Η Κάτια Σπερελάκη έγραψε τον μονόλογο "Νίνα 2", εμπνευσμένη απο την ομώνυμη ηρωίδα του Τσέχοφ, το 2012. Ηρωίδα του είνα μια σημερινή γυναίκα που διανύει ένα ταξίδι αυτογνωσίας, σε ένα έργο με ψυχαναλυτικές προεκτάσεις και στοιχεία αυτοσαρκασμού και χιούμορ. Τον ερμήνευσε η ίδια σε σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη και τώρα επανέρχεται στην ερμηνεία του, στον πολυχώρο Αλεξάνδρεια.
Η "Νίνα 2" γράφτηκε μέσα σε τρεις μήνες,
η ηρωίδα μου ήλθε και με βρήκε και απαίτησε να της δώσω φωνή. Επιπλέον, έχοντας μεταφράσει πολλά θεατρικά έργα, μεγάλωνε μέσα μου η επιθυμία να αναμετρηθώ με τον θεατρικό λόγο, και η μορφή του μονολόγου ήταν η πιο πρόσφορη ως πρώτη προσπάθεια συγγραφής.
Η Νίνα από τον "Γλάρο" του Τσέχοφ είναι μια εμβληματική ηρωίδα,
ένας χαρακτήρας που κουβαλάει τη ματαίωση των ονείρων της νιότης και στην τελική σκηνή, την παραδοχή της συντριβής από την σκληρή πραγματικότητα. Μου έδωσε το έναυσμα για να πλάσω τον χαρακτήρα της δικής μου Νίνας, αλλά προσπάθησα να προχωρήσω πέρα απ’ αυτήν, φέρνοντας στη σκηνή μια γυναίκα της εποχής μας και τα βιώματα που διαμόρφωσαν την ζωή και το χαρακτήρα της. Ως ηθοποιός μού είναι οικεία και με διευκόλυνε να χρησιμοποιήσω το θέατρο εν θεάτρω, αλλά ελπίζω ότι ο θεατής θα αναγνωρίσει σ’ αυτήν κομμάτια της δικής του ζωής και θα την κρίνει με επιείκεια.
Η δική μου Νίνα είναι μια γυναίκα σε κρίση σε όλα τα επίπεδα,
επαγγελματικό, συναισθηματικό και, εν κατακλείδι, βαθύτατα υπαρξιακό. Νομίζω ότι στη ζωή κάθε ανθρώπου έρχεται μια στιγμή που μια αφορμή πυροδοτεί την αναμέτρηση με τα πεπραγμένα του και με τα γεγονότα που τον οδήγησαν στο σημείο που βρίσκεται. Η ηρωίδα μου είναι μια γυναίκα που είναι υποχρεωμένη, τη στιγμή που τη βλέπουμε, να δει κατάματα τον εαυτό της στον καθρέφτη, να συμφιλιωθεί με το παρελθόν και να αντιμετωπίσει το παρόν για να μπορέσει να προχωρήσει στο μέλλον.
Ερμηνεύοντας ένα δικό μου έργο μού δημιουργείται μια αίσθηση οικειότητας με την ηρωίδα,
σαν να ξέρω τα μυστικά της και τα μοιράζομαι με το κοινό. Είναι δικός μου άνθρωπος. Η προσπάθεια που πάντα πρέπει να καταβάλεις ως ηθοποιός για να βρεις σημεία ταύτισης με τον χαρακτήρα προκειμένου να τον ερμηνεύσεις διευκολύνεται, γιατί γράφοντας, συνειδητά ή ασυνείδητα, έχεις βάλει ψήγματα του εαυτού σου στον ρόλο. Δώδεκα χρόνια μετά, θεωρώ ότι η "Νίνα 2" είναι ένα έργο που κουβαλάω στις θεατρικές μου αποσκευές, και πραγματικά λαχταρούσα να την ξανασυναντήσω στη σκηνή, πιο ώριμη ερμηνευτικά ελπίζω.
Ο Θέμης Μουμουλίδης κατάλαβε και αγάπησε την ηρωίδα μου
από την πρώτη στιγμή και μαζί τής δώσαμε ζωή πάνω στη σκηνή. Η συνεργασία του ήταν πολύτιμη στην τωρινή επανεμφάνισή της και τον ευχαριστώ θερμά που με βοήθησε να την ξαναβρώ.
Η μετάφραση είναι μια αγαπημένη μου ενασχόληση και κυρίως απολαμβάνω τη μετάφραση θεατρικών έργων,
γιατί τα σκηνοθετώ στο μυαλό μου και βλέπω ολοζώντανους τους χαρακτήρες. Άλλωστε κάνοντας πέρυσι την πρώτη μου σκηνοθεσία, στα "Μικρά συζυγικά εγκλήματα" του Ερίκ Εμανυέλ Σμιτ, ανακάλυψα μια καινούργια οπτική γωνία θέασης της θεατρικής πράξης που με συναρπάζει και ανυπομονώ να ξαναζήσω την εμπειρία. Εκτός από το "Νίνα 2", έχω γράψει και ερμηνεύσει άλλον ένα μονόλογο, "Ολυμπιάδα ή Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος", που ανέβηκε με επιτυχία πριν από μερικά χρόνια, άρα θεωρώ ότι είμαι ψυχολογικά έτοιμη να γράψω ένα έργο με περισσότερους του ενός χαρακτήρες! Μέχρι τότε με χαροποιεί πολύ να ερμηνεύω λόγια άλλων, αφού πάνω και πριν απ’ όλα είμαι ηθοποιός.
Ο πλουραλισμός της θεατρικής Αθήνας των χιλίων παραστάσεων είναι ένα δυσεπίλυτο παζλ,
ακόμα και ο πιο φανατικός θεατρόφιλος είναι αδύνατον να παρακολουθήσει όλες τις παραστάσεις που θεωρητικά θα τον ενδιέφεραν, και μέσα στον κυκεώνα χάνονται παραστάσεις και προσπάθειες που θα άξιζαν καλύτερη τύχη. Τελικά, η θεατρική πίτα της σεζόν κόβεται σε χίλια κομμάτια και δεδομένου ότι κάποιοι πάντα έχουν τη μερίδα του λέοντος, ο διαμοιρασμός του υπολοίπου είναι ψυχοφθόρος. Από την άλλη, είναι καλό να δίνεται οι δυνατότητα σε περισσότερες φωνές να ακουστούν, σε περισσότερα έργα να παιχτούν, σε περισσότερους ηθοποιούς να διεκδικήσουν την ύπαρξή τους. Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Περισσότερες πληροφορίες
Νίνα 2
Όλα όσα έχουν σημαδέψει τη ζωή μιας γυναίκας αναδύονται μέσα από ένα βιωματικό κείμενο, γραμμένο με ειλικρίνεια και συναίσθημα, αυτοσαρκασμό και χιούμορ, το οποίο επιστρέφει στη σκηνή έντεκα χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα. Πρόκειται για έναν μονόλογο που αντλεί έμπνευση από την αρχετυπική Νίνα από τον «Γλάρο» του Άντον Τσέχοφ. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας της ηρωίδας με ψυχαναλυτικές προεκτάσεις που θέτει ερωτήματα, συνομιλώντας με τον εαυτό της αλλά αναπόφευκτα και με το κοινό, μόνη και ευάλωτη, όπως κάθε ηθοποιός πάνω στη σκηνή.