Ελίνα Γιουνανλή©
Πώς ο άνθρωπος επιβιώνει και διαμορφώνεται, αντιδρά αλλά και υποχωρεί μέσα σε σκληρά κοινωνικά και πολιτικά καθεστώτα και άκαμπτες συνθήκες, σχεδόν αδυσώπητες; Αυτό είναι το καίριο ερώτημα που ενέπνευσε την ομάδα The Young Quill να διαμορφώσει το φετινό ρεπερτόριο του Θεάτρου "Μπέλλος”, μπαίνοντας στην τρίτη χρονιά που βρίσκεται στο τιμόνι του. Εργα ξένων και Ελλήνων συγγραφέων που αγγίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε στενά και επιβεβλημένα κοινωνικά και πολιτικά πλαίσια συνθέτουν το πρόγραμμα, που ανοίγει με μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και επίκαιρες θεατρικές παραστάσεις της προηγούμενης θεατρικής σεζόν.
Η ομάδα The Young Quill μάς βάζει στο κλίμα
"Ετοιμαζόμαστε να διανύσουμε την τρίτη θεατρική σεζόν του ανανεωμένου Θεάτρου "Μπέλλος”. Πιστεύουμε σ΄ ένα θέατρο συλλογικό και ως έτσι πολιτικό, σ΄ ένα θέατρο που τοποθετεί τις ανθρώπινες σχέσεις στον πυρήνα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, σ΄ ένα θέατρο που συνεχώς μας θυμίζει ότι πρέπει να ελπίζουμε αν θέλουμε να αλλάξουμε και σ΄ ένα θέατρο που προσπαθεί να δημιουργεί δικαιώματα και όχι προνόμια για τους δημιουργούς και τους θεατές του.
Με αυτές τις αξίες έχουμε προσπαθήσει να λειτουργήσουμε τα δύο τελευταία χρόνια το Θέατρο "Μπέλλος". Σε ετήσια βάση στόχος μας είναι η διαμόρφωση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού γύρω από μια κοινή θεματική που διατρέχει τις παραστάσεις μας. Ως τώρα, έχουμε κυρίως εστιάσει σε έργα σύγχρονης δραματουργίας που αντλούν την έμπνευση τους από φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας.
Ενας ακόμη στόχος της φετινής σεζόν είναι να παρουσιαστούν λιγότερες παραστάσεις με μεγαλύτερη χρονικά διάρκεια αντιλαμβανόμενοι από την εμπειρία μας ότι το θέατρο χρειάζεται χώρο και χρόνο για να ανθίσει".
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα κάνει πρεμιέρα στις 3 Οκτωβρίου με την περσινή επιτυχία που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς "Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα" του Ματέι Βίζνιεκ, σε σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου, με τους Αλέξανδρο Βάρθη, Τάσο Λέκκα, Δημήτρη Πετρόπουλο, Ελίζα Σκολίδη, Μαίρη Χήναρη. Μια απόλυτα ρεαλιστική ιστορία ενός οποιουδήποτε πολέμου του τώρα, του τότε ή του μετά, που μιλά για τον ξεριζωμό από την πατρίδα και το πένθος.
Διαβάστε Επίσης
Ο συγγραφέας εμπνέεται από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και μέσα από το έργο του, δίνει χώρο στην ανθρώπινη ψυχή να πενθήσει την ύπαρξη της που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να χαθεί, αν "ο ισχυρός" το θελήσει. Διαβάστε περισσότερα για την επιδραστική παράσταση με την ξεχωριστή ταυτότητα που ξεχώρισαν κοινό και κριτικοί εδώ.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
Ακόμη μία επανάληψη που είχε ιδιαίτερη απήχηση στο νεανικό κοινό είναι η "Μαύρη Μαγεία (ή άσε τους νεκρούς να πεθάνουν)" του Γιάννη Αποσκίτη, καθώς μιλάει για τους millennials και μας ξεναγεί σε μια εφιαλτική ανασκόπηση της σύγχρονης Ελλάδας. "Αυτοκτονήστε πριν το ξανανεβάσουν", "Δεύτερος χρόνος για αυτό το παραληρηματικό φιάσκο;", "Μάλλον ο σκηνοθέτης πούλησε την ψυχή του στον διάβολο", "delulu absolulu", κάποιες από τις ψύχραιμες κριτικές για το περσινό ανέβασμα της μακάβριας φάρσας που θέλει να εξαγνίσει τη "χαμένη" γενιά των millennials και να ξορκίσει τα δαιμόνια της απέθαντης σκληροπυρηνικής ελληνικής οικογένειας. Επιστρέφει από 7 Οκτωβρίου με τους Νίκο Γιαλελή, Γιώργο Κατσή, Ελένη Κουλογιάννη, Κωνσταντίνο Πλεμμένο.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
Δύο θεατρικές πρεμιέρες έρχονται τον Νοέμβριο στη σκηνή του "Μπέλλος”. Και στις δυο παραστάσεις κέντρο είναι ο άνθρωπος. Διαφορετική η αφετηρία, διαφορετικά τα περιβάλλοντα. Αλλά ο μικρόκοσμος είναι πάντα η φωτογραφία του περιβάλλοντος που ζούμε και μας διαμορφώνει.
