©Patroklos Skafidas
"Ο πατέρας"
Η Ελένη Σκότη φέρνει στο Σύγχρονο Θέατρο το έργο του Φλοριάν Ζελέρ, η κινηματογραφική μεταφορά του οποίου χάρισε στον Άντονι Χόπκινς το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Μία κόρη (Ιωάννα Παππά) προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις αλλαγές της ζωής της και την ανάγκη να φροντίσει τον πατέρα της (Περικλής Μουστάκης), ο οποίος ζει, λόγω άνοιας, σε μια θολή πραγματικότητα. Το καστ συμπληρώνουν ο Αλέξανδρος Κωχ, η Λίλη Τσεσματζόγλου, ο Κωνσταντίνος Σειραδάκης και η Καλλιόπη Παναγιωτίδου (από 30/11).
"Το μπουφάν της Χάρλεϊ ή πάλι καλά"
Τι θα γινόταν αν ένας γιος που συχνά αγνοούσε τη μητέρα του αναγκαζόταν να την ακούσει ακίνητος, αμίλητος και ανυπεράσπιστος; Η απάντηση στο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη, όπου η Μαριάννα Τουμασάτου γίνεται μια εξίσου ανυπεράσπιστη μάνα, η οποία μονολογεί μπροστά στον εύζωνα γιο της στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Τη σκηνοθεσία της παράστασης, που ακροβατεί ανάμεσα στη σκληρότητα και την τρυφερότητα, έχει αναλάβει ο Αλέξανδρος Σταύρου (Coronet, από 4/12).
"Κακούργα πεθερά"
Το έγκλημα της Χαροκόπου, που συγκλόνισε την Ελλάδα το 1931 με αποτέλεσμα να γίνει ακόμη και τραγούδι, εμπνέει το νέο θεατρικό έργο της Νεφέλης Μαϊστράλη. Ένα διαμελισμένο πτώμα ξεβράζεται στον Κηφισό. Ένοχοι η πεθερά, η σύζυγος –η οποία υφίσταται χρόνια κακοποίηση–, ο εξάδελφός της και η υπηρέτρια του σπιτιού. Η κοινωνία της εποχής σαστίζει μπροστά στις δύο βασικές δράστιδες που γκρεμίζουν με ακραίο τρόπο τα έμφυλα στερεότυπα. Ερμηνεύουν Ελένη Ουζουνίδου, Εριέττα Μανούρη, Νεφέλη Μαϊστράλη, Γιώργος Παπανδρέου και ο Ιωάννης Κοτίδης (Ιώκο) (Πόρτα, από 4/12).
"Σκοτσέζικο ντους"
Η ξεκαρδιστική κωμωδία της Χρύσας Σπηλιώτη έρχεται στο χώρο του θεάτρου Πρόβα από τις 2/12. Ένας θίασος προσπαθεί να ανεβάσει τη "Λυσιστράτη" και βρίσκεται στις πρόβες. Όλοι τους, ωστόσο, είναι… ένας κι ένας. Ολίγον ατάλαντοι, υπερφίαλοι, εκρηκτικοί (κάποιες φορές βέβαια και συμβιβασμένοι) και επιρρεπείς στα ερωτικά μπερδέματα, οι ήρωες θα φέρουν τα πάνω-κάτω, προκαλώντας άφθονο γέλιο. Ο Σωτήρης Τσόγκας σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί μαζί με τους Μαίρη Ραζή, Κώστα Δαρλάση, Αντώνη Ζιώγα, Κατερίνα Ζαχαριουδάκη και Αιμιλία Γιακουμοπούλου.
