Η εμβληματική ταινία "Το Μίσος" γίνεται χιπ χοπ μιούζικαλ στο Παρίσι

Μια νέα χιπ χοπ μουσική διασκευή της κλασικής ταινίας του Ματιέ Κασοβίτς περιοδεύει σε όλη τη Γαλλία, φέρνοντας ξανά στην επιφάνεια τα σημαντικά κοινωνικά ζητήματα που παραμένουν επίκαιρα.

Το Μίσος «Το Μίσος»

Μια νέα χιπ χοπ μουσική διασκευή της γαλλικής κλασικής ταινίας "Το Μίσος" ("La Haine") του Ματιέ Κασοβίτς κάνει πρεμιέρα στο Παρίσι, εν μέσω έντονων κοινωνικών εντάσεων που αναδεικνύουν τα διαχρονικά ζητήματα που πραγματεύεται η ταινία. Μόλις μία εβδομάδα μετά την ανακοίνωση του Κασοβίτς για την προσαρμογή της ταινίας του 1995 σε μιούζικαλ, ο 17χρονος Ναέλ Μερζούκ πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από αστυνομικό στην προάστεια Ναντέρ. Το γεγονός αυτό προκάλεσε διαδηλώσεις και ταραχές σε όλη τη Γαλλία, υπενθυμίζοντας τη δολοφονία που ενέπνευσε την αρχική ταινία. Με την ευκαιρία της 30ής επετείου της ταινίας, η χιπ χοπ μουσική διασκευή έκανε πρεμιέρα την προηγούμενη εβδομάδα στο Παρίσι, πριν περιοδεύσει σε όλη τη Γαλλία.

Η ιστορία της ταινίας επικεντρώνεται στην τραγική ιστορία του Μακομέ Μ'Μποβολέ, ο οποίος έχασε τη ζωή του ενώ ήταν υπό κράτηση σε αστυνομικό τμήμα το 1993. Η ταινία αποτυπώνει τις αναταραχές που ακολούθησαν μετά την ανακοίνωση του θανάτου του, οι οποίες γρήγορα επεκτάθηκαν σε ευρύτερα επεισόδια, όπως κατέγραψαν οι δημοσιογράφοι και όπως αποτυπώνει ο σκηνοθέτης στο αρχικό του ντοκιμαντέρ. Ο Κασοβίτς παραδέχεται ότι η ταινία του έχει επηρεάσει την κοινωνία, η οποία παραμένει διαρκώς σχετική, καθώς τα θέματα αστυνομικής βίας συνεχίζουν να απασχολούν τη Γαλλία.

Διαβάστε την αναλυτική κριτική της ταινίας "Το Μίσος".

Η προσαρμογή της ταινίας σε μιούζικαλ έρχεται σε μια εποχή που η ραπ μουσική έχει καθιερωθεί ως το κυρίαρχο μουσικό είδος στη Γαλλία. Οι νέοι ηθοποιοί που υποδύονται τους βασικούς χαρακτήρες έχουν στόχο να αναδείξουν τη δύναμη και την προσαρμοστικότητα της ραπ, αποτυπώνοντας έτσι την ουσία της κουλτούρας που εκπροσωπεί.

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Βασίλης Μαυρογεωργίου: "Η περιέργεια είναι στη φύση μας, αλλά κρύβει τον σπόρο της αυτοκαταστροφής"

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας Βασίλης Μαυρογεωργίου μιλά για τη μετάβαση από το θέατρο στη μικρή οθόνη με το "Έχω παιδιά", την τέχνη της κωμωδίας, τα βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα που θίγει μέσα από το σκοτεινό θρίλερ του "Καταραμένος κόσμος", αλλά και τη συνάντηση του με το λαϊκό τραγούδι στην παράσταση που θα σκηνοθετήσει τον Μάρτιο "Τα πήρες όλα και έφυγες – Η ζωή του Στράτου Διονυσίου".

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΡΙΑ ΚΡΥΟΥ
21/12/2024

"Clown Christmas" στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός

Δύο επιτυχημένες παραστάσεις θεατρικού κλόουν, το συγκινητικό "cLOwNELY day" και το κωμικοτραγικό "I am Leaving", έρχονται να ξορκίσουν τη μοναξιά και να ενωθούν σε μια γιορτινή παράσταση γεμάτη χιούμορ και συναίσθημα.

"Και πάμε πρίμα…": Μια επίκαιρη εξωφρενική κωμωδία στο θέατρο Αλεξάνδρεια

Ο Βασίλης Βλάχος ανεβάζει στη σκηνή ένα σύγχρονο έργο για την κοινωνικοπολιτική παρακμή που χαρακτηρίζει τη σημερινή εποχή.

Έρχεται το Εθνικό Τσίρκο της Κούβας

Ένας εορτασμός της ζωής, της τέχνης και της δράσης με το Εθνικό Τσίρκο της Κούβας, που έρχεται για πρώτη φορά στη χώρα μας ανήμερα Χριστούγεννα, για να μας χαρίσει μαγεία και δεξιοτεχνία.

"Το αγόρι με τις δυο καρδιές": Μια βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική ιστορία για τις γιορτές σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά στο Νέο Θέατρο "Κατερίνα Βασιλάκου"

Η παράσταση του Τάκη Τζαμαργιά που μάς σύστησε πέρυσι την αληθινή ιστορία των Αφγανών συγγραφέων Χάμεντ και Χεσαάμ Αμίρι, οι οποίοι μαζί με την οικογένειά τους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, παίζεται για δεύτερη συνεχή χρονιά.

Συζητήσεις για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών με αφορμή την παράσταση "Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας"

Δύο συζητήσεις που θα ακολουθήσουν την παράσταση "Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας", στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τη βία κατά των γυναικών.

"Μεμοράντουμ": Η παρανοϊκή πολιτική κωμωδία του Θεάτρου "Μπέλλος" είναι ό,τι πρέπει για τις ημέρες των γιορτών

Ένα εξαιρετικό καστ πρωταγωνιστεί στο έργο του Βάτσλαβ Χάβελ που αναδεικνύει την πιο κωμική, γελοία αλλά και τρομακτική πλευρά του συστήματος της δημόσιας διοίκησης και της κεντρικής εξουσίας, σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου.