Μπορεί οι θερμοκρασίες να παίρνουν σιγά σιγά τον κατήφορο, η διάθεσή μας όμως παραμένει καλοκαιρινή, με τη βοήθεια καταπράσινων αυλών, χαλαρών καφενείων, γλυκών ηλιοβασιλεμάτων και κοσμοπολίτικων γεύσεων. Πού τα βρίσκουμε όλα αυτά; Μα στην Αθήνα φυσικά. Σημειώστε κι ακολουθήστε μας, σε δέκα στέκια που θυμίζουν ότι στο κενό ανάμεσα στις διακοπές και το φθινόπωρο, υπάρχει πάντα και το γλυκό, γλυκό αποκαλόκαιρο…
Σερσέ λα Φαμ
Νεοκαφενές με τα όλα του, φωλιασμένος στην πλατεΐτσα απέναντι από τη Μητρόπολη και με όλες τις φυλές του Κέντρου να κάνουν ουρά για ένα από τα τραπεζάκια του, το ρετρό αγαπημένο της οδού Μητροπόλεως παραμένει φαβορί για χαλαρό τσιμπολόι με άρωμα παλιάς Αθήνας, και με δυνατό χαρτί τα μπόλικα τραπεζάκια έξω, στα οποία δύσκολα θα βρεις καρέκλα χωρίς ραντεβού, ιδίως το απογευματάκι, όπου η γλύκα του ηλιοβασιλέματος απλώνει χρώμα στο ραχάτι. Εκτός από χρώμα, το ραχάτι εδώ έχει και γεύση, με εδεσματολόγιο που αντλεί από τις παλιές εποχές της Αθήνας, τότε που η πρωτεύουσα μάζευε στα τραπέζια των καφενείων της τις συνήθειες, τις παραδόσεις και τα… πεσκέσια απ’ τις καταγωγές των κατοίκων της. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, εκλεκτές πρώτες ύλες και λιχούδικες συνταγές να συνθέτουν ένα γευστικό καμβά που μοσχοβολάει Ελλάδα, με σουξέ όπως οι τσακιστές τηγανητές πατάτες με κασέρι και σαλάμι Λευκάδας, ή το αρνάκι σε φωλιά μελιτζάνας με πιπεριές και Μετσοβόνε.
Μητροπόλεως 46, Σύνταγμα
Cupola
Προσφέρει μια μοναδική όσο και δροσερή συνθήκη ο πεζόδρομος της Ευφορίωνος, ειδικά κατά την περίοδο που το θερμόμετρο στο κέντρο της Αθήνας χτυπάει κόκκινο. Εκεί ακριβώς στήνει τα φροντισμένα τραπέζια του το "Cupola", που έχοντας συμπληρώσει μία οκταετία ζωής εξακολουθεί να συγκινεί ντόπιους foodies και επισκέπτες της πρωτεύουσας. Στα σύνορα του Παγκρατίου και του Μετς, σε ένα από τα πιο προνομιακά σημεία της ευρύτερης περιοχής και σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο, έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις όλα τα ατού του ιταλιάνικου σουξέ. Θα χαλαρώσεις άμεσα με την οικεία ατμόσφαιρα και το πολύ φιλικό σέρβις, θα ξεκινήσεις με ένα ποτήρι κρασί από την προσεκτικά διαμορφωμένη λίστα ή ένα καλοφτιαγμένο aperitivo και θα αφεθείς στη ζεστασιά της ιταλικής κουζίνας. Βέρα ναπολιτάνικη πίτσα από τον παραδοσιακό ξυλόφουρνο, ιδιαίτερα ορεκτικά, φινετσάτη και ρουστίκ pasta και μπόλικες ακόμα επιλογές επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Εννοείται, βέβαια, ότι θα φροντίσεις να φυλάξεις χώρο για ένα από τα πιο απολαυστικά τιραμισού της Αθήνας.
