Χρήστος Συμεωνίδης
"Κανόνια και τρομπέτες"
Το ολοκαίνουργιο έργο του Γιάννη Τσίρου σκηνοθετεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου, μια μαύρη κωμωδία που βάζει στο στόχαστρο το τραπεζικό σύστημα και το βρόμικο χρήμα. Έλλη Τρίγγου, Στάθης Σταμουλακάτος, Μάνος Καζαμίας, Νεφέλη Μαϊστράλη μεταξύ των ηθοποιών που ερμηνεύουν μια ιστορία καταστροφής, παροξυσμού και παρεξήγησης (Εμπορικόν, από 10/10).
Διαβάστε Επίσης
@Pinelopi Gerasimou
"Ο χορός των εραστών"
Ο Πορτογάλος Τιάγκο Ροντρίγκες σκηνοθετεί τον Νίκο Καραθάνο και τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου στο πρώτο έργο του, όπου αφηγείται τη ζωή ενός ζευγαριού ενώ αναμετριέται με τη ζωή, το θάνατο και τη σχέση του (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, από 10/10).
Διαβάστε Επίσης
"18/9"
Ο μονόλογος που ερμηνεύει η Δώρα Χρυσικού σε κείμενο της Μαρίας Λούκα και του Κοραή Δαμάτη και σκηνοθεσία του δεύτερου στηρίζεται στη δίκη της Χρυσής Αυγής και μπλέκει πραγματικά στοιχεία και μαρτυρίες με τη μυθοπλασία. Ηρωίδα μια κοπέλα που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σ’ ένα ακροδεξιό έγκλημα (ΙΜΚ, από 10/10).
Διαβάστε Επίσης
"Ο πουπουλένιος"
Στο συναρπαστικό δράμα του Μάρτιν ΜακΝτόνα, ένας συγγραφέας ανακρίνεται για το φρικιαστικό περιεχόμενο των διηγημάτων του και τις ομοιότητές τους με μια σειρά από ανεξιχνίαστες παιδοκτονίες που συμβαίνουν στην πόλη. Το σκηνοθετεί ο Νικορέστης Χανιωτάκης με τους Αλέκο Συσσοβίτη, Αργύρη Αγγέλου, Νίκο Πουρσανίδη, Γεράσιμο Σκαφίδα (Σύγχρονο, από 11/10).
"Η ληστεία της συμφοράς"
Οι συγγραφείς Χένρι Λούις, Τζόναθαν Σέιερ και Χένρι Σιλντς σκαρφίστηκαν μια παράξενη ληστεία και ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης μεταφέρει τη δράση της στην Αθήνα του 1958! Μια τρελή απόδραση, ένα διαμάντι, έξι εντελώς ανίκανοι κλέφτες, ένας αιώνια μαθητευόμενος ταμίας κι ένας απελπισμένος φύλακας γίνονται ένα αστείο κουβάρι, το οποίο ξεμπλέκουν οι Κατερίνα Γερονικολού, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Θάνος Μπίρκος, Γιώργος Χρανιώτης κ.ά. (Λαμπέτη, από 11/10).
"Τριαντάφυλλο στο στήθος"
Η Μαρία Καβογιάννη και ο Μάκης Παπαδημητρίου συναντιούνται επί σκηνής σε σκηνοθεσία του Γιωργή Τσουρή, ο οποίος διασκευάζει ελεύθερα το έργο του Τενεσί Ουίλιαμς, επιχειρώντας να αναδείξει τόσο την παραγνωρισμένη κωμική πλευρά του όσο και τον πάντα επίκαιρο αγώνα της γυναίκας για αυτοδιάθεση και αυτοπροσδιορισμό (Πτι Παλαί, από 12/10).
