Αγγελική Κοκκοβέ©
Το Θέατρο Coronet κλείνει 20 χρόνια λειτουργίας και το γιορτάζει με το Special Week Offer. Από 11 ως και 17 Δεκεμβρίου το κοινό θα μπορεί να παραλάβει ειδικό εισιτήριο με μόλις 5€ για όλες τις παραστάσεις, για όλη την βδομάδα και για όλες τις ζώνες.
Διαβάστε Επίσης
Ο Στέφανος Κυριακίδης πρωταγωνιστεί στα "Τελευταία φεγγάρια" (φωτό εξωφύλλου) σε σκηνοθεσία της Ρέινας Εσκενάζυ, όπου ένας ηλικιωμένος άνδρας κάνει μια βαθιά ενδοσκόπηση της ζωής του λίγο πριν εγκατασταθεί στο γηροκομείο. Αναμνήσεις, μουσικές, το φάντασμα της πολυαγαπημένης γυναίκας του, ο χρόνος, η νιότη και τα γηρατειά διαπερνούν το βαθιά ανθρώπινο έργο του Φούριο Μπουρντόν, που ανακηρύχθηκε θεατρικό κείμενο της χρονιάς στην Ιταλία το 1993. Μαζί του η Μαρία Παπαφωτίου και ο Δημήτρης Λιακόπουλος.
Ο μονόλογος του Αντώνη Τσιπιανίτη Αθερινού, "Η καθαρίστρια" είναι ένα έργο για τα μεγάλα ναι και όχι που λέμε στη ζωή. Την ανατρεπτική ιστορία της Πελαγίας που εξομολογείται τη ζωή της σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος και ερμηνεύει ο Αντώνης Παπαηλίας, σε μια παράσταση που διακηρύττει πως το δικαίωμα στη χαρά της ζωής δεν έχει φύλο.
Τον Δεκέμβριο, η Μαριάννα Τουμασάτου θα ντυθεί το "Μπουφάν της Χάρλεϋ" στον κωμικοτραγικό μονόλογο μιας μητέρας προς τον εύζωνα γιο της, που στέκεται αμίλητος και ακίνητος στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη. Το σημαντικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη που ακτινογραφεί μια γυναίκα στο μεταίχμιο μεταξύ πραγματικότητας και άρνησής της σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Σταύρου.
Οι παραστάσεις που περιλαμβάνονται στην προσφορά είναι οι εξής:
- "Το Μπουφάν της Χάρλεϋ": Δευτέρα 11/12 και Τρίτη 12/12
- "Καθαρίστρια": Τετάρτη 13/12
- "Τα Τελευταία Φεγγάρια": Παρασκευή 15/12, Σάββατο 16/12, Κυριακή 17/12
Προπώληση εισιτηρίων μέσω more.com
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Το μπουφάν της Χάρλεϊ ή πάλι καλά
Ένας μονόλογος–κλαυσίγελος μιας γυναίκας στο μεταίχμιο μεταξύ σκληρότητας και τρυφερότητας, σοφίας και τρέλας, κωμικότητας και τραγικότητας. Μιλάει στον εύζωνα γιο της που φυλάει σκοπιά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Απέναντι της αυτός, θέλει δε θέλει θα την ακούσει -παλιά όταν του μιλούσε η μάνα του έφευγε- όμως τώρα είναι ανυπεράσπιστος μπροστά της. Ανυπεράσπιστη κι αυτή, μόνο μία ομπρέλα έχει να κρύβεται από κάτω της σαν σε καταφύγιο από την πραγματικότητα. Κι όταν η πραγματικότητα δεν της ταιριάζει η ομπρέλα της τη σώζει πάλι όπως τον ακροβάτη που σχοινοβατεί. Για να συνεχίζει να ισορροπεί ξανά πάνω στο μεταίχμιο της. Στην οδυνηρή κόψη του «Πάλι καλά», ένα σχοινί πάνω στο οποίο μετεωριζόμαστε όλοι μας και κάθε μέρα.
Καθαρίστρια
Η Πελαγία, καθαρίστρια από τα γεννοφάσκια της, συνηθισμένη στο να της της λέει η ζωή όχι, βρίσκεται αντιμέτωπη με το μεγάλο ναι. Μπροστά σε αυτό το δίλημμα πηγαινοέρχεται μέσα στο σαλόνι του σπιτιού της, με την άλλοτε φινετσάτη, τώρα φθαρμένη πολυθρόνα, και εξομολογείται την μέχρι τώρα ζωή της. Σφουγγαρίστρες και ξεσκονόπανα, γοητευτικοί άνδρες και καλοντυμένες γυναίκες, έρωτες που έμειναν στη μέση, η μάνα που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Γιατί Πελαγία ίσον σφουγγαρίστρες και ξεσκονόπανα. Γιατί Πελαγία ίσον όχι με κεφαλαία γράμματα. Και ξαφνικά η τύχη της χαμογελά. Θα πάρει άραγε την μεγάλη απόφαση να αλλάξει μια για πάντα την ζωή της;
Τα τελευταία φεγγάρια
Ένας ηλικιωμένος καθηγητής μέσα σε ένα δωμάτιο φτιάχνει την βαλίτσα του για τελευταία φορά. Στους τοίχους κολλημένα αυτοκόλλητα με ήρωες του Ντίσνεϊ. Στο πάτωμα ένα άλμπουμ με φωτογραφίες και διάσπαρτα κόμικς. Στο πικ-απ οι μουσικές νότες του Μπαχ. Ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του γιου του ο οποίος τον φιλοξενούσε -την τελευταία του οικογένεια- για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σ’ έναν οίκο ευγηρίας. Αναπολώντας μνήμες και λόγια που ειπώθηκαν ή και όχι, πεισματάρης σαν μικρό παιδί, μοιράζεται με συγκίνηση αλλά και χιούμορ τα αληθινά του συναισθήματα μόνο με το φάντασμα της γυναίκας του και φυσικά με τον θεατή.