"Η εποχή του κυνηγιού"
Το Bios υποδέχεται το σουρεαλιστικό έργο της Σοφίας Γουργουλιάννη, που έχει ως πρωταγωνίστριες τρεις γυναίκες παγιδευμένες σε ένα δάσος: μία μάνα, μία στρίπερ και μία αλλεργική. Καθεμιά συμβολίζει μια όψη της γυναικείας ταυτότητας: μητρότητα, σεξουαλικότητα, σωματοποίηση των κοινωνικών αγκυλώσεων. Έμφυλα στερεότυπα και βιώματα των θηλυκοτήτων βρίσκονται στο επίκεντρο της παράστασης, που εκτυλίσσεται όσο ένα επίμονο ανδρικό βλέμμα (Θεόδωρος Χιντζίδης) παρακολουθεί τις ηρωίδες. Ερμηνεύουν η Ελένη Παπαϊωάννου, η Παναγιώτα Χαϊδεμένου και η Αθηνά Χατζηαθανασίου, η οποία και σκηνοθετεί (από 30/11).
"Chicago"
Το θεατρικό της Μορίν Ντάλας Γουάτκινς, που αποτέλεσε τη βάση για την ομότιτλη θρυλική ταινία-μιούζικαλ, σκηνοθετεί η Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου στο Αγγέλων Βήμα. Η πένα της Γουάτκινς μάς μεταφέρει στην εποχή της ποταπαγόρευσης και του Αλ Καπόνε και καυτηριάζει τη δράση της αστυνομίας, των δικαστικών αρχών, των φυλακών και του τύπου όσο ήταν ακόμη κυρίαρχο το απατηλό αμερικάνικο όνειρο. Ερμηνεύουν οι Γωγώ Βογάσαρη, Στέφανη Ιωάννου, Μαριλένα Καβάζη, Μάιρα Κατσαρού, Ελένη Κερολάρη, Γιώργος Κοντογιάννης, Γιώργος Κοσσυβάκης κ.ά. (από 4/12)
"Χορός: We are prepared for tragedy"
Εκκινώντας από το χορό της τραγωδίας, η χορογράφος Σοφία Μαυραγάνη δημιουργεί για την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού ένα έργο στα όρια θεάτρου, διάλεξης και συναυλίας. Η παράσταση θέτει επίκαιρους προβληματισμούς σχετικά με τη δύναμη των συνόλων για κοινωνική αλλαγή. Το κείμενο της παράστασης προκύπτει από αρχαία χορικά, αλλά και κείμενα διανοητριών και διανοητών, ενώ η μουσική του Larry Gus "συμπρωταγωνιστεί" με τον ίδιο και τους Αντώνη Αντωνόπουλο, Μαρία Βούρου, Νέγρο του Μοριά, Μαρία Τσιμά, Αντιγόνη Φρυδά, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη (Σκηνή "Κατίνα Παξινού", από 2/12).
"Love and money"
Πρόκειται για ένα έργο του Ντένις Κέλι, φτιαγμένο από ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, που δημιουργεί ένα ιδιαίτερο μωσαϊκό από ζωές που καταστρέφονται από το χρήμα και τα χρέη. Ένας καθηγητής αγγλικών που έγινε πωλητής, μια γυναίκα σε νευρικό κλονισμό, ένα ζευγάρι σε κρίση, δύο γονείς που θρηνούν, μια μάνατζερ κι ένα στέλεχος πολυεθνικής εγκλωβίζονται στη δίνη του υπερκαταναλωτισμού. Σκηνοθετεί η Σοφία Μαραθάκη, η οποία και ερμηνεύει μαζί με τους Κατερίνα Μαούτσου, Άρη Μπαλή, Νάνσυ Μπούκλη, Γιώργο Σύρμα (Θέατρο Τέχνης Υπόγειο, από 4/12).
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ο πατέρας
Ο Αντρέ, ο πατέρας, πάσχει από άνοια και αρνείται να δεχτεί τις νοσοκόμες που προσλαμβάνει η κόρη του για να τον φροντίζουν. Καθώς προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τη νέα του κατάσταση, αρχίζει να αμφισβητεί τους αγαπημένους του, την πραγματικότητα γύρω του, ακόμα και το ίδιο το μυαλό του. Η κόρη του, από την άλλη μεριά, αναζητά τις δικές της ισορροπίες στη ζωή της, προσπαθώντας παράλληλα να ανταποκριθεί στο καθήκον της να φροντίσει τον ηλικιωμένο της πατέρα. Η μεταβαλλόμενη πραγματικότητα στο σπίτι, θα ειδωθεί από την οπτική γωνία του πατέρα, οδηγώντας τον θεατή σε μια διττή εμπειρία, αφενός της σύγχυσης του μεταξύ συναίσθησης της πραγματικότητας και διαστρεβλωμένων εντυπώσεων και αφετέρου εκείνης των κωμικοτραγικών στιγμών που συνεπάγονται.
