Λεωνίδας Τούμπανος
Γνωρίστηκαν στις κουζίνες του "Funky Gourmet". Η Γεωργιάννα Χιλιαδάκη ως head chef (παρέα με τον Νίκο Ρούσσο) του εστιατορίου που έφερε 2* Michelin στην Ελλάδα, χάρη στις ευρηματικές αναδιατυπώσεις της ελληνικής γεύσης, η Ερασμία Μπαλάσκα ως η chef de cuisine που κρατούσε κοφτερή τη γευστική αιχμή του εστιατορίου στην καθημερινότητά του, κι η Δανάη Βορίδου ως το άτομο που, όταν έφευγε για μαθητείες πλάι σε σεφ όπως ο Ollie Dabbous (1*) στο Λονδίνο, ο Martín Berasategui (3*), ο Eneko Atxa Azurmendi (3*) στην Ισπανία, ή το "Eleven Madisson Park" (3*) στη Νέα Υόρκη, χρειαζόντουσαν τρία άτομα για να την αντικαταστήσουν. "Κι όταν την είχαμε στην κουζίνα μας, της λέγαμε ευθαρσώς "’Έλα Δανάη, πιο γρήγορα, πιο γρήγορα!’", θυμούνται οι συνεργάτιδές της και γελούν. Αυτό ήταν 10 χρόνια πίσω.
Η σχέση τους, όμως, δεν περιορίστηκε στις κουζίνες του "Funky Gourmet". Δέκα χρόνια πάνω απ’ τις φωτιές έκαναν τις Γεωργιάννα Χιλιαδάκη, Ερασμία Μπαλάσκα και Δανάη Βορίδου κάτι περισσότερο από τα μέλη μιας μπριγάδας: τις έκαναν τρεις φίλες που μοιράζονται την ίδια αγάπη για τη γαστρονομία, αλλά και το ίδιο πάθος να την υπηρετούν ισορροπώντας δημιουργικές και προσωπικές ανάγκες. Τρεις γυναίκες που κυνηγούν την κορυφή με τους δικούς τους όρους, που σκορπίστηκαν την περίοδο του COVID, που συναντήθηκαν ξανά αμέσως μετά, ενώνοντας ξανά τις δυνάμεις τους, για να ανοίξουν ένα δικό τους εστιατόριο: ένα εστιατόριο με κεντρικό άξονα το ψάρι, στο Κολωνάκι, επί της οδού Λουκιανού.
Κι όχι μόνο γι’ αυτό, όμως. Αλλά και για να στήσουν τις κουζίνες, τα μενού και τα γευστικά concepts μιας σειράς από καινούρια γαστρονομικά projects εντός, αλλά κι εκτός ελληνικών συνόρων, λειτουργώντας, παράλληλα, ως πρότυπα επιτυχίας για τα παιδιά τους.
Ποιες είναι; Μα οι Charlie’s Angels, φυσικά.
Για το origin story των Charlie’s Angels και τους στόχους τους
Γεωργιάννα: Με τα κορίτσια γνωριζόμαστε πάνω από 10 χρόνια. H μεγάλη τριβή όλα αυτά τα χρόνια και η χημεία μεταξύ μας, μας έχουν φέρει πολύ κοντά, τόσο μαγειρικά όσο και φιλικά. Όταν έκλεισε το "Funky" το 2019 για να μεταφερθεί σε άλλο location χωριστήκαμε σε διάφορα σημεία. Μετά ήρθε ο COVID, που άλλαξε τα πράγματα ριζικά, όμως εμείς διατηρούσαμε συνεχόμενη επικοινωνία όλα τα χρόνια. Όταν πέρασε η πανδημία, και έχοντας αφήσει το project του "Funky Gourmet" οριστικά πίσω πλέον, κάναμε ένα reunion κι εκεί κάναμε πλάκα ότι πρέπει να ανοίξουμε μαζί ένα εστιατόριο. Τους έλεγα "κορίτσια είστε μάλλον τρελές", όμως όλα από ένα αστείο ξεκινάνε… Εγώ είχα τότε ξεκινήσει τη συνεργασία μου με το "Zurbaran", κι αργότερα με το "Geco" στο ξενοδοχείο "Gatsby Athens", project που γνώριζαν μεγάλη επιτυχία και ελκύανε νέες επαγγελματικές προτάσεις. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, να συνασπιστούμε για να ανταποκριθούμε σε αυτές και έτσι, οι "Charlie’s Angels”, που είναι το όνομα του ομαδικού μας chat στο WhatsApp, πήραν σάρκα και οστά, όπου οι άγγελοι είμαστε εμείς φυσικά (χαχα!) και ο Τσάρλι μας, η γαστρονομία!
