
Μια από τις πιο αγαπημένες (και μοιραία από τις πιο ταλαιπωρημένες) της Αθήνας, η ιταλική κουζίνα παρουσιάζει φέτος ένα νέο πρόσωπο, χάρη σε σεφ και εστιατόρια που σκάβουν στις παραδόσεις της γειτονικής χώρας, για να ξεθάψουν πιάτα τα οποία, είτε δεν είχαμε γνωρίσει εστιατορικά στην πόλη, είτε τα είχαμε σχεδόν ξεχάσει. Παρακάτω, σταχυολογούμε τα πιο ταμπεραμεντόζα, αποψάτα και ψαγμένα ιταλικά πιάτα που έχουμε συναντήσει φέτος στην πόλη, τα οποία μας υπενθυμίζουν πως, όσο κι αν την έχουμε φάει με το κουτάλι, η ιταλική κουζίνα έχει κι άλλα να μας δώσει.
Cima στο Osteria Mama

Το γουστόζικο ιταλικό στον πεζόδρομο της Σαλαμίνος στον Κεραμικό, με την σεφ Ελένη Σαράντη για οδηγό, έχει ως κεντρική αποστολή του να συστήσει στην πόλη ιταλικά πιάτα τα οποία βρίσκεις δύσκολα (ή δε βρίσκεις καθόλου) στην Αθήνα, και σε μεγάλο βαθμό αυτό ακριβώς κάνει το μενού του. Εδώ, για παράδειγμα, δοκιμάζουμε λιχουδιές όπως τα gnocci fritti (τραγανά μαξιλαράκια ζύμης γεμιστά με κρέμα τρούφας και σκεπασμένα από φινετσάτη μπολονέζικη μορταδέλα) ή την papardella ripiena, ένα γεμιστό στέφανι παπαρδέλας που έρχεται με κρέμα καρμπονάρας. Το πιο μερακλήδικο απ’ τα "άγνωστα" του μενού, όμως, είναι το cima alla genoveze: ένα λεπτοκομμένο χειροποίητο αλλαντικό από μοσχαρίσια κοιλιά, γεμιστή με χοιρινό λίπος και λαχανικά, που έρχεται σκεπασμένο με πίκλες μανιταριών. Πολύ πιο ελαφρύ απ’ όσο ακούγεται, είναι ένας λιχούδικος και άκρως ορεκτικός μεζές.
Διαβάστε περισσότερα στην κριτική μας
Carbonara στο Napul’e

Με τον Francesco Granata επί κεφαλής της κουζίνας σ’ αυτήν την πρεσβεία της ναπολετάνικης νοστιμιάς, η πίτσα του "Napul’e" παραμένει κορυφαίας κλάσης, ενώ τα πιάτα, που έχουν επανέλθει στις μαγειρικές απαρχές τους, φέρνουν στη Βάρη την αυθεντική γεύση των οικογενειακών τραπεζιών με τα οποία γαλουχήθηκε ο σεφ. Έτσι, τα paccheri με ραγού alla Genovese (με μπόλικο κρεμμύδι, δηλαδή – σχεδόν περισσότερο κι από το κρέας) έχουν λιχούδικη, καλοζυγισμένη σάλτσα, ενώ αφρός νοστιμιάς είναι και οι ναπολετάνικες πολπέτες (κεφτεδάκια με σταφίδες, κουκουνάρι και σάλτσα ντομάτας). Αιχμή του δόρατος είναι η καρμπονάρα: υπόδειγμα σε βράσιμο και δέσιμο, το ζυμαρικό έρχεται αγκαλιασμένο από ζωηρή κιτρινωπή σάλτσα που, απ’ το χρώμα της ήδη, προϊδεάζει για τη στρογγυλή, umami νοστιμιά που της δίνει ο κρόκος καλής ποιότητας αυγού, και μολονότι το guanciale της την κάνει αλμυρούτσικη, έχει άψογο καραμέλωμα, έτσι που να λιώνει σα λιπαρό συννεφάκι στο στόμα.
Διαβάστε περισσότερα στην κριτική μας.
Cacciucco με fregola sarda στο Monzu

Το κομψό ιταλικό της Κηφισιάς, με το κινηματογραφικό τζαμωτό στον καταπράσινο κήπο και την ατμοσφαιρική σάλα στο εσωτερικό του ιστορικού κτηρίου, έχει φέτος συμπυκνώσει τη γευστική του πρόταση σε μια μικρή και μαζεμένη κάρτα, όπου ο σεφ Γιάννης Λιόκας σταχυολογεί signature πιάτα και ανεξερεύνητα classics της γειτονικής χώρας. Signature πιάτο παραμένουν τα linguini με μπισκ γαρίδας με kombu, σουμάκ κι ένα ταρτάρ ωμής γαρίδας Κοιλάδος να σερφάρει πάνω τους, το πιο ξεχωριστό πιάτο του φετινού μενού, όμως, είναι το cacciucco με fregola sarda: πρόκειται για τη σούπα των ψαράδων της βορειοδυτικής Ιταλίας, που σύμφωνα με τους πουρίστες πρέπει να περιέχει τόσα θαλασσινά όσα και τα C του ονόματός της. Εδώ σερβίρεται με τρία (μύδια, γαρίδες και αφράτο μυλοκόπι), όμως χάρη στη ζωηρή θαλασσινή νοστιμιά του ζωμού με τις πικάντικες καπνιστές νότες, και στα πυροτεχνήματα βοτανικής φρεσκάδας που φέρνουν τα τραγανά κομματάκια από σπαράγγι που την πλουτίζουν, δικαιώνει με κάθε μπουκιά το θρύλο της γέννησης του πιάτου.
Διαβάστε περισσότερα στην κριτική μας.
Salsiccia με βελουτέ κολοκύθας στο Mercato