"Οι φόνοι της οδού Μοργκ"
Βασισμένη στις εμβληματικές ιστορίες του Έντγκαρ Άλαν Πόε είναι η παράσταση που σκηνοθετεί ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος. Στο διήγημα του Αμερικανού συγγραφέα παρουσιάζεται για πρώτη φορά ο ντετέκτιβ Ντιπέν, που καταφέρνει να διαλευκάνει το μυστήριο μιας διπλής δολοφονίας, ακατανόητης για την αστυνομία (Δρόμος, από 12/10).
"Iερά Οδός 343"
Σε μαρτυρίες ασθενών από το Δρομοκαΐτειο στηρίζεται η παράσταση που σκηνοθετεί ο Βασίλης Παχνουδάκης. Σημαντικές μορφές της ελληνικής πεζογραφίας, όπως ο Γεώργιος Βιζυηνός, αλλά και άλλοι, "ανώνυμοι" ασθενείς, δανείζουν τις φωνές τους σε δύο ηθοποιούς/αφηγητές, φέρνοντας στο προσκήνιο σημαντικές πληροφορίες για την αντιμετώπιση των ψυχικών νοσημάτων (Μπάγκειον, από 13/10).
"Οι δανειστές"
Παιχνίδια εξουσίας και εκδίκησης παίζονται στο δράμα του Στρίντμπεργκ, μεταξύ ενός τυπικού "ερωτικού τριγώνου": μιας γυναίκας, του νυν και του πρώην συζύγου της. Τους ρόλους ερμηνεύουν η Δήμητρα Χατούπη, ο Φίλιππος Σοφιανός και ο Γιώργος Σταυριανός, σε σκηνοθεσία του Άρη Τρουπάκη (ΕΛΕΡ, από 14/10).
"ΛΑΒ (LUV)"
Ο Ηλίας Βαλάσης, η Ελισάβετ Μουτάφη και ο Γιώργος Πυρπασόπουλος πρωταγωνιστούν στη σπιρτόζικη κωμωδία του Μάρεϊ Σίσγκαλ, όπου δύο φίλοι από το κολλέγιο ξανασυναντιούνται σε μια γέφυρα, λίγο πριν ο ένας από τους δύο επιχειρήσει να αυτοκτονήσει. Η σκηνοθεσία είναι του Ευδόκιμου Τσολακίδη (Μικρό Παλλάς, από 14/10).
"Η φάλαινα"
Το γνωστό κινηματογραφικό δράμα, βασισμένο στο έργο του Σάμιουελ Ντι Χάντερ σκηνοθετεί και ερμηνεύει ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης. Δίπλα του, σε αυτή την ιστορία αυτογνωσίας, κάθαρσης και συγχώρεσης οι Ευσταθία Tσαπαρέλη, Γιώργος Μπένος, Ασημένια Βουλιώτη, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου (Νέος Ακάδημος, από 16/10).
"Ήρωες"
Τρεις βετεράνοι αξιωματικοί συγκατοικούν σε ένα γηροκομείο στο τρυφερό έργο του Ζεράλντ Σιμπλερά, που μιλάει συγκινητικά για την αντρική φιλία, τα γηρατειά και τη λαχτάρα για ζωή. Κώστας Αρζόγλου, Χρήστος Βαλαβανίδης και Πάνος Σκουρολιάκος αναλαμβάνουν την ερμηνεία τριών απομάχων της ζωής, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά (Από Μηχανής, από 16/10).
Διαβάστε Επίσης
"Η κουκούλα"
Σε ένα δυστοπικό περιβάλλον διαδραματίζεται το νέο έργο του Θανάση Τριαρίδη, όπου η δημοκρατία αποτελεί την επίφαση μιας συντεταγμένης πολιτείας που δολοφονεί μετανάστες. Θα το δούμε από την Αθηνά Παππά, με τους Σταυρούλα Ροΐδου και Νικόλα Παπαδάκη, σε μια παράσταση με εξπρεσιονιστικό ύφος και στοιχεία μεσοπολεμικού καμπαρέ (Αλκμήνη, από 16/10).