Ερασμία: Κάπως έτσι τώρα ετοιμάζουμε ένα γαλλικό μπιστρό στη Σερβία, που θα ανοίξει το φθινόπωρο, ένα πολύ ωραίο all day εστιατόριο στον Πειραιά, το "Yaboo", που θα κοιτάζει την ελληνική γεύση από μια πιο ελεύθερη σκοπιά, αλλά και το "Central" στο Ηράκλειο, όπου θα κάνουμε ένα fusion γεύσεων και πιάτων.
Δανάη: Οι προτάσεις είναι πολύ περισσότερες, αλλά τις φιλτράρουμε πολύ επιλεκτικά γιατί θέλουμε ό,τι κάνουμε να είναι ολοκληρωμένο, ενώ παράλληλα θέλουμε να είμαστε εστιασμένες και στο δικό μας μαγαζί στο Κολωνάκι.
Γεωργιάννα: Ναι, το εστιατόριο που όντως τελικά θα ανοίξουμε οι τρεις μας: θα είναι εδώ που βρισκόμαστε τώρα, το παλιό "Stinkin’ Bishop", το οποίο έχει πλέον κλείσει για ριζική ανακαίνιση και ολικό rebranding, και θ’ ανοίξει την ερχόμενη σεζόν, ως ένα μοντέρνο, νόστιμο ψαράδικο.
Για το οριστικό τέλος του "Funky Gourmet"
Γεωργιάννα: Το "Funky Gourmet" έκλεισε το Δεκέμβριο του 2019 με σκοπό να μεταφερθεί στο "Hilton", όμως, το Φεβρουάριο του 2020 γνωρίσαμε τον COVID. Τα πράγματα άλλαξαν πολύ, η πανδημία κράτησε πολύ περισσότερο από ότι ΄όλοι περιμέναμε, με αποτέλεσμα να χαθεί το momentum για το Funky 2. Παράλληλα, είδαμε ότι μας αρέσουν και άλλα πράγματα έξω από το πολύ απαιτητικό πλαίσιο της υψηλής γαστρονομίας και τον πρωταθλητισμό των αστεριών. Βλέπαμε ότι ο κόσμος στρέφεται σε μια γαστρονομία πιο χαλαρή, σε μια εστιατορική εμπειρία που να ξεκουράζει. Ήμασταν έτοιμοι για νέες γαστρονομικές αναζητήσεις!
Ερασμία: Άλλαξαν οι ζωές μας εκείνη την περίοδο, γενικά και ειδικά! Η πανδημία άλλαξε τον τρόπο που όλοι μας βλέπουμε τα πράγματα, ενώ εμείς οι τρεις αποκτήσαμε πια οικογένεια και έναν άλλο τρόπο να κινούμαστε στην καθημερινότητά μας, άλλαξαν οι προτεραιότητές μας.
Διαβάστε Επίσης
Για τη θέση της μητέρας στις επαγγελματικές κουζίνες
Ερασμία: Είμαστε και οι τρεις μαμάδες, κι αυτό είναι κάτι που στη σημερινή κοινωνία πρέπει να αναδεικνύουμε: ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι και καλή μαμά, και καλή επαγγελματίας. Επίσης είναι πολύ σημαντικό που είμαστε και οι 3 μας γονείς, γιατί κατανοούμε και υποστηρίζουμε η μία την άλλη .
Για τον πρωταθλητισμό των αστεριών και το ποιους αφορά
Γεωργιάννα: Γενικά πιστεύω πως το κοινό δεν ασχολείται τόσο πολύ πλέον με τα βραβεία, με την έννοια ότι παλιά που η πληροφορία δεν ταξίδευε τόσο εύκολα, εξαρτόμασταν πολύ περισσότερο από τους οδηγούς. Με τα social media που η πληροφορία μεταφέρεται πολύ γρήγορα, ο κόσμος διαμορφώνει τη δική του άποψη και ψάχνει το νόστιμο, το ποιοτικό και το χαλαρό. Τον ενδιαφέρει όλο το σύνολο που συνθέτει την εστιατορική εμπειρία.
