Γαστρονομική περιπέτεια. Πρωτόγνωρη εμπειρία απόλαυσης. Γευστική απομόνωση. Εστιατορική απομάκρυνση. Πες το όπως θέλεις, αλλά κάτι μεταξύ όλων αυτών προσφέρουν τα μέρη που ακολουθούν. Τοποθετημένα σε δυσπρόσιτες –τουλάχιστον από τη χώρα μας– πινέζες του παγκόσμιου χάρτη, σερβίρουν αναμνήσεις που ο επισκέπτης δεν ξεχνά ποτέ.
Το "τι δουλειά έχουν δύο αστέρια Michelin στη Γροιλανδία" θα μπορούσε να ακούγεται μέχρι πρότινος ως ανέκδοτο, αν δεν υπήρχε ο Poul Andrias Ziska. Το "Koks" του έγραψε ιστορία πριν από λίγα χρόνια, όταν έγινε το πρώτο εστιατόριο των νησιών Φερόε που βραβεύτηκε με δύο αστέρια Michelin (συν το πράσινο άστρο του περίφημου κόκκινου οδηγού), σερβίροντας μια κουζίνα τοπική, βασισμένη σε ένα μιξ παλαιών συνταγών της περιοχής με μοντέρνες διεθνείς τεχνικές. Ο Ziska, όμως, δεν περιορίστηκε εκεί και είπε να ταξιδέψει μαζί με τα ιντριγκαδόρικα μαγειρέματά του λίγο πιο μακριά από το βραχώδες αρχιπέλαγος του βόρειου Ατλαντικού.
Πιο συγκεκριμένα, 2.092 χλμ. βορειοδυτικότερα και σχεδόν 320 χλμ. πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, για να παρουσιάσει στο foodie κοινό –προφανώς και σε εκείνο της περιπέτειας– το "Koks at Ilimanaq Lodge", στη νοτιοδυτική όχθη του μεγαλύτερου νησιού του κόσμου και εντός ενός συγκροτήματος από πολυτελή bungalows.
To pop-up του φημισμένου εστιατορίου θα είναι και φέτος το καλοκαίρι ανοιχτό (από τα μέσα Ιουνίου έως τα μέσα του Σεπτεμβρίου), αναβαθμίζοντας τον γαστρονομικό τουρισμό της Γροιλανδίας –να κάτι που δεν περίμενες ποτέ να διαβάσεις– και υπηρετώντας μία φιλοσοφία που βασίζεται σε ντόπια υλικά και new Nordic προσθήκες.
Το "Koks", όμως, δεν είναι το μοναδικό εστιατόριο που χρήζει προσοχής στα νησιά Φερόε. Βλέπεις, στην πρωτεύουσα του μικρού νησιωτικού κράτους, Τόρσχαβν, υπάρχει και το "Raest". Εκεί, ο Μεξικανός σεφ Sebastian Jimenez ακολουθεί πανάρχαιες τεχνικές σιτέματος ψαριών και κρεάτων, ποντάρει στις ζυμώσεις και συμπληρώνει τα πιάτα του με twists από την πατρίδα του.
Παραμένοντας στις Nordic εσχατιές του χάρτη, συναντάμε το βραβευμένο με αστέρι Michelin "Under" στο Λίντεσνες, μια βραχώδη και απόκρημνη περιοχή της νότιας Νορβηγίας. Μισοβυθισμένο στα παγωμένα νερά του βόρειου Ατλαντικού, προσκαλεί τον επισκέπτη να απολαύσει το φαγητό του πέντε μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η απρόσκοπτη θέα του βυθού προσφέρει μια ξεχωριστή οπτική στα όσα συμβαίνουν υποβρυχίως και συνδέει τον καλεσμένο με την άγρια ζωή εκεί έξω.
Η ομάδα της κουζίνας του, με επικεφαλής τον Bernt Saetre, έχει μπλεντάρει στη φιλοσοφία της τις δυνατότητες, τις γεύσεις, την ποικιλομορφία και τις παράκτιες πολιτιστικές παραδόσεις της Νορβηγίας, μαζί με την αξιοποίηση όσων της δίνει η θάλασσα. Πιάτα και χώρος σκανδιναβικής αισθητικής και προσέγγισης, ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς.
Ένα ημισφαίριο νοτιότερα, κοντά στο Κούσκο του Περού και στο Μάτσου Πίτσου, στον ιερό χώρο των Ίνκας στο Μοράι και σε υψόμετρο 3.600 μέτρων, το "Mil" είναι από μόνο του μια ξεχωριστή περίπτωση. Βλέπεις, το εστιατόριο του Virgilio Martinez (που πριν από μερικούς μήνες σκαρφάλωσε στην κορυφή του γαστρονομικού κόσμου για το 2023, όταν το "Central" της Λίμα βρέθηκε στο Νο 1 των The World’s Best Restaurants) είναι πολύ δύσκολο να προσεγγιστεί αλλά, όπως θα ανέφεραν και τα σχετικά κλισέ, αποζημιώνει εκείνον που θα τολμήσει να το επισκεφθεί.
Ο Martinez, μαζί με την Pia Leon και τον head chef Luis Valderrama, έχουν στήσει έναν μικρόκοσμο του εμβληματικού "Central" στις Άνδεις, με κουζίνα που βασίζεται αποκλειστικά σε όσα καλλιεργούνται και παράγονται περιμετρικά του εστιατορίου, τα οποία τροφοδοτούν ένα μικρό μενού 8 σταδίων.
Στα βορειοδυτικά της αμερικανικής ηπείρου και στο Γκέρντγουντ της Αλάσκας, το εστιατόριο "Seven Glaciers" χαρακτηρίζεται ως η γευστική κορωνίδα του "Alyeska Resort". Στην κορυφή του ομώνυμου βουνού, στην ευρύτερη περιοχή του Άνκορατζ, η κουζίνα του δίνει έμφαση στα ντόπια θαλασσινά, το άγριο κυνήγι και τα εποχικά κτηνοτροφικά προϊόντα, σε ένα fine dining σκηνικό. Μάλιστα, το "Seven Glaciers" αναδείχθηκε σε ένα από τα 100 καλύτερα οινικά εστιατόρια της Αμερικής για το 2023 σύμφωνα με το "Wine Enthusiast". Τέλος, σε περίπτωση που είχες αναρωτηθεί από πού προκύπτει το όνομά του, μάθε πως είναι φόρος τιμής στους επτά παγετώνες που είναι ορατοί από τα παράθυρα του εστιατορίου.
Αρκετά πιο εξωτικό είναι το σκηνικό στα ανατολικά της Αφρικής και στην ημιαυτόνομη περιοχή της Τανζανίας, τη Ζανζιβάρη. Κυριολεκτικά μέσα στα διάφανα νερά του αρχιπελάγους της, στον Ινδικό ωκεανό, το "The Rock" δικαιολογεί το όνομά του, βγάζοντας τα πιάτα του στη βεράντα ενός βράχου, που φιλοξενεί και το εστιατόριο. Προσεγγίζεται με τα πόδια από την κοντινή παραλία Michanwi Pingwe ή με βάρκα κατά τη διάρκεια της παλίρροιας – χρονική συνθήκη κατά την οποία ο βράχος γίνεται νησί. Το εν λόγω ρεστοράν αγαπά κυρίως τα ψητά θαλασσινά.
Εξίσου εξοτίκ και τα όσα λαμβάνουν χώρα στο "Treepod Dining" του eco-friendly resort "Soneva Kiri", στο νησί Κο Κουτ της Ταϊλάνδης. Το απομονωμένο αυτό εστιατόριο είναι προσβάσιμο μόνο με πεζοπορία στο τροπικό δάσος και φιλοξενεί δύο επισκέπτες τη φορά. Οι σερβιτόροι παραδίδουν το φαγητό μέσω zip line, όσο ο πελάτης απολαμβάνει την, αν μη τι άλλο έξοχη, θέα στον κόλπο της Ταϊλάνδης. Το "Treepod" δεν ενδείκνυται για εκείνους που φοβούνται τα ύψη, καθώς η dining area κρέμεται σε ύψος 12 μέτρων από το έδαφος.
Για το κλείσιμο, επιστροφή στην Ευρώπη. Στο Isle of Skye, στα βορειοδυτικά της Σκωτίας δεν είναι ακριβώς εύκολο να ταξιδέψει κανείς. Το απομακρυσμένο νησί, όμως, έχει μπόλικα θέλγητρα για να γοητευτεί κανείς και να το πλησιάσει. Ένα από αυτά είναι το "The Three Chimneys", ένα από τα εμβληματικότερα εστιατόρια της χώρας.
Τοποθετημένο σε μια εκπληκτική τοποθεσία στην ακτή του Loch Dunvegan, σου δίνει αρχικά την αίσθηση πως έφτασες στην άκρη του κόσμου, προτού σε αποζημιώσει με μια ζεστή σάλα και τη δημιουργική ματιά του σεφ Scott Davies πάνω στα πιάτα-φαβορί της ντόπιας κουζίνας. Ακόμη και στην προαναφερθείσα άκρη του κόσμου, όμως, έχεις και ένα μέρος να μείνεις, καθώς ακριβώς δίπλα του υπάρχει ο ξενώνας του "House Over-By".
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.