Φοβερή περίπτωση σεφ ο Fatih Tutak. Σπούδασε μαγειρική στην Άγκυρα, πέρασε έξι χρόνια σε διάφορα εστιατόρια της Κωνσταντινούπολης, κι ύστερα ξενιτεύτηκε σε Κίνα και Ιαπωνία, για να κατακτήσει την (ταχέως ανερχόμενη στη δεκαετία του ’90) ασιατική κουζίνα. Από εκεί μεταφέρθηκε στη Σιγκαπούρη αναλαμβάνοντας το πόστο του sous chef στο μοναδικής πολυτέλειας resort "Marina Bay Sands", αλλά εγκατέλειψε τη θέση μετά από λίγο καιρό, επειδή… δεν προλάβαινε να μαγειρέψει αρκετά! Ταξίδεψε ως την Κοπεγχάγη για ένα ολιγόμηνο πέρασμα από την κουζίνα του "Noma" κι ύστερα επέστρεψε στην Ασία και τη Μπανγκόκ, για να αναλάβει το "The House on Stathorn" από το μηδέν και να το αναδείξει ως έναν από τους σημαντικότερους γαστρονομικούς προορισμούς της Άπω Ανατολής.
Από την Άπω Ανατολή στην κορυφή της Τουρκικής γαστρονομίας
Η κουζίνα του Tutak, ένα ελεύθερο fusion ασιατικής και τουρκικής παράδοσης, έγινε πόλος έλξης για μαθητευόμενους που έσπευδαν πλάι του, αναγνωρίζοντάς τον ως πηγή έμπνευσης για μια ολόκληρη γενιά νέων σεφ. Τότε, ο σεφ κατάλαβε πως ήταν πια καιρός να γυρίσει πίσω στην Πόλη και το έκανε με το "TURK by Fatih Tutak" το 2019. Ένα εστιατόριο απόλυτα συντονισμένο με την εποχικότητα και αφοσιωμένο στην τουρκική πρώτη ύλη, όπου κάθε βράδι μια ομάδα 28 ατόμων υποδέχεται έως 30 (!) καλεσμένους, για να τους παρασύρει σε μια συναρπαστική γαστρονομική εμπειρία, την οποία ο guide rouge έστεψε με 2* Michelin στην παρθενική του εμφάνιση στην Τουρκία το 2022. Έχρισε έτσι το "TURK" ως καλύτερο εστιατόριο της χώρας, διάκριση που παραμένει ως σήμερα.
Gallada: Το νέο αστέρι της Κωνσταντινούπολης
Το αποτύπωμα του Tutak στην εστιατορική σκηνή της Άπω Ανατολής δεν έσβησε στα χρόνια που πέρασαν, κι έτσι όταν η ultra - premium ξενοδοχειακή αυτοκρατορία των Peninsula Hotels (η ιστορία των οποίων ξεκινά από την Κίνα των αρχών του 1900, και πλέον μετρά ξενοδοχεία σε Σαγκάη, Πεκίνο και Τόκιο μεταξύ άλλων) αποφάσισε να "πατήσει" στην Τουρκία, ο επιδραστικός Τούρκος σεφ ήταν η προφανής επιλογή για την ηγετική θέση στην εστιατορική πρόταση του 11ου location του brand. Έτσι εγένετο το "Gallada", στον τέταρτο όροφο του "The Peninsula Istanbul" - ενός από τα πιο εντυπωσιακά ξενοδοχειακά openings της χώρα τα τελευταία χρόνια, που προέκυψε από την ανακατασκευή και συνένωση τεσσάρων ιστορικών κτηρίων στην κοσμοπολίτικη γειτονιά του Karakoy, στα πλαίσια της εμβληματικής ανάπλασης του Galataport.
Προικισμένο με μαγευτική θέα στο Βόσπορο, αλλά και έναν σπουδαίο σεφ στην κουζίνα του, το "Gallada" βρέθηκε στο ραντάρ των foodies εντός κι εκτός Τουρκίας πριν καν ανοίξει τις πόρτες του, ενώ το hype των πρώτων μηνών λειτουργίας του επιβεβαιώθηκε πολύ γρήγορα, με μια θέση στις προτάσεις του οδηγού Michelin το 2023. Και κρίνοντας από την εμπειρία της επίσκεψής μας έναν χρόνο μετά, και λίγες μόλις μέρες μετά την επανεμφάνιση του εστιατορίου στην ίδια λίστα, με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι η γαστρονομική εμπειρία που προσφέρει το "Gallada", είναι ένα από τα καλύτερα δώρα που μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στις ακτές του Βοσπόρου.
