Μη τη χάσετε: Η "Δημοκρατία του Μπακλαβά" επιστρέφει στην Αθήνα!

Η σπαρταριστή παράσταση του Ανέστη Αζά κάνει στάση στο θέατρο «Αλέκος Αλεξανδράκης» (από 25/10) κι εμείς σημειώνουμε τους τέσσερις λόγους της δικαιολογημένης επιτυχίας της.

H Δημοκρατία του Μπακλαβά Πηνελόπη Γερασίμου©

Ξεκίνησε από το Φεστιβάλ Αθηνών το καλοκαίρι του 2021, παίχτηκε ξανά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πραγματοποίησε διεθνή περιοδεία σε δέκα χώρες και τώρα επιστρέφει. Ο λόγος για ρομαντικής πνοής και αριστοφανικής διάθεσης "Δημοκρατία του Μπακλαβά", σε σκηνοθεσία του Ανέστη Αζά (και κείμενο του ίδιου και των Γεράσιμου Μπέκα-Μιχάλη Πητίδη), που σηκώνει ξανά αυλαία, αυτή τη φορά στο θέατρο "Αλέκος Αλεξανδράκης" (από 25/10). Διαβάστε παρακάτω τους τέσσερις λόγους που κρύβονται πίσω από τη μεγάλη επιτυχία της.

Μια απολαυστική ιστορία

Μια Ελληνίδα, η Σοφία, και ένας Τούρκος, ο Φατίχ, γνωρίζονται στο Λονδίνο, ερωτεύονται, αποκτούν παιδί και κάνουν το λάθος να… εγκατασταθούν στην Ελλάδα, όπου και ανοίγουν ένα μπακλαβατζίδικο στο Μεσολόγγι. Ένα ρατσιστικό περιστατικό εις βάρος του γιου τους στο σχολείο, με αφορμή την γιορτή της 25ης Μαρτίου, τους ωθεί να ανακηρύξουν την επιχείρησή τους σε ανεξάρτητο κράτος, με δικό της κρυπτονόμισμα, δική της κυβέρνηση και υπηρεσίες, μια χώρα ευημερίας, ισονομίας, δικαιοσύνης και οικονομικής ευρωστίας. Σαν σύγχρονοι αριστοφανικοί ήρωες δημιουργούν τη δική τους Νεφελοκοκκυγία, που όσο γρήγορα θα έλξει το ενδιαφέρον πλήθους ανθρώπων που θα σπεύσουν να γίνουν πολίτες της, τόσο γρήγορα θα παταχθεί ως επικίνδυνη.

Ένα πανέξυπνο έργο

Η συγγραφική τριάδα δίνει ένα πολύ καλό παράδειγμα πώς μπορεί να γίνει σύγχρονο πολιτικό θέατρο, χωρίς σοβαροφάνεια και με απόλυτη θεατρικότητα. Η "Δημοκρατία του Μπακλαβά" συνδυάζει την παραβολή, την κοινωνικοπολιτική σάτιρα και τη φαντασία, μέσα από μια ιστορία μυθοπλασίας, και μάλιστα κωμική, και ρίχνει μια  "αυθάδικη" ματιά προς τους εθνικ(ιστικ)ούς μύθους, ενώ ταυτόχρονα σατιρίζει το ρόλο των ΜΜΕ και ασκεί κριτική στους χειρισμούς του προσφυγικού ζητήματος. Είναι, επίσης, ένα ξεκαρδιστικό θεατρικό ψευδοντοκιμαντέρ, που αντλεί έμπνευση από την ιστορική εχθρότητα Ελλήνων και Τούρκων και τοποθετείται στο σύγχρονο, ψηφιακά διασυνδεδεμένο, κόσμο μας διερευνώντας ζητήματα ταυτότητας και πολιτικής οργάνωσης, μέσα από το φίλτρο του σήμερα.

H Δημοκρατία του Μπακλαβά
Πηνελόπη Γερασίμου©

Η σπιντάτη παράσταση

Ανεβασμένοι τόνοι και ακατάπαυστοι ρυθμοί χαρακτηρίζουν τη σκηνοθεσία του Ανέστη Αζά και τις ερμηνείες των τεσσάρων ηθοποιών. Ισάξιοι συμπρωταγωνιστές τους αποδεικνύονται οι ηλεκτρισμένες μουσικές του Παναγιώτη Μανουηλίδη και οι χαρακτηριστικές χορογραφίες της Ζωής Χατζηαντωνίου, που δεν συνοδεύουν απλώς αλλά συνδιαμορφώνουν αποφασιστικά το κείμενο της παράστασης και ολοκληρώνουν την συγγραφική ιδέα.

