Είναι ένα απίθανο project, που καλύπτει με υποδειγματικό τρόπο όλη την γκάμα των ιταλικών γεύσεων κι έχει υλοποιηθεί σε Ιταλία, Ηνωμένες Πολιτείες και Ιαπωνία. Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος έζησε το Eataly στη Νέα Υόρκη, ενθουσιάστηκε και μας μεταφέρει την εμπειρία.
Ε χουν μια απίστευτη ικανότητα οι ιταλιάνοι να μετατρέπουν τις μικρές καθημερινές απολαύσεις σε μεγάλες στιγμές, να σε κάνουν να αισθανθείς ευφορία αντικρίζοντας ένα κεφάλι παρμεζάνα, να σου φτιάχνουν τη μέρα με ένα ασυνήθιστο σχήμα μακαρονιών. Έχουν το γευστικό πολιτισμό στο αίμα τους με έναν ανεπιτήδευτο, ουσιαστικό τρόπο. ακόμη και οι πιο αριστοκρατικές –λόγω ιστορίας– φίρμες δεν σηκώνουν ψηλά τη μύτη, πατάνε γερά στη γη. Δεν είναι τυχαίο ότι η ιταλική κουζίνα είναι η δημοφιλέστερη στον πλανήτη…
Το διαπίστωσα γι’ άλλη μία φορά σε πρόσφατο ταξίδι μου στη Νέα Υόρκη επισκεπτόμενος το Eataly, τη Μέκκα της ιταλικής γαστρονομίας, που έχει στήσει ο σεφ Mario Batali με τους συνεταίρους του. Πρόκειται για μια τεράστια αγορά σχεδόν 5.000 τ.μ. γεμάτη αυθεντικές χειροποίητες ντελικατέσεν και διαφόρων ειδών εστιατόρια. Υπάρχουν και άλλα τέτοια υπέροχα μέρη στη Νέα Υόρκη, η διαφορά του Eataly όμως είναι ότι, μαζί με τα προϊόντα, ρέουν πολιτισμός και χιούμορ.
Μέσα στον τεράστιο, πανέμορφα και φιλικά διαμορφωμένο χώρο υπάρχουν πάρα πολλοί «σταθμοί». Όπως ίσως μαντεύετε, τα φρέσκα ζυμαρικά είναι από τους πιο μεγάλους και πιο πολυσύχναστους. Λίγο πιο κει, στο σταθμό της μοτσαρέλας, πήζουν σε καθημερινή βάση 100 κιλά από το διάσημο τυρί.
Το αρτοποιείο είναι από τα πιο εντυπωσιακά σημεία, με τους φούρνους να ψήνουν συνεχώς μέχρι και 5.000 καρβέλια την ημέρα από 34 διαφορετικά ψωμιά. Υπάρχουν παρόμοιοι σταθμοί για homemade παγωτό, γλυκίσματα, κρεοπωλείο, ιχθυοπωλείο και, φυσικά, αυτόνομα deli shops όπου μπορείς να βρεις ποτά, κρασιά, μπίρες από μικρο-ζυθοποιίες, ατελείωτη ποικιλία τυριών, καφέ, γαλακτοκομικά, σοκολάτα, ελαιόλαδο, μέλια και μαρμελάδες, ψάρια και ξίδια. Ανάμεσά τους υπάρχουν όχι ένα και δύο, αλλά οκτώ διαφορετικά εστιατόρια, ένα εκ των οποίων είναι ταυτοχρόνως και σχολή. Στο κέντρο του Eataly, στα ψηλά μαρμάρινα τραπέζια του μπαρ «La Piazza», διαλέγεις το κρασί σου και τσιμπολογάς τυριά, λαχανικά και αλλαντικά.
Υπάρχουν επίσης χορτοφαγική γωνιά, ristorante, εστιατόρια που ειδικεύονται στο ψάρι και το κρέας, άλλο για μεσημεριανό και, βέβαια, σημεία που πουλάνε φανταστικά panini – όπως το pannozzo (από ψωμί που το φρυγανίζουν με καυτή πέτρα πάνω σε πλάκα).
Για να καταλάβετε το χαλαρωτικό και χιουμοριστικό ύφος αυτού του μέρους, φτάνει να δείτε δύο επιγραφές. Η πρώτη βρίσκεται στις τουαλέτες δίπλα στην μπιραρία: «Restrooms are here, naturally… near the beer!» Και η άλλη στην έξοδο: «Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε και το Eataly.
Αν δεν μας πείτε τι θέλετε να βελτιώσουμε, δεν θα μάθουμε ποτέ τι σκέφτεστε… Ξέρουμε να ακούμε και νοιαζόμαστε για ό,τι σκέφτεστε». Ο κόσμος το γλεντάει αυτό το μέρος και τα κέρδη του έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία.
Να ξέρατε πόσο το ζήλεψα το Eataly, και πρώτα απ’ όλα το εκπληκτικό όνομά του.
Θα μπορούσαμε άραγε να κάνουμε κάτι ανάλογο με τις δικές μας γεύσεις; Πάντως, θα έπρεπε. Δεν θα είχε σίγουρα το σουξέ του ιταλικού, θα ήταν όμως ένα σημείο αναφοράς της ελληνικής γαστρονομίας και του πολιτισμού της. Αξίζει να κάνεις την αρχή και να χτίζεις για το μέλλον.
