Ούτε καινούργια, ούτε... άγνωστη είναι βέβαια η στρατηγική του λεγόμενου "halo effect" που ακολουθεί τόσο η Sony, όσο και οποιαδήποτε άλλη μεγάλη κατασκευάστρια καταναλωτικών ηλεκτρονικών ώστε να μεγιστοποιήσει τις πωλήσεις της: η εταιρεία προσφέρει μεν πολλές διαφορετικές σειρές στην ίδια προϊοντική κατηγορία κάθε χρόνο, στην πραγματικότητα όμως εστιάζει σε ελάχιστες συγκεκριμένες (τις ακριβότερες) για να προσφέρει με αυτές την υψηλότερη δυνατή ποιότητα και τις πλέον ενδιαφέρουσες δυνατότητες. Με αυτόν τον τρόπο η εκάστοτε κατασκευάστρια ελπίζει πως οι καταναλωτές που δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν αυτά τα κορυφαία μοντέλα, θα επιλέξουν κάποιο από τα περισσότερο προσιτά της έχοντας την πεποίθηση πως και τα δεύτερα χαρακτηρίζονται σε σημαντικό βαθμό από το επίπεδο ποιότητας των πρώτων.

Ως στρατηγική το "halo effect" λειτουργεί, δεν είναι όμως ασύνηθες να υπάρχει στην πράξη πολύ μεγάλη απόσταση ανάμεσα στα καλύτερα προϊόντα της Sony και αυτά που η πλειοψηφία των καταναλωτών μπορεί ν' αποκτήσει. Όταν αναφερόμαστε, δε, στις τηλεοράσεις της, αυτό που έχει νόημα να κάνει οποιοσδήποτε είναι να ξεχωρίσει εκείνα τα μοντέλα που διατηρούν όσο το δυνατόν περισσότερο τον "χαρακτήρα" των κορυφαίων μοντέλων Bravia - το "DNA της Sony" όσον αφορά στην ποιότητα απεικόνισης δηλαδή - συναρτήσει της τιμής πώλησής τους. Η X85L έχει λοιπόν σαφέστατη... αποστολή ως η πλέον "ευρείας κατανάλωσης" τηλεόραση των Ιαπώνων στην μέση κατηγορία για φέτος: να αποδείξει πως διακρίνεται σε ικανοποιητικό ποσοστό από αυτόν τον "χαρακτήρα", για το κόστος της. Τα καταφέρνει;

Παραδοσιακά οι τηλεοράσεις μεσαίας κατηγορίας της Sony είναι σχεδιασμένες με τρόπο... σπαρτιάτικο μεν, κομψό δε - και η X85K δεν αποτελεί εξαίρεση: μπορεί να μην ξεχωρίζει κάτι χαρακτηριστικό στο design της, αλλά οι "καθαρές" γραμμές και το σχετικά λεπτό της πλαίσιο εξασφαλίζουν πως θα δείχνει καλαίσθητη μέσα σε οποιονδήποτε χώρο. Παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιεί... άφθονο πλαστικό (πρόκειται στο κάτω-κάτω για μοντέλο που στοχεύει στο ευρύ κοινό), είναι στιβαρής κατασκευής και το περίβλημά της "στέκεται" άριστα πάνω σε μεταλλικά στηρικτικά. Αυτά μπορούν να τοποθετηθούν είτε στα δύο άκρα της τηλεόρασης δεξιά και αριστερά, είτε στην μέση του κάτω μέρους της, επιτρέποντας έτσι την τοποθέτησή της και σε έπιπλα που δεν είναι μεγάλα σε πλάτος. Όταν τα μεταλλικά "πόδια" βρίσκονται στα δύο άκρα της X85L, υπάρχει αρκετός χώρος κάτω από την τηλεόραση και για την τοποθέτηση μιας soundbar, κάτι πάντοτε ευπρόσδεκτο ως επιλογή.