Ευφορίωνος 13, Παγκράτι
The C Beach Club
Με αύρα από Φτελιά και γεύσεις αλιευμένες απ’ την κοσμοπολίτικη θάλασσα της διεθνούς ψαροφαγίας, το νέο spot της Α’ Ακτής Βούλας μπήκε στη λίστα των φαβορί για τα καλοκαιρινά μας drinks & bites ανάμεσα στις βουτιές, και παραμένει σταθερό μας ραντεβού στα νότια, όσο το επιτρέπει ακόμη ο καιρός. Μπιτάτη μουσική, boho παλέτα και minimal chic διακόσμηση ντύνουν με premium ατμόσφαιρα τόσο το χώρο της αμμουδιάς με τα αφράτα sunbeds, όσο και τα μετόπισθεν του εστιατορίου, με poke bowls και προσεγμένα snacks να δίνουν γεύση στη θαλασσοθεραπεία, και πιο ολοκληρωμένες, ιωδιούχες κατά κύριο λόγο προτάσεις, να δίνουν τον τόνο στον resto χώρο. Απροσδόκητη και πρωτότυπη για τέτοιο περιβάλλον, η σαλάτα από κρύα χόρτα εποχή, με φέτα και τριμμένη ντομάτα, φέρνει ολοζώντανη τη νοστιμιά του καλοκαιριού στο στόμα, ενώ εκτός από τα tataki και tiradito με την πολύ ενδιαφέρουσα πάστα κόλιανδρου, μια θέση στο ραντάρ σας αξίζουν και τα λινγκουίνι με λεμονάτη σάλτσα και ταρτάρ γαρίδας.
Λεωφ. Αλκυονίδων 4, Βούλα, Α’ Ακτή
The Ziller’s Pastry Bar
Θυμάστε εκείνες τις εποχές που οι Αθηναίοι έδιναν ραντεβού για γλυκό, για βανίλια ή για κρέμα, και περνούσαν τα απογεύματά τους κουβεντιάζοντας στα τραπεζάκια του αγαπημένου τους ζαχαροπλαστείου, με ένα δροσερό ποτήρι νερό πλάι στην πάστα ή το γαλακτομπούρεκό τους; Ούτε κι εγώ – δεν το προλάβαμε παρά μόνο σε αφηγήσεις και φωτογραφίες. Αυτήν την Αθήνα, όμως, έχει αναβιώσει το "The Ziller’s Pastry Bar", ιδανικό στέκι για τα τεμπέλικα απογεύματα του αποκαλόκαιρου, τότε που ο ήλιος ρίχνει ακριβώς το χρώμα που χρειάζεται ώστε αυτή η ανακουφιστικά ήσυχη γωνιά της πόλης, στα απόμερα της πλατείας Μητροπόλεως να μοιάζει με καρτ ποστάλ από άλλες εποχές. Εδώ, τα εκλεκτά χαρμάνια καφέ κάνουν εξαιρετικό ντουέτο με τα κρουασάν και τις υπόλοιπες συννεφένιες viennoiseries, η τυρόπιτα του αποτελεί ύψιστη έκφραση του είδους, ενώ για τα λαχταριστά γλυκά της βιτρίνας δε χρειάζεται να πούμε πολλά περισσότερα, απ’ το ότι είναι δημιουργίες του κορυφαίου Γιώργου Πλατινού (Chef Patissier της χρονιάς 2024 από τους Χρυσούς Σκούφους) - τα αέρινα επιδόρπιά του οποίου, άλλωστε, κοσμούν τα μενού μερικών απ’ τα καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας. Ραντεβού για γλυκό, λοιπόν!
Παλαιολόγου Μπενιζέλου 6, Κέντρο
Bungalow 7
Είναι πάρα πολλά τα πανέμορφα σημεία της αθηναϊκής ριβιέρας, όμως ετούτο το κομμάτι αμμουδιάς πάνω στο οποίο απλώνουν το ανανεωμένο προφίλ τους τα Αστέρια Γλυφάδας, έχει μια σαγήνη ολότελα μοναδική. Μπαίνοντας στο μεγάλο, απλόχωρο χωλ και συνεχίζοντας προς την διακοσμημένη με κοφτερό design και προσωπικότητα κυρίως σάλα, πολλά είναι τα πράγματα που μπορούν να σε εντυπωσιάσουν. Εκείνο όμως που γεμίζει κατευθείαν το μάτι είναι η θέα του: Σαν η θάλασσα να φουσκώνει και να ορθώνεται να σε υποδεχτεί, με τον ήλιο να αστράφτει πάνω της και να ντύνει στο χρυσάφι του τις σιλουέτες απ’ τα γιοτ που πλέουν στον ορίζοντα. Ένα κάδρο τέτοιου κοσμοπολιτισμού, που σε κάνει να ξεχνάς ότι μισή ώρα πριν, ήσουν μποτιλιαρισμένος στο κέντρο της Αθήνας! Κοσμοπολίτικες είναι όμως και οι γεύσεις, αφού επιστρέφοντας στην Αθήνα μετά από χρόνια στην… ξενιτιά της Μυκόνου, ο κατά συρροήν βραβευμένος σεφ Ντίνος Φωτεινάκης υπογράφει εδώ ένα μενού που σταχυολογεί comfort μεσογειακά και διεθνή φαβορί, ραφιναρισμένα κι εμπλουτισμένα με τη δική του μαγειρική δεινότητα: Το αφράτο pain au lait, για παράδειγμα, που παρασκευάζεται εδώ καθημερινά κι έρχεται κομμένο στα τέσσερα, γεμισμένο πλουσιοπάροχα με ταραμά - αβοκάντο και στεφανωμένο με tobiko και τραγανό κρεμμύδι, είναι ένα πρώτης τάξεως διαπιστευτήριο.
