Είναι η τρίτη χρονιά που το «Andaman» στήνει τους αστικούς του τροπικούς στην ταράτσα ενός κόκκινου κτιρίου στα Κάτω Πετράλωνα. Εκεί, στα ψηλά, με ισχυρές δόσεις έντονων χρωμάτων, χειροποίητα φωτιστικά, ένα στέγαστρο από φύλλα πάνω από το μπαρ, φοίνικες και μπανανιές στα παρτέρια, σε περιμένει ένα από τα πιο καλοκαιρινά σποτ του κέντρου. Και μαζί του, μια νόστιμη πάπια μαρινάτη/καπνισμένη που σερβίρεται είτε με γλυκιά hoisin είτε με σάλτσα σόγιας με λαχανικά, λουκουμεδένιες τηγανητές γαρίδες με μαυροσούσαμο που περιχύνονται με σάλτσα λάιμ (θα την προτιμούσα σερβιρισμένη χωριστά, γιατί έτσι ποτίζουν και χάνεται η τραγανή αίσθηση της γαρίδας), καθώς και γαρίδες σε γήινη σάλτσα τεσσάρων διαφορετικών ειδών μανιταριών, με λαχανικά, ξερό κρεμμύδι και φρέσκο τζίντζερ.
Άμα είσαι φαν της κάψας και των μπαχαρικών, πάρε το κόκκινο κάρι που φτιάχνει η Ταϊλανδέζα κυρία Τικ και σου μουδιάζει τη γλώσσα, είτε με κοτόπουλο, είτε με πάπια, είτε με χοιρινό, είτε με γαρίδες, είτε σε χορτοφαγική εκδοχή. Για αντίβαρο, μπορείς πιεις ένα φρουτώδες Thai tea (τζιν αρωματισμένο με πράσινο τσάι, γλυκό κουταλιού άγριο μύρτιλο και καπνιστή κανέλα) που το φέρνουν σε πορσελάνινο ταϊλανδέζικο τσαγιερό ή ένα Wasabee, με τζιν κι αυτό, αγγούρι, wasabi και εσπεριδοειδή^ το wasabi ίσα-ίσα που ακούγεται και το αποτέλεσμα είναι περισσότερο δροσερό παρά καυτερό.
Ανεβαίνοντας τη στριφογυριστή σιδερένια σκάλα, θα βρεθείς στο πάνω επίπεδο της ταράτσας, σ’ ένα μικρό «μπαλκόνι» που έχει το δικό του μικρό μπαράκι, απέναντι από μια τοιχογραφία σε στιλ γκράφιτι της Καταρίνα Βασίλκοβα κι ένα τραπέζι-κροκόδειλο που το περιτριγυρίζουν πολύχρωμα πουφ. Εκεί μπορείς να καθίσεις και μόνο για ποτό, χαζεύοντας ουρανό και Πειραιώς την ώρα που στην κονσόλα εναλλάσσονται world, jazzy, lounge μουσικές. Εμείς φύγαμε με το «Τajabone» του Σενεγαλέζου Ιsmael Lo στ’ αφτιά.