Η Γεωργία Μαυραγάνη φέρνει στη Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου (κτήριο Τσίλερ) το έργο του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ "Ονειρόδραμα” κι εμείς, λίγο πριν την πρεμιέρα στις 20/3, βλέπουμε τις πρώτες φωτογραφίες από το σύμπαν που έχει στήσει η δημιουργός. Ένα σύμπαν όπου ένας πύργος ξεπροβάλλει ανάμεσα από λουλούδια, μια γυναίκα πλέκει μια κουβέρτα από αστέρια, ένα κεφάλι ξεπροβάλλει από έναν τοίχο. Ένας κόσμος όπου αντικείμενα αλλάζουν ιδιότητες και πρόσωπα χωρίζονται, διπλασιάζονται, πολλαπλασιάζονται, εξαφανίζονται, στερεοποιούνται, θολώνουν, ξεκαθαρίζουν. Εικόνες από παιδικό όνειρο ή από ένα παράδοξο ποιητικό παραμύθι γεμάτο απόκοσμες ιστορίες που αφηγείται κάποιος/α ηλικιωμένος/η. Αυτό είναι το σκηνικό όνειρο που ονομάζεται "Ονειρόδραμα”.
Η ιστορία
Στο έργο, ο Σουηδός θεατρικός συγγραφέας αφηγείται την ιστορία της κόρης του θεού Αγνής, από τη στιγμή που κατεβαίνει από τον ουρανό για να επισκεφθεί τη γη, προκειμένου να γνωρίσει την ανθρώπινη φύση και όσα βιώνει το άγνωστο για εκείνη είδος. Τα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα που γνωρίζει μοιράζονται μαζί της το καθένα το δικό του σύμπαν, όπου η Αγνή εισχωρεί άλλοτε ως θεατής και άλλοτε ως συμμέτοχη. Όσο πορεύεται μαζί τους, από πλάσμα του ουρανού, αρχίζει να γίνεται ολοένα και περισσότερο άνθρωπος, γνωρίζοντας από κοντά τις δυσκολίες της ζωής, τις ελπίδες και τις διαψεύσεις της.
Η Γεωργία Μαυραγάνη, μιλώντας στο "α" για το "Ονειρόδραμα" και τις προκλήσεις του, είπε χαρακτηριστικά: "Δούλεψα πολύ το κείμενο, ώστε να κρατήσω την ουσία και την ποίησή του. Οι αλλαγές στο χρόνο και στον τόπο που περιγράφει ο συγγραφέας γίνονται μέσω της αφήγησης. Μοιάζει με ένα παραμύθι για ενηλίκους και με τη βοήθεια των εξαιρετικών ηθοποιών και συνεργατών μου του δίνουμε ζωή. Ελπίζω να τα έχουμε καταφέρει. Είναι υπέροχοι".
>> Διαβάστε όλη τη συνέντευξη της Γεωργίας Μαυραγάνη στο "α" εδώ:
Το έργο
Το "Ονειρόδραμα”, το πιο προσωπικό και πιο αγαπημένο, κατά δήλωση του ίδιου του συγγραφέα, έργο του είναι την ίδια στιγμή και το πιο αινιγματικό. Ο Στρίντμπεργκ, έχοντας συμβάλλει καίρια στη διαμόρφωση του ρεαλιστικού κινήματος, καταδύεται τώρα στον χώρο των συμβόλων και του αρχέγονου μύθου, προβάλλοντας ένα ανορθολογικό όραμα του κόσμου, μια ερμηνεία της ανθρώπινης εμπειρίας, πέρα από τους νόμους της φυσικής επιστήμης. Σε αυτό το υψηλής ποιητικής πνοής δράμα ο συγγραφέας δημιουργεί μικρές νησίδες απτής πραγματικότητας οι οποίες καταποντίζονται καθώς ο χώρος σταδιακά καταργείται, ο χρόνος διαστέλλεται και τα πρόσωπα δεν είναι παρά διαφορετικές όψεις του ίδιου ατόμου, του ατόμου που ονειρεύεται, του ατόμου που αέναα αναρωτιέται: Γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι; Γιατί είναι έτσι φτιαγμένος ο κόσμος; Πώς να ζει κανείς;
Οι συντελεστές
Η μετάφραση του έργου είναι του Γιώργου Δεπάστα, η δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία της Γεωργίας Μαυραγάνη, τα σκηνικά της Άρτεμις Φλέσσα, τα κοστούμια της Λίλης Κυριλή, η μουσική του Χάρη Νείλα, η κίνηση του Ερμή Μαλκότση, οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα. Ερμηνεύουν οι Αλίκη Αλεξανδράκη, Ασημίνα Αναστασοπούλου, Κορίνα-Άννα Γκουγκουλή, Θανάσης Δόβρης, Βασίλης Καραμπούλας, Ράνια Κελαϊδίτη, Μελίνα Κοτσέλου, Ερμής Μαλκότσης, Νίκος Μάνεσης, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Μαρίνα Παπούλια, Ελίνα Ρίζου, Μαριάμ Ρουχάτζε, Κωνσταντίνος Σιώζος, Γιώργος Σκαρλάτος, Βασίλης Τρυφουλτσάνης, Μαρία Τσιμά.
Περισσότερες πληροφορίες
Ονειρόδραμα
Ένα παράξενο τοπίο. Ένας πύργος ξεπροβάλλει ανάμεσα από λουλούδια και όσο περνά ο χρόνος γίνεται μεγαλύτερος. Μια γυναίκα πλέκει μια κουβέρτα από αστέρια. Ένα κεφάλι ξεπροβάλλει από έναν τοίχο. Αντικείμενα που αλλάζουν ιδιότητες. Πρόσωπα που χωρίζονται, διπλασιάζονται, πολλαπλασιάζονται, εξαφανίζονται, στερεοποιούνται, θολώνουν, ξεκαθαρίζουν… Εικόνες από παιδικό όνειρο ή από ένα παράδοξο ποιητικό παραμύθι γεμάτο απόκοσμες ιστορίες που αφηγείται κάποιος/α ηλικιωμένος/η… Ίσως, τελικά, να είναι μόνο ένα σκηνικό όνειρο, ένα Ονειρόδραμα σαν αυτό που συνέθεσε ο Σουηδός θεατρικός συγγραφέας, το οποίο αφηγείται την ιστορία της κόρης του θεού Αγνής, από τη στιγμή που κατεβαίνει από τον ουρανό για να επισκεφθεί τη γη, προκειμένου να γνωρίσει την ανθρώπινη φύση. Τα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα που γνωρίζει μοιράζονται μαζί της το καθένα το δικό του σύμπαν, όπου η Αγνή εισχωρεί άλλοτε ως θεατής και άλλοτε ως συμμέτοχη. Όσο πορεύεται μαζί τους, από πλάσμα του ουρανού, αρχίζει να γίνεται ολοένα και περισσότερο άνθρωπος, γνωρίζοντας από κοντά τις δυσκολίες της ζωής, τις ελπίδες και τις διαψεύσεις της.