Οι δαιμονικές ερμηνείες

Απολαυστικότατοι οι Γιώργος Κατσής και Gary Salomon σε συμπληρωματικούς, πολλαπλούς ρόλους πλαισιώνουν το πρωταγωνιστικό ζευγάρι της Σοφίας και του Φατίχ και προσφέρουν ξεκαρδιστικές στιγμές. Το ρόλο του Φατίχ ερμηνεύει ο Τούρκος σταρ του Netflix Cem Yigit Üzümoglu, ενώ στο ρόλο της Σοφίας η Στέλλα Βογιατζάκη αντικαθιστά στις επικείμενες παραστάσεις την Κατερίνα Μαυρογεώργη.

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

H Δημοκρατία του Μπακλαβά

  • Κοινωνικό
  • Διάρκεια: 100 '

Η sold out παράσταση-πρόταση πάνω στο κοινωνικοπολιτικό θέατρο που διακρίθηκε στο εξωτερικό πραγματεύεται την ιστορία ενός σύγχρονου μεικτού ζευγαριού, ενός Έλληνα και μιας Τουρκάλας, που ερωτεύονται, αποκτούν παιδί και αποφασίζουν να ζήσουν στην Ελλάδα. Με αφορμή ένα περιστατικό ρατσισμού εις βάρος του γιου τους στο σχολείο, ιδρύουν το δικό τους έθνος-κράτος σε μια παράσταση με στοιχεία μυθοπλασίας αλλά και ντοκιμαντέρ. Η καλοκουρδισμένη παράσταση υψηλής ενέργειας αποδομεί με αριστοφανική διάθεση τους εθνικούς μύθους περί ελληνοτουρκικής συνύπαρξης, σατιρίζει τη στάση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, κάνοντας παράλληλα κριτική για τους χειρισμούς στο προσφυγικό ζήτημα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Κατερίνα Λέχου: " Δεν σκηνοθετώ τη ζωή μου· τη ζω"

Η Κατερίνα Λέχου μας μιλά για την ηρωίδα που ενσαρκώνει στο έργο "Linda", αναδεικνύει τη δύναμη της τέχνης να μετακινεί, να εμπνέει και να θέτει ερωτήματα για τη ζωή, ενώ μοιράζεται προσωπικές σκέψεις για την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική επιτυχία και την προσωπική ευτυχία.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΡΙΑ ΚΡΥΟΥ
23/11/2024

Υπάρχει συνταγή για την "Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων";

Η Βίλη Σωτηροπούλου επανέρχεται με την "Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων", μια κωμωδία που συνδυάζει το χιούμορ με τη βαθύτερη ανάλυση των δυναμικών που αναπτύσσονται ανάμεσα στις σχέσεις.

Όσα μάθαμε για τον χορογράφο Δημήτρη Μυτιληναίο και το "REDUNDANCes"

Ο χορογράφος Δημήτρης Μυτιληναίος μας μιλά για τον χορό, τη φιλοσοφία και τα σχέδια του με αφορμή την νέα του δουλειά "REDUNDANCes" ένα χορογραφικό κολάζ από διασκευασμένες variations που παρουσιάζεται στο ΠΛΥΦΑ.

Αποκλειστικό: Ποιο είναι το νέο θεατρικό της Ηρώς Μπέζου που έρχεται το 2025 στο Θέατρο Τέχνης;

Οι έννοιες της μεταμόρφωσης και της ελευθερίας αποτελούν τον βασικό κορμό του δεύτερου θεατρικού της νέας και αγαπημένης ηθοποιού, που αυτή τη φορά παίρνει ρόλο συγγραφέα και σκηνοθέτη.

Η θεατρική "Αίθουσα αναμονής" επιστρέφει στο Σωματείο Οδηγών Ταξί Αττικής

Στο Σ.Ο.Τ.Α. συνεχίζει για δεύτερο κύκλο φέτος η δραματική κωμωδία που ξετυλίγει το πολυσύνθετο και αντιφατικό ζήτημα της γυναικείας αφήγησης σήμερα.

Η Ταμίλα Κουλίεβα μάς μεταφέρει στο 2028 με ένα θεατρικό "Απόρρητο"

Το αριστούργημα του Ιβάν Βιριπάγιεφ διερευνά τα πιο φλέγοντα ερωτήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα και τη δύναμη της αλήθειας σε έναν κόσμο που ορίζει η τεχνητή νοημοσύνη, μέσα από την ιστορία τριών επιστημόνων.

"Αν ήμουν κόκκινο": Μια παράσταση για τα 50 χρόνια Πολυτεχνείο στο θέατρο Σημείο

Η αιρετική δραματουργός Λούλα Αναγνωστάκη και τα πενήντα χρόνια Μεταπολίτευσης ενέπνευσαν ένα σύγχρονο ελληνικό έργο κατά παραγγελία του θεάτρου Σημείο, σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Διαμαντή.