Τέσσερις ενδιαφέρουσες επαναλήψεις που αξίζουν κάνουν πρεμιέρα μέχρι και την ερχόμενη Τετάρτη (13/3). Η Ελένη Κοκκίδου ως Φλέρυ Νταντωνάκη και ο Μίνως Θεοχάρης ως η genderqueer Χέντβιγκ είναι και πάλι εδώ, ενώ το Επί Κολωνώ θα υποδεχτεί και πάλι ένα έργο του Γιώργου Χριστοδούλου και το Εθνικό την πολύ επιτυχημένη περφόρμανς του Μάριο Μπανούσι.
"Το τραγούδι της Φλέρυς"
Για δεύτερη χρονιά και για λίγες παραστάσεις επιστρέφει στο Σταθμός ο μονόλογος του Δημήτρη Οικονόμου, που έχει ως ηρωίδα τη Φλέρυ Νταντωνάκη. Η Ελένη Κοκκίδου, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, ενσαρκώνει τη μούσα του Χατζιδάκι, η οποία μιλά για τη ζωή της λίγο πριν την τελευταία μεγάλη της συναυλία. (από 9/3)
>> Διαβάστε την κριτική του "α" για την παράσταση εδώ:
"Hedwig and the Angry Inch"
Το πανκ ροκ μιούζικαλ του Τζον Κάμερον Μίτσελ επιστρέφει από 8/3, στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Ο Μίνως Θεοχάρης σκηνοθετεί και μεταμορφώνεται ξανά στην αιρετική κουήρ περσόνα Χέντβιγκ, που ἐρχεται με τη μπάντα της, τα "Εξangryωμένα εκατοστά" για να φέρουν τα πάνω κάτω. Στον ρόλο του Γίτζακ η Κατερίνα Ντούσκα.
>> Μάθετε περισσότερα για το πανκ-ροκ μιούζικαλ εδώ:
"Ο συνεργός"
Η τρίτη προσωπική σκηνοθετική δουλειά του Γιώργου Χριστοδούλου (που υπογράφει και το κείμενο) έρχεται και πάλι στο Επί Κολωνώ για να αφηγηθεί μία ιστορία συζυγοκτονίας από τη μεριά του ξάδερφου του δράστη, στον οποίο ζητήθηκε βοήθεια για τη συγκάλυψη του εγκλήματος. Ερμηνεύουν οι Χρήστος Κοντογεώργης, Φανή Παναγιωτίδου, Μαρία Προϊστάκη, Γιώργος Τριανταφυλλίδης. (από 9/3)
>> Η Μαρία Προϊστάκη από το καστ του "Συνεργού" μίλησε στο "α". Δείτε περισσότερα εδώ:
"Goodbye, Lindita"
Ακόμη μία ευκαιρία θα έχει το κοινό της Αθήνας για να παρακολουθήσει την επιτυχημένη παράσταση με την οποία ξεχώρισε την περσινή σεζόν ο νέος σκηνοθέτης και ηθοποιός Μάριο Μπανούσι. Από 13/3, η σκηνή "Ελένη Παπαδάκη" του Rex θα φιλοξενήσει τη δυνατή εικαστική περφόρμανς (φωτό εξωφύλλου) που βασίζεται στα ταφικά έθιμα των Βαλκανίων.
>> Διαβάστε την κριτική του "α" για το "Goodbye, Lindita" εδώ:
Περισσότερες πληροφορίες
Hedwig and the Angry Inch
Στο επαναστατικό πανκ ροκ μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ σε μουσική και στίχους Στίβεν Τρασκ, που έχει κατακτήσει 4 βραβεία Τόνι, η καυστική, genderqueer περσόνα Hedwig ταυτίζεται με την ελευθερία της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ιστορία ξεκινά μετά από ένα σκανδαλώδες τροχαίο ατύχημα όπου η Hedwig βρίσκεται στο ίδιο αυτοκίνητο με έναν πασίγνωστο τραγουδιστή της ροκ. Με αφορμή το γεγονός αυτό, η αντισυμβατική καλλιτέχνις αποφασίζει να κάνει μία live εμφάνιση για να εξηγήσει πώς έφτασε να απασχολεί τα εξώφυλλα των περιοδικών σε όλη τη χώρα, και να πει για πρώτη φορά τη συγκλονιστική ιστορία της. Το έργο, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά Off-Broadway το 1998, κέρδισε αμέσως το underground κοινό και τους κριτικούς, σηματοδοτώντας μια ολόκληρη εποχή που άλλαξε την pop κουλτούρα. Από τότε, έφερε απανωτά sold out στο Broadway και το West End και κατάφερε να αποκτήσει φανατικούς οπαδούς σε όλες τις χώρες που παρουσιάστηκε.
Το τραγούδι της Φλέρυς
1985. Ρωμαϊκή Αγορά. Η τελευταία μεγάλη συναυλία της Φλέρυς Νταντωνάκη, της μούσας του Μάνου Χατζιδάκι. Το καλλιτεχνικό γεγονός παίρνει τεράστιες διαστάσεις και το πλήθος είναι τόσο μεγάλο που παρακολουθεί τη συναυλία κρεμασμένο στα κάγκελα. Λίγο πριν την έναρξη, η Φλέρυ παθαίνει κρίση αγοραφοβίας και αρνείται να βγει στη σκηνή. Περνάει κάποια ώρα μόνη της προσπαθώντας να συνέλθει και να βρει το κουράγιο που χρειάζεται. Πώς ένιωθε; Από πού προσπαθούσε να αντλήσει δύναμη; Ποιες ήταν οι αξίες της και ποιοι οι εφιάλτες της; Με αυτά τα δραματικά λεπτά, τις σκέψεις, τα συναισθήματά, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες της τραγουδίστριας καταπιάνεται το έργο, αναζητώντας το όριο εκείνο ανάμεσα στην Τέχνη και τη θυσία. Την ιδιοφυία και το τίμημα. Το έργο αποτελεί το πρώτο θεατρικό έργο του Δημήτρη Οικονόμου, το οποίο ερμηνεύει με ζήλο η Κοκκίδου.
Ο συνεργός
Ο Αποστόλης ζει ήρεμα τη ζωή του μαζί με τη γυναίκα του στο χωριό, όταν ένα βράδυ ο αγαπημένος του ξάδερφος θα του ομολογήσει πως σκότωσε την κοπέλα του, ζητώντας του να τον βοηθήσει να κρύψει το πτώμα. Οικογένεια, φιλία, αγάπη, έρωτας, έννοιες που σε μια στιγμή διαστρεβλώνονται, σε ένα γαϊτανάκι καταστροφής, ψεμάτων και ενοχών πίσω από τις κλειστές πόρτες της ελληνικής επαρχίας, με ήρωες ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Σε μια εποχή που τα όρια του καλού και του κακού διερευνώνται εκ νέου, η παράσταση εξερευνά το πώς ένας άνθρωπος, μια ολόκληρη κοινωνία, γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη συνεργοί.
Goodbye, Lindita
Ο πολυσχιδής καλλιτέχνης παρουσιάζει ξανά την επιτυχημένη, προσωπικής σύλληψης εικαστική περφόρμανς του, που εμπνέεται από τα ταφικά έθιμα και τις παραδόσεις των Βαλκανίων και επικεντρώνεται στο θέμα του θανάτου, του πένθους και της διαχείρισης της απώλειας. Η παράσταση διαδραματίζεται σε ένα απλοϊκό σπίτι με στοιχειώδη έπιπλα και ξεκινά από τις καθημερινές, σχεδόν μηχανικές δραστηριότητες ενός μεσήλικου ζευγαριού. Σύντομα τα πράγματα αλλάζουν και, μπροστά στα μάτια των θεατών, ο οικείος χώρος σταδιακά μετουσιώνεται, συμμετέχοντας μαζί με τους ερμηνευτές σε μία αποχαιρετιστήρια ταφική τελετουργία που οδηγείται ολοένα στην κλιμάκωση. Το έργο, μέσα από την δύναμή του, συνομιλεί προσωπικά με κάθε θεατή, χωρίς, μάλιστα, να αξιοποιεί καθόλου τον λόγο.