Το ιταλικό εστιατόριο του "Four Seasons Astir Palace", με τη Μάγκυ Ταμπακάκη να χαράσει τη νέα ρότα της κουζίνας του, έχει φέτος φρεσκάρει το μενού με ιταλικά standards και signature δημιουργίες της σεφ, για να επανασυστηθεί ως φιλόξενος προορισμός για comfort νοστιμιά, με σπιτική θέρμη στα προσεγμένα πιάτα του. Προικισμένα με αμεσότητα και ζεστασιά, τα πιάτα της μιξάρουν κόμφορτ και φινέτσα, χωρίς να στερούνται τόλμης, αλλά και άποψης. Η βελουτέ κολοκύθας με salsiccia και τραγανή λαχανίδα, για παράδειγμα, είναι ακριβώς αυτό: ένα αποψάτο πιάτο, που πατάει στην παραδοσιακή σούπα με λουκάνικα και λαχανικά των ιταλών, για να την παρουσιάσει σε μια πιο φινετσάτη, αλλά πλήρη comfort νοστιμιάς εκδοχή. Η πληθωρική γεύση της, με τα αναπάντεχα κοντράστ που δίνει το ταμπεραμεντόζο λουκάνικο στην πλούσια σούπα, αλλά και το πικάντικο μέλι με το οποίο γαρνίρεται, την κάνουν εθιστική, αλλά και ιδανική όχι μόνο για κύριο πιάτο, αλλά και για ζεστό ορεκτικό ταμάμ για τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Διαβάστε περισσότερα στην κριτική μας
Gnocchi με τρούφα στο Gio

Signature πιάτο του Παναγιώτη Γιακαλή από τις εποχές του "Fuga", τα Gnocchi με κρέμα παρμεζάνας και τρούφα που ετοιμάζει ο βραβευμένος με Χρυσό Σκούφο executive chef του ξενοδοχείου "The Margi", είναι ό,τι πιο κοντινό στον ορισμό του ιδανικού gnocchi μπορείτε να πετύχετε στην Αθήνα. Θα τα βρείτε στο "Gio", το νέο ιταλικό εστιατόριο του ξενοδοχείου (στεγάζεται στον όλως ανανεωμένο χώρο όπου κάποτε στεγαζόταν το "Malabar Inhouse"), του οποίου το μενού και η ατμόσφαιρα κινούνται στο μοτίβο κομψού κλασικού ιταλικού, με πιάτα προσεγμένα και εν πολλοίς βασισμένα σε εποχικές πρώτες ύλες από τη Margi Farm. Στα gnocchi που λέγαμε, το ζυμαρικό είναι ανάλαφρο και στιβαρό και η κρέμα παρμεζάνας δίνει ακριβώς την umami νοστιμιά που χρειάζεται η μπουκιά, ενώ η τρούφα δίνει ένα ωραίο touch πολυτέλειας σε ένα πιάτο που μοιάζει απλό, αλλά είναι ό,τι άλλο εκτός απ’ αυτό.
Διαβάστε περισσότερα στην κριτική μας.
'Άλλοι ενδιαφέροντες ιταλισμοί

Στο "Ovio", όπου οι σεφ Πάνος Ιωαννίδης (του τηλεοπτικού MasterChef) και Πάνος Πολίτης (επίσης ιδιοκτήτης του παγκρατιώτικου "Cupola") σμίγουν την αγάπη τους για την ιταλική κουζίνα, ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα ριζότι, εντοπίστε το – σπάνιο πια ακόμη και στο Μιλάνο, που αποτελεί πατρίδα του – risotto al salto: έρχεται σαν χρυσό, τραγανό pancake από risotto Milanese με σαφράν, τηγανισμένο με βούτυρο, για να κάνει ωραία κρούστα και μέσα να μείνει μαστιχωτό, συνοδεύοντας ένα νόστιμο οσομπούκο με μανιτάρια. Mένοντας σε κλίμα MasterChef, ο Τζιοβάνι Σκαράτζι, τον οποίο γνωρίσαμε μέσα από το τηλεπαιχνίδι, ξεδιπλώνει στο "Sole Giaguaro" μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντες fusion νεολογισμούς της ιταλικής διαλέκτου, μεταξύ των οποίων θα βρείτε τα cappelletti γεμιστά με καπνιστό τυρί, που έρχονται με μια δυναμική μπισκ γαρίδας, έχοντας πάνω τους τη δροσιά και τη γλύκα καραβίδας ταρτάρ. Στη "Focacceria Napule", μπορεί το κύριο θέμα να είναι οι φοκάτσιες που φουρνίζει καθημερινά ο Francesco Granata να τις γεμίσει με εκλεκτά αλλαντικά απ’ ευθείας απ’ τη Νάπολη, προς θεού, όμως, μην προσπεράσετε τα arancini: τα μικρά τηγανητά μπαλάκια από ριζότο είναι ένα σνακ που δύσκολα βρίσκεις στην Αθήνα σε street food μορφή, εδώ όμως όχι απλά το βρίσκεις, αλλά είναι και το καλύτερο της πόλης.