Ξέρεις, το "Lolita's" ανήκει σε εκείνη ακριβώς την κατηγορία των νέων αφίξεων στην πόλη, που αρκεί και μόνο το ιντριγκαδόρικο όνομα για να τραβήξει την προσοχή. Πόσο μάλλον όταν ακολουθεί το κόνσεπτ και ο χώρος του ιταλικού μπαρ-ρεστοράν που εμφανίστηκε πριν από έναν μήνα και κάτι ψιλά στην αυλή της Λ. Κηφισίας και στα σύνορα του Νέου Ψυχικού με το Χαλάνδρι.
Εσωτερικό κατακόκκινο με ιταλιάνικες αναφορές και κλασάτες λεπτομέρειες που εκτείνεται σε τρία επίπεδα, έχει fun άποψη αλλά παράλληλα και μία high end essence: Πέρα από την κεντρική σάλα με τη σε διαρκή κίνηση ανοιχτή κουζίνα και το εντυπωσιακό μπαρ, υπάρχει ακόμη ο prive χώρος του πρώτου ορόφου αλλά και το club-resto φιλοσοφίας σποτ στο υπόγειο (προσεχώς θα ξεκινήσουν εκεί και τα lives, κάθε Παρασκευή και Σάββατο).
Και τι τρώμε;
Αφού εγκλιματιστείς και το βλέμμα σου συναντηθεί με εκείνα του mix & match 30+ crowd, θα μπεις σε μία πρωτευούσης σημασίας διεργασία που δεν είναι άλλη από την επιλογή του φαγητού. Πριν από οτιδήποτε άλλο, να γνωρίζεις πως υπάρχει μία απρόσμενα θελκτική value for money φιλοσοφία, με προσεγμένα πιάτα -σε κάθε κατηγορία.
Οι αφοί Σταμούδη (ο Δημήτρης στα αλμυρά και ο Θανάσης στα γλυκά) έχουν κάνει μία αξιοπρόσεκτη δουλειά, με την chef de cuisine Κατερίνα Τζεμανάκη και την ομάδα της κουζίνας να εκτελούν με ακρίβεια, σπιρτάδα και νοστιμιά. Γκολ από τα αποδυτήρια το κλασικό combo burrata/ντομάτα, που αποκτά ξεχωριστό βάθος χάρη στα καραμελωμένα κρεμμύδια και την ορθή χρήση βασιλικού και κουκουναριού, πριν το διαδεχθεί το θαυμάσια κρεάτινο μοσχαρίσιο καρπάτσιο, με ενδιαφέρουσες πινελιές τα τσιπς αγκινάρας και την chimichurri mayo.
Έκπληξη τα αραντσίνι μεταμφιεσμένα σε λαχανοντολμά και παναρισμένα σε μαύρη φοκάτσια, με αφρό αυγολέμονο και ένα αποξηραμένο φύλλο λάχανου να προσθέτει τραγανότητα αλλά και ένα βήμα πίσω από το ριζότο με άγρια μανιτάρια (καλό χύλωμα μεν, δίχως επαρκείς εντάσεις δε).
'Επειτα, εθιστικό cacio e pepe που όμως ίσως λειτουργούσε ακόμη καλύτερα αν αντί για πάκερι επιλεγόταν ένα άλλο, πιο επιδραστικό για την περίσταση, ζυμαρικό. Περίπου όπως θα την έτρωγες σε καλή osteria της Ιταλίας, κοτολέτα alla Milanese, με σούπερ πανάρισμα και βουτυρένια μπουκιά.
Πίτσα δεν έφαγα, ώστε να δώσω στον εαυτό μου μία αφορμή για κάποια νέα επίσκεψη προσεχώς. Το φινάλε, όπως και οτιδήποτε άλλο εδώ, είναι πληθωρικό. Και μην πιστέψεις πως θα σε πάω στις ασφαλείς επιλογές (λέγε με κλασικό τιραμισού) αλλά σε κάτι πιο εξεζητημένο, πλην απολαυστικό: Το Red Velvet Cake με κόκκινα φρούτα αρκεί για να χορτάσει 4 άτομα -ίσως και περισσότερα- με ένα βελούδινο frosting κρέμας και μία θαυμάσια σάλτσα από -τι άλλο;-κόκκινα φρούτα. Eccellente που θα έλεγαν και στη γείτονα.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.