Ας ξεκινήσουμε από την νέα θεατρική παράσταση της ομάδας The Young Quill σε σκηνοθεσία της Αικατερίνης Παπαγεωργίου με τίτλο "Μεμοράντουμ". Ένα έργο του Βάτσλαβ Χάβελ για τη σχέση του ανθρώπου με το κράτος μέσα από το γραφειοκρατικό χάος μιας δημόσιας υπηρεσίας, με πρεμιέρα στις 15 Νοεμβρίου. Πρωταγωνιστούν οι Αλέξανδρος Βάρθης, Θανάσης Βλαβιανός, Τάσος Λέκκας, Αλεξάνδρα Μαρτίνη, Φάνης Μιλλεούνης, Ελίζα Σκολίδη, Ορέστης Χαλκιάς.
Το περιβάλλον είναι το υπερρεαλιστικό -καφκικό- σύμπαν μιας δημόσιας υπηρεσίας. Η αδηφαγία, η αισχροκέρδεια και ο ωχαδερφισμός είναι οι ύψιστες αξίες που διατρέχουν τους εργαζομένους. Μια νέα, τεχνητή γλώσσα επιβάλλεται, απαλλαγμένη από κάθε συναισθηματισμό, μέσα από την οποία θα ανταλλάσσεται στο εξής η υπηρεσιακή αλληλογραφία. Το "Μεμοράντουμ" θέτει καίρια ερωτήματα γύρω από τη σχέση του ανθρώπου με το κράτος, την επικαιρότητα, τη δημόσια διοίκηση, τη γραφειοκρατία, τις επιβεβλημένες συνθήκες και τις καθεστωτικές αρχές. Ένα αλληγορικό κοινωνικοπολιτικό κείμενο που γράφτηκε ως σχόλιο κατά του σοβιετικού καθεστώτος της Τσεχοσλοβακίας και στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’70, ως σχόλιο κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Το μυθιστόρημα "Ήλιος με Δόντια" του Γιάννη Μακριδάκη, η ιστορία ενός ανθρώπου που παλεύει να υπάρξει μέσα σε ένα περιβάλλον που θέλει να καταπνίξει καθετί διαφορετικό, μεταφέρεται από 2 Νοεμβρίου στη θεατρική σκηνή σε σκηνοθεσία του Θανάση Ζερίτη με το δίδυμο Παναγιώτης Εξαρχέας και Γιάννης Λεάκος. "Έχω ένα προαίσθημα πως σήμερα θα πάει η ιστορία ως το τέλος, ναι, ναι…" λέει και ξαναλέει ο απόκληρος Κωνσταντής· ή "Ιδιώνυμο" ή "η δεύτερη μεγάλη ντροπή του Φρουρίου", όπως τον ξέρανε στη γειτονιά, στη φτωχιά προκυμαία της Χίου. Σήμερα, ο Κωνσταντής θα κατορθώσει να βάλει τη ζωή του σε σειρά, φτάνοντας σ’ αυτή τη μαύρη μέρα που αλλάξανε όλα κι έχασε τον μόνο άνθρωπο που τον αποδέχτηκε, όπως είναι. Σήμερα, μέσα απ’ τις μνήμες του θα αναβιώσουν μερικές από τις σημαντικότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και θα ακουστεί για πρώτη φορά η φωνή αυτού που αναγκάστηκε να σωπαίνει για να μην προκαλεί τους "ευυπόληπτους και νοικοκυρεμένους".
