Έφη Γούση©
"The doctor"
Στεφανία Γουλιώτη και Νίκος Χατζόπουλος πρωταγωνιστούν στο συναρπαστικό θρίλερ του Ρόμπερτ Άικ που, πατώντας στο "Professor Bernhardi" του Άρτουρ Σνίτσλερ και τη σύγκρουση ιατρικής και θρησκείας, φέρνει στο προσκήνιο καυτά κοινωνικά ζητήματα με κοφτερή ματιά. Το έργο-παγκόσμιο θεατρικό φαινόμενο σκηνοθετεί η Κατερίνα Ευαγγελάτου. (Αμφι-Θέατρο, avant premiere 8/12)
"Bella figura"
Ο Μάνος Καρατζογιάννης σκηνοθετεί σε πανελλήνια πρεμιέρα το νέο έργο της Γιασμίνα Ρεζά. Υβόννη Μαλτέζου, Φαίη Ξυλά, Παναγιώτης Μπουγιούρης, Ραφίκα Σαουίς και Χρήστος Κοντογεώργης πρωταγωνιστούν σ’ ένα αστείο και σκληρό παιχνίδι εξουσίας για τις ανθρώπινες σχέσεις, τα υπαρξιακά αδιέξοδα και την κοινωνική υποκρισία. (Σταθμός, από 7/12)
"Ο Τίποτας (μια πονεμένη ιστορία)"
Μετά τη βραβευμένη μικρού μήκους του "Tokakis ή What’s my name", ο Θάνος Τοκάκης συνεχίζει την έρευνά του πάνω στην αναζήτηση της ταυτότητας και την έννοια της ευτυχίας με το έργο του υποψήφιου για Πούλιτζερ Γουίλ Ίνο, πάνω στα τραύματα που όλοι κουβαλάμε. (από 8/12)
"Φακντ-απ"
Το νέο έργο του Τάσου Ιορδανίδη, που σκηνοθετεί και πάλι η Θάλεια Ματίκα, τοποθετεί στο επίκεντρο τη γενιά Ζ. Πρωταγωνιστές ένα κορίτσι κι ένα αγόρι που συναντιούνται σε μια κλινική αντιμετώπισης ψυχικών νοσημάτων και προσπαθούν να ακουστούν σε έναν κόσμο που δεν τους ακούει. Το κείμενο, που απευθύνεται σε εφήβους από 12 ετών, σκοπεύει να συνομιλήσει με τους νέους του σήμερα και να μας υπενθυμίσει ότι η ζωή είναι ωραία. Παίζουν οι Αφροδίτη Λιάντου και Διονύσης Παπανδρέου. (Άλφα – "Ληναίος-Φωτίου", από 9/12)
"Underground"
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Γιάννης Τσορτέκης και Αλεξάνδρα Αϊδίνη πρωταγωνιστούν στη θεατρική μεταφορά της ταινίας-σταθμός του Εμίρ Κουστουρίτσα, που βασίζεται στο θεατρικό έργο "Άνοιξη τον Ιανουάριο" και στο μυθιστόρημα "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα" του Ντούσαν Κοβάσεβιτς. Ο Νικίτα Μιλιβόγεβιτς διασκευάζει και σκηνοθετεί την ιστορία δύο φίλων, με φόντο την πολιτική αναταραχή και τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, υπό τους ήχους βαλκανικών μουσικών στοιχείων σε σύνθεση Γκόραν Μπρέγκοβιτς και Άγγελου Τριανταφύλλου. (Ακροπόλ, από 7/12)
"Η playlist μιας faultless μητρότητας"
Η ανερχόμενη Ευαγγελία Γατσωτή στο δεύτερό της έργο, που εμπνέεται από τη "Φθινοπωρινή Σονάτα" του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, καταπιάνεται με το τραύμα της απουσίας, τις σχέσεις εξάρτησης και κυρίως εκείνες μεταξύ μητέρας και κόρης. Στο έργο μια διάσημη DJ της underground σκηνής των 80s που έχει παραμελήσει τις κόρες της, εμφανίζεται ξανά στις ζωές τους. Παίζουν οι Αλέξανδρος Δαρμανής, Έλη Δρίβα, Δήμητρα Σύρου, Κατερίνα Πολυχρονοπούλου, σε σκηνοθεσία της τελευταίας και της Έλενας Τυρέα. (Vault, από 9/12)
"Βυσσινόκηπος"