Δανάη: : Αισθάνομαι πάντως ότι τα αστέρια παίζουν πολύ μικρό ρόλο στην καθημερινότητα των κατοίκων μιας πόλης – εκτός κι αν ζεις σε κάποια πόλη της Γαλλίας, όπου τα παίρνουν πιο προσωπικά. Σε πόλεις όπως είναι το Λονδίνο, όμως, ή ακόμη περισσότερο η Αθήνα, δεν θεωρώ ότι οι κάτοικοι χρειάζονται τον οδηγό Michelin για να δουν σε ποιο εστιατόριο θα πάνε για φαγητό. Είναι περισσότερο ένας δείκτης για τους ξένους επισκέπτες.
Ερασμία: Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η δουλειά των επαγγελματιών γεύσης δεν είναι πολύ σημαντική. Η άποψη του κοινού μπορεί να κρύβει και παγίδες, με την έννοια ότι όταν θα ανεβάσει μια κριτική για ένα μαγαζί, μπορεί να μην υπολογίσει απαραίτητα τα σωστά κριτήρια. Ένας ειδικός γεύσης, που η δουλειά του είναι να επισκέπτεται εστιατόρια και να δοκιμάζει, θα μιλήσει σε διαφορετική βάση.
Για την επίδραση των social media στο πώς (και τι) τρώμε σήμερα
Ερασμία: Εκεί που παλιά έπρεπε να ανοίξεις βιβλία, για να βρεις συνταγές, τώρα απλά ανοίγεις το κινητό και βλέπεις τι κάνει ο συνάδελφός σου στην άλλη άκρη του κόσμου. Μας έχει συμβεί πολλές φορές να λέμε "έχω μια φανταστική ιδέα", να στήνουμε το πιάτο όλο χαρά και περηφάνεια, και την άλλη μέρα να ανοίγουμε το Instagram και να βλέπουμε κάποιος άλλος να έχει ήδη κάνει, αν όχι το ίδιο, σχεδόν το ίδιο πιάτο.
Δανάη: Υπάρχει μια άποψη ότι τα social ίσως σε παρασύρουν να φτιάξεις πιάτα που "να γράφουν ωραία", εμείς όμως πάντα λειτουργούσαμε ανάποδα: το πρώτο μας μέλημα είναι πάντα η γεύση, η εικόνα έπεται.
Για την πρόσφατη αγάπη της τηλεόρασης για τη μαγειρική
Δανάη: Έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Έχει εξοικειώσει τον κόσμο με έννοιες και ορισμούς που παλιότερα φαινόντουσαν πολύ ξένα. Βλέπουμε ότι συνεχώς ανοίγουν νέα εστιατόρια και πολλά διαφορετικά concept, τα οποία ο κόσμος αγκαλιάζει. Φαινόμενο που δεν το συναντούσαμε πιο παλιά γιατί ενδεχομένως δεν το σήκωνε η αγορά. Τώρα το κοινό έχει ωριμάσει, και η τηλεόραση σίγουρα έχει συμβάλλει σ’ αυτό.
Για το αν παράγουμε περισσότερα εστιατόρια απ’ όσα μπορούμε να επανδρώσουμε
Γεωργιάννα: Αν σε κάτι κάνει κακό η τηλεόραση, ίσως είναι στο ότι καλλιεργεί την εντύπωση πως η μαγειρική είναι ένα επάγγελμα εύκολο, λαμπερό, γεμάτο πρεστίζ και δόξα. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι μια δουλειά πολύ δύσκολη και πολύ απαιτητική. Το σίγουρο και το ευοίωνο είναι ότι η εστίαση στην Ελλάδα είναι σε μια φανταστική φάση, με πολύ σπουδαίους επαγγελματίες του χώρου και με κόνσεπτ ολοκληρωμένα τόσο σε γεύση όσο και αισθητική. Κοινώς, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις άλλες χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο! Η Ελλάδα, ολοένα και περισσότερο, γίνεται πόλος έλξης τουρισμού όχι μόνο για τα αξιοθέατα της, αλλά και για τη γαστρονομία της και αυτό είναι σπουδαίο επίτευγμα!
Διαβάστε Επίσης
