Αφού καταχειροκροτήθηκαν από 14.000 θεατές στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 2 και 3 Αυγούστου, οι "Βάκχες” του Ευριπίδη από το Εθνικό Θέατρο με την σκηνοθετική υπογραφή του Θάνου Παπακωνσταντίνου ταξιδεύουν στην Ελλάδα και την Κύπρο τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο.
Στην τραγωδία του μυστικισμού, της έκστασης και της βαρβαρότητας που ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μετέτρεψε σε μια ξεχωριστή καλλιτεχνική εμπειρία είδαμε τους Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη ως θεό Διόνυσο, Αλεξία Καλτσίκη στο ρόλο της Αγαύης, Αργύρη Πανταζάρα ως Πενθέα, Θέμη Πάνου (Κάδμος), Μαριάννα Δημητρίου (Τειρεσίας), Γιάννη Κόραβο, Διονύση Πιφέα, Φώτη Στρατηγό (Αγγελιαφόροι).
Την παράσταση στην Επίδαυρο τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης, ο Υφυπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κώτσηρας, η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου Κατερίνα Ευαγγελάτου, εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας, των γραμμάτων, των τεχνών και χιλιάδες κόσμου.
Η παράσταση των "Βακχών” θα ξεκινήσει το ταξίδι της από το Αρχαίο Αμφιθέατρο Κουρίου στη Λεμεσό, ενώ στην Αττική θα τη δούμε στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας την 1η Σεπτεμβρίου, στο Κηποθέατρο Παπάγου στις 18/9, στο Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" στις 20/9 και από 25 έως 29/9 στο Σχολείον την Αθήνας – "Ειρήνη Παπά”. Σε πολλές από τις παραστάσεις της Αττικής, όπως θα δείτε αναλυτικά παρακάτω θα υπάρχουν υπέρτιτλοι στην αγγλική γλώσσα.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Θάνο Παπακωνσταντίνου: "Στις "Βάκχες", ο ίδιος ο θεός που εμφανίζεται ως από μηχανής είναι μια κατασκευή παράλληλα με την υπόλοιπη αφήγηση, μέσα από την οποία βλέπουμε όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με την πόλη, τους μηχανισμούς της εξουσίας, θρησκευτικής και πολιτικής, και την ιδέα της πίστης, που είναι πολύ ισχυρή στο κείμενο. Όλα αυτά είναι συμφωνίες ανθρώπων για ανθρώπους που ανάλογα με τη χρήση τους είτε μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι εξαιρετικά υπερβατικό, πάρα πολύ φωτεινό, ηδονικό σχεδόν και σωτήριο είτε σε κάτι εξαιρετικά μαύρο, οδυνηρό και ολέθριο. H ιστορία του Πενθέα που προσπαθεί να καταλάβει τη θεϊκή δύναμη που τον ξεπερνάει αλλά δεν τα καταφέρνει, μοιάζει πολύ με την προσπάθεια του ανθρώπου να καταλάβει τον εξαιρετικά σύνθετο και παράλογο κόσμο μας, καταδικασμένος πάντα να κομματιαστεί, χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει κάτι αρνητικό".
Ας θυμηθούμε την υπόθεση των "Βακχών”
Όταν ο θεός Διόνυσος φτάνει στη Θήβα, ο βασιλιάς Πενθέας αρνείται να τον αντιμετωπίσει ως Θεό και απαγορεύει τη διάδοση της νέας θρησκείας. Η άρνησή του εγείρει τη μήνι του θεού ο οποίος, σε μια τραγική αντιστροφή διώκτη και διωκόμενου, οδηγεί τον Πενθέα στον αφανισμό από την ίδια του τη μητέρα. Ο μεγάλος τραγικός ποιητής τη συνθέτει κατά το τελευταίο έτος της παραμονής του στη Μακεδονία, όπου έρχεται σε επαφή με τη διονυσιακή λατρεία. Φέρνοντας για πολλοστή φορά τους συμπολίτες του αντιμέτωπους με τις ανθρώπινες συμπεριφορές που στηλίτευε καθόλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Ευριπίδης συνθέτει μια τραγωδία -από τις λίγες που έχουν ως αντικείμενο τον θεό Διόνυσο- για τη σύγκρουση του θεού με τον άνθρωπο, για την ανθρώπινη αρετή και αγριότητα, τη σύνεση και την πλάνη, το λογικό και το άλογο. Για τον Ευριπίδη, όταν ο άνθρωπος καταλαμβάνεται από τα κτηνώδη ένστικτά του, όταν η βαρβαρότητα ξυπνά μέσα του με λύσσα, κάθε κοινωνική συνύπαρξη ακυρώνεται· ακόμα κι αν πρόκειται για τον ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνίας, τη σχέση μάνας-παιδιού.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Νίκη Ψυχογιού, την πρωτότυπη μουσική ο Δημήτρης Σκύλλας, τη χορογραφία η Νάντη Γώγουλου, τους φωτισμούς η Χριστίνα Θανάσουλα, το βίντεο ο Πάτροκλος Σκαφίδας. Η μετάφραση είναι του Γιώργου Χειμωνά, η δραματουργική επεξεργασία της Ιωάννας Ρεμεδιάκη και δραματολόγος της παράστασης είναι η Έρι Κύργια. Το κεφάλι του Πενθέα κατασκεύασε ο Roger Fischer.
Τον Χορό απαρτίζουν: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Στελλίνα Βογιατζή, Χρυσιάννα Καραμέρη, Ελένη Κουτσιούμπα, Μαρία Κωνσταντά, Κλεοπάτρα Μάρκου, Ελένη Μολέσκη, Ειρήνη Μπούνταλη, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Ιοκάστη-Αγαύη Παπανικολάου, Θάλεια Σταματέλου, Δανάη Τίκου.
Μουσικοί επί σκηνής είναι οι: Θοδωρής Βαζάκας, Μαρία Δελή, Αλέξανδρος Ιωάννου, Γιάννης Καΐκης.
Η παράσταση περιέχει σκηνές γυμνού και βίας και είναι κατάλληλη για άνω των 15 ετών, ενώ γίνεται χρήση στροβοσκοπικού φωτισμού.
Πρόγραμμα περιοδείας
1-Σεπ Παλαιό Ελαιουργείο | Ελευσίνα *
18-Σεπ Κηποθέατρο Παπάγου
20-Σεπ Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη | Βύρωνας *
25-Σεπ Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά *
26-Σεπ Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά *
27-Σεπ Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά *
28-Σεπ Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά *
29-Σεπ Σχολείον της Αθήνας – Ειρήνη Παπά *
Χρήση υπέρτιτλων σε αγγλικά στους σταθμούς της περιοδείας που σημειώνονται με αστερίσκο (*).
Περισσότερες πληροφορίες
Βάκχες
Γραμμένη στην τρίτη δεκαετία του Πελοποννησιακού Πολέμου, η τραγωδία του Ευριπίδη εξιστορεί την έλευση του Διονύσου στη Θήβα, την άρνηση της αποδοχής της νέας θρησκείας και την τραγική αντιστροφή διώκτη και διωκόμενου που θα οδηγήσει στον αφανισμό του Πενθέα από την ίδια του τη μητέρα. Ο σκηνοθέτης, στη δεύτερη κάθοδό του στο αργολικό θέατρο, αναμετράται με ένα έργο αποκαλυπτικό για το ενδιαφέρον του ποιητή για την έκσταση και τον μυστικισμό. Όπως σημειώνει ο ίδιος: “Αν αυτό που διαμελίζεται επί σκηνής είναι το άνοιγμα στην ετερότητα, αυτό σημαίνει άραγε ότι έχει πια χαθεί για μας η προοπτική, μέσα από μια μύηση, μια πράξη συλλογική, να ανοίξουμε στο Άλλο, το δικό μας και του κόσμου; Τα κομμάτια μας δεν θα συνδεθούν ποτέ ξανά; Είμαστε καταδικασμένοι, όπως ο Πενθέας, να ζούμε περίκλειστοι στην καλά οχυρωμένη ατομικότητά μας, αλλιώς θα διαμελισθούμε; Δεν υπάρχουν πια οι γέφυρες που θα μας ενώσουν τον ένα με τον άλλο, με το Άλλο, με την ετερότητα των αισθημάτων, των ιδεών, των μύχιων σκέψεών μας, με το παράλογο μέσα μας, με το παράλογο του κόσμου;”