Ξεκινάμε με ένα κλασικό κι ένα σύγχρονο έργο με δύο βαριές σκηνοθετικές υπογραφές. Στο θέατρο Πορεία επέστρεψε το "ερωτικό αλληλούια" του Λόρκα "Περλιμπλίν και Μπελίσα" σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου και πρωτότυπη μουσική του Φοίβου Δεληβοριά, με τον Χρήστο Σαπουντζή και την Μαριάννα Πουρέγκα στους κεντρικούς ρόλους ενός ώριμου άντρα και μιας πολύ νεότερής του γυναίκας, την οποία ερωτεύεται σχεδόν κεραυνοβόλα.
Στις 2/10 κάνει πρεμιέρα στο "Μουσούρη" το πολυσυζητημένο "The Humans" του Στίβεν Κάραμ σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, ένα σύγχρονο έργο που αποτυπώνει την ουσία της ανθρώπινης κατάστασης με τους Θέμιδα Μπαζάκα, Λάζαρο Γεωργακόπουλο, Κωνσταντίνο Ασπιώτη, Μαρία Πετεβή, Ειρήνη Μακρή, Ξένια Καλογεροπούλου. Την ίδια μέρα συνεχίζει την πορεία της και η μαύρη κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα "Μπαμπάδες με ρούμι" στο "Αλίκη". Για τρίτη σεζόν οι Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Σοφία Βογιατζάκη, Κωνσταντίνα Μιχαήλ κ.ά. στήνουν ένα ξεκαρδιστικό σχέδιο αλληλοεξόντωσης με γλυκιά επίγευση.
Δύο εξίσου εμβληματικά ελληνικά έργα μόλις έκαναν πρεμιέρα στο θέατρο Σταθμός και στο Σύγχρονο, αντίστοιχα: η αναρχική "Κασέτα" της Λούλας Αναγνωστάκη που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο μελετητής του έργου της Μάνος Καρατζογιάννης, μαζί με τους Γιώργο Δεπάστα, Ερμίνα Κυριαζή, Σμαράγδα Σμυρναίου, Βάσω Καμαράτου, Γιάννη Τσουμαράκη κ.ά., και το "Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς" που μεταφέρει στη σκηνή το ομώνυμο σκληρό αφήγημα-μαρτυρία του Χρόνη Μίσσιου, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη, με τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη σε μια πολύ δυνατή στιγμή στο πλευρό των Κωνσταντίνου Πασσά, Δημήτρη Μαμιού, Γιάννη Μάνθου.
Στο Olvio η ομάδα νέων ηθοποιών Τροχιές, στην πρώτη σκηνοθετική απόπειρα της Νοέμης Βασιλειάδου, κατεβαινει ξανά από τη Θεσσαλονίκη με το "Προσοχή: Εκτελούνται έργα" (από 2/10). Μια παράσταση για την κατασκευή του μετρό της πόλης που απέκτησε μυθολογικό, ανεκδοτολογικό και συμβολικό χαρακτήρα, επηρεάζοντας τον συλλογικό ψυχισμό της συμπρωτεύουσας.
Το δικαστικό δράμα έχει και αυτό την τιμητική του. Στο "Δημήτρης Χορν" ο "Μάρτυρας κατηγορίας" της Αγκάθα Κρίστι επιστρέφει ανανεωμένος με την υπογραφή του Νικορέστη Χανιωτάκη και ένα all star cast: Μελίνα Βαμβακά, Χάρης Γρηγορόπουλος, Ευγενία Δημητροπούλου, Γιάννης Δρακόπουλος, Κώστας Κόκλας, Θανάσης Κουρλαμπάς, Νίκη Παλληκαράκη, Όμηρος Πουλάκης, Νικορέστης Χανιωτάκης (από 2/10).