Μόνο επτά από τα πρόσωπα του έργου επιστρέφουν στον αριστοτεχνικό κήπο του Άντον Τσέχοφ, σ’ ένα χώρο-εργοτάξιο που έχει πουληθεί, σε μια παράσταση για την απώλεια και το πώς ισορροπούμε πάνω σε ό,τι είναι γκρεμισμένο από τη Δέσποινα Ντορίνα Ρεμεδιάκη. Παίζουν: Δέσποινα Κούρτη, Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Ιφιγένεια Βαρελά κ.ά. (Θησείον, από 11/12)
"Επτά επί Θήβας-Αντιγόνη"
Μια πρωτότυπη περφόρμανς θεάτρου και μουσικής που μιλά για τον πόλεμο ως πολιτική πράξη πάνω στα έργα "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου και "Αντιγόνη" του Σοφοκλή παρουσιάζουν ο Κωνσταντίνος Χατζής, σε δική του σκηνοθεσία, συρραφή κειμένων και απόδοση, και ο Γιώργος Κουμεντάκης, σε δική του μουσική. (Σταθμός, από 8/12)
"Πλάσματα του Θεού: υπόθεση Παπέν"
Βασισμένη στην αληθινή, συγκλονιστική ιστορία των αδελφών Παπέν (πάνω στην οποία ο Ζαν Ζενέ βάσισε το έργο του "Οι δούλες"), που διέπραξαν ένα από τα πιο αινιγματικά εγκλήματα του 20ού αιώνα, η παράσταση σε σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου, ενώνει το φιλμ νουάρ με τα σύγχρονα crime series. Παίζουν: Μίνα Χειμώνα, Αγγελική Κοντού, Άντα Κουγιά, Αιλιάνα Μαρκάκη. (Altera Pars, από 7/12)
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Bella figura
Η δράση εκτυλίσσεται έξω από ένα εξοχικό εστιατόριο. Ένας άντρας και μια γυναίκα διαπληκτίζονται μέσα σ’ ένα πάρκινγκ. Ο Μπορίς προσπαθεί να πείσει την ερωμένη του, Αντρεά, ανύπαντρη μητέρα και τεχνικό σε φαρμακευτική εταιρεία,να βγει από το αμάξι. Έχει κάνει πριν από λίγο τo λάθος να της αποκαλύψει ότι το εστιατόριο που την πήγε, του το συνέστησε η ίδια η σύζυγός του. Τα πράγματα δε θα αργήσουν να γίνουν χειρότερα. Ενώ ο Μπορίς δε βλέπει την ώρα να τελειώσει η βραδιά, ένα ακόμα ζευγάρι κάνει την εμφάνισή του στη σκηνή: ο Ερίκ και η παιδική φίλη της γυναίκας του, Φρανσουάζ, συνοδευόμενοι από τη μητέρα του Ερίκ, την Υβόν, που γιορτάζει τα γενέθλιά της. Ένα πολύπλοκο, αστείο και σκληρό παιχνίδι εξουσίας θα ξεκινήσει προς όλους και για όλα και κανείς δεν πρόκειται να βγει αλώβητος απ’ αυτό.
Φακντ-απ
Σκηνικός χώρος: μια κλινική αντιμετώπισης ψυχικών νοσημάτων κάπου στο δυτικό κόσμο. Ρόλοι: δύο εκπρόσωποι της γενιάς Ζ, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι. Εκείνος είχε όνειρο να γίνει σκηνοθέτης. Εκείνη τραγουδίστρια. Τελικά, η ζωή τα έφερε έτσι και είναι «φακντ απ». Από την άλλη «η ζωή είναι ωραία», όπως έχει πει κι ο Ρομπέρτο Μπενίνι. Δύο νέοι που προσπαθούν να ακουστούν σε έναν κόσμο που δεν τους ακούει. Στην προσπάθεια τους θα φτιάξουν μία δική τους πραγματικότητα. Για το τώρα και για το μετά. Για να γιατρέψουν αυτά που τους πονάνε. Ψάχνουν έναν κοινό κώδικα. Εκείνος πιο αποφασισμένος. Εκείνη, επιφυλακτική. Ή μήπως συμβαίνει το αντίστροφο; Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα και οι κραυγές τους παλεύουν να δημιουργήσουν το νόημα της νέας ζωής που προσπαθούν να φτιάξουν.
Η playlist μιας faultless μητρότητας
Η Μπούλετ, διάσημη Dj της Underground Σκηνής των 80’s, ήταν ανέκαθεν απορροφημένη από την καριέρα της. Έχει δυο κόρες, τη Σοφία και τη Νόη, τις οποίες παραμελεί. Ζει σ’ έναν δικό της κόσμο, «αγγελικά πλασμένο» και χάνει την κηδεμονία της μικρής της κόρης, που είναι ένα κορίτσι με κινητική βλάβη. Στη δύση της καριέρας της αποσύρεται σε ένα παραθαλάσσιο κτήμα όπου συγκατοικεί με τη μοναδική της φίλη. Μετά από χρόνια περισυλλογής, όταν χάνεται η φίλη της, αποφασίζει να κάνει ένα δυναμικό comeback στη ζωή των παιδιών της. Η μεγάλη της κόρη είναι παντρεμένη με έναν ζεν πρεμιέ και ζει μαζί με την μικρότερη αδερφή της. Πώς διαχειρίζονται οι δύο, ενήλικες πλέον, κόρες της τον ερχομό της; Κατά πόσο το τραύμα της απουσίας της μητρικής φιγούρας μπορεί να επουλωθεί; Και πώς επηρεάζει τις ζωές των δύο κοριτσιών; Στο αδιέξοδο των σχέσεων μητέρας – κόρης, οι ήρωες του έργου άλλοτε αυτοσαρκάζονται και άλλοτε αλληλοσπαράσσονται.
Ο Τίποτας (μια πονεμένη ιστορία)
Ο Τίποτας. Είναι (σχεδόν) ένας άνθρωπος. Όπως όλοι. Με ένα παρελθόν. Κι ένα μέλλον (;). Και μια ήσυχη ατάραχη ζωή. Ή τουλάχιστον αυτό θέλει να πιστεύει και να πιστέψουν κι οι άλλοι. Ο Θάνος Τοκάκης, μετά τη μικρού μήκους ταινία “Tokakis ή What’s my name”, όπου, αξιοποιώντας προσωπικά του βιώματα, επίσης ασχολήθηκε με αυτοσαρκασμό με το θέμα, σκηνοθετεί και ερμηνεύει έναν σχεδόν μπεκετικό ήρωα, που από σκηνής μιλάει για τον πόνο, τα ραγίσματα και τα τραύματα που κουβαλά. Θέματα για τα οποία δεν θέλει να μιλήσει κανείς, οριακά ούτε ο ίδιος. Βασισμένη στο κείμενο του υποψήφιου για Πούλιτζερ Γουίλ Ίνο, η παράσταση, στα όρια του stand up comedy, γεμάτη χιούμορ, αυτοσαρκασμό, ανατροπές αλλά και πολύ πόνο, αξιοποιεί θραύσματα μιας ιστορίας για να αναρωτηθεί για το πόσο μας ορίζει η ευτυχία και η «υποχρέωση» να την αναζητούμε. Η παράσταση μοιάζει σαν να παρακολουθούμε μια κουβέντα, μια χαλαρή συζήτηση περί ζωής που δεν αφορά κάτι συγκεκριμένο. Ο Τίποτας έχει στο μυαλό του κάνα δυο –το πολύ– απλά πράγματα που τον απασχολούν και μας απασχολούν.
Επτά επί Θήβας-Αντιγόνη
Το έργο μιλά για τον πόλεμο ως πολιτική πράξη και ως όργανο της πολιτικής μέσα από τη σύνθεση της της υψηλής ποίηση δύο αρχαίων τραγωδιών: «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου και «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Στην παράσταση, ξεκινώντας από τις ρίζες του μύθου των Λαβδακιδών, ακολουθούμε την πορεία του εμφύλιου αλληλοσκοτωμού ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο, Λάιο και Οιδίποδα, αλλά και στα αδέλφια Ετεοκλή και Πολυνείκη και, τέλος, στον θάνατο της Αντιγόνης. Μύθος, μνήμη, χρόνος. Πόλεμος. Αίμα. Αίμα εμφύλιο. Η περφόρμανς συνδυάζεται με υποβλητική μουσική (με τον Χάρη Δήμο να παίζει ζωντανά κλαρινέτο) που λειτουργεί περισσότερο ως αυτόνομο μουσικό έργο. Λέξεις, ήχοι, εικόνες συνθέτουν μια μοναδική θεατρική-μουσική εμπειρία.
Underground
Η εμβληματική ταινία, βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα (1995) και βασισμένη στο πρωτότυπο θεατρικό έργο «Άνοιξη τον Ιανουάριο» και στo μυθιστόρημα «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα» του Ντουσάν Κοβάσεβιτς, ανεβαίνει στη σκηνή και αφηγείται την επική ιστορία δύο φίλων, του Μπλάκι και του Μάρκο, με φόντο την πολιτική αναταραχή και τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Με μια δυναμική θεατρική προσέγγιση και υπό τον γνώριμο βαλκανικό ήχο, το «Underground» μεταφέρει το κοινό σε έναν κόσμο σουρεαλισμού, σκοτεινού χιούμορ και ειλικρινούς συγκίνησης, όπου ο παραλογισμός και η τραγωδία συναντούν την απίστευτη ανθεκτικότητα της ανθρώπινης ψυχής αλλά και το εκτυφλωτικό φως της ελπίδας.
The doctor
Το έργο, που σπάει τα ταμεία στο West End, αποτελεί ένα θρίλερ ιδεών, που βασίζεται πολύ ελεύθερα στο κείμενο “Καθηγητής Μπερνάρντι” του Άρτουρ Σνίτσλερ, ανεβαίνει σε μια σαρωτική παράσταση για δεύτερη χρονιά. Όταν μία έφηβη μεταφέρεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Ινστιτούτο “Ελίζαμπεθ” μετά από μια αυτοσχέδια έκτρωση, η Καθηγήτρια Ρουθ Γουλφ αρνείται την είσοδο ενός ιερέα στο θάλαμο του κοριτσιού, διότι δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της ασθενούς. Γύρω από αυτήν την απόφαση, ξεσπά ένα σκάνδαλο που σύντομα λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι διαστρεβλώσεις κάθε είδους διαδέχονται η μία την άλλη, αναδεικνύοντας την περιπλοκότητα της κατάστασης. Όλοι έχουν γνώμη. Kαι την εκφράζουν με πάθος μέσα σε αυτήν τη δίνη που νομοτελειακά βυθίζει μαζί της όποιον βρεθεί στο επίκεντρό της. Η πορεία προς την αποκαθήλωση φαντάζει μη αναστρέψιμη. Μέσα από αντιπαραθέσεις και αντιφάσεις η ιστορία ξετυλίγεται σαν ένα καυστικό νοητικό πείραμα, το οποίο αναδεικνύει όχι μόνο τα ηθικά διλήμματα και τα αδιέξοδα της πολιτικής ταυτοτήτων (identity politics), αλλά και την ανθρωποφάγα «κουλτούρα της ακύρωσης» (cancel culture), που λογοκρίνει, εξοστρακίζει και αποκαθηλώνει με εργαλείο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Βυσσινόκηπος
Πρόκειται για μια ιστορία επιστροφής στο σπίτι των παιδικών χρόνων, το σπίτι της μνήμης. Για μια απόπειρα ανασύστασης του άδειου χώρου. Από έναν ολόκληρο βυσσινόκηπο βλέπουμε μόνο τα επτά πρόσωπα του σπιτιού μέσα από ένα κβαντικό άλμα στο χρόνο να επιστρέφουν σε ένα σπίτι που είναι πια εργοτάξιο και έχει ήδη πουληθεί. Πώς θα το οικειοποιηθούν και πάλι; Μπορούν να γυρίσουν άραγε το χρόνο πίσω για να το σώσουν; Ένα αντίο σε διαστολή. Μια μικρή ωδή στην απώλεια αλλά και την αντίσταση μας. Μια ειλικρινής απορία για το πώς τελικά μπορεί κανείς να ισορροπεί επάνω σε ό,τι έχει γκρεμιστεί.
