Δεν είναι πολλές οι φορές που χρειάζεται μία Αθηνόραμα Digital Week προκειμένου να αξιολογηθεί ένα προϊόν ή μία υπηρεσία - αυτό ακριβώς χρειάστηκε ωστόσο για την πολυσυζητημένη Netflix, η οποία αυτές τις μέρες πρακτικά ξεκινά την εμπορική της πορεία στην Ελλάδα (μετά από τον... αναγνωριστικό δωρεάν μήνα για όλους). Τις προηγούμενες ημέρες σκιαγραφήσαμε την πορεία και την θέση της στην αγορά της οικιακής διασκέδασης, καταθέσαμε τις πρακτικές μας εντυπώσεις από τη χρήση της επί 4 εβδομάδες σε πλήθος διαφορετικών συσκευών, προτείναμε έναν αριθμό από τέτοιες συσκευές που προσφέρουν ποικιλοτρόπως πρόσβαση στο περιεχόμενο της Netflix, εντοπίσαμε και το σημαντικότερο πρόβλημα που την χαρακτηρίζει στα μάτια του ελληνικού κοινού.
Και έτσι έρχεται... φυσιολογικά και η ώρα της απόφασης πλέον: ξεκινάς αυτόν τον καιρό να πληρώνεις μηνιαία συνδρομή στην Netflix ή εν τέλει δεν αξίζει, παρά το λογικό αντίτιμο;
Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε με ένα μονολεκτικό "ναι" ή "όχι" και αυτή μας η θέση να έχει ισχύ και αξία για τον λεγόμενο "μέσο Έλληνα θεατή". Όμως η αλήθεια είναι πως αυτός ο... μυθικός "μέσος Έλληνας θεατής" δεν υπάρχει: όλοι ανήκουμε σε υποσύνολα μέσα σε ένα ευρύτερο σύνολο, βάσει των προτιμήσεών μας, του υπόβαθρου που έχουμε ως θεατές, των οικονομικών μας δυνατοτήτων και φυσικά των απαιτήσεων που έχουμε από το περιεχόμενο που θα μάς ενδιέφερε να πληρώσουμε. Αποφασίσαμε να διακρίνουμε υποκατηγορίες θεατών, λοιπόν, όπως τις έχουμε παρακολουθήσει να διαμορφώνονται στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, και να τοποθετηθούμε με σαφήνεια όσον αφορά στο αν και κατά πόσο κάθε μία από αυτές θα είχε νόημα να πληρώνει συνδρομή στην Netflix ή όχι.
Ο θεατής "Χρειάζομαι ελληνικούς υπότιτλους σε ο,τιδήποτε ξενόγλωσσο παρακολουθώ".
Απλά, καθαρά και ξάστερα... μακριά από την Netflix. Ούτε προσφέρει, ούτε προβλέπεται πως θα προσφέρει στο εγγύς μέλλον η αμερικανική εταιρεία στις ταινίες και στις σειρές της ελληνικούς υπότιτλους ή εξελληνισμό π.χ. στα παιδικά. Υπάρχει ένας "πλάγιος" (και αμφίβολης νομιμότητας) τρόπος για να προσθέσει κανείς ελληνικούς υπότιτλους, αλλά είναι εφαρμόσιμος μόνο σε PC, χρειάζεται "ψάξιμο" και εν τέλει έρχεται σε αντίθεση με το πιο σημαντικό πλεονέκτημα της Netflix, δηλαδή την ευκολία χρήσης.
Ο θεατής "Θέλω να παρακολουθώ μόνο τις πιο πρόσφατες ταινίες και σειρές".
Και εδώ η θέση μας θα πρέπει, εκ των πραγμάτων, να είναι εν τέλει αρνητική. Υποθέτουμε πως αυτός ο θεατής - όπως συμβαίνει και πρακτικά - δεν έχει πρόβλημα με τους αγγλικούς υπότιτλους. Οι ελλείψεις στον κατάλογο της Netflix σε "φρέσκο πράγμα" (για τους λόγους που εξηγήσαμε στο σχετικό άρθρο), είναι τόσες πολλές, ώστε ο... εκνευρισμός δεν θα αργήσει να έλθει, ειδικά στους ενημερωμένους θεατές που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στο Hollywood και τα τηλεοπτικά δίκτυα.
Εξαίρεση αποτελούν φυσικά εκείνες οι σειρές και ταινίες "τελευταίας κοπής" για τις οποίες δεν υπάρχουν ήδη συμφωνίες και "κλειδωμένα" πνευματικά δικαιώματα στην Ελλάδα. Παραδόξως αυτές είναι ουκ ολίγες - ειδικά στις σειρές, τα Daredevil, Jessica Jones, Narcos και Master of None είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα ΑΑΑ παραγωγών που αξίζουν την προσοχή του Έλληνα θεατή και διατίθενται από την Netflix. Στην ίδια κατηγορία και ταινίες όπως το Beasts of No Nation και ντοκυμαντέρ όπως το Making of a Murderer. Είναι, όμως, αρκετά 8-10 τέτοια ονόματα για μηνιαία συνδρομή ύψους €7.99/€9.99/€11.99; Άποψή μας, όχι.
