Μετά από ένα κύκλο παραστάσεων στη Λευκωσία το έργο του Φράνκο Ντ’ Αλεσσάντρο, "Νύχτες στη Ρώμη - Τεν και Άννα", ταξιδεύει στην Αθήνα όπου θα παρουσιαστεί για μία μόνο φορά στο Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης" στις 6 Οκτωβρίου. Αναφέρεται στη θυελλώδη σχέση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στη θεατρική και κινηματογραφική τέχνη: τον αμερικανό θεατρικό συγγραφέα Τενεσί Ουίλιαμς και την Ιταλίδα ηθοποιό Άννα Μανιάνι. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί Φάνη Πέτσα και Δημήτρης Κωνσταντινίδης, σε μετάφραση της Χλόης Βερίτη και σκηνοθεσία του Άγι Παΐκου.
Το έργο ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία του Off-Broadway το 2002. Γοήτευσε κοινό και κριτικούς στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη και εξακολουθεί να παρουσιάζεται σε θεατρικές σκηνές σε όλο τον κόσμο. Προτάθηκε για 46 βραβεία ενώ υπάρχει η προοπτική να μεταφερθεί και στον κινηματογράφο.
Ο σκηνοθέτης γράφει στον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης: "Είκοσι περίπου χρόνια πριν, είχα διαβάσει ένα άρθρο σε κάποιο ξένο περιοδικό για ένα θεατρικό έργο που παιζόταν στο Μπροντγουαίη με θέμα τη σχέση δυο ανθρώπων που σφράγισαν τη θεατρική και κινηματογραφική τέχνη του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Το έργο του Φράνκο Ντ’ Αλεσσάντρο "Νύχτες στη Ρώμη" αναφερόταν στη θυελλώδη σχέση του Τενεσί Ουίλλιαμς και της Άννας Μανιάνι και μου κίνησε αμέσως το ενδιαφέρον. Έκανα μια πρώτη έρευνα στο διαδίκτυο, ψάχνοντας το κείμενο αλλά δεν βρήκα κάτι σχετικό. Ζήτησα από φίλους στη Νέα Υόρκη να ψάξουν στα πιο γνωστά βιβλιοπωλεία της πόλης αλλά, δυστυχώς, ούτε αυτή η προσπάθεια έδωσε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάποια χρόνια αργότερα παρακολούθησα μια σειρά σεμιναρίων που είχε διοργανώσει ο φίλος Χάρης Μαυρομιχάλης με ομιλήτρια τη χαρισματική ελληνοαμερικανίδα ηθοποιό Ολυμπία Δουκάκη (1931-2021). Σε κάποια από τις πολλές περί θεάτρου και κινηματογράφου συζητήσεις μαζί της αναφέρθηκε το έργο αυτό καθώς και το όνομα του συγγραφέα ο οποίος -όπως διαπίστωσα- ήταν φίλος και συνεργάτης της. Έγινε μια πρώτη διαδικτυακή επαφή μαζί του και διαπιστώνοντας πως είχαμε κοινούς φίλους και κοινές αναφορές φτάσαμε σε μια συμφωνία: να μεταφραστεί το έργο στα ελληνικά και να παιχτεί για πρώτη φορά στην ελληνική επικράτεια στον θεατρικό χώρο που δημιούργησα με πολύ κόπο και πολύ μεράκι: τον Πολυχώρο ΕΣΤΙΑ, στη Λευκωσία. Με συγκινεί το ότι φτάσαμε ως εδώ με τον Φράνκο Ντ’ Αλεσσάντρο, έναν ευαίσθητο, ταλαντούχο συγγραφέα με ακαδημαϊκό υπόβαθρο και γνώση της ανθρώπινης φύσης. Το έργο του "Νύχτες στη Ρώμη: Τενν και Άννα" δεν είναι απλά ένα έργο που καταγράφει την περίπλοκη σχέση ενός δημιουργού με μια καλλιτέχνιδα που παίρνει τη θέση της Ομηρικής μούσας στη ζωή του αλλά είναι ένα έργο που κάνει μια βαθιά τομή στην ακόμη πιο περίπλοκη φύση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και τη συναρπαστική κλίμακα των αποχρώσεών της".
Προλογίζοντας την ελληνική έκδοση ο ίδιος ο συγγραφέας σημειώνει: "Έγραψα το έργο αυτό με σκοπό να φωτίσω δυο από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα. Θέλησα να ανάψω έναν σπινθήρα για τη νέα γενιά για να μελετήσει τα έργα του Τενεσί Ουίλιαμς και τις ταινίες της Άννα Μανιάνι. Και αν, όπως είπε κάποτε ο Τενεσί "ένα έργο θα πρέπει να είναι τα δίχτυα που στήνεις για να παγιδέψεις την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης", ελπίζω να έχω δημιουργήσει ένα έργο που έχει παγιδέψει μια τέτοια αλήθεια, που να αφυπνίζει το μυαλό σας και να κατακτά την καρδιά σας".
Σημειώνεται ότι φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από τον θάνατο του Ουίλιαμς (25/2/83) και 50 χρόνια από τον θάνατο της Μανιάνι (26/9/73).
Επιπλέον, το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα στον Πολυχώρο ΕΣΤΙΑ στην Κύπρο, ένα "μικρό θέατρο με μεγάλο εκτόπισμα" που συμπληρώνει δέκα χρόνια δημιουργικής πορείας.
Περισσότερες πληροφορίες
Νύχτες στη Ρώμη - Τεν και Άννα
Το έργο αναφέρεται στη θυελλώδη σχέση ανάμεσα σε δυο ανθρώπους οι οποίοι άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στην τέχνη του θεάτρου αλλά και στην έβδομη τέχνη. πιο συγκεκριμένα, κεντρικοί ήρωές του είναι ο αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Τενεσί Ουίλιαμς και η Ιταλίδα ηθοποιός Άννα Μανιάνι. Το κείμενο του έργου δεν αρκείται απλά στο να καταγράψει την περίπλοκη σχέση ενός δημιουργού με μια καλλιτέχνιδα η οποία λαμβάνει σταδιακά τη θέση της Ομηρικής μούσας στη ζωή του, αλλά αποσκοπεί και στο να κάνει μια βαθιά τομή στην ακόμη πιο περίπλοκη φύση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και τη συναρπαστική κλίμακα των αποχρώσεών της.