221 μέτρα. Τόση ακριβώς είναι η απόσταση από τη γωνία του ξενοδοχείου "The Golden Age", στην Μιχαλακοπούλου, έως το τελευταίο τραπεζάκι του μονίμως κεφάτου wine bar "Junior Does Wine". Και αυτή ακριβώς είναι η οδός Μαιάνδρου, στην άλλη πλευρά του καταπράσινου μίνι πάρκου επί της προαναφερθείσας πολυσύχναστης αθηναϊκής οδικής αρτηρίας. Όσο της λείπει σε μέγεθος, το παίρνει σε ενδιαφέρον, καθώς οι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού προτάσεις τους έχουν άποψη. Τα παρακάτω μέρη δηλαδή.
"Junior Does Wine"
Μια ιδιαίτερη περίπτωση wine bar είναι το "Junior Does Wine" καθώς και το μέρος που ουσιαστικά αναζωογόνησε την οδό Μαιάνδρου, παρότι άνοιξε εντός του σίκουελ του lockdown, τον Μάρτιο του 2021 και αρχικά εξυπηρετούσε μόνο σε take away.
Με χαρακτήρα street bar, αποτέλεσε από τα πρώτα μαγαζιά της νέας αθηναϊκής εποχής με τόσο χαλαρή διάθεση και μακριά από στημένα πράγματα. Στα οινικά του μενού του συναντάς must taste, value for money κρασιά, αρκετά από τα δυσεύρετα, από μικρούς παραγωγούς από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο.
"Βλάσσης"
Ένα από τα πιο διαχρονικά εστιατόρια της πόλης ο "Βλάσσης". Παζλ υπέροχο από λευκοστρωμένα τραπέζια, όμορφη βεράντα στο παρκάκι με τις μουριές στα πέριξ της Μιχαλακοπούλου, ιντελεκτουέλ οικείο εσωτερικό και ιντελεκτουέλ (σκέτο) κοινό, μαζί με την καθησυχαστική ποιότητα του κλασικού σε κάθε του πιάτο.
Υπηρέτης της αστικής ελληνικής κουζίνας εδώ και δεκαετίες, με αδιαμφισβήτητα φαβορί όπως τα ντελικάτα και κομψά ντολμαδάκια με το λαμπερό κι αφράτο αυγολέμονο, τα κομψευόμενα φρυγαδέλια του, το αψεγάδιαστο χουνκιάρ και, βεβαίως, την Αθηναϊκή με σφυρίδα και κάππαρη.
"Αορίτης"
Η πιο φρέσκια προσθήκη στην οδό Μαιάνδρου είναι το κρητικό εστιατόριο του Σήφη Μανουσέλη, που έκανε την εμφάνισή του στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου. Σε έναν όμορφα διαμορφωμένο χώρο που παραπέμπει σε παλιό κρητικό αρχοντικό -και όχι καφενείο όπως μπορεί να περίμενε κάποιος- πρωταγωνιστούν το ξύλο και οι γήινες αποχρώσεις, συν μπόλικα προσωπικά αντικείμενα, προερχόμενα από τους εμπλεκόμενους που βαστούν από την Κρήτη: Από παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες στους τοίχους και ένα ρακοκάζανο πάνω από το ψυγείο με τις τσικουδιές μέχρι την κεντητή προσωπογραφία του Νίκου Ξυλούρη στην πόρτα της κουζίνας και τα κοπανέλια.
Εδώ τιμάται η γευστική παράδοση της μεγαλονήσου με τρόπο νόστιμο και γεμάτο μνήμες. Άχαστο τηγανητό κουνέλι, τραγανό και ζουμερό ωσάν κορυφαίο fried chicken, με ερεθιστική, ορεκτικά όξινη σάλτσα με παραδοσιακό Μαρουβά και τοπ το αντικριστό αρνί, που ψήνεται για ώρες, με λιμπιστική κρατσανιστή πέτσα σαν φύλλο μπακλαβά, ζουμερή μυρωδάτη σάρκα και κοκορετσάτο καψάλισμα στην επιφάνεια.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.