Χάρολντ Πίντερ και Λουίτζι Πιραντέλο θα δούμε τη χειμερινή σεζόν 2024-25 στο Διάχρονο Θέατρο Μαίρης Βιδάλη. Ξεκινάμε από 4 Νοεμβρίου με την "Προδοσία" του Νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ. Οι Βύρων Κολάσης, Κώστας Μπίγαλης και Έμμυ Δημητρακοπούλου μοιράζονται τις τρεις πλευρές ενός ερωτικού τριγώνου στο ευφυές σκηνικό παιχνίδι με το χρόνο και τη μνήμη.
Η "Προδοσία" του νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ γράφτηκε το 1978, αφού ο Πίντερ χώρισε με την πρώτη του γυναίκα, Βίβιεν Μέρτσαντ και εξιστορεί στην ουσία την εξωσυζυγική σχέση του με την τηλεπαρουσιάστρια του BBC Τζόαν Μπέικγουελ. Μέσα από το πρίσμα του ερωτικού τριγώνου στην προκειμένη περίπτωση, ο Πίντερ δημιουργεί ένα πολύ ενδιαφέρον σκηνικό παιχνίδι με το χρόνο ανάμεσα σε τρεις ήρωες που εξελίσσεται με κινηματογραφική δομή: τον αινιγματικό σύζυγο Ρόμπερτ (Βύρων Κολάσης), τον παθιασμένο αλλά ταυτόχρονα ανασφαλή και ενοχικό εραστή Τζέρι (Κώστας Μπίγαλης) και την σύζυγο του πρώτου, μια ηρωίδα με περίπλοκο ψυχισμό, την Έμμα (Έμμυ Δημητρακοπούλου).
Η ιστορία, που σκηνοθετεί ο Βύρων Κολάσης, διαδραματίζεται μέσα από εννιά σκηνές κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας. Το εύρημα του Πίντερ έγκειται στο ότι τα γεγονότα παρουσιάζονται από το τέλος της προς την αρχή, παρακολουθώντας με αντίστροφη χρονική σειρά όχι μόνο το θυελλώδες ξεκίνημα της παράνομης σχέσης της Έμμας και του Τζέρι, αλλά και όλη την διαδρομή της φθοράς των σχέσεων ανάμεσα και στους τρεις χαρακτήρες. Η παράσταση βασίζεται στη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Μπέττυ Λυρίτη, τους φωτισμούς ο Γιώργος Δανεσής και τη μουσική επιμέλεια ο Κώστας Μπίγαλης.
Από την 1η Φεβρουαρίου η Μαίρη Βιδάλη σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σ’ ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του Λουίτζι Πιραντέλο, το "Έτσι όπως με θες", σε μετάφραση και διασκευή του Γιώργου Δανεσή. Στο έργο η κεντρική ηρωίδα πρέπει να επιλέξει αν αξίζει να παραμείνει με τον άντρα που έγινε για χάρη του έτσι όπως αυτός την ήθελε, ή να επιστρέψει σ’ αυτόν που στρέφει ένα περίστροφο στον εαυτό του για να μη τη χάσει. Πρώτα απ΄ όλα όμως πρέπει η ίδια ν’ αποφασίσει ποια είναι. Το μυστήριο και το πάθος κυριαρχούν μέσα σ’ έναν παράλογα κωμικό περίγυρο.
Τη θεωρία που ανέπτυξε στα έργα του ο συγγραφέας, πρέπει να την εμπνεύστηκε από την προσωπική του εμπειρία, αφού η γυναίκα του ήταν νευρασθενική. Όπως έλεγε και ο ίδιος "Έχουμε δυο μάσκες, μια εσωτερική, που μόνο εμείς τη ξέρουμε και μια εξωτερική με την οποία μας γνωρίζουν οι άλλοι. Πολλές φορές την εξωτερική μας την επιβάλλουν οι συνθήκες του κοινωνικού μας περίγυρου".
Τα σκηνικά δημιουργεί η Ιωάννα Κατσιαβού, τα κοστούμια εποχής υπογράφει η Γκαλίνα Σουλτανόβιτσι και τους φωτισμούς ο Γιώργος Δανεσής. Συμπρωταγωνιστούν οι Βύρων Κολάσης, Μπάμπης Χατζηδάκης και Ελένη Ροδά. Συμμετέχουν επίσης οι Σωτήρης Αντωνίου, Κώστας Ζέκος, Φιλίτσα Καλογεράκου, Τάσος Μπλάτζιος, Αιμιλία Σπαχάι και Έφη Χαντζούλη.
Ο Λουίτζι Πιραντέλο (1867 – 1936) θεωρείται ο κορυφαίος Ιταλός δραματουργός, όπου μέσα από τα εγκεφαλικά του έργα ξεπηδούν το πάθος και η βιαιότητα του σικελικού του αίματος. Έλεγε "Δεν είναι δυνατόν η τέχνη να μπορεί να μιμηθεί την πολύπλοκη ανθρώπινη φύση, την τόσο ρευστή και αβέβαιη”. Γι’ αυτό τα κείμενά του κρύβουν πάντα ένα μυστήριο.