Πάτροκλος Σκαφίδας©
Σε μια κοινωνία της κυριαρχίας της εικόνας έχει θέση ο έρωτας;
Η συνάντηση του Γιάννη Κακλέα με τον "Μισάνθρωπο” του Μολιέρου είχε σαν αποτέλεσμα μία ανατρεπτική εκδοχή του κλασικού έργου που το κοινό αγκάλιασε σημειώνοντας sold out τα τελευταία δύο χρόνια. Ο Γιάννης Κακλέας με τη δική του απόδοση και σκηνοθετική ματιά αποδείχθηκε ο κατάλληλος για να την "απογειώσει” και να "ξεσκεπάσει” τον παραλογισμό και την υποκρισία της εποχής μας. Η σατιρική ευφυΐα του Μολιέρου θα λάμπει -με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Αλσέστ και την Ευγενία Σαμαρά σε αυτόν της Σελιμέν- στο θέατρο Εμπορικόν για τρεις τελευταίες εβδομάδες έως την Κυριακή 21 Απριλίου.
Ο Μολιέρος και ο "Μισάνθρωπος"
Διαβάστε Επίσης
Ο Μολιέρος, ο οποίος συχνά αναφέρεται ως ο "πατέρας της κωμωδίας", άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στον κόσμο του θεάτρου με το αιχμηρό του πνεύμα, τον κοινωνικό του σχολιασμό και τις διεισδυτικές απεικονίσεις των χαρακτήρων του. Στον "Μισάνθρωπο" αναλύει με χιούμορ τις υπερβολές της αυλικής συμπεριφοράς, καταδεικνύει τον παραλογισμό της εθιμοτυπίας, τις ακραίες συμπεριφορές των ανθρώπων για να κερδίσουν την κοινωνική εύνοια, αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όσοι επιλέγουν να αμφισβητήσουν τα επικρατούντα πρότυπα.
Άνθρωπος του θεάτρου - ηθοποιός, συγγραφέας και θιασάρχης - γνώστης της θεατρικής πρακτικής, με τον κωμικό του οίστρο και με τα αριστουργήματα που έγραψε, άλλαξε την κωμωδία μια για πάντα. Τον πολέμησαν, προσπάθησαν να του απαγορεύσουν την αμείλικτη κριτική του, αλλά η τολμηρή κοινωνική του στάση, το ηθικό του ανάστημα και η δύναμη της γραφής του τον καθιέρωσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους δημιουργούς στην θεατρική μας παράδοση.
Πιο επίκαιρος από ποτέ, ο αυτοβιογραφικός "Μισάνθρωπος" είναι γραμμένος με σαρκασμό, θυμό και γνώση της γελοιότητας μιας κοινωνίας σαθρής που η υποκρισία, η διαπλοκή, ο ναρκισσισμός, η αδικία, ο σεξισμός, η επίδειξη του πλούτου, ο θρίαμβος της μετριότητας και η κυριαρχία της εικόνας είναι μερικές από τις παθογένειές της.
Η παράσταση
Παρά το γεγονός ότι έχει τις ρίζες του στα κοινωνικά πρότυπα της εποχής του Μολιέρου, ο "Μισάνθρωπος" παραμένει επίκαιρος. Στη σκηνοθετική εκδοχή του Γιάννη Κακλέα τα πάντα διαδραματίζονται σε ένα σύστημα εικονικής πραγματικότητας που η "μάσκα" είναι το πρόσωπό μας. Ο Αλσέστ, ο ήρωας του έργου, επιθετικός και αηδιασμένος με την κοινωνική παρακμή και θυμωμένος με την υποκρισία των ανθρώπων, ερωτεύεται παθιασμένα την όμορφη Σελιμέν, το απόλυτο θηλυκό - προϊόν αυτού του συστήματος που απεχθάνεται. Και παγιδεύεται.
Η κριτική του "α"
Η αισθητική της παράστασης είναι ίσως το πιο γοητευτικό στοιχείο της, καθώς μεταφέρει την εικόνα και την ιδέα μιας απροβλημάτιστης νεολαίας, που τρέφεται από τη γοητεία των εύκολων και επιφανειακών σχέσεων. Καθώς το θέμα του πάρτι της Σελιμέν είναι οι "Βερσαλλίες", μια αναφορά στην εποχή όπου ανήκει το έργο, η Ηλένια Δουλαδίρη σχεδιάζει ωραία κοστούμια που αναδύουν μια αίσθηση αριστοκρατικής παρακμής και αντιτίθενται επιτυχημένα στη μοντέρνα βιομηχανικής αισθητικής σκηνή του θεάτρου και στην κλαμπάτη σύγχρονη μουσική (επιμέλεια: Γιάννης Μπερερής). Η απόδοση του έργου από το σκηνοθέτη, σε πεζό λόγο και συχνά χοντροκομμένο ύφος, υπερτονίζει το κωμικό αίσθημα και εξυπηρετεί την αρνητική ανάγνωση του ήρωα [...]
>> Διαβάστε την υπόλοιπη κριτική εδώ:
Διαβάστε Επίσης
Τον Μισάνθρωπο ενσαρκώνει ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και τη δαιμονική Σελιμέν η Ευγενία Σαμαρά. Ορόντ, ο αντεραστής του Μισάνθρωπου, ο Στέλιος Ιακωβίδης. Στον ρόλο της Αρσινόης, της αντίζηλης της Σελιμέν, η Αθηνά Μουστάκα. Μνηστήρες της γοητευτικής Σελιμέν, ο Θάνος Μπίρκος και ο Αυγουστίνος Κούμουλος. Ο Κυριάκος Σαλής, και ο Πολύδωρος Λαπιδάκης φίλοι του Ζευγαριού. Και τέλος η Φωτεινή Αθερίδου με δικά της σατιρικά κείμενα σε ρόλο σχολιαστή που δυναμιτίζει κάθε προσπάθεια σοβαροφάνειας των ηρώων του έργου.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ο μισάνθρωπος
Η σκληρή σάτιρα του συγγραφέα για την υποκρισία, τη διαπλοκή, τον ναρκισσισμό, την αδικία, το σεξισμό, την επίδειξη του πλούτου, τον θρίαμβο της μετριότητας και την κυριαρχία της εικόνας ανεβαίνει σε μια σύγχρονη και εξαιρετικά επίκαιρη εκδοχή του εμβληματικού κλασικού έργου που διαβάζει με σκεπτικισμό τον κεντρικό ήρωα του Μολιέρου. Η παράσταση αναδεικνύει τα διαχρονικά στοιχεία της πικρής κωμωδίας, με την προσθήκη ενός σχολιαστή -σκηνοθετικό εύρημα- που δυναμιτίζει κάθε προσπάθεια σοβαροφάνειας των ηρώων. Η αισθητική της παράστασης είναι ένα από τα πιο γοητευτικά στοιχεία της, καθώς μεταφέρει την εικόνα και την ιδέα μιας απροβλημάτιστης νεολαίας, που τρέφεται από τη γοητεία των εύκολων και επιφανειακών σχέσεων, με κοστούμια που αναδύουν μια αίσθηση αριστοκρατικής παρακμής και αντιτίθενται επιτυχημένα στη μοντέρνα βιομηχανικής αισθητικής σκηνή του θεάτρου και στην κλαμπάτη σύγχρονη μουσική.