Το μπουφάν της Χάρλεϊ ή πάλι καλά
Ένας μονόλογος–κλαυσίγελος μιας γυναίκας στο μεταίχμιο μεταξύ σκληρότητας και τρυφερότητας, σοφίας και τρέλας, κωμικότητας και τραγικότητας. Μιλάει στον εύζωνα γιο της που φυλάει σκοπιά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Απέναντι της αυτός, θέλει δε θέλει θα την ακούσει -παλιά όταν του μιλούσε η μάνα του έφευγε- όμως τώρα είναι ανυπεράσπιστος μπροστά της. Ανυπεράσπιστη κι αυτή, μόνο μία ομπρέλα έχει να κρύβεται από κάτω της σαν σε καταφύγιο από την πραγματικότητα. Κι όταν η πραγματικότητα δεν της ταιριάζει η ομπρέλα της τη σώζει πάλι όπως τον ακροβάτη που σχοινοβατεί. Για να συνεχίζει να ισορροπεί ξανά πάνω στο μεταίχμιο της. Στην οδυνηρή κόψη του «Πάλι καλά», ένα σχοινί πάνω στο οποίο μετεωριζόμαστε όλοι μας και κάθε μέρα.
Κακούργα πεθερά
Στο νέο έργο της, η Νεφέλη Μαϊστράλη εμπνέεται από ένα διάσημο έγκλημα που συντάραξε την Ελλάδα στις αρχές του 20ού αιώνα, το Έγκλημα της Χαροκόπου ή Έγκλημα του αιώνα, όπως το χαρακτήρισαν οι δημοσιογράφοι της εποχής. Το 1931, ανήμερα των Θεοφανίων, στις όχθες του ποταμού Κηφισού, ξεβράζονται σακιά που περιέχουν ένα διαμελισμένο πτώμα. Η έρευνα της αστυνομίας θα υποδείξει ως ενόχους την πεθερά, τη σύζυγο, τον ξάδερφό της και την υπηρέτρια του σπιτιού. Η κοινή γνώμη συνταράσσεται, όχι μόνο από την αγριότητα του εγκλήματος, αλλά ειδικότερα από το γεγονός ότι οι βασικοί δράστες είναι γυναίκες. Η σκληρή πατριαρχική κοινωνία αδυνατεί να πιστέψει ότι μια γυναίκα –ακόμη κι αν είναι θύμα χρόνιας κακοποίησης, όπως αποδείχτηκε στη δίκη– είναι ικανή για μια τόσο φρικιαστική πράξη. Στα χρόνια που η αγία ελληνική οικογένεια και η ιερότητα του παντοδύναμου αρσενικού είναι στοιχεία αδιαπραγμάτευτα, δυο γυναίκες σπάνε όλα τα στερεότυπα και προκαλούν το δέος στον κοινωνικό τους περίγυρο.
Η εποχή του κυνηγιού
Μια στρίπερ, σύμβολο σεξουαλικότητας, αλλά και θύμα της κοινωνικής σκληρότητας απέναντι στο γυναικείο σώμα, μια μάνα εγκλωβισμένη στον ρόλο της ως καλή μητέρα και μια αλλεργική που συμβιώνει με δεκάδες σωματοποιημένες κοινωνικές αγκυλώσεις, βρίσκονται παγιδευμένες σε ένα συρματόπλεγμα στη μέση του δάσους, όπου ένας άντρας τις παρακολουθεί. Δεν γνωρίζουν πώς και γιατί βρέθηκαν εκεί και το ερώτημα είναι αν θα καταφέρουν να δραπετεύσουν, στο έργο που μιλάει για τα έμφυλα στερεότυπα, την πατριαρχία, τις θηλυκότητες, τη γυναικεία ταυτότητα και τους κοινωνικούς ρόλους.
