσικού θεάτρου που απαιτεί από τον ηθοποιό να έχει υψηλή αίσθηση του ρυθμού και τη σωματική του ευελιξία σε συνεχή άρση".
Λίγα λόγια για το έργο
Η υπόθεση εξελίσσεται σ' ένα αγρόκτημα στην επαρχία του Ρίπλοβο, όπου κατοικεί η Έλενα Πόποβα μια όμορφη χήρα που μήνες τώρα πενθεί για την απώλεια του συζύγου της. Κλεισμένη και πλήρως απομονωμένη στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της, δέχεται την επίσκεψη του απόστρατου υπολοχαγού Σμιρνώφ που απαιτεί με άκομψο τρόπο την εξόφληση δυο γραμματίων που του χρωστούσε ο εκλιπών. Η βαρυπενθούσα δεν έχει αντίρρηση, η συμπεριφορά του όμως και οι απόψεις που έχει ο ίδιος για τις γυναίκες την ταράζουν. Η ένταση ανάμεσα τους κορυφώνεται και η σύγκρουση είναι μοιραία και αναπόφευκτη. Η μονομαχία είναι μονόδρομος. Το πένθος, το χρέος και τέλος ο έρωτας αντιμετωπίζονται από τον Τσεχωφ με αθωότητα και αυτοσαρκασμό.
Ο Νίκος Καρδώνης αναφέρει στο σκηνοθετικό του σημείωμα: "Ένα θέατρο που χωράει σε μια βαλίτσα ή σε ένα ασανσέρ, ακόμα και σε μια μπαμπούσκα, μα και σε μια σάλα χορού. Εξωστρεφές βοντβίλ, οριακά ακραίο,γεμάτο ανατροπές. Ο μάγος Τσέχωφ κυνηγώντας το μεγάλο όνειρο, κάνει το πένθος ζωή και το σκοτάδι φως,ταξιδεύοντας μας σε μια όαση γέλιου και συγκίνησης. Έτσι κι εμείς αναμετριόμαστε με όλη μας τη δύναμη με το μεγαλείο του συγγραφέα και με εργαλεία τη μουσική, την ποίηση και τα ίδια μας τα σώματα, κυνηγούμε μια πατρίδα στην ατέλειωτη και θλιβερή στέπα της πραγματικότητας".
Σε μια επιστολή του στις 8 Φεβρουαρίου 1888, ο Τσέχωφ γράφει: "Απλά για να σκοτώσω την ώρα μου έγραψα ένα ασήμαντο, μικρό βοντβίλ, σε ύφος γαλλικό , που ονομάζεται Αρκούδα. Εάν αντιληφθούν προς ''Μοντέρνους Καιρούς'' ότι γράφω βοντβίλ θα με εξοστρακίσουν! Τι να κάνω , σχεδιάζω κάτι βαρυσήμαντο και προκύπτει τρα-λα-λα. Παρά προς απόπειρες μου για σοβαρότητα , αποτέλεσμα μηδέν. Με εμένα καθετί σημαντικό μεταμορφώνεται σε ασήμαντο. Η ζωή είναι μια πορεία προς τη φυλακή , η αληθινή λογοτεχνία οφείλει να διδάσκει πως να διαφεύγεις ή να υπόσχεται την ελευθερία".
Προπώληση εισιτηρίων more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Η αρκούδα
Η υπόθεση εξελίσσεται σ’ ένα αγρόκτημα στην επαρχία του Ρίπλοβο, όπου κατοικεί η Έλενα Πόποβα, μια όμορφη χήρα που μήνες τώρα πενθεί για την απώλεια του συζύγου της. Κλεισμένη και πλήρως απομονωμένη στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της, δέχεται την επίσκεψη του απόστρατου υπολοχαγού Σμιρνώφ που απαιτεί με άκομψο τρόπο την εξόφληση δυο γραμματίων που του χρωστούσε ο εκλιπών. Η βαρυπενθούσα δεν έχει αντίρρηση, η συμπεριφορά του όμως και οι απόψεις που έχει ο ίδιος για τις γυναίκες την ταράζουν. Η ένταση ανάμεσα τους κορυφώνεται και η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Το πένθος, το χρέος και ο έρωτας αντιμετωπίζονται από τον Τσέχοφ με αθωότητα και αυτοσαρκασμό.