Περισσότερες πληροφορίες
Ήρωες
Τρεις βετεράνοι στρατιωτικοί κλεισμένοι σε ένα γηροκομείο, βάζουν στόχο να ζήσουν όπως εκείνοι θέλουν κόντρα στη μάχη με το χρόνο. Ακόμα κι αν η σωματική τους κατάσταση δεν τούς επιτρέπει να τα καταφέρουν, ακόμα κι αν με δυσκολία μπορούν να σηκωθούν από την καρέκλα, οι ίδιοι επιμένουν να πιστεύουν στο όνειρο. Μια τρυφερή και συγκινητική κωμωδία, η οποία με ευαισθησία αλλά και πολύ χιούμορ αγκαλιάζει τον άνθρωπο στη δύση της ζωής του. Οι τρεις ηλικιωμένοι βετεράνοι γίνονται πραγματικοί ήρωες καθώς κατορθώνουν όχι μόνο να μην παραδοθούν στο προδιαγεγραμμένο τέλος που όλο και πλησιάζει αλλά να μας δείξουν ότι η αγάπη για τη ζωή και η επιθυμία για το όνειρο δεν έχει ηλικία.
ΛΑΒ (Luv)
Τρεις ήρωες αναζητούν την εσωτερική τους ταυτότητα και την απόλυτη αγάπη σε ένα έργο που σατιρίζει την κλίκα της διανόησης και τον εγωκεντρισμό μας, ενώ αγγίζει και πιο ευαίσθητα θέματα μοναξιάς και υπαρξιακής αγωνίας. Κινούνται με ευκολία από την απελπισία στον ενθουσιασμό και από την αυτοκτονία στον φόνο, αποκαλύπτοντας την κωμική πλευρά που κρύβεται στο προσωπικό δράμα του καθενός μας.
Η φάλαινα
Η ιστορία κάθαρσης, αυτογνωσίας και συγχώρεσης, γνωστή από την οσκαρική κινηματογραφική της εκδοχή από τον Ντάρεν Αρονόφσκι με τον Μπρένταν Φρέιζερ (με πρωτότυπο τίτλο «The Whale»), με κεντρικό πρόσωπο τον αυτοκαταστροφικό παχύσαρκο Τσάρλι, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή. Ο ήρωας έχει χάσει την επαφή του με τον έξω κόσμο και την επιθυμία του για ζωή, ενώ παλεύει να συμφιλιωθεί με την αποξενωμένη κόρη του και το παρελθόν του.
Η ληστεία της συμφοράς
Τα πάντα μπορούν να συμβούν στην ελληνική εκδοχή της τρελής κωμωδίας για τη ληστεία ενός διαμαντιού αμύθητης αξίας από μία ομάδα ανίκανων διαρρηκτών που πάει τελείως στραβά, με φόντο την Αθήνα του 1958. Δύο κατάδικοι δραπετεύουν από τις φυλακές της Δραπετσώνας και σχεδιάζουν να κλέψουν ένα διαμάντι που φυλάσσεται στην Alexandras Bank, μια περιφερειακή ελληνική τράπεζα επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Όταν, όμως, μπλέκουν κι άλλοι στο κόλπο, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Θα καταφέρει ο δραπέτης Μάκης Ρέτζος και η συμμορία του, να κάνουν τη ληστεία της χρονιάς;
Ο πουπουλένιος
Στο πολυβραβευμένο έργο του αγαπητού στο ελληνικό κοινό δραματουργού, το αστυνομικό θρίλερ συναντά τη μαύρη κωμωδία. Με φόντο ένα αυταρχικό καθεστώς ένας συγγραφέας ανακρίνεται λόγω του περιεχόμενο των διηγημάτων του, που προσιδιάζουν με μια σειρά από ανεξιχνίαστες παιδοκτονίες που συμβαίνουν στην πόλη. Ο κόσμος της φαντασίας μπλέκεται με τον πραγματικό κόσμο, δημιουργώντας ένα σύμπαν όπου όλα είναι πιθανά.