Έπειτα στο Νέο Θέατρο "Κατερίνα Βασιλάκου-Μαριάννα Τόλη" οι Νίκος Ορφανός, Θεοδώρα Σιάρκου, Λάζαρος Βαρτάνης, Δημήτρης Λιόλιος, Μαρία-Νεφέλη Δούκα και Βασίλειος Μπατσακούτσας παίρνουν μέρος στη δίκη της ζωής τους στο εξίσου ανανεωμένο "Terror" του Φέρντιναντ φον Σίραχ σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου. Σε μια "δικαστική" κωμωδία παραλόγου αυτή τη φορά, το "#Free Prometheus", μαθαίνουμε τι συμβαίνει όταν δύο influencers βρίσκουν τον Προμηθέα στον Καύκασο, στην παράσταση της ομάδας Fem Tettix (Θύμιος Διαμάντης, Μαρία Παπαϊωάννου, Ίρις Κατσούλα που υπογράφει και τη σκηνοθεσία) στο Studio Μαυρομιχάλη από 2/10.
Οι μονόλογοι έχουν πάντα ξεχωριστή θέση στην ατζέντα μας. Από την 1η Οκτώβρη ο Αργύρης Ξάφης επέστρεψε στο συγκλονιστικό "Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος" του Ζουζέπ Μαρία Μιρό στο θέατρο Θησείον που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση την προηγούμενη χρονιά.
Τέλος, στον Πολυχώρο Αυλαία, ο Αντώνης Παπαηλίας υποδύεται ξανά την "Καθαρίστρια" Πελαγία στον γλυκόπικρο μονόλογο του Αντώνη Τσιπιανίτη (1/10) και η Δανάη Καλοπήτα ερμηνεύει "Το μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας" του Κώστα Παπαπέτρου, που βασίζεται στο βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά "Το τίμιο μπορντέλο" (από 27/9), σε δύο σκηνοθεσίες του Αλέξανδρου Λιακόπουλου.
Περισσότερες πληροφορίες
Terror
Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας - Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και δύο μαχητικά αεροσκάφη απογειώνονται. Παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής περιμένοντας οδηγίες. Ο νόμος απαγορεύει ρητά στους πιλότους των μαχητικών να καταρρίψουν το πολιτικό αεροσκάφος. Δεν σκοτώνεις αθώους για να προστατέψεις άλλους αθώους. Παραβαίνοντας τις διαταγές όμως ο σμηναγός Λαρς Κοχ το καταρρίπτει για να προστατέψει τους φιλάθλους του γηπέδου.. Η παράσταση αφορμάται από το γεγονός αυτό και καλεί τους θεατές να γίνουν ένορκοι: θα αθωώσουν ή όχι τον Κοχ;
Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο και το ξέσπασμα του Εμφυλίου, ο δεκαεξάχρονος Χρόνης Μίσσιος συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Αποφυλακίζεται το 1973, αφού έχει περάσει είκοσι ένα χρόνια σε φυλακές και εξορίες. Αυτήν την περίοδο της ζωής του διηγείται στο σπουδαίο αφήγημα-μαρτυρία «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς». «Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος» έλεγε ο Μίσσιος. Η θέση του αυτή έδωσε στους δημιουργούς το έναυσμα να ανεβάσουν στη σκηνή τις αυτοβιογραφικές αναμνήσεις ενός πραγματικά γενναίου. Ίσως γιατί η περίοδος που διανύουμε μοιάζει να έχει κάτι από τη σκοτεινή νιότη του Μίσσιου. Ή ίσως γιατί ο Μίσσιος δεν απευθύνεται μόνο στο νεκρό του φίλο αλλά κυρίως στους απόντες, σε εμάς.
