© Λεωνίδας Τούμπανος
Πίσω στo 2019, είχα χαρακτηρίσει το "Exotic Izakaya" σαν μία από τις νοστιμότερες αποκαλύψεις της χρονιάς. Βλέπεις, το σχεδόν speakeasy εστιατόριο στον πρώτο όροφο του δημοφιλούς μπαρ του Χαλανδρίου "White Monkey" υπηρετούσε έξοχα το concept του εξωτικού μπιστρό, με ένα μενού εμπνευσμένο από τις κουζίνες της Καραϊβικής, της Χαβάης, του Περού και της Ιαπωνίας. Η tiki κουζίνα του -27χρονου τότε- Στάθη Χρηστίδη ήταν άκρως ιντριγκαδόρικη. Και νόστιμη. Fast forward στο σήμερα, ωριμότερος πια, ο σεφ Χρηστίδης, πατά σε πολλές από εκείνες τις αρχές και παρουσιάζει ένα εξίσου ενδιαφέρον concept στο "Dear Manouka".
Ένα διαφορετικό "Manouka" στο Παγκράτι
Προφανέστατα και το δεύτερο συνθετικό του ολοκαίνουριου bar-restaurant -που άνοιξε λίγες ημέρες πριν- σου λέει κάτι. Ο Μάνος Στρατάκης, μετά το "Manouka" στην κορυφή του ξενοδοχείου "Utopia", στην Ερμού, έφτιαξε ένα ακόμη τέτοιο, αυτή τη φορά πιο ανέμελο, με εντελώς διαφορετικό γευστικό προσανατολισμό.
Το αντιλαμβάνεσαι από το "έμπα" στο χώρο του πάλαι ποτέ "Alficon", εκεί όπου το Studiomateriality δημιούργησε ένα ιδιαίτερο εσωτερικό ντυμένο στα πορτοκαλί, με ολίγο ροζ και κόκκινες κουρτίνες, ένα προσεγμένο μπαρ που "κιτρινίζει" και έχει σήμα-κατατεθέν το ελάφι. Βλέπεις, το εν λόγω ζώο έχει μπόλικους συμβολισμούς σε διάφορες κουλτούρες. Προφανώς κι εδώ επιλέχθηκε σαν ένα έμβλημα ανανέωσης, δύναμης και αρχοντιάς.
Τα παραπάνω βέβαια δεν εμποδίζουν τον σεφ να μας το παρουσιάσει σε ένα ζουμερότατο ταρτάρ, με ντρέσινγκ από μούρα που ψήνονται σε λίπος wagyu, σουσάμι, καπνιστό αλάτι, τσιπ από γιούκα και μωβ σίσο, σερβιρισμένο σε αντίστοιχη (σε περίγραμμα κεφαλιού ελαφιού δηλαδή) επιφάνεια, το οποίο και αποτέλεσε την αφετηρία -ως amuse bouche- για όσα δοκιμάσαμε από το funky fusion μενού που έχει συνθέσει εδώ ο Στάθης Χρηστίδης (μεταξύ άλλων πρώην "μαθητής" των Δημήτρη Κατριβέση και Γιώργου Βενιέρη και εμπνευστής του αρκετά αξιόλογου street food "Cool Jerk", στο Χάλανδρι).
Ξεκινώντας από τα ωμά του "Dear Manouka", το κλασικό σεβίτσε από μικρό ροφό με προσθήκη αφυδατωμένου καλαμποκιού και φράουλα σε ώσμωση με γκαλάνγκαλ (ρίζα που θυμίζει τζίντζερ, όμως πιο έντονο, πικάντικο και αρωματικό) θα χαρακτηριζόταν εξαιρετικό αν δεν ήταν τόσο αλμυρό ενώ το σασίμι από φαγκρί (με τζίντζερ, χαλαπένιος, τριμμένο αφυδατωμένο κρεμμύδι και σίσο) υπήρξε σαφώς πιο ισορροπημένο. Το τελευταίο ισχύει και για το μοσχαρίσιο τατάκι με λάδι από γαρίδα, ponzu και γιούκα.
Το φρέσκο, καπνισμένο, φαγκρί στα κάρβουνα με πόνζου από χαλαπένιος, κόλιανδρο και σόγια, ντοματίνια σε σόγια και με τον εξισορροπητικό παράγοντα που δίνει το φύκι χιτζίκι, ήρθε σαν πιάτο ημέρας και αποτελεί ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα της φιλοσοφίας του εστιατορίου. Πάντρευε σε απόλυτο βαθμό τη μεσογειακή οικειότητα του ψαριού στη σχάρα με τον γευστικό εξωτισμό της Άπω Ανατολής.
Στα έως τώρα best sellers του "Dear Manouka" περιλαμβάνονται οι δύο εκδοχές των baos. Η αφρατότατη πρώτη προσομοιάζει με το πάντοτε επιτυχημένο comfort δίπτυχο burger-πατάτες. Το κρέας εντός του ψωμιού είναι νόστιμο κατσίκι, πλαισιωμένο με ταμάρινδο, πίκλες και κύμινο, ενώ το συνοδευτικό είναι τηγανητή γιούκα, κομμένη σε κυβάκια. Κοινή συνιστώσα, μία καλοφτιαγμένη σάλτσα creole με μάνγκο, λάιμ και ταμάρινδο.
Το έτερο bao παρουσιάστηκε εξίσου πληθωρικό αλλά με διαφορετικό τρόπο. Γεμιστό με γκοργκοντζόλα και κεράσι, συνοδευόμενο με δικό τους βούτυρο από μέλι, sriracha και λάιμ, αποτελεί ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον συνοδευτικό για κρασί.
Θετικό πρόσημο αφήνει και το μοσχαρίσιο φιλέτο -σιτεμένο για 22 ημέρες- που το συντρόφευε ένας αξιόλογος πουρές κρεμμυδιού με καπνιστό πιπέρι, μαζί με σάλτσα ντεμι-γκλας και ντοματίνια σε ζύμωση με σόγια.
Παράλληλα και συμπληρωματικά, τα -κλασικά με twists- ποτά της λίστας που επιμελείται ο Γιάννης Πισσάς ακολουθούν τη λογική του ταιριάσματος με το φαγητό. Η πικάντικη Pop Margarita, το Rum Fashioned Guanciale και το Cherry Negroni δείχνουν να συγκινούν περισσότερο κατά την εκκίνηση του "Dear Manouka", όπως επίσης και τα perfect serves των G&T.
Αν πάλι δεν ανήκεις σε εκείνους που θα προτιμήσουν ένα cocktail με το φαγητό τους, ο Σωκράτης Βρακάς έχει δομήσει μία λίστα κρασιών με ετικέτες που καλύπτουν κάθε πεδίο του οινικού κόσμου. Υπάρχει επίσης και η δυνατότητα του μυστικού κελαριού, με κρασιά εκτός καταλόγου, που δίνει μια διαφορετική διάσταση της συνολικής εμπειρίας εδώ.
Τέλος, τα στιβαρά γλυκά του Αλέξανδρου Παπαγεωργίου ("The Zillers") είναι σίγουρα ένας λόγος για να φύγεις με ζωγραφισμένο στα χείλη χαμόγελο από το εστιατόριο. Είτε επιλέξεις την (αποδομημένη) τάρτα yuzu, είτε το δημιουργικό ρυζόγαλο.
Info
Ηρώνδα 8, Παγκράτι
Τηλ. 210 7293628
Τρ. - Παρ. από τις 19.00, Σαβ. και Κυρ. από τις 14.00
Διαβάστε Επίσης
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