Λεωφ. Ποσειδώνος 58, Γλυφάδα
Noah
Μπαίνοντας στην πέμπτη χρονιά λειτουργίας του, το μπαρ-εστιατόριο στο Πάρκο Ελευθερίας δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής έχει εδραιωθεί ως καλοκαιρινή σταθερά στα δρώμενα της πόλης, και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού η έννοια "καλοκαιρινή απόδραση", είναι εντυπωμένη στο ίδιο το DNA της εμπειρίας που προσφέρει. Αρχικά, με το που περνάς τη θολωτή πέργκολα με το γλυπτό-σύμβολο, διαπιστώνεις ότι βρίσκεσαι σε μια αληθινή αστική όαση και σε έναν από τους ομορφότερους κήπους της πρωτεύουσας, όπου καθετί έχει τη σημασία και τη γοητεία του. Πιάνεις θέση είτε στο χώρο του μπαρ είτε σε εκείνον του dining και απλώς αφήνεσαι. Για τα της γεύσης εδώ μεριμνά ο βραβευμένος Σπύρος Μαυροειδής, που συνεχίζει το πεντανόστιμο κόνσεπτ του country μενού, στη λογική to share, με μεσογειακό χαρακτήρα και πινελιές που φτάνουν γεωγραφικά μέχρι τη Λατινική Αμερική. Όσο για το ποτό, την έξοχη οινική λίστα επιμελείται ο Νίκος Λουκάκης, ενώ τα φροντισμένα cocktails έχουν την υπογραφή της Εύας Φράγκου.
Πάρκο Ελευθερίας, Μέγαρο Μουσικής, Αθήνα
Abra Ovata
Δεν υπάρχουν πολλά σημεία στην Αττική που μπορούν τόσο αποστομωτικά να σαγηνεύσουν το επισκέπτη τους όσο η λίμνη Βουλιαγμένης, ιδίως όταν την αντικρίζεις την ώρα του ηλιοβασιλέματος, με το ροδοκόκκινο χρώμα του ουρανού να ρίχνει φως απόκοσμο στον επιβλητικό σχηματισμό. Το μοναδικό αυτό τοπίο έχει αγκαλιάσει ακόμη περισσότερο φέτος η ομάδα του "Abra Ovata", κατεβάζοντας πλέον τα τραπέζια της πλάι στο νερό και θέτωντας υποψηφιότητα για τον τίτλο του πιο ρομαντικού spot στην Αττική, ενώ στην κουζίνα ο executive chef John Σκοτίδας μπολιάζει στα πιάτα του παραστάσεις κι εντυπώσεις από τη νότια Αμερική μέχρι την Ασία, με τον Αλέξανδρο Γεροντιδάκη στο ρόλο του head chef να προσθέτει στο μίγμα την κλασικιστική, γαλλικής κοπής προσέγγισή του. Έτσι, με fine comfort ματιά και λονδρέζικη world fusion διάθεση, το μενού παντρεύει τεχνικές, υλικά και γεύσεις από τον Παναμά μέχρι το Τόκιο κι από τη… Ρούμελη ως το Παρίσι, με κορυφαίες στιγμές τις γαρίδες Κοιλάδας με κρέμα μελισσόχορτου και φράουλα, ή το καλκάνι ποσέ με αχνιστό μύδι και καψαλισμένο πράσο, αλλά και την ίσως καλύτερη παέγια που μπορείτε να πετύχετε εν Ελλάδα, να σερβίρεται ακριβώς εδώ.