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Τέλος, από τον Δεκέμβριο παρουσιάζεται σε μία πρωτότυπη μουσική εκδοχή της Φένιας Παπαδόδημα το αριστουργηματικό αθηναϊκό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Ο ξεπεσμένος Δερβίσης", χρησιμοποιώντας το πιάνο και τη φωνή σαν επέκταση του Παπαδιαμαντικού λόγου. Μας οδηγεί στα σοκάκια του Θησείου το φθινόπωρο του 1895 χρησιμοποιώντας τη δυναμική του αυτοσχεδιασμού των κορυφαίων μουσικών που την συνοδεύουν - Θωμάς Μελετέας στο ούτι, Παναγιώτης Κωστόπουλος στα τύμπανα και Γιώργος Παλαμιώτης στο μπάσο και στα ηχητικά τοπία. Μας οδηγεί εκεί όπου περιπλανιέται ο "ξεπεσμένος δερβίσης", ένας άστεγος μουσουλμάνος, αγνώστου ταυτότητας, που παίζει το νάϊ, περιφερόμενος από καφενείο σε καφενείο. Βρίσκεται ανάμεσα στους θαμώνες και τον κόσμο, αλλά πάντα παραμένει μόνος, ξένος, αινιγματικός. Όπως εμφανίστηκε, "προέκυψε" μια φθινοπωρινή μέρα, με τον ίδιο τρόπο εξαφανίζεται όταν παρέλθει η "πεπρωμένη νυξ". Σκηνοθετεί η Κατερίνα Γεωργουδάκη. Η σύλληψη, η ερμηνεία, η πρωτότυπη μουσική, οι στίχοι και τα τραγούδια είναι της Φένιας Παπαδόδημα.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα
Μέσα από ένα υπερρεαλιστικό πλαίσιο διαδραματίζεται η ρεαλιστική ιστορία του Βίγκαν και της Γιάσμινσκα, που επαναπατρίζονται στο χωριό τους μετά τη λήξη του εμφυλίου αναζητώντας τη σορό του Βίμπκο, του χαμένου τους γιού που πολεμούσε. Η τοπική κοινωνία τους αντιμετωπίζει με καχυποψία αναζητώντας τρόπους να εκμεταλλευτεί οικονομικά το πένθος τους. Οι άνθρωποι, ζωντανοί ή νεκροί, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέσα εκμετάλλευσης για την παραγωγή κέρδους. Η μοναδική πηγή εσόδων του ζευγαριού είναι η κόρη τους, Ίντα, η οποία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου μπλέχτηκε σε κύκλωμα σωματεμπορίας και πλέον εκπορνεύεται στην κεντρική Ιταλία. Η Ίντα βιώνει μια παράλληλη ιστορία εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μαύρη μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν
Ο Κωνσταντίνος Χελιδόνης, ένας ξεχασμένος τηλεοπτικός σταρ μιας οικογενειακής σειράς του ‘90, δέχεται επίσκεψη από τρεις δημοσιογράφους με αφορμή ένα σκάνδαλο σχετικά με τον πρόσφατο θάνατο της μητέρας του. Επιτέλους, μια ευκαιρία για να βρεθεί ξανά στο προσκήνιο- αυτοί όμως έχουν ένα άλλο, πολύ πιο “σατανικό” σχέδιο στο μυαλό τους. Μια εφιαλτική φαρσοκωμωδία η οποία διαπραγματεύεται τις προβληματικές οικογενειακές σχέσεις και την «διεστραμμένη» ενηλικίωση της γενιάς των millennials, που μεγαλώνοντας με το όνειρο μιας βέβαιης «συνταγής επιτυχίας», με «αποπνικτική» αγάπη και ένα «σίγουρο μέλλον» που κατακρημνίστηκε, κάνοντας αυτό που διδάχθηκαν πως είναι σωστό, κατέληξαν να κοιτούν με αμηχανία την ιστορία να τους προσπερνά με ιλιγγιώδη ταχύτητα, σε έναν κόσμο που φαντάζει όλο και πιο λάθος.
Μεμοράντουμ
Μια πολιτική κωμωδία για την παράνοια της δημόσιας διοίκησης με φόντο το υπερρεαλιστικό -καφκικό- σύμπαν ενός δημόσιου οργανισμού, που πρωτοανέβηκε τη δεκαετία του ’70, ως σχόλιο κατά της Χούντας.
Ήλιος με δόντια
Το διεισδυτικό μυθιστόρημα για τη φωνή αυτού που αναγκάστηκε να σωπαίνει, για να μην προκαλεί τους «ευυπόληπτους και νοικοκυρεμένους», ανεβαίνει στη σκηνή. Γεννημένος στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, σε μια παράγκα μέσα στο Φρούριο της Χίου, ο Κωνσταντής παλεύει με τις μνήμες, τις πληγές και τα πάθη μιας ολόκληρης κοινωνίας που τον κατέκρινε για τη διαφορετικότητά του και τον περιθωριοποίησε. «Έχω ένα προαίσθημα πως σήμερα θα πάει η ιστορία ως το τέλος, ναι, ναι…» λέει και ξαναλέει ο απόκληρος Κωνσταντής· ή «Ιδιώνυμο» ή «η δεύτερη μεγάλη ντροπή του Φρουρίου», όπως τον ξέρανε στη γειτονιά, στη φτωχιά προκυμαία της Χίου. Η παράσταση αξιοποιεί τον φρενήρη ρυθμό των σκέψεων του Κωνσταντή, για να μεταφέρει στη σκηνή, μέσω δύο ερμηνευτών, τη λησμονημένη ζωή ενός ανθρώπου που γεννήθηκε και έζησε στο περιθώριο της ιστορίας.
