Ελληνοϊταλική συνεργασία στο Θέατρο Τέχνης με τον "Γυάλινο κόσμο"

Ο βραβευμένος Ιταλός σκηνοθέτης Αντόνιο Λατέλα σκηνοθετεί τη Μαρία Καλλιμάνη στο αριστούργημα του Τενεσί Ουίλιαμς.

Γυάλινος Κόσμος ©Μαριλένα Αναστασιάδου

Σημαντικός και πολυβραβευμένος, ο Ιταλός σκηνοθέτης Αντόνιο Λατέλα έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και στο Θέατρο Τέχνης για να σκηνοθετήσει ένα καστ Ελλήνων ηθοποιών, σε ένα κορυφαίο έργο του διεθνούς δραματολογίου. Ο λόγος για τον "Γυάλινο κόσμο", το εμβληματικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς που γράφτηκε το 1944 και αποτέλεσε την πρώτη του μεγάλη θεατρική επιτυχία. Η παράσταση θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στις 17 Οκτωβρίου στην Ιταλία, στο "Teatro Nuovo" στην καρδιά της Νάπολης, στο πλαίσιο του 17ου  Φεστιβάλ Θεάτρου της Καμπανίας, που φέτος έχει ως θεματικό τίτλο το σύνθημα "Πάλεψε για την ελευθερία". Στο ίδιο φεστιβάλ φιλοξενούνται, μεταξύ άλλων, παραστάσεις σημαντικών δημιουργών, όπως των Μπομπ Ουίλσον, Γιαν Φαμπρ, Νατ Ράνταλ & Άννα Μπρίκον, καθώς και του "δικού μας" Ευριπίδη Λασκαρίδη με το έργο "Τιτάνες". Η πρεμιέρα στην Ελλάδα θα γίνει την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου, στη σκηνή της Φρυνίχου του Θεάτρου Τέχνης.

Γυάλινος κόσμος Αντόνιο Λατέλα
©Marilena Anastasiadou Photography

Η προσέγγιση του Αντόνιο Λατέλα

Για τον σκηνοθέτη θεμελιώδες είναι το ζήτημα της μνήμης: τι είναι ιστορική και τι ατομική μνήμη, η οποία συχνά δεν είναι παρά μια ανάμνηση. Στον "Γυάλινο κόσμο", η δράση ξεκινάει με τις αναμνήσεις ενός γιου, ενός γιου που επιστρέφει στον τόπο από όπου κάποτε έφυγε, για να μπορέσει να ξαναπεράσει τις τελευταίες μέρες του μαζί με την οικογένειά του. Το τι είναι αληθινό και τι αλλοιωμένο από τη μνήμη του δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε, αλλά ούτε είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εάν τα γεγονότα όντως εκτυλίχθηκαν όπως τα θυμάται και όπως μας τα αφηγείται εκείνος. Αυτό είναι και το πραγματικό μυστήριο αυτού του σπουδαίου και συγκινητικού έργου, όπου το θέμα της διαφάνειας γίνεται θέμα αναζήτησης.

Γυάλινος κόσμος Αντόνιο Λατέλα
©Marilena Anastasiadou Photography

Καταξιωμένος στην Ευρώπη, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας, ο Λατέλα έχει αποσπάσει πλήθος βραβείων και διακρίσεων για το πρωτοποριακό και δυναμικό του σκηνοθετικό στιλ και δηλώνει τακτικά ηχηρό "παρών" στα μεγαλύτερα θέατρα (Piccolo στο Μιλάνο, Burgtheater στην Βιέννη, Εθνικό Θέατρο της Ρώμης) και σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ. Έχει διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής του Nuovo Teatro Nuovo στη Νάπολη, ίδρυσε τη δική του θεατρική ομάδα, την stabilemobile compagnia Antonio Latella, και ηγήθηκε του τμήματος θεάτρου της Μπιενάλε της Βενετίας (Biennale di Venezia).  Παράλληλα, διδάσκει στις πιο σημαντικές θεατρικές σχολές της Ιταλίας, ενώ είναι ο πρώτος Ιταλός σκηνοθέτης που έχει προσκληθεί στο Φεστιβάλ Βerliner Festspiele, αποσπώντας έτσι μια ιστορική αναγνώριση.

Γυάλινος κόσμος Αντόνιο Λατέλα
©Marilena Anastasiadou Photography

Ο "Γυάλινος κόσμος" είναι η πρώτη του σκηνοθεσία στην Ελλάδα, που πραγματοποιείται χάρη στη συνάντησή του με την εξαιρετική ηθοποιό Μαρία Καλλιμάνη, η οποία και θα ερμηνεύσει τον κεντρικό ρόλο της Αμάντα. Τη διανομή συμπληρώνουν νέοι σημαντικοί ηθοποιοί, ανάμεσα στους οποίους είναι και απόφοιτοι της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης: Βαγγέλης Αμπατζής, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Νίκος Μήλιας.

Γυάλινος κόσμος Αντόνιο Λατέλα
©Marilena Anastasiadou Photography

Τα έργα του Τενεσί Ουίλιαμς είναι βαθιά αυτοαναφορικά, οι ήρωές του συχνά αποτελούν προεκτάσεις των προσώπων της ίδιας του της οικογένειας - χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων ο "Γυάλινος κόσμος". Στην Ελλάδα η πρώτη παρουσίαση του έργου έγινε το 1946 από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, με τον ίδιο στον ρόλο του Τομ και την Έλλη Λαμπέτη στον ρόλο της Λόρα. Την ίδια στιγμή αυτός ο δυνατός οικογενειακός πυρήνας μοιάζει να αποτελεί μια δυνατή μεταφορά της Αμερικής ως μητέρας και περικλείει όλες τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της χώρας. Η οικογένεια είναι ένα θέμα που πάντοτε γοήτευε τον Λατέλα και όλες οι θεατρικές του δουλειές, όσο και αν διέφεραν μεταξύ τους, περιστρέφονται γύρω από οικογενειακούς πυρήνες, λες και όλο το θέατρο, με αφετηρία τους μεγάλους τραγικούς, πάντοτε να περιστρεφόταν γύρω από την οικογένεια.

Προπώληση εισιτηρίων: more.com

Γυάλινος κόσμος Αντόνιο Λατέλα
Marilena Anastasiadou Photography.

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Παύλος Παυλίδης: "Είμαστε η κοινωνία της κόπωσης σε όλα τα επίπεδα"

Ο Παύλος Παυλίδης, μέλος της ομάδας C for Circus, ανεβάζει στο Άνεσις (από 23/4) το έργο του "Ο αιών μου", μια πολιτική και υπαρξιακή σκηνική σύνθεση για τη σύγχρονη συνθήκη: έναν κόσμο υπερφόρτωσης, φόβου και ματαίωσης. Μας μίλησε για το έργο και το ρόλο της γενιάς του σήμερα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΡΙΑ ΚΡΥΟΥ
17/04/2025

Μια ζωή - Ο μονόλογος μιας μοδίστρας

Καθηλωτική η Νένα Μεντή σε μια παράσταση-φόρος τιμής στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, που συγκινεί με τον τρόπο που χειρίζεται τη δύναμη της μνήμης. Το κείμενο, παρότι ουσιαστικό, θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη εκφραστική ένταση. | Powered by Uber

Τρεις αδελφές

Μερικά χρόνια μετά τον αξιοσημείωτο "Θείο Βάνια", η Μαρία Μαγκανάρη επιστρέφει στον Τσέχοφ, με ακόμη μία παράσταση συνόλου, βαθιάς τρυφερότητας, ποίησης και ωραίων ερμηνειών. | Powered by Uber

Η Νατάσα Εξηνταβελώνη έρχεται με το "Girls & Boys" από τη Θεσσαλονίκη

Είναι η βία αναπόφευκτο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης ή αποτέλεσμα των κοινωνικών και πολιτισμικών συνθηκών, διερωτάται το έργο του γνωστού στο ελληνικό κοινό Ντένις Κέλι, σε σκηνοθεσία της Λητώς Τριανταφυλλίδου.

Μια "Μπουμπού" στο θέατρο Εν Αθήναις

Η Δήμητρα Κολλά ερμηνεύει μια γλυκόπικρη ιστορία βγαλμένη από τις σελίδες της νουβέλας του Δημήτρη Μητσοτάκη, η οποία όμως μιλάει για όλους μας.

11 τελευταίες παραστάσεις για το "Τα πήρες όλα κι έφυγες – Η ζωή του Στράτου Διονυσίου" στο Παλλάς

Last call για την μεγάλη θεατρική επιτυχία του Παλλάς με τον Γιάννη Τσορτέκη στο ρόλο του Στράτου και τους Άγγελο, Στέλιο και Διαμαντή Διονυσίου να τραγουδούν ζωντανά επί σκηνής.

"My fierce ignorant step": Χρήστος Παπαδόπουλος σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη με μια χορευτική έξαψη για τις πρώτες μας φορές

Δέκα χορευτές κινούνται σαν ένα στη νέα παράσταση του καταξιωμένου μινιμαλιστή χορογράφου, "My fierce ignorant step", που μιλά για την κοινή εμπειρία της πρώτης φοράς που συναντηθήκαμε, που γελάσαμε, που ζήσαμε…