Τα άνετα τραπέζια του, τοποθετημένα με φινέτσα στον όμορφο, μοντέρνο χώρο, αποπνέουν την κοσμοπολίτικη αύρα της γειτονιάς έτσι όπως λάμπουν κάτω από τον προσεγμένο φωτισμό, που αναδεικνύει τη ντιζαϊνάτη διακόσμηση με ζεστό ξύλο και αστραφτερό μάρμαρο, χωρίς να επισκιάζει τη μαγευτική θέα από τις μεγάλες τζαμαρίες: τον Βόσπορο να ξεδιπλώνεται επιβλητικά, με τα πλοία να διασχίζουν το κανάλι, καδραρισμένα από το φωτισμένο Τοπ Καπί στον ορίζοντα, την Αγιά Σοφιά και το Μπλε Τζαμί στο βάθος, το Σουλεϊμανιγιέ πιο κοντά, και τη γέφυρα του Γαλατά στο πλάι. Το καλύτερο σημείο για να ρουφήξει κανείς αυτήν την υπέροχη θέα είναι η απλόχωρη βεράντα του εστιατορίου, ίσως η ομορφότερη της Κωνσταντινούπολης, λόγω καιρού όμως περιοριστήκαμε στο εσωτερικό του, γεμάτο σχεδόν αποκλειστικά με νεαρόκοσμο.
Το μενού: Ένα ταξίδι από τη Μεσόγειο στην Άπω Ανατολή
Αντλώντας έμπνευση από το Δρόμο του Μεταξιού που διατρέχει την Ασία από ανατολή ως δύση, και τιμώντας με έναν τρόπο τη μαγειρική του διαδρομή, μέσα από το μενού του "Gallada" ο Fatih Tutak φέρνει κοντά τουρκικές και απωανατολίτικες γευστικές παραδόσεις, σε ένα ultra κοσμοπολίτικο, δημιουργικό πάντρεμα, που αποτελεί άχαστο γαστρονομικό προορισμό στην Κωνσταντινούπολη. Τα ντοματίνια με νερό από ψητή ντομάτα και το ρολό σαλάτας με 42 διαφορετικά λαχανικά και βότανα από τον μπαχτσέ στην ταράτσα του ξενοδοχείου (με dressing από ταχίνι, τρούφα και yuzu, παρακαλώ), ποτίζουν το στόμα με μεσογειακή δροσιά, ενώ ένα ολόκληρο κομμάτι του μενού παίρνει μασίφ τουρκικές γεύσεις όπως το λαχματζούν, το κεμπάπ και το κιμπέ, και τα τυλίγει σε αιθέρια, σχεδόν διάφανα dumplings, σε ένα ιδεώδες πάντρεμα απωανατολίτικης φινέτσας με τη γευστική γενναιοδωρία των μαντί. Γεμάτες εκφραστική νοστιμιά και σπουδαία τεχνική, οι πληθωρικές μπουκίτσες αυτής της ενότητας του μενού θα ήταν αρκετές για να φύγουμε ενθουσιασμένοι απ’ το "Gallada", ακόμη θεαματικότερα όμως ήταν αυτά που μας περίμεναν στα κυρίως.
Ανάμεσα σε πιάτα όπως ο τετράγωνος κεφτές στα κάρβουνα, με γλάσο miso-ταχίνι και τη signature τερίνα τηγανητής πατάτας του Tutak, ή τον ολόκληρο μπλε αστακό στο wok με ουζμπέκικα noodles, ξεχωρίσαμε το σασλίκ κεμπάπ με 50 (!) στρώσεις από σιγομαγειρεμένο αρνάκι, λίπος από την ουρά του και αέρινες φέτες κρεμμυδιού, περασμένα σε σουβλάκι και ψημένα στην εντέλεια, που με το λιπάκι καραμελωμένο και το κρέας αφράτο, φέρνει μια από τις πιο μερακλίδικες λιχουδιές της τουρκικής κουζίνας του δρόμου στα μεγάλα σαλόνια της υψηλής γαστρονομίας παγκόσμιας κλάσης. Το δε καλκάνι από τη Μαύρη Θάλασσα, ένα ζουμερό σύννεφο θαλασσινής νοστιμιάς περασμένο τόσο όσο απ’ τη σχάρα κ πλουτισμένο με μια εθιστικής νοστιμιάς σάλτσα από βούτυρο Τραπεζούντας, με τρούφα και σόγια, ένα πιάτο αιθέριο και στιβαρό ταυτόχρονα, κλασικό και σύγχρονο, comfort και φινετσάτο, είναι ένα από τα πιο νόστιμα, λιχούδικα κι εντελώς αξέχαστα πιάτα που έχουμε χαρεί εδώ και καιρό.
Όσο για το φινάλε, ο πειραγμένος "μπακλαβάς" του Tutak, με κρέμα από pistachio, παγωτό από βουβαλίσιο γάλα και πούδρα matcha, ήταν ένα δροσερό, ανάλαφρο και παιχνιδιάρικο επιδόρπιο που μας γοήτευσε με την άγλυκη φινέτσα του, αλλά για να πούμε την αλήθεια μας, κι ένας κανονικός μπακλαβάς δε θα ήταν άσχημος - ευτυχώς, το μπακλαβατζίδικο του Gulluoglu δεν ήταν παρά δυο τετράγωνα μακριά…
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