Κανόνια και τρομπέτες
Ως μια μαύρη κωμωδία για το βρώμικο χρήμα, το τραπεζικό σύστημα και τον σύγχρονο εθισμό γύρω από την εξαπάτηση αυτοχαρακτηρίζεται το νέο έργο του συγγραφέα και εύστοχου σχολιαστή της σύγχρονης πραγματικότητας, που αναδεικνύει την ψυχολογία του νεοέλληνα στην Ελλάδα του 2.0. Ένα ζευγάρι Ρομά, ένα ζευγάρι τραπεζιτών και δύο όργανα της τάξης συναντιούνται σε ένα loft κάπου στο κέντρο. Ο Κωνσταντίνος είναι διευθυντικό στέλεχος σε τράπεζα. Στα “χέρια” του έχει κάποια ομόλογα που καταρρέουν. Το βράδυ λίγο πριν την οικονομική καταστροφή θα συναντηθεί με τον Χρόνη. Ο Χρόνης -έμπορος ναρκωτικών μεταξύ άλλων- δουλεύει για τον Κωνσταντίνο. Έχει και μία αρραβωνιαστικιά, την Ρουμπίνη που θέλει να εξασφαλίσει μία καλύτερη συνθήκη για το δάνειο της από τον Κωνσταντίνο, ο οποίος έχει μια «απαγορευμένη» σχέση με την Κλαίρη, επίσης από την τράπεζα. Όλα θα συμβούν μέσα σε ένα βράδυ καταστροφής, παροξυσμού και παρεξήγησης.
Ο χορός των εραστών
Το πρώτο θεατρικό του σημαντικού Πορτογάλου δημιουργού είναι ένας ύμνος στις σχέσεις αγάπης και τη συντροφικότητα, όπου οι ήρωες αναμετριούνται με μια δυνατή εμπειρία ζωής και θανάτου που τους αλλάζει.
Οι δανειστές
Ένα ερωτικό τρίγωνο που τα μέλη του -ο κάποτε απατημένος σύζυγος, η αιώνια μοιχαλίδα και ο νυν σύζυγος, άλλοτε εραστής- παίζουν ένα σκληρό παιχνίδι εξουσίας και εκδίκησης. Τα δύο φύλα, οι γενιές, η διαφορετικότητα και η έννοια της προόδου είναι τα θέματα που διαπραγματεύεται ο ευφυής συγγραφέας σε αυτό το έργο ακραιφνούς νατουραλισμού που συνδυάζει το δράμα με την κωμική σκληρότητα, καθώς οι “ήρωες” ορμούν ακάθεκτοι και αφύλακτοι προς την κορυφή των παθών τους. Τα πρόσωπα περιχαρακώνονται, αυτοσχεδιάζουν και ανατρέπουν συνεχώς ο ένας το παιχνίδι του άλλου, χρησιμοποιώντας τόσο τη σύμβαση του γάμου, όσο και την καθοδηγημένη ανατρεπτικότητα της πολυχρησιμοποιημένης “αγάπης”.
Τριαντάφυλλο στο στήθος
Μπορεί να είναι ένα από εκείνα τα έργα του που δεν βλέπουμε συχνά επί σκηνής, πρόκειται όμως για μια ιστορία του μεγάλου Αμερικανού δραματουργού που μιλάει για τον έρωτα και μας υπενθυμίζει ότι η ζωή προχωράει κι εμείς οφείλουμε να την ακολουθήσουμε. Στο μοναδικό έργο του συγγραφέα με αισιόδοξο τέλος, η Σεραφίνα τολμά να διεκδικήσει την απελευθέρωσή της από μια κοινωνία διαποτισμένη από την πατριαρχία σε κάθε επίπεδο, το τι είναι αποδεκτό ως σκέψη, ως πράξη, ακόμα και ως επιθυμία. Έτσι, περνά πέρα και πάνω από την εποχή της και απαντά σ’ ένα αίτημα για το εδώ και το τώρα της κάθε γυναίκας και του κάθε ανθρώπου. Η παράσταση παρακολουθεί αυτές τις συγκρουσιακές καταστάσεις με τρυφερότητα και χιούμορ μέχρι και την τελική ρήξη.
Ιερά Οδός 343. Μαρτυρίες από το Δρομοκαΐτειο
Η παράσταση αντλεί από τα βιώματα ανθρώπων που έζησαν μέσα στο Δρομοκαΐτειο, έτσι όπως καταγράφονται στο ομώνυμο βιβλίο, εξερευνώντας παράλληλα τις απόψεις, τις εμπειρίες και τα στερεότυπα και την πλευρά των συγγενών, των φίλων, του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού και πολλών ακόμη «σημαντικών άλλων» των οποίων η στάση διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία και την εξέλιξη της ένταξης των ψυχικά ασθενών στην κοινωνία των «υγιών». Υλικό έχει αντληθεί και από το βιβλίο «Αυτοί οι ωραίοι τρελοί» του Γιάννη Καιροφύλα όπως και το «Ακόμη ένας άγιος: Εικονοστάσι ανωνύμων αγίων» του Γιάννη Ρίτσου.
Η κουκούλα
Ακολουθώντας το δρόμο του γερμανικού εξπρεσιονισμού με στοιχεία μεσοπολεμικού καμπαρέ ανεβαίνει το κοινωνικοπολιτικό έργο-γροθιά στο στομάχι, γραμμένο με χιούμορ και πικρή ειρωνεία, όπου, με φόντο ένα δυστοπικό μέλλον, η συντεταγμένη απολυταρχική πολιτεία υποχρεώνει τους πολίτες να συμμετέχουν σε μαζικές εκτελέσεις εισβολέων, φορώντας κουκούλες. Αυτή η πραγματικότητα οδηγεί στο να χάσει ο άνθρωπος το πιο πολύτιμο πράγμα που έχει, τη μνήμη του. Η κουκούλα είναι η ασφυξία της κοινωνικής μας ζωής και το χαρακτηριστικό μιας κοινωνικής και πολιτικής αλλοτρίωσης του ανθρώπου που επιφέρει το μοναδικό επιβιώσαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα, ο καπιταλισμός.
Οι φόνοι της οδού Μοργκ
Στο Παρίσι του 1931 μάς μεταφέρει η θεατρική ομάδα Μήδεια όπου δολοφονούνται δύο γυναίκες. Ένας μεγάλος αριθμός μαρτύρων δηλώνει ότι άκουσε τη φωνή του πιθανού δολοφόνου, κανείς όμως δεν μπόρεσε να καταλάβει ποια γλώσσα μιλούσε. Αφού οι έρευνες της αστυνομίας βρίσκονται μπροστά σε ένα απόλυτο αδιέξοδο, την υπόθεση αναλαμβάνει ο ευφυής, εκκεντρικός, περιθωριακός διανοούμενος ερευνητής εγκλημάτων Αύγουστος Ντιπέν, ο οποίος καλείται να διαλευκάνει και το μυστήριο μιας κλεμμένης επιστολής που απειλεί να ταράξει συθέμελα τους κυβερνητικούς κύκλους. Η επιστολή θέτει σε κίνδυνο την σύζυγο του πρωθυπουργού και συνάμα όλη την κυβέρνηση, με έναν υπουργό να γνωρίζει το περιεχόμενο του γράμματος και είναι έτοιμος να το χρησιμοποιήσει για να εξελιχθεί σε αρχηγό κόμματος. Το ένστικτο, η λογική παρατήρηση και η μαθηματική ανάλυση του Ντιπέν θα δώσουν τη λύση, με βοηθό τον ένοικο και προστατευόμενο του, ποιητή και ζωγράφο, Πιερ Ροζέτ, θαυμαστή της μαθηματικής αναλυτικής μεθόδου.
