Χορός επί τρία για αυτή την εβδομάδα

Συγκεντρώσαμε για εσάς και σας παρουσιάζουμε τρεις παραστάσεις χορού που αξίζει να ανακαλύψετε αυτή την εβδομάδα (23-29/5). Μία μαμά μαζί με τη μικρή της κόρη, ένα χορευτικό σύνολο που αποτελείται από δεκατρείς γυναίκες αλλά και πέντε χορευτές μαζί με έναν μη χορευτή πρόκειται να χορέψουν τις επόμενες μέρες σε τρεις σκηνές της Αθήνας (μία εκ των οποίων είναι η Εναλλακτική της Λυρικής Σκηνής).

"Pie in the sky"

Το "Pie in the sky" προσγειώνεται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στις 25 και 26 Μαΐου για τρεις μόνο παραστάσεις και γίνεται η αφετηρία για μια μοναδική βιωματική καλλιτεχνική εμπειρία που θα συνεπάρει μικρούς και μεγάλους θεατές. 

Ένα έργο σύγχρονου χορού, το "Pie in the sky" αποτελεί ένα ντουέτο που θα ερμηνεύσουν επί σκηνής η χορογράφος και χορεύτρια Γεωργία Βαρδαρού μαζί με την κόρη της Μυρτώ Σάντσις Βαρδαρού, σε σκηνογραφία Ελένης Χαϊδεμενάκη και φωτισμούς Σάλβα Σάντσις, το οποίο θα δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει αμέσως μετά ένα πρωτότυπο και διασκεδαστικό εργαστήριο κίνησης για παιδιά, μαμάδες και μπαμπάδες. 

Οι συμμετέχοντες/ουσες, αμέσως μετά την παράσταση, μέσα από τις τεχνικές σύγχρονου χορού που θα προτείνουν οι δύο χορεύτριες, θα αυτοσχεδιάσουν το δικό τους ντουέτο χορού, θα γίνουν οι ίδιοι πρωταγωνιστές και θα παρακινηθούν να προσεγγίσουν την κίνηση ως μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και εξωτερίκευσης των συναισθημάτων, αλλά και ως μηχανισμό ενεργοποίησης της ελπίδας και της δύναμης. Παράλληλα, μέσα από τη συμμετοχική διαδικασία, θα γνωρίσουν από κοντά το πώς δομείται μια παράσταση του είδους.

 

Το Pie in the Sky δημιουργήθηκε από τη Γεωργία Βαρδαρού και την κόρη της με αφορμή την απαγόρευση της κυκλοφορίας κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας του COVID-19. Η Γεωργία Βαρδαρού σημειώνει: "Περιορισμένες, μεταξύ του σαλονιού μας και ενός μικρού πολιτιστικού κέντρου στο διπλανό χωριό, αρχίσαμε να δημιουργούμε και να χορεύουμε αφήνοντας τη φαντασία μας να πλανιέται προς το σύμπαν. Οι σκοτεινές μέρες εναλλάσσονταν με μέρες γεμάτες αστρικό φως και τα ταβάνια γέμιζαν με πλανήτες και μακρινά άστρα".

"If I Can Not Dance, I Will Not Be a Part of Your Revolution"

Στο νέο της χορογραφικό έργο μεγάλης κλίμακας, η Μαρία Κολιοπούλου συμπράττει με 13 ερμηνεύτριες διαφορετικών ηλικιών και ικανοτήτων - με οπτική, κινητική αναπηρία και χωρίς, αναζητώντας την βαθιά απόλαυση της στιγμής, της έκθεσης, της δημιουργίας, της παρουσίας. Η παράσταση θα παιχτεί από τις 23 έως τις 26 Μαΐου στον χώρο press.a.

Το "If I Can Not Dance, I Will Not Be a Part of Your Revolution" πραγματεύεται την σύνδεση μεταξύ των 13 γυναικών (Κατερίνα Αβραμοπούλου, Αγγελική Αναργύρου, Άννα Βεκιάρη, Κατερίνα Γεβετζή, Χριστίνα Ζαχαρία, Χριστιάννα Ηλιοπούλου, Χριστίνα Καραγιάννη, Ραλλού Καρέλλα, Ειρήνη Μωραϊτέλλη, Αναστασία Μπρουζιώτη, Ινώ Ρήγα,  Ντέμη Παπαθανασίου, Ισμήνη Slijper), τη συλλογική τους διαδικασία ως μια πορεία επαναδιαπραγμάτευσης και αλληλοϋποστήριξης. Εστιάζει στην συμπόρευσή τους σε έναν κοινό τόπο, εφευρίσκοντας έναν κοινό χρόνο, αναγνωρίζοντας την πολλαπλότητα και την ετερότητα των σωμάτων τριγύρω τους προκειμένου να πορευτούν από κοινού. Η πορεία αυτή είναι μια συλλογική πορεία ενδυνάμωσης, φροντίδας και ενθάρρυνσης προκειμένου η κάθε θηλυκότητα να βρεθεί σε ένα ασφαλές πεδίο που την εμπνέει να ξεδιπλωθεί.

