"Ρωμαίο και Ιουλιέτα" ανεβάζει ο Δημήτρης Καραντζάς

Ένα ιδιαίτερο θεατρικό ραντεβού μας επιφυλάσσει αμέσως μετά το Πάσχα το Εθνικό Θέατρο στην Κεντρική Σκηνή του. Στις 20 Απριλίου κάνει πρεμιέρα το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε μια ερεθιστική, όπως μαθαίνουμε, ανάγνωση από τον σημαντικό σκηνοθέτη της νεότερης γενιάς Δημήτρη Καραντζά, που ελκύει το ενδιαφέρον μας. Η Ηρώ Μπέζου και ο Έκτορας Λιάτσος υποδύονται τους δύο εμβληματικούς ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου σε μια παράσταση για τον έρωτα που λογίζεται "ως κάτι που ξεπετάγεται ζωντανό μέσα από τον θάνατο και τολμά ν’ ανθίσει μέσα στην ασχήμια, ως λύτρωση από έναν κόσμο καταδικασμένο να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, ως η μοναδική αντίρροπη δύναμη στον παραλογισμό μιας αλλόκοτης, βίαιης, πνευματικά άνυδρης εποχής που φαντάζει ανησυχητικά οικεία". 

Πρωταγωνιστούν οι Ρένη Πιττακή (Νένα), Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Πατήρ Λαυρέντιος), Γιάννης Νταλιάνης (Καπουλέτος), Άννα Καλαϊτζίδου (Κυρία Καπουλέτου), Γιώργος Γιαννακάκος (Μονταίγος / Καλεσμένος), Ρίτα Λυτού (Κυρία Μονταίγου / Καλεσμένη), Γιάννης Κλίνης (Μερκούτιος), Άρης Νινίκας (Τυβάλδος), Μάνος Πετράκης (Πάρις), Άρης Μπαλής (Μπενβόλιο).

Από τη μία το ζωογόνο πάθος κι από την άλλη η στυγνή βία. Από τη μία η ποίηση, το φως, η αγάπη και από την άλλη η χυδαιότητα, το σκοτάδι, το μίσος. Η συγκλονιστική ερωτική ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, των δύο νέων από τη Βερόνα που τόλμησαν να αγαπηθούν παρά τη μοιραία έχθρα που χώριζε τις πανίσχυρες οικογένειές τους, βασίζεται σ’ ένα εκρηκτικό μείγμα αντιθέσεων.
Τοποθετώντας τη σκηνική δράση σ’ έναν χώρο που ξεκινά ως τόπος αναψυχής και καταλήγει να γίνει ομαδικός τάφος, η σκηνοθεσία επιχειρεί να φωτίσει και τις δύο αυτές, αποκλίνουσες τροχιές στο έργο του Σαίξπηρ: από τη μία τη σήψη και τη φθορά μιας έκλυτης κοινωνίας που βουλιάζει, συμπαρασύροντας στον βούρκο καθετί αγνό και όμορφο, κι από την άλλη την ακατάσχετη ορμή του έρωτα που κινείται προς το φως.

"Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα κατασκευάζουν τον δικό τους τόπο —έναν τόπο ποίησης και φαντασίας— και προτάσσουν την αγάπη ως διαφυγή από ένα σύμπαν μίσους που ζει ανά τους αιώνες. Η λυρική τους συνάντηση φτιάχνει ένα καταφύγιο, το οποίο συντηρούν μέχρι τέλους. Ο έρωτας και η πνευματικότητά τους ως διαφυγή, ως άρνηση να ενταχθούν σε μια σαπισμένη κοινωνία που διοργανώνει με την ίδια ευκολία γιορτές, όργια και θανάτους" σημειώνει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς. 

Η παράσταση αναδεικνύει τον αμείλικτα σκληρό κόσμο του Σαίξπηρ, καθρεφτίζοντας τις πιο δυστοπικές πτυχές της δικής μας πραγματικότητας. Ένα άτεγκτο κοινωνικό σύστημα που ορίζει όχι μόνο τη θέση μας αλλά και την ταυτότητά μας. Ένας άγριος κόσμος όπου η πατρική αγάπη είναι συνώνυμη της βίας. Έναν τόπος όπου ο θάνατος παίρνει όλο και περισσότερο ζωτικό χώρο, ενώ ο ζωτικός χώρος του έρωτα μικραίνει. Ο έρωτας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας θα γεννηθεί σε μια μήτρα στείρα και αφιλόξενη, θα καταπνιγεί ως βέβηλη επανάσταση και θα πεθάνει πρόωρα, όχι όμως προτού ποτίσει ανεξίτηλα την ψυχή μας με την ακατανίκητη επιθυμία για αλλαγή.

Παίζουν επίσης οι Αντώνης Κολοβός, Θάνος Κόνιαρης, Γιάννης Κόραβος, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης και Γιάννης Χαρκοφτάκης.
Η μετάφραση είναι του Διονύση Καψάλη, τα σκηνικά της Μαρίας Πανουργιά, τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη, η κίνηση του Τάσου Καραχάλιου, το βίντεο του Γρηγόρη Πανόπουλου, οι φωτισμοί του Δημήτρη Κασιμάτη και η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Γιώργου Πούλιου.