Ίσως δεν είναι το πιο γραφικό απ’ τα λιμανάκια της Λευκάδας, δεν είναι όμως χωρίς τη γοητεία του αυτό της Λυγιάς, ιδίως αυτό το ήσυχο απόγευμα που το χαζεύουμε απ’ τα τραπεζάκια του "Cisore", λίγο πιο πέρα, με τον ήλιο να δύει στην πλάτη μας, τον ουρανό να βάφεται στο χρώμα του ώριμου ροδάκινου και τη θάλασσα να χαϊδεύει το ακρογιάλι, δυο βήματα απ’ τα πόδια μας. Ταυτισμένο με ψαροταβέρνες παλαιάς κοπής (και μαζικής προσέλευσης), που ρίζωσαν εδώ κυρίως γιατί ετούτο είναι το κύριο λιμάνι όπου ξεφορτώνουν τα καλούδια τους τα ψαροκάικα του νησιού, το λιμάνι της Λυγιάς δεν ήταν ποτέ το ζωηρότερο σημείο στο ραντάρ των foodies που φτάνουν στο νησί. Το εστιατόριο όπου βρισκόμαστε τώρα, όμως, με την απλόχωρη αυλή του, τη στιλάτη διακόσμηση και την καλοβαλμένη ομάδα στη σάλα, ίσως και να την αλλάξει την αύρα της γειτονιάς.
Ανδρωμένος μαγειρικά πλάι στον πληθωρικό σεφ Τάσο Στεφάτο ("Elements", Χρυσός Σκούφος 2024 / "Petra", Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας 2024 / "Omnia", υποψηφιότητα Top Notch 2024), κι έχοντας ήδη κερδίσει τα δικά του παράσημα φέρνοντας το πρώτο Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας στη Λευκάδα με τη δουλειά του στα γειτονικά "Κανιόρια" το 2022, ο νεαρός σεφ Τάσος Γεωργάκης έχει στήσει εδώ την ολόδική του εστιατορική γωνιά, φέρνοντας στο πιάτο την οπτική του για τη μοντέρνα θαλασσινή κουζίνα. Μια κουζίνα που έχει για πρωταγωνιστή την αστεράτη, διαλεγμένη δια χειρός πρώτη ύλη από επιλεγμένα καΐκια και προμηθευτές, διαχειρισμένη από χέρια με γνώση, τεχνική και ταλέντο, αλλά και – το κυριότερο – καθαρή νοστιμιά.
Η αφράτη και βουτυρένια παλαμίδα, για παράδειγμα, έρχεται στο τραπέζι με ανεβασμένες στροφές νοστιμιάς χάρη στην κρέμα ταραμά και τα χόρτα εποχής που τη συνοδεύουν σ’ ένα ντελικάτο πάντρεμα θάλασσας και γης, ενώ το καρπάτσιο από ψάρι ημέρας (συνήθως σκάρος), με τσιμπητή κάψα στη μαρινάδα εσπεριδοειδών, δίνει χώρο στο ψάρι να αποκαλύψει τη γοητεία της άγριας σάρκας του.
Η σουπιά, κομμένη σα λαζανάκι και ταιριασμένη με πικλαρισμένο φινόκιο και ξιδάτη σαλάτα φακής, έχει ατόφια την αιθέρια θαλασσινή της γεύση φυλακισμένη στην κρουστή της σάρκα, ενώ βαθιά και πολυεπίπεδη γεύση φέρνει η μπισκ του σεφ σε πιάτα όπως τα best seller spaghetti με γαρίδες, ή το κουσκουσάκι με θαλασσινά: ντελικάτα συννεφάκια τα μύδια εδώ, ολοζώντανη η γεύση της ζουμερής γαρίδας, αν και μάλλον θα προτιμούσαμε fregola για ζυμαρικό. Παράλληλα, ο μπακαλιάρος μπιάνκο βρίσκει εδώ μια υποδειγματική, αέρινη έκφρασή του, ενώ η παστιτσάδα με κόκορα και γεμιστό ζυμαρικό, και το χταπόδι σαβόρο, δίνουν σύγχρονη και ευρηματική μορφή στην επτανησιακή παράδοση.
Δική μας πρόταση είναι, ωστόσο, να εμβαθύνετε και στη μερακλίδικη πλευρά του "Cisore", ρωτώντας για τους εκτός μενού θησαυρούς του σεφ: γιακάδες και κεφάλια από μεγάλα ψάρια 5, 6 ή και 7 κιλών βρίσκουν συχνά – πυκνά το δρόμο τους για τα ψυγεία του "Cisore" και, είτε ψητά είτε (ακόμη καλύτερα) αχνιστά, εκτός του ότι θα μεταμορφωθούν σε μεζέδες που θα θυμάστε για καιρό, θα σας βάλουν κατευθείαν στην καρδιά του σεφ - αλλά και τον σεφ στη δική σας.
CISORE, Λυγιά Λευκάδας, 2645071112
IG: @cisore_restaurant
FB: Cisore Lefkada
Διαβάστε Επίσης
