Με τις σύγχρονες τηλεοράσεις, οποιασδήποτε τεχνολογίας, συμβαίνει το εξής παράδοξο: οι καταναλωτές επιλέγουν μοντέλα κυρίως βάσει του τί βλέπουν, ενώ το σημαντικότερο είναι στην πραγματικότητα κάτι που... δεν βλέπουν. Eίναι επίσης κάτι για το οποίο ελάχιστοι φροντίζουν να ενημερωθούν πριν αγοράσουν την τηλεόραση που επέλεξαν, αλλά και κάτι που όταν δουλεύει σωστά είναι "αόρατο", ενώ όταν δεν λειτουργεί αποτελεσματικά οι περισσότεροι άνθρωποι το παρατηρούν, αλλά δεν ξέρουν πού ακριβώς να το αποδώσουν. Μίνι... γρίφος; Όχι ακριβώς, αν μιλάμε για την επεξεργασία εικόνας των σύγχρονων τηλεοράσεων!

Εξηγούμε: ο κόσμος συνήθως διαλέγει το μοντέλο της επόμενης τηλεόρασης που θα αγοράσει - αφήνοντας στην άκρη για λίγο τον παράγοντα του κόστους - βάσει πραγμάτων που βλέπει. Είτε πρόκειται για το design της συσκευής (τον γενικό σχεδιασμό της δηλαδή), είτε πρόκειται για τις θύρες διασύνδεσης, είτε για τεχνικά χαρακτηριστικά που αναγράφονται στα διαφημιστικά φυλλάδια ή στο επίσημο website του εκάστοτε κατασκευαστή, οι πιο πολλοί καταναλωτές αρκούνται σε αυτά. Αυτό που δεν βλέπει ο πιο πολύς κόσμος, αυτό που σπάνια αναφέρεται στην λίστα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά, αναφέρεται συχνά με τρόπο μόνο γενικό στο website του κατασκευαστή και πρέπει κανείς να ψάξει επί τούτου σε αξιολογήσεις και παρουσιάσεις για να το βρει ως πληροφορία, είναι το αν και σε ποιό βαθμό έχει δοθεί σημασία στο σύστημα επεξεργασίας εικόνας της εκάστοτε τηλεόρασης.

Η επεξεργασία εικόνας που αναλαμβάνει το "αρμόδιο" υποσύστημα σε κάθε σύγχρονη τηλεόραση είναι το στάδιο εκείνο που παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην ποιότητα της τελικής απεικόνισης. Εκεί καθορίζεται το πόσο φυσική και ισορροπημένη θα είναι η εικόνα στα χρώματα, πόση λεπτομέρεια θα προσφέρει, πόσο ομαλή θα είναι η κίνηση και μια σειρά από άλλα στοιχεία που χαρακτηρίζουν όσα βλέπουμε σε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, σπορ ή video games. Αν το υποσύστημα αυτό δεν είναι "ενός επιπέδου και πάνω" ικανό, τότε ο θεατής θα παρατηρεί μόνιμα αντιρεαλιστικά, αφύσικα χρώματα, εικόνα είτε θολή είτε με τις ατέλειές της υπερτονισμένες, κίνηση που "χάνει καρέ" ή μειώνει το επίπεδο λεπτομέρειας και άλλα προβλήματα που, συνολικά, θα τού στερούν την δυνατότητα να απολαμβάνει αυτό που παρακολουθεί όσο θα μπορούσε.

Το υποσύστημα επεξεργασίας εικόνας σε μία τηλεόραση, δε, είναι αυτό που καθιστά την καθημερινή συμβίωση μαζί της... εφικτή, αν θέλει να είναι κανείς ειλικρινής (ειδικά μιλώντας για τηλεοράσεις 4Κ και 8Κ και μεγάλες διαγωνίους). Κακά τα ψέματα, λίγοι είναι οι καταναλωτές που φροντίζουν να προσφέρουν σε αυτές τις σύγχρονες τηλεοράσεις εξ αρχής υψηλής ποιότητας περιεχόμενο - όπως π.χ. ταινίες σε Ultra HD Blu-ray ή φιλμ μέσα από υπηρεσίες όπως η Bravia CORE - ώστε να φαίνεται απολαυστικό σε τέτοιες οθόνες. Οι πιο πολλοί από μας στις τηλεοράσεις μας παρακολουθούμε απλό "ελεύθερο" τηλεοπτικό πρόγραμμα (χαμηλής ανάλυσης και υπερσυμπιεσμένο), περιεχόμενο από δορυφορικές ή Δικτυακές τηλεοπτικές συνδρομητικές υπηρεσίες (υψηλότερης ανάλυσης αλλά επίσης υπερσυμπιεσμένο) και υλικό από αμιγώς Δικτυακές υπηρεσίες όπως π.χ. το Netflix (ανάλυσης που ποικίλλει και λιγότερο συμπιεσμένο μα και πάλι με πάρα πολλές ατέλειες). Χωρίς αναβάθμιση ανάλυσης και βελτίωση σε πολλαπλά επίπεδα, η εικόνα όλων των παραπάνω είτε... "δεν θα βλεπόταν", είτε θα είχε χαώδη διαφορά συγκριτικά με αυτό που παρακολουθούμε σήμερα.

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η Sony, εταιρεία με μεγάλη εμπειρία στον κινηματογραφικό χώρο κι ακόμη μεγαλύτερη στην υλοποίηση τηλεοράσεων, έδωσε από νωρίς - νωρίτερα απ' ότι κάθε άλλος κατασκευαστής - έμφαση στα υποσυστήματα επεξεργασίας εικόνας των δικών της προτάσεων. Ξεκινώντας από την δεκαετία του '90 οι Ιάπωνες ανέλυαν την τηλεοπτική εικόνα, πειραματίζονταν με τρόπους βελτίωσής της και κάθε χρόνο καθιστούσαν τα συστήματα επεξεργασίας της όλο και ισχυρότερα, όλο και ικανότερα να προσφέρουν καλύτερο αποτέλεσμα στο κοινό που τιμούσε και τιμά τις τηλεοράσεις της. Η Sony ήταν και ο πρώτος κατασκευαστής ο οποίος - χωρίς να τον ονομάσει "τεχνητή νοημοσύνη" - υλοποίησε και καθιέρωσε στην αγορά τον μηχανισμό που συγκρίνει την προβαλλόμενη εικόνα μιας τηλεόρασης με αντίστοιχές της σε βάσεις δεδομένων, ώστε να βελτιστοποιεί την πρώτη πάντοτε σωστά.

Φέτος, ωστόσο, ο ιαπωνικός κολοσσός έχει θέσει τον πήχυ της συνολικής ποιότητας εικόνας υψηλότερα από ποτέ με τον Cognitive Processor XR, τον ισχυρότερο και ικανότερο επεξεργαστή εικόνας που έχει προσφέρει στην καταναλωτική αγορά. Ο επεξεργαστής αυτός αναλύει όλα τα επιμέρους στοιχεία που συνθέτουν κάθε καρέ της εικόνας που προβάλλουν οι τηλεοράσεις Bravia XR και τα βελτιστοποιεί όχι με τον τρόπο που τα ψηφιακά συστήματα θεωρούν καλύτερο (artificial intelligence) αλλά με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει το ανθρώπινο μυαλό την εικόνα αυτή (cognitive intelligence). Έτσι προχωρά "ένα βήμα παραπέρα" σε σχέση με ο,τιδήποτε άλλο προτείνει ο ανταγωνισμός σήμερα, προσαρμόζοντας τα σύγχρονα συστήματα επεξεργασίας εικόνας σε αυτόν που εν τέλει αξιολογεί το αποτέλεσμά τους, τον θεατή.

Η δουλειά που κάνει ο Cognitive Processor XR είναι εκπληκτική: τα τμήματα εκείνα που "πρωταγωνιστούν" στην προβαλλόμενη εικόνα ξεχωρίζουν σε όλα τους τα στοιχεία - αντίθεση, διαύγεια, χρώματα κλπ. - χωρίς όμως να αλλοιώνουν την συνολική της ποιότητα. Η οπτική εντύπωση που προσφέρεται έτσι είναι η καλύτερη δυνατή, αφού σε αυτά ακριβώς τα τμήματα εστιάζεται το ενδιαφέρον του θεατή παρακολουθώντας. Τα πρόσωπα και τα βλέμματα στις ταινίες, το βάθος πεδίου στα τοπία, η ένταση των χρωμάτων στα εφέ, όλα ξεχωρίζουν με την επεξεργασία μιας Bravia XR σε σχέση με αυτήν που κάνει οποιαδήποτε άλλη σύγχρονη τηλεόραση.

Το σημαντικό είναι πως ο Cognitive Processor XR όχι μόνο βελτιώνει με τρόπο εξελιγμένο την προβαλλόμενη εικόνα, αναλύοντας συνεχώς τα στοιχεία που την συνθέτουν, αλλά "καταλαβαίνει" πόσο χρειάζεται να παρέμβει σε κάθε περίπτωση βάσει της αρχικής ποιότητας του υλικού που επεξεργάζεται. Αναγνωρίζει, με άλλα λόγια, την διαφορά ανάμεσα σε ένα video του YouTube ή του Vimeo, σε μία ταινία της Cinobo, μία ταινία σε Blu-ray, μία τηλεοπτική σειρά 4Κ της Netflix και μία ταινία σε UltraHD Blu-ray και προσαρμόζει το πώς θα κάνει πολλαπλασιασμό γραμμών (αν χρειάζεται), πού θα οξύνει την εικόνα για περισσότερη λεπτομέρεια ή πόσο θα βελτιώσει τα χρώματα. Πάντα βάσει του πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος, και όχι ένας αλγόριθμος λογισμικού, κρίνει ως τρόπο περισσότερο αποτελεσματικό.

Τον κορυφαίο επεξεργαστή εικόνας της, τον Cognitive Processor XR, αξιοποιούν οι πέντε καλύτερες σειρές τηλεοράσεων της Sony για φέτος, τρεις τεχνολογίας LED/LCD - οι ανάλυσης 4Κ X90J και X95J, αλλά και η ανάλυσης 8Κ Z9J - και δύο τεχνολογίας OLED, οι ανάλυσης 4Κ Α90J και A80J. Όλες προσφέρουν όχι μόνο την καλύτερη δυνατή ποιότητα εικόνας που μπορεί να υποστηρίξει η κάθε μία βάσει της τεχνολογίας προβολής της και της υλοποίησής της, αλλά και εικόνα περισσότερο φροντισμένη από οποιαδήποτε τηλεόραση αντίστοιχης κατηγορίας είχε προσφέρει στο παρελθόν η ιαπωνική εταιρεία. Και αν μιλά κανείς για την Sony, τότε αυτό... "μιλά από μόνο του"!