Όσον αφορά στις "μεταφορές" video games σε ταινίες, τα studios του Hollywood έχουν στην ουσία δύο επιλογές: είτε να παραμείνουν πιστά όσο το δυνατόν περισσότερο στο πρωτογενές υλικό με το οποίο είναι εξοικειωμένοι οι gamers (διακινδυνεύοντας να ξενίσουν το ευρύτερο κινηματογραφικό κοινό), είτε να αξιοποιήσουν το πρωτογενές υλικό δημιουργικά ώστε να προκύψει κάτι που είναι περισσότερο προσβάσιμο και κατανοητό από το ευρύ κοινό (ριψοκινδυνεύοντας να απογοητεύσουν ή κι εξοργίσουν τους gamers που θεωρητικά ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τέτοια φιλμ εξ ορισμού). Όταν, δε, το video game προς μεταφορά είναι το Gran Turismo - ένας θρύλος που όμως, ως driving game, δεν έχει συγκεκριμένη υπόθεση, χαρακτήρες και σεκάνς να αξιοποιηθούν αυτούσια - με ποιά προσέγγιση μπορεί να λειτουργήσει μία κινηματογραφική παραγωγή και για τα δύο προαναφερθέντα κοινά;

Η Sony Pictures με την ταινία Gran Turismo... "παρακάμπτει" την ερώτηση κι εστιάζει σε μία ανθρώπινη ιστορία που εξελίσσεται απλώς στο πλαίσιο της φημισμένης σειράς video games - δεν προσπαθεί, δηλαδή, να "μεταφέρει" τα δεύτερα στην μεγάλη οθόνη ως το κεντρικό της θέμα. Η ιστορία δεν είναι άλλη από αυτή του Jann Mardenborough, ενός Βρετανού gamer και κορυφαίου παίκτη Gran Turismo που κατόρθωσε να εξελιχθεί σε επαγγελματία οδηγό αγώνων αυτοκινήτων μέσα από την πρωτοβουλία Gran Turismo Academy των Sony και Nissan: ένα πρόγραμμα που "έτρεξε" άκρως επιτυχημένα από το 2008 έως και το 2016 με αντικείμενο αυτήν ακριβώς την εκπαίδευση παικτών Gran Turismo στην αληθινή αγωνιστική οδήγηση και την μετάβασή τους στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα τεσσάρων τροχών του πλανήτη. H Sony Pictures έχει κάνει αλλαγές, παρεμβάσεις και προσαρμογές στα πρόσωπα και γεγονότα χάριν σεναρίου, ευτυχώς ωστόσο όχι τόσες ώστε να μην δικαιούται να υποστηρίζει πως η ταινία Gran Turismo "στηρίζεται σε αληθινή ιστορία".

Το σενάριο αυτό είναι αποδεκτό, παρά το γεγονός ότι δεν... προσπαθεί να πρωτοτυπήσει ακριβώς όσον αφορά στην πορεία και την κατάληξή του και παρά το γεγονός ότι δεν κρύβει την πρόθεσή του να υιοθετήσει συγκεκριμένα κινηματογραφικά κλισέ: τον βετεράνο που επιστρέφει από την αφάνεια για να βοηθήσει τον άπειρο νέο, την οικογένεια που δεν πιστεύει και τόσο στο ονειροπόλο παιδί της, το αντιπαθητικό στέλεχος marketing της πολυεθνικής που θα πει και θα κάνει ο,τιδήποτε για να πετύχει αυτό που θέλει, το προσωπικό δράμα που ο πρωταγωνιστής θα πρέπει να ξεπεράσει για να φτάσει στον σκοπό του και μερικά ακόμη. Είναι όμως στοιχεία κλισέ που, καλώς ή κακώς, το ευρύ κοινό καταλαβαίνει και είναι εξοικειωμένο με αυτά, γι' αυτό η Sony Pictures επέλεξε να τα χρησιμοποιήσει αντί να εστιάσει σε στοιχεία που μόνο οι gamers και οι fans των Gran Turismo θα εκτιμούσαν.

Μπορεί να ακούγεται ως... φορσέ επιλογή, όμως εν πολλοίς λειτουργεί - χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που έχουν συμπεριληφθεί στην ταινία Gran Turismo "για τους fans". Γιατί υπάρχουν. Για την ακρίβεια θα έλεγε κανείς πως υπάρχουν... αχρείαστα πολλά "διαφημιστικής" φύσης που απευθύνονται κυρίως σε αυτούς, πέρα από τις όποιες αναφορές στα GT που ούτως ή άλλως μόνο εκείνοι θα αναγνωρίσουν. Αυτά τα διαφημιστικά στοιχεία τα περιμέναμε, αλλά... όχι τόσα πολλά και όχι με τόση συχνότητα, είναι η αλήθεια, έστω κι αν δεν αρκούν για να αμαυρώσουν την όλη ψυχαγωγική εμπειρία που προσφέρει το φιλμ. Είναι σημαντικό, πάντως, οι fans να γνωρίζουν πως κατά βάση το φιλμ Gran Turismo δεν έχει δημιουργηθεί βάσει των δικών τους προσδοκιών: έχει δημιουργηθεί βάσει του τί αναμένει το πλατύ κινηματογραφικό κοινό (και οι κριτικοί ταινιών βέβαια) και τί μπορεί να αξιολογήσει στο πλαίσιο του σύγχρονου σινεμά. Καλώς ή κακώς, στο πλαίσιο μιας καλής πορείας στα ταμεία των σινεμά, ίσως είναι καλύτερα έτσι.

Δεν χρειάζεται να ανήκει συγκεκριμένα στο... ένα είδος κοινού ή στο άλλο, ευτυχώς, κανείς για να απολαύσει το σημαντικότερο πράγμα που προσφέρει η ταινία Gran Turismo: τις συναρπαστικές σεκάνς αγώνων ταχύτητας σε μερικά από τα διασημότερα σιρκουί στην ιστορία της αυτοκίνησης. Ο τρόπος που αυτές έχουν αποδοθεί είναι από τους πλέον ρεαλιστικούς σε οποιοδήποτε φιλμ του είδους, χρησιμοποιώντας μόνο πρακτικά εφέ (και αυτά περιορισμένα), ευρηματικές γωνίες στην κάμερα και δυναμικές αποστάσεις λήψης (που ακολουθούν πότε από κοντά και πότε από μακριά την δράση) άκρως αποτελεσματικά σε όλους τους αγώνες... ακόμη και σε αυτούς "της υπομονής" όπως του πρωταθλήματος Le Mans. Οι θεατές σε ουκ ολίγες περιπτώσεις θα αισθανθούν ένταση και αγωνία στην διάρκεια αυτών των αναμετρήσεων όπως ελάχιστες άλλες ταινίες αυτοκίνησης έχουν καταφέρει στο παρελθόν... κοινώς, αυτό ακριβώς που έπρεπε να πετύχει ένα φιλμ βασισμένο στα Gran Turismo.