Το ένα sold out διαδέχεται το άλλο για το "The doctor”, τη θεατρική παράσταση που σκηνοθετεί η Κατερίνα Ευαγγελάτου στο Αμφι-Θέατρο μέσα από την οποία γνωρίσαμε τον Ρόμπερτ Άικ και το γεμάτο ανατροπές θρίλερ που ο Guardian το χαρακτήρισε "ιδιοφυή διάγνωση των σύγχρονων (κοινωνικών) ασθενειών". Η σκηνοθετική ματιά, το σκληρό "παιχνίδι" με τα όρια της αντίληψης των θεατών, οι δυνατές ερμηνείες και η βαθιά κριτική στην παντοδυναμία της πολιτικής ορθότητας και της cancel culture, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα και ανέδειξαν την παράσταση στην προτίμηση του κοινού, με πρωταγωνιστές τους Στεφανία Γουλιώτη, Νίκο Χατζόπουλο, Αμαλία Νίνου, Κίττυ Παϊταζόγλου, Μαριάννα Δημητρίου, Aurora Marion, Λευτέρη Πολυχρόνη, Νίκη Σερέτη, Σταύρο Καλλιγά, Αλίκη Ανδρειωμένου και Ζωή Ρηγοπούλου.
Μέχρι τις 28 Απριλίου (Κυριακή των Βαΐων) θα συνεχιστεί το "The doctor", που βασίζεται ελεύθερα στο έργο ”Καθηγητής Μπερνάρντι” (1912) του Άρτουρ Σνίτσλερ, έργο ευφυές και πολυπρισματικό, θρίλερ ιδεών θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε, καταπιάνεται με ζητήματα ηθικής, ενεργοποιώντας τα αντανακλαστικά των θεατών απέναντι στα στερεότυπα και προκαλώντας τα όρια των δικών τους προκαταλήψεων. Το φύλο, η καταγωγή, η κοινωνική τάξη, αλλά και η θρησκεία ή η σεξουαλικότητα, με τους αυτοματισμούς και τις "ταμπέλες" που τα συνοδεύουν, λειτουργούν σαν έναυσμα για ένα επί σκηνής παιχνίδι πολλαπλών ρόλων και ταυτοτήτων που κόβει την ανάσα.
Όταν μία έφηβη μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Ινστιτούτο Elizabeth μετά από μια αυτοσχέδια έκτρωση, η Καθηγήτρια Ρουθ Γουλφ (Στεφανία Γουλιώτη) αρνείται την είσοδο ενός ιερέα (Νίκος Χατζόπουλος) στο θάλαμο του κοριτσιού, διότι δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της ασθενούς. Γύρω από αυτήν την απόφαση, ξεσπά ένα σκάνδαλο που σύντομα λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι διαστρεβλώσεις κάθε είδους διαδέχονται η μία την άλλη, αναδεικνύοντας την περιπλοκότητα της κατάστασης. Όλοι έχουν γνώμη. Kαι την εκφράζουν με πάθος μέσα σε αυτήν τη δίνη που νομοτελειακά βυθίζει μαζί της όποιον βρεθεί στο επίκεντρό της. Η πορεία προς την αποκαθήλωση φαντάζει μη αναστρέψιμη.
"Ο Βρετανός συγγραφέας πιάνεται από το θέμα της μάχης θρησκείας-επιστήμης όπως και αυτό του αντισημιτισμού του πρωτότυπου και επεκτείνεται και σε πολλά άλλα ζητήματα που έχουν προκύψει στον σύγχρονο διάλογο: σύγκρουση ορθολογισμού και πίστης, έμφυλες ταυτότητες, "κουλτούρα της ακύρωσης", "λαϊκά δικαστήρια" που στήνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, "δολοφονίες προσωπικότητας" κ.λπ.”, διαβάζουμε για το έργο στην κριτική του "α” για την παράσταση.
Σε συνέντευξή της στο "α” η Κατερίνα Ευαγγελάτου μας είπε: "Το "The doctor" μιλάει πάρα πολύ για τα στερεότυπα και το πόσο έχουμε συνηθίσει να βάζουμε τους ανθρώπους σε ομάδες και να τους κατατάσσουμε σε κατηγορίες. Για το πώς κρίνουμε κάποιον από την εμφάνιση, τι σημαίνει προνόμιο και κοινωνική τάξη, ενώ θίγει και ζητήματα φυλετικών και άλλων διακρίσεων σε σχέση με την ταυτότητα φύλου. Μιλάει για όλα αλλά με έναν τρόπο φιλοσοφικό και ταυτόχρονα πολύ θεατρικό και με ένα καυστικό, φλεγματικό χιούμορ. Ο Άικ έχει συνθέσει εξαιρετικούς χαρακτήρες.
Περισσότερες πληροφορίες
The doctor
Το έργο, που σπάει τα ταμεία στο West End, αποτελεί ένα θρίλερ ιδεών, που βασίζεται πολύ ελεύθερα στο κείμενο “Καθηγητής Μπερνάρντι” του Άρτουρ Σνίτσλερ, ανεβαίνει σε μια σαρωτική παράσταση για δεύτερη χρονιά. Όταν μία έφηβη μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Ινστιτούτο “Ελίζαμπεθ” μετά από μια αυτοσχέδια έκτρωση, η Καθηγήτρια Ρουθ Γουλφ αρνείται την είσοδο ενός ιερέα στο θάλαμο του κοριτσιού, διότι δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της ασθενούς. Γύρω από αυτήν την απόφαση, ξεσπά ένα σκάνδαλο που σύντομα λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι διαστρεβλώσεις κάθε είδους διαδέχονται η μία την άλλη, αναδεικνύοντας την περιπλοκότητα της κατάστασης. Όλοι έχουν γνώμη. Kαι την εκφράζουν με πάθος μέσα σε αυτήν τη δίνη που νομοτελειακά βυθίζει μαζί της όποιον βρεθεί στο επίκεντρό της. Η πορεία προς την αποκαθήλωση φαντάζει μη αναστρέψιμη. Μέσα από αντιπαραθέσεις και αντιφάσεις η ιστορία ξετυλίγεται σαν ένα καυστικό νοητικό πείραμα, το οποίο αναδεικνύει όχι μόνο τα ηθικά διλήμματα και τα αδιέξοδα της πολιτικής ταυτοτήτων (identity politics), αλλά και την ανθρωποφάγα «κουλτούρα της ακύρωσης» (cancel culture), που λογοκρίνει, εξοστρακίζει και αποκαθηλώνει με εργαλείο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.