Σκοτσέζικο ντους
Μια ξεκαρδιστική κοινωνική σάτιρα με φόντο τα κωμικά επακόλουθα της προετοιμασίας μιας παράστασης της «Λυσιστράτης» του Αριστοφάνη από έναν σκανδαλώδη θίασο. Ο μικρόκοσμος του θεάτρου μετατρέπεται σε έναν μεγεθυντικό φακό που εστιάζει στα «παρασκήνια» της σύγχρονης κοινωνίας και υψώνει έναν καθρέφτη για να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας, μέσα από την δυναμική και ιδιοσυγκρασιακή γραφή της συγγραφέα. Οι ανθρώπινες σχέσεις, η αιώνια μάχη των φύλων, η δίψα για εξουσία, δόξα, δύναμη και πλούτο, το σεξ και η κολακεία ως μέσο επαγγελματικής ανέλιξης, όπως και η μάχη του μέτριου με το άριστο, είναι τα βασικά θέματα που διαπραγματεύεται το έργο.
Love and money
Ο Ντέιβιντ, ένας πρώην καθηγητής αγγλικής φιλολογίας που έγινε πωλητής για να βγάζει περισσότερα χρήματα. Η Τζες που παθαίνει νευρικό κλονισμό εξαιτίας του εθισμού της στην υπερκατανάλωση. Ένας γάμος που καταρρέει υπό το βάρος των χρεών και μια σχέση που οδηγείται στον αφανισμό με τραγικές συνέπειες. Δυο γονείς, που ο θρήνος για την κόρη τους και η συνειδητοποίηση τους για την εμπορευματοποίηση του θανάτου, τους οδηγεί στον βανδαλισμό. Μια επιτυχημένη μάνατζερ που έχει αντικαταστήσει την πίστη της στον Θεό με την παραδοχή της αξίας του θαυμαστού κόσμου του χρήματος. Τέλος, η Σαντρίν, στέλεχος σε πολυεθνική, που στην αρχή μιας ερωτικής ιστορίας ανακαλύπτει ένα φριχτό μυστικό. Ένα έργο για τις ανθρώπινες σχέσεις που διαλύονται από το χρήμα, τον καταναλωτισμό, τα χρέη.
Χορός: We are here prepared for tragedy
Στην Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών η γνωστή χορογράφος παρουσιάζει έναν αιρετικό χορό για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία σε συνεργασία με την ομάδα των περφόρμερ και υπό τους ήχους της μουσικής του Larry Gus, θίγοντας ζητήματα περί συλλογικής δράσης και κοινωνικής αλλαγής, σε μια παράσταση στα όρια της διάλεξης, του χορού, της συναυλίας και του θεάτρου. Μέσα από αυτή τη συνάντηση δημιουργείται ένα σώμα πολυφωνικό και ανομοιογενές που διεκδικεί, καταγγέλλει, προβληματίζεται, διχάζει και διχάζεται, θέτοντας ερωτήματα γύρω από τις τραγωδίες που αξίζει ή όχι να ζούμε, το πώς το υποκείμενο διατηρεί την αυτονομία του και ταυτόχρονα επαναπροσδιορίζεται ως μέλος μιας κοινωνικής ομάδας, αλλά και το πώς ορίζεται το ποιος/ποια ανήκει στην ομάδα.
Chicago
Το αντισυμβατικό έργο για το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου που καταγγέλει τους θεσμούς της διαβόητης πόλης της ποτοαπαγόρευσης υπό την κυριαρχία του Αλ Καπόνε με φόντο τη δεκαετία του 1920, το οποίο ενέπνευσε το διάσημο κινηματογραφικό οσκαρικό μιούζικαλ, παρουσιάζεται στην πλήρη του μορφή για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Η εικοσάχρονη τότε συγγραφέας δεν διστάζει να σχολιάσει την κοινωνική πραγματικότητα εξαπολύοντας το δηλητηριώδες χιούμορ και την ανελέητη κριτική της.