The Humans
Η συναρπαστική, βραβευμένη με Τόνι τραγικωμωδία βουτά στην ανθρώπινη ψυχή, καθώς ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της οικογένειας Μπλέικ, προσκαλώντας το κοινό να παρακολουθήσει από κοντά τις αγωνίες, τα όνειρα και τους ανομολόγητους φόβους τους. Το έργο του καταξιωμένου Αμερικανού συγγραφέα που γράφτηκε το 2014, αποτυπώνει την ουσία και τις ατέλειες της ανθρώπινης ύπαρξης με ακρίβεια, συμπόνια και απαράμιλλη αυθεντικότητα, διεισδύοντας στις σχέσεις και τα συναισθήματα. Η υπόθεση εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια ενός απογεύματος την ημέρα των Ευχαριστιών. Οι γονείς, Έρικ και Ντίντρι, μαζί με τη μητέρα του πρώτου, Μόμο, που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι και πάσχει από άνοια, και τη μεγάλη τους κόρη Έιμι, επισκέπτονται τη μικρότερη Μπρίτζετ και τον σύντροφό της Ρίτσαρντ στο διαμέρισμα τους στην Τσάιναταουν της Νέας Υόρκης.
Μάρτυρας κατηγορίας
Στο βραβευμένο δικαστικό θρίλερ μια μυστηριώδης γυναίκα κρατά το κλειδί της σκανδαλώδους δολοφονίας μιας πλούσιας χήρας για την οποία κατηγορείται -άδικα σύμφωνα με έναν δαιμόνιο ποινικολόγο- ο σύζυγός της. Ο αγώνας του νεαρού άνδρα να μην καταδικαστεί θα κριθεί στα έδρανα του δικαστηρίου όπου οι μαρτυρίες είναι συντριπτικά εναντίον του και η ετυμηγορία των ενόρκων φαίνεται μονόδρομος. Το έργο έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να μας κρατήσει στην άκρη της καρέκλας από την πρώτη στιγμή ως το αποκαλυπτικό φινάλε: ένα έγκλημα, ένα τέλειο μυστικό, συνεχείς ανατροπές και το λεπτό «αστυνομικό» χιούμορ της συγγραφέως. Σε κάθε παράσταση διατίθενται δώδεκα προνομιακές θέσεις ενόρκων πάνω στην σκηνή όπου οι θεατές μπορούν να ζήσουν τη θεατρική εμπειρία από σκηνής, συμμετέχοντας ενεργά στην εξέλιξη της δίκης.
Το μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας
Βασισμένο στο βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά «Το τίμιο μπορντέλο», το έργο ακολουθεί την ιστορία της ζωής της Μαντάμ Ρόζας που μπήκε από μικρή στον κόσμο των κόκκινων φαναριών και κατάφερε να επιβιώσει, να ανελιχθεί και να γίνει κυρία του εαυτού της. Αποκαλύπτεται και το πιο κρυφό της μυστικό, η κόρη της που την αποχωρίστηκε μικρή και ακόμη την ψάχνει. Στη θεατρική μεταφορά του σκληρού έργου, η Ρηνούλα που έγινε Πεπίτα και κατέληξε Ρόζα αφηγείται όσα έχει ζήσει, το πώς ο έρωτας έγινε δουλειά και το αντίθετο, τις σκέψεις, τα όνειρα και τις ελπίδες της.
Προσοχή: Εκτελούνται έργα
Πόσο αντέχει να περιμένει κανείς για την ολοκλήρωση ενός έργου; Πότε η κατασκευή του Μετρό της Θεσσαλονίκης απέκτησε μυθολογικό, ανεκδοτολογικό και συμβολικό χαρακτήρα, επηρεάζοντας τον συλλογικό ψυχισμό της πόλης; Πώς αντιλαμβανόμαστε το δημόσιο χώρο και τη συνεχή του αναδιαμόρφωση; Με ποιον τρόπο η συνθήκη της αναμονής εγκαθιδρύεται σε μια πόλη και γιατί μια ομάδα νέων αναγκάζεται να την εγκαταλείψει; Μετά από τα συνεχόμενα sold out στη Θεσσαλονίκη και την ενθουσιώδη υποδοχή του κοινού σε Πάτρα, Γιάννενα, Βέροια και Κοζάνη, η παράσταση έρχεται στην Αθήνα επαναφέροντας στο προσκήνιο το πλέον καίριο και διαχρονικά άλυτο ζήτημα της Θεσσαλονίκης: το Μετρό, ένα πολυδιάστατο θέμα με πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές και κοινωνικές προεκτάσεις, κρυμμένες για πολλά χρόνια κάτω από το χαλί. Σταθμοί της πραγματικής ιστορίας του Μετρό, συνεντεύξεις εμπλεκομένων, ερωτηματολόγια και επιτόπια έρευνα μπλέκονται με φανταστικές ιστορίες και προσωπικές σκέψεις, μετατρέποντας την αναμονή για το Μετρό σε έναν εναλλακτικό κοινωνικό στοχασμό.
Μπαμπάδες με ρούμι
Στην αιχμηρή σάτιρα που διακωμωδεί την ελληνική κοινωνία, πέντε πρόσωπα ετοιμάζουν για τρίτη χρονιά ένα «γλυκό» σχέδιο αλληλοεξόντωσης για μια κληρονομιά. Η Ρόη, η Βέσκα, ο Παναγιώτης, η Τζένη, ο Χρήστος και η κυρία Βάσω είναι οι πρωταγωνιστές της μαύρης κωμωδίας που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1996. Τα τέσσερα εκατομμύρια που είχε κερδίσει στο τζόκερ ο μπαμπάς -που πλέον έχει φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο- αναζητούν τον κληρονόμο τους. Δύο γιοί, δύο νύφες, μία γειτόνισσα φωτεινός παντογνώστης και μία εφιαλτική νοσοκόμα μιλάνε, μαλώνουν, δολοπλοκούν, καταστρώνοντας ένα σχέδιο για να κερδίσουν την κληρονομιά. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να σερβίρουν «Μπαμπάδες με ρούμι» με λίγο δηλητήριο.
Περλιμπλίν και Μπελίσα
Ο μεσόκοπος Περλιμπλίν (όνομα που προσιδιάζει στους ερωτοχτυπημένους γέρους της ισπανικής λαϊκής φάρσας του 18ου) πείθεται να παντρευτεί τη νεαρή γειτόνισσά του, για να μη μείνει μόνος κι αβοήθητος στα γεράματα· η Μπελίσα πείθεται να παντρευτεί τον πλούσιο γείτονά της για να γίνει πιο ποθητή από τους άλλους άντρες χάρη στην ομορφιά που θα της χαρίσουν τα πλούτη του. Όμως, λαχταρώντας έναν έρωτα της ηλικίας της, γοητεύεται από τον μυστηριώδη ξένο που κρύβεται τις νύχτες στον κήπο και της γράφει φλογερές επιστολές. Ο Περλιμπλίν δεν αντέχει να ζει χωρίς την αγάπη της Μπελίσα και σκοτώνει τον ανώνυμο εραστή, ενώ η Μπελίσα ανακαλύπτει την αλήθεια χάνοντας διαμιάς σύζυγο και ερωμένο…
Καθαρίστρια
Η Πελαγία, καθαρίστρια από τα γεννοφάσκια της, συνηθισμένη στο να της της λέει η ζωή όχι, βρίσκεται αντιμέτωπη με το μεγάλο ναι. Μπροστά σε αυτό το δίλημμα πηγαινοέρχεται μέσα στο σαλόνι του σπιτιού της, με την άλλοτε φινετσάτη, τώρα φθαρμένη πολυθρόνα, και εξομολογείται την μέχρι τώρα ζωή της. Σφουγγαρίστρες και ξεσκονόπανα, γοητευτικοί άνδρες και καλοντυμένες γυναίκες, έρωτες που έμειναν στη μέση, η μάνα που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Γιατί Πελαγία ίσον σφουγγαρίστρες και ξεσκονόπανα. Γιατί Πελαγία ίσον όχι με κεφαλαία γράμματα. Και ξαφνικά η τύχη της χαμογελά. Θα πάρει άραγε την μεγάλη απόφαση να αλλάξει μια για πάντα την ζωή της;
Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος
Ένας έφηβος, το πιο όμορφο αγόρι σε όλη την αγροτική περιοχή της Καταλονίας, βρίσκεται νεκρός στη μέση του πουθενά. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ξεδιπλώνεται η παθογένεια της κλειστής κοινωνίας μιας επαρχιακής πόλης στην οποία δε συμβαίνει ποτέ τίποτα. Παιδεραστία, ομοφοβία, ένοχα μυστικά, καταπιεσμένες ζωές κι ένα τραγούδι που ξυπνά τις πιο εφιαλτικές αναμνήσεις. Όσα δε λέγονται, οδηγούν στον αφανισμό των ηρώων, πραγματικό και υπαρξιακό. Ζωντανοί-νεκροί βυθισμένοι στους πόθους και στα ένστικτά τους, εγκλωβισμένοι στον καθωσπρεπισμό και σε στερεοτυπικές κατασκευές. Αλήθεια, πόσο συνένοχοι είμαστε όταν μένουμε απλοί θεατές αυτής της ανθρωποφαγίας; Ο Αργύρης Ξάφης ερμηνεύει τον πολυπρόσωπο μονόλογο σαν μία εξορκιστική τελετουργία, εμβαθύνοντας στο τραγικό γεγονός της δολοφονίας του έφηβου αγοριού. Οι χαρακτήρες που υποδύεται παλεύουν με τις δικές τους επιθυμίες, αλλά και εκείνες που τους επιβάλλονται από τις καταπιεστικές κοινωνικές δομές μίας φαινομενικά δεμένης κοινότητας.
#Free Prometheus
Το τρίτο πρωτότυπο έργο που δημιούργησε η ομάδα Fem Tettix (μετά το “Η μάνα είναι μάνα ρε” και το “Αφρική ή Πώς να φυτέψετε τον νεκρό αδελφό σας”) είναι μια «δικαστική» κωμωδία παραλόγου. Όπως μπορούμε να συμπεράνουμε και από τον τίτλο της, η παράσταση δανείζεται στοιχεία από το έργο του Αισχύλου "Προμηθέας δεσμώτης" με στόχο να σατιρίσει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και, συγκεκριμένα, το επίπεδο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και της δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Η κασέτα
Σαράντα περίπου χρόνια μετά τη θρυλική παράσταση του Κάρολου Κουν και είκοσι μετά το τελευταίο ανέβασμα του στην Αθήνα, το ανατρεπτικό και αναρχικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη επιστρέφει. Τα πρόσωπα του έργου προέρχονται από τον οικείο γύρω μας κοινωνικό χώρο. Μετέωροι, ανάμεσα στην πρωτόγονη ύπαιθρο, απ’ όπου κατάγονται και το αφιλόξενο τοπίο της πόλης, απ’ όπου μετανάστευσαν, εντάσσονται στο μεγάλο πλήθος των Νεοελλήνων. Κάτοικοι των παρυφών της πρωτεύουσας - αλλά και ακατάπαυστα κυκλοφορώντας στο κέντρο της - προσπαθούν να επιβιώσουν με έναν σπασμωδικό και εύθραυστο ρεαλισμό. Χρησιμοποιώντας βιαστικά τα καινούργια πρότυπα, που αφειδώς, τους προσφέρονται υποχρεώνονται να υπάρξουν με «μικρές» καθημερινές πράξεις. Μέσα όμως σε αυτές τις μικρές πράξεις συμπιέζεται ένας αρχέγονος ψυχισμός, που με αμετάλλακτα τα δικά του συναισθηματικά και φυλετικά στοιχεία, εξακολουθεί να διατηρείται μέσα τους. Τότε τα πρόσωπα αισθάνονται αδικαίωτα, συνειδητοποιούν ότι δεν είναι ευτυχισμένα, χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθούν τα αίτια, η ζωή τους χάνεται στο τίποτα. Το πρόσωπο που έχει την κασέτα είναι το μόνο που φαίνεται να ξέρει.