Το θρόισμα των λέξεων που χρησιμοποιείται στην παράσταση είναι ένας τελετουργικός μηχανισμός στην αναζήτηση μιας ουτοπίας. Υποκινεί και υποστηρίζει ένα ηχητικό τοπίο όπου το ανοίκειο γίνεται οικείο, όπου αντίληψη, μνήμη και φαντασία βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση, εκεί όπου το πεδίο της ατομικής παρουσίας συναντάται με συλλογικές εικόνες επιτρέποντας σε έναν άλλο κόσμο γυναικείας απόλαυσης και αλληλεγγύης να αναδυθεί.

Η Μαρία Κολιοπούλου συνεχίζει την ερευνητική της διαδικασία των τελευταίων ετών πάνω στην αναπνοή, την φωνή και την κίνηση, έχοντας σταθερούς συνεργάτες και συνοδοιπόρους. Στην παράσταση"If I Can Not Dance, I Will Not Be a Part of Your Revolution" εστιάζει  στην αναζήτηση της απόλαυσης του εαυτού και των άλλων σε ένα κοινό τόπο που δημιουργείται στην πορεία, ενώ θέτει τις βάσεις της απόλαυσης του κόσμου σε μια συμμετοχική διαδικασία κυκλικής θέασης, χωρίς αποστάσεις και διαχωρισμούς.

"Hard pop"

Στο καινούργιο στούντιο του Νέου Κόσμου PalmTree-MCA ανεβαίνει από τις 27 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου το νέο έργο του Δημήτρη Μυτιληναίου "Hard pop". Η παράσταση αφορά στις πιθανές συγκλίσεις αλλά και στις εμφανείς αποκλίσεις μεταξύ του κλασικού μπαλέτου και του χορού στην ποπ κουλτούρα. Η χορογραφία δομείται πάνω σε ρυθμικά μοτίβα και μελωδίες από 20 ποπ τραγούδια τα οποία όμως είτε αποσιωπώνται στην σκηνή, είτε ανακαλούνται αποδομημένα.

Το "Ηard pop" είναι ένα κομμάτι για έξι ρόλους, πέντε χορευτών-τριών και ενός "μη-χορευτή” (Νεφέλη Αστερίου, Τάσος Καραχάλιος, Έκτορας Λυγίζος, Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Δημήτρης Μυτιληναίος, Μάρω Σταυρινού). Έχει σχετικά μικρή διάρκεια και σποραδική μουσική συνοδεία ενώ στην σκηνή κυριαρχεί το στοιχείο της μετρημένης κίνησης, της φόρμας και της οργάνωσής της στον χώρο.

Πρόκειται για ένα ανακατασκευασμένο "unison", μια συντονισμένη, συνεχόμενη ομαδική χορογραφία που αποτυπώνεται με διαφορετικούς τρόπους σε κάθε χορευτή και χορεύτρια. Προσθέτοντας επιπλέον επίπεδα πέραν του φορμαλιστικού στην συνθήκη του unison, ο χορογράφος το προσεγγίζει περισσότερο σαν μια νοητική κατάσταση παρά σαν ένα απόλυτο οπτικό αποτέλεσμα.

Το όλο εγχείρημα βάζει στο στόχαστρο την έννοια της εξωστρέφειας, στην οποία εντοπίζονται δύο όψεις, η πρώτη αναφέρεται στον κλασικό χορό, και συγκεκριμένα στο en dehors (fr., ελ. προς τα έξω) ως βασική τεχνική οδηγία που χαρακτηρίζει το μπαλέτο, και η δεύτερη στην εξωστρέφεια ως εργαλείο της επιθετικής αγοραλογίας (eng. marketing, κάτι που χρησιμοποιεί κατεξοχήν η ποπ πολιτιστική βιομηχανία) και τους τρόπους με τους οποίους μεταφράζεται στην κινητική "γλώσσα" των αντίστοιχων χορογράφων και χορευτών-τριών.