Μιλώντας για soundbar, οι επίδοξοι κάτοχοι μίας X85L ίσως θα χρειαστεί κάποια στιγμή μελλοντικά να αποκτήσουν μία τέτοια καθώς ο ήχος που προσφέρει το συγκεκριμένο μοντέλο της Sony δεν είναι ό,τι καλύτερο. Οι διάλογοι σε ταινίες ή σειρές είναι διαυγείς μα οι φωνές στερούνται υφής, οι χαμηλές συχνότητες αποδίδονται δυνατά αλλά δεν χαρακτηρίζονται από λεπτομέρεια, ενώ τα εφέ "κινούνται" γρήγορα και με ακρίβεια αλλά στερούνται "βάθους". Ο ήχος συνολικά αποδίδεται χωρίς παραμορφώσεις ακόμη και σε υψηλή ένταση, όμως η κατευθυντικότητά του είναι σαφέστατα περιορισμένη (κάτι που δεν βοηθά προφανώς σε περιεχόμενο π.χ. Dolby Atmos όσο κι αν η X85L θεωρητικά το υποστηρίζει). Καθώς ανήκει, άλλωστε, στην μεσαία κατηγορία τηλεοράσεων της Sony, η συγκεκριμένη Bravia δεν ενσωματώνει τις εξελιγμένες τεχνολογίας ήχου της εταιρείας (όπως π.χ. την Acoustic Multi-Audio). Αυτό που μπορούν να περιμένουν οι καταναλωτές είναι κατά τι καλύτερος ήχος από αυτόν μιας τυπικής τηλεόρασης, αλλά... ως εκεί.

Μια ματιά στο πίσω μέρος της X85L αποπνέει την ίδια γενική εντύπωση: ό,τι προσφέρεται θα καλύψει τις ανάγκες του κοινού στο οποίο στοχεύει το συγκεκριμένο μοντέλο Bravia, αλλά δεν υπάρχει κάτι άλλο αξιοσημείωτο. Παρούσα είναι η θύρα Ethernet για ενσύρματη Δικτυακή πρόσβαση (στην πράξη περιορισμένη στα 75-80 Mbps), δύο θύρες USB (χρήσιμες στην ουσία μόνο για αναπαραγωγή υλικού multimedia από εξωτερικά αποθηκευτικά μέσα), καθώς και θύρες composite και optical για αντίστοιχη σύνδεση με πηγές εικόνας και ήχου χαμηλής ανάλυσης. Η X85L προσφέρει πάντως ταχύτερη ασύρματη Δικτυακή πρόσβαση απ' ότι ενσύρματη (επιπέδου Wi-Fi AC) καθώς και υποστήριξη Bluetooth έκδοσης 4.2 για διάφορα σενάρια χρήσης. Με άλλα λόγια: δεν λείπει κάτι απαραίτητο, δεν προσφέρεται κάτι παραπάνω.

Ένας τομέας στον οποίο όλες οι Bravia των τελευταίων ετών εμφανίζονται περιορισμένες σε έναν βαθμό είναι αυτός των διαθέσιμων θυρών HDMI: λόγω της τεχνικής υποδομής που αξιοποιούν οι τηλεοράσεις αυτές, μόνο δύο από τις τέσσερις τέτοιες θύρες είναι προδιαγραφών 2.1 (και η μία είναι αυτή που υποστηρίζει το πρότυπο διασύνδεσης eARC), κάτι που πρακτικά σημαίνει πως αν κάποιος θέλει να συνδέσει μία καλή soundbar και περισσότερα από ένα σύγχρονα συστήματα gaming και να τα αξιοποιεί όλα στο έπακρο, απλά δεν μπορεί. Σε άλλα μοντέλα Bravia - ειδικά αυτά που απευθύνονται στους αφοσιωμένους gamers - αυτό παραμένει θέμα συζήτησης, όμως στην περίπτωση της X85L θεωρούμε πως όχι: το ευρύτερο κοινό δεν έχει, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, τέτοια ανάγκη (και για όποιον τυγχάνει όντως να την έχει η X85L ίσως δεν είναι η ιδανική επιλογή εξ αρχής).

Όσον αφορά, άλλωστε, στις ανάγκες και απαιτήσεις αυτού ακριβώς του ευρύτερου καταναλωτικού κοινού, στην κατηγορία των τηλεοράσεων είναι εν πολλοίς διαπιστωμένο πως η ποιότητα απεικόνισης δεν είναι ούτε το σημαντικότερο, ούτε το μοναδικό κριτήριο επιλογής: ο πιο πολύς κόσμος που αναζητά μία τηλεόραση "γενικών καθηκόντων" εστιάζει πολύ περισσότερο στο κόστος και τις δυνατότητές της συνολικά. Η Χ85L παραμένει, ωστόσο, προϊόν μιας εταιρείας με μεγάλη παράδοση στην επεξεργασία και απόδοση προσεγμένης τηλεοπτικής εικόνας, οι προσδοκίες λοιπόν είναι σε έναν βαθμό μεγαλύτερες - και, για μοντέλο που αξιοποιεί σύστημα υποφωