"Ήρθαμε πριν μερικά χρόνια με αφορμή την παράσταση κάποιου γνωστού μας χορογράφου κι από τότε ερχόμαστε κάθε χρόνο γιατί πάντα έχει καλές δουλειές να δεις και σε συνδυασμό με τον προορισμό είναι ιδανικός συνδυασμός. Η Καλαμάτα είναι πλέον οι διακοπές μας!" ακούμε έναν Γάλλο χορευτή να λέει πίσω μας σε μια νεαρή Καλαματιανή που τον ρωτάει από που είναι καθώς περιμένουμε στην κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας να αρχίζει η performance του Yoann Bourgeois "Approach 17. Opening". Λίγες ώρες μετά απολαμβάνουμε τη βγαλμένη από έργα ζωγραφικής των μεγάλων δασκάλων (από την "Καπέλα Σιστίνα" του Μιχαήλ Άγγελου ως τη "Σταύρωση" του Ρέμπραντ) παράσταση "I’m afraid to forget your smile" των Ολλανδών αδερφών Imre & Marne van Opstal με το Κρατικό Μπαλέτο της Έσσης καθώς συμπράττουν με τη διεθνώς βραβευμένη χορωδία Melifono Extended της Καλαμάτας υπό τη διεύθυνση της Αθανασίας Κυριακίδου, σε συνεργασία με το Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, σε μια σημαντική πρωτοβουλία καλλιτεχνικου διαλόγου ενός διεθνούς μπαλέτου με την τοπική κοινότητα. Και μόνο αυτές οι δύο εμπειρίες αποδεικνύουν έμπρακτα ότι το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας που φέτος κλείνει τα 30 του χρόνια έχει πετύχει το στόχο του κάνοντας τη Μεσσηνιακή πόλη προορισμό για τους.ις απανταχού λάτρεις του χορού και χτίζοντας μια καλλιτεχνική κουλτούρα και μια δυναμική σε τοπικό επίπεδο.
Το φεστιβάλ άνοιξε τις πόρτες του, στο μοντέρνο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, στη μικρή σκηνή Black Box με τη γεμάτη ενέργεια παράσταση "TWO — MATTERS OF EXISTENCE" της Αθανασίας Κανελλοπούλου, όπου οι δύο δυνατές ερμηνεύτριες, Μαρία Φουντούλη και Λία Χαμηλοθώρη συναντήθηκαν, πάλεψαν, φροντίστηκαν, ανταγωνιστηκαν, όπως ίσως οι δύο πλευρές μιας εαυτής, σε ένα καθημερινό σύμπαν φτιαγμένο από έναν προβολέα, ενα τραπεζι, μια καρέκλες, μερικες γλάστρες που πότισαν σε ένα από τα πιο αισθαντικά "διαλείμματα” της έντασης κι έναν κρίνο που έμεινε άπρακτος στην άκρη της σκηνής. Δυνατό κομμάτι της παράστασης που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ, και αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας "A few moments of gaze”, που εστιάζει στο γυναικείο βλέμμα, η πρωτότυπη μουσική της Κωνσταντίνας Πολυχρονοπούλου.
Λίγο αργότερα, ακολουθώντας το ζωηρό πλήθος με τις φεστιβαλικές τσάντες ανά χείρας, βρεθήκαμε στην κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, όπου η αέρινη περφορμανς - "χαϊκού” του Yoann Bourgeois "Approach 17. Opening" πάνω στο συναίσθημα της ανόδου και της πτώσης, που έφερε τους κώδικες του τσίρκου κοντά στη μινιμαλιστική ποίηση με οδηγό την εκπληκτική μουσική του "Glassworks” του Philip Glass, ήταν μια ωραία επιλογή για να ανοίξει το φεστιβάλ στην πόλη, την οποία βρήκαμε όμορφη, ζωντανή και περιποιημένη, με ωραία στέκια και χαρακτήρα γιορτής.
Η πρώτη βραδιά απογειώθηκε με την αισθαντική διπλή παράσταση του Κρατικού Μπαλέτου της Έσσης, με πραγματικά βιρτουόζους χορευτές και χορεύτριες που αποθεώθηκαν από το κοινό στην κατάμεστη κεντρική σκηνή του Μεγάρου Χορού της πόλης (η παράσταση ήταν sold out και τα δύο βράδια). Η αρχή έγινε με την παράσταση "Midnight Raga” του σπουδαίου Γερμανού χορογράφου Marco Goecke του 2017, σχεδιασμένη εκ νέου για τους συγκεκριμένους ερμηνευτές, που ξεκίνησε συνδυάζοντας στοιχεία από την κινησιολογική κληρονομιά της Ανατολής με τους ήχους του Ravi Shankar πριν απογειωθεί με χιούμορ και ευρηματικότητα με ένα συναυλιακό pop twist.
Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή καθώς έλαβε τη σκυτάλη η παράσταση "I’m afraid to forget your smile” των Imre & Marne van Opstal, χορογράφων του Nederlands Dans Theater, που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Staatstheater Darmstadt στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. Τα "νεκρά” γυμνά κορμιά των χορευτών.τριών του Κρατικού Μπαλέτου της Έσσης μας υποδέχτηκαν κατά γης υποβλητικά φωτισμένα στα λευκά, ζωντάνεψαν περικυκλωμένα από τη μαυροντυμένη χορωδία Melifono Extended και μας στοίχειωσαν με την εκφραστικότητα και την εικαστικότητα των συνθέσεων τους που παρέπεμπαν σε έργα grand masters διαφορετικών εποχών αλλά και στη χρήση του κιαροσκούρο, και έμοιαζαν να μιλούν για την απώλεια, το πένθος, τους μηχανισμούς, ακούσιους και εκουσιους, με τους οποίους μας επισκέπτονται τα αγαπημένα πρόσωπα που έχουμε χάσει.
Η δεύτερη μέρα κύλησε για μας σε πιο ήπιους ρυθμούς με το "TERRANOVA | hidden link" του Ιταλού χορογράφου Diego Tortelli και της Γερμανίδας δραματουργού Miria Wurm που είναι αφιερωμένο στη μη λεκτική επικοινωνία, να μην καταφέρνει να μας βάλει τόσο έντονα στο ρευστό, επίκαιρο πάντως σύμπαν του, το οποίο μοιάζει να εναρμονίζεται με τη σημασία που καλούμαστε να δώσουμε στην πέρα-από-τον-άνθρωπο ζωή με στόχο σε ένα πιο οικοφεμινιστικό σύμπαν, εμπνευσμένο από τα μυκήλια που επιτρέπουν στα φυτά να επικοινωνούν μεταξύ τους από μεγάλες αποστάσεις δημιουργώντας ένα αόρατο δίκτυο επικοινωνίας, με τη δύναμη να αλλάζουν το περιβάλλον μας αλλά και εμάς τους ίδιους.
Στην πλατεία της Καλαμάτας, πάλι, το δυναμικό ντουέτο των Edivaldo Ernesto και Εύας Γεωργιτσοπούλου, "PRESSURE WAVE" μίλησε με εκφραστικότητα για την αντοχή και τη ζωώδη δύναμη που καλούμαστε να βρούμε σήμερα περισσότερο από ποτέ, προσπαθώντας να βάλουν στην αφήγηση και το ανακουφιστικά ετερόκλητο κοινό που γέμιζε από νωρίς τις πλαστικές καρέκλες και αργότερα περικύκλωσε όρθιο τη σκηνή και τους.ις καθήμενους.ες. Παρακολουθώντας, ειδικά τα νεαρά παιδιά της πόλης, να παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον ως το τέλος, σκεφτόμουν την αξία του να εκτίθενται σε αντίστοιχες προσλαμβάνουσες πέραν των mainstream χορευτικών "κανόνων” που κατακλύζουν τις οθόνες τους σε ένα "λαϊκό” δωρεάν θέαμα όπως αυτό, άλλη μια επιτυχία του χορευτικού αυτού θεσμού.
Μιλώντας με την υπεύθυνη του καλοκουρδισμένου comfort εστιατορίου "Κάρδαμο" λίγο πριν αναχωρήσουμε από την πόλη μας επιβεβαίωσε το τι έχει δώσει το φεστιβάλ στην Καλαμάτα και από την πλευρά μιας κατοίκου και επιχειρηματία. Γύρω μας, καθώς αναζητάμε λίγη δροσιά στην όμορφη σάλα αγναντεύοντας τα τραπεζάκια έξω με φόντο τα μεγάλα δέντρα της πλατείας Σιδηροδρομικού Σταθμού, αρκετοί ξένοι επισκέπτες που φέτος έχουν επιστρέψει στην περιοχή πιο δυναμικά μετά την πανδημία, τιμούν το ραφιναρισμένο κόκορα με χυλοπίτες ενώ εμείς δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης, χωρίς να το μετανιώσουμε καθόλου, στα δροσερά ψητά φασολάκια με ντοματίνια, σκόρδο, παξιμάδι χαρουπιού και κρέμα σφέλας, το burger γουρνοπούλας με τραγανή πανσέτα, λάχανο, καρότο, κρεμμύδι και μαγιονέζα γιαούρτι, αλλά και το ελαφρύ και ό,τι πρέπει για κλείσιμο γαλακτομπούρεκο με δίπλες, κρέμα σιμιγδαλιού, μέλι, αραχίδα και παγωτό baba au rum.
Γυρίζοντας με τα πόδια στο ξενοδοχείο μας, διασχίζουμε τη δροσερή περαντζάδα κατά μήκος του πάρκου Σιδηροδρόμων, λοξοδρομούμε για να πάρουμε μια γεύση από το ολοκαίνουργιο street food spot "Nom", της ίδιας ιδιοκτησίας με το "Κάρδαμο", και καθυστερούμε λίγο ακόμη πιάνοντας θέση για ποτό στην άπλα της παραλίας συζητώντας που θα κολυμπήσουμε την επομένη πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής επικροτώντας απολύτως τον Γάλλο χορευτή της πρώτης ημέρας που έχει επιλέξει την Καλαμάτα για πολιτιστικές διακοπές και υποσχόμενες πώς θα επιστρέψουμε με την πρώτη ευκαιρία.
Πού αλλού μπορείς να φτάσεις σε 3 ώρες από την Αθήνα, να κολυμπάς το μεσημέρι με θέα τον Ταΰγετο και να βλέπεις 2 και 3 παραστάσεις το ίδιο βράδυ;
Αν αναζητάτε την αφορμή που θα σας ξεκουνήσει για ένα σαββατοκύριακο με τέχνη και διακοπές, το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας που συνεχίζεται μέχρι τις 21 Ιουλίου είναι μια εγγυημένη πρόταση. Οι επερχόμενες παραστάσεις περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων σημαντικά διεθνή ονόματα όπως την παραγωγή Hip Hop "Until We Sleep” του επιδραστικού Βotis Seva (20 και 21 Ιουλίου), αλλά την πολυαναμενόμενη παρουσίαση του ανακοινωθέντος ως τελευταίου έργου του θρυλικού, πολύπλευρου Josef Nadj με τίτλο "Full Moon” (18 και 19 Ιουλίου), συγκεντρώνοντας επί σκηνής επτά χορευτές μαζί με τον ίδιο. Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα και κλείστε θέσεις εγκαίρως!
Από ταξιδιωτικής άποψης, επιβεβαιώνουμε ότι τα νερά του Μεσσηνιακού ειδικά προς το σημείο που βγαίνεις από την πόλη προς το "Grecotel Filoxenia" είναι αποκάλυψη ενώ η γαστρονομική σκηνή της πόλης στα πάνω της. Πού αλλού μπορείς να φτάσεις σε 3 ώρες από την Αθήνα, να κολυμπάς το μεσημέρι με θέα τον Ταΰγετο και να βλέπεις 2 και 3 παραστάσεις το ίδιο βράδυ; Επίσης αν δεν έχετε γυρίσει την περιοχή, από την αξέχαστη εκδρομή στην Αρχαία Μεσσήνη ως την άγρια ομορφιά της παραλίας Καταφύγι με τις πέτρινες "πλάκες", το λιθόστρωτο μονοπάτι-εμπειρία Μπίλιοβο ή τη γραφική Καρδαμύλη και πολλές ακόμη προτάσεις σε σχετικά προσιτό σε σύγκριση με τη νησιωτική Ελλάδα πακέτο δημιουργούν μια πολύ ξεχωριστή πρόταση πολιτιστικού τουρισμού που θα έπρεπε να αναδειχθεί ακόμη πιο δυναμικά.