Λίμνη Βουλιαγμένης, Βουλιαγμένη
Flower Pizza Bar
Ίσως δεν υπάρχει σημείο στην Αθήνα που να φωνάζει "καλοκαίρι" πιο πολύ απ’ την πλατεία Μαβίλη. Και δεν υπάρχει γωνιά στην πλατεία Μαβίλη, που να φωνάζει "λιχουδιά" όσο το Flower Pizza Bar. Απ’ το 1973 είναι εδώ, ορόσημο πια της γειτονιάς, με τα τραπέζια του κουρνιασμένα στον καταπράσινο θύλακα που συνθέτουν οι ψηλές μουριές, να υποδέχονται κατά συρροήν τις ανάλαφρες, ναπολιτάνικες πίτσες του, βάλσαμο όχι μόνο για τις απογευματινές λιγούρες, αλλά και για την… επανασυναρμολόγηση της ψυχοσύνθεσης μετά τις αλκοολούχες κρεπάλες. Ζυμάρι 24ωρης ωρίμανσης, που ανοίγεται επί τόπου και στη στιγμή, είναι το ένα μυστικό της νοστιμιάς εδώ, με τα υλικά από επιλεγμένους παραγωγούς να αποτελεί το δεύτερο, και το συνδυασμό τους να οδηγεί σε φουρνίσματα που γεμίζουν την πλατεία μυρωδιές. Και σάμπως υπάρχει, αλήθεια, πιο καλοκαιρινή μυρωδιά, από μια πίτσα με φρέσκια ντομάτα, εκλεκτή μοτσαρέλα και μυρωδικά;
Δορυλαίου 2, Πλ. Μαβίλη
Λοκάλι
Φιλόξενο, άμεσο, κατανοητό, νόστιμο. Έχουν περάσει περίπου 4,5 χρόνια από την πρώτη στιγμή που το "Λοκάλι" συστήθηκε στο κοινό της Αθήνας -παραλαμβάνοντας τη χωροταξική σκυτάλη από το σημείο που κάποτε φιλοξενούσε το "Cine Ψυρρή"- αλλά η pub α λα γκρεκ που οραματίστηκε και έκανε πράξη η ομάδα του, διατηρεί ατόφιες τις βασικότερες αρχές της. Αντλώντας έμπνευση από το παραδοσιακό ελληνικό τραπέζι, ο σεφ Αλέξανδρος Χαραλαμπόπουλος (βραβευμένος για τη δουλειά του "Sense") παρουσιάζει εδώ μια πιο απλή πτυχή της εικονοκλαστικής κουζίνας του, προτείνοντας πιάτα για τη μέση, όπως το κεµπάπ προβατίνας µε κρέµα τοµάτας σε χειροποίητη πίτα, ή το πεϊνιρλί µε χωριάτικο λουκάνικο και µπούκοβο, αλλά και τις εμβληματικές πια τηγανιτές µπάµιες µε κέτσαπ καρότου, που αποτελούν σταθερή αφορμή για προσκύνημα στην κατάφυτη, δροσερή αυλή. Επιπλέον δέλεαρ, τόσο το καθημερινό brunch (εθιστικά τα τυροπιτάκια με Μετσοβόνε, φέτα και θυμαρίσιο μέλι), αλλά και η πολύ σοβαρή δουλειά που γίνεται στη μπάρα.
Σαρρή 44, Ψυρρή
Άμα Λάχει - Στης Νεφέλης
Λίγο πριν το πρώτο κουδούνι, μαζευόμαστε στην αυλή ενός σχολείου που δεν είναι πια σχολείο, εξακολουθεί όμως να δίνει μαθήματα, μερακλίδικης κουζίνας και παρεΐστικης ατμόσφαιρας αυτή τη γορά. Λεμονιές, μπουκαμβίλιες και γεράνια απλώνουν παχιά σκιά στο πλακόστρωτο όπου κάποτε έπαιζαν οι μαθητές αυτού του παλιού Δημοτικού των Εξαρχείων, κι όπου τώρα μαζεύονται κάθε λογής επισκέπτες, συνθέτοντας ένα ανθρώπινο μωσαϊκό άξιο για χάζι από μόνο του. Μποέμ μεσήλικοι κάθονται δίπλα σε Γαλλίδες φοιτήτριες, πιάτα πασάρονται από τον έναν στον άλλον σε οικογενειακά τραπέζια, ενώ αγοροπαρέες ρίχνουν σχέδια για να αλλάξουν τον κόσμο αμέσως μετά τα λαχταριστά μεζεδάκια που στέλνει η κουζίνα στη μεγάλη, καταπράσινη αυλή. Φάβα με μαρμελάδα λεμόνη – κάπαρη, λουκουμάδες φέτας με σουσάμια, ρεβυθοκεφτέδες, χορτοκεφτέδες με τραχανά, χταπόδι με γλυστρίδα, μπακαλιάρος με αλιάδα και μοσχαρίσια γλώσσα με τουρσιά, είναι μερικά απ’ όσα έχει το μενού εδώ, με κεφτεδάκια και κεμπαμπάκια να πρωταγωνιστούν στη λίστα των σουξέ, αλλά και σπέσιαλ πιάτα ημέρας να κρατούν το ενδιαφέρον ζωηρό.
Καλλιδρομίου 69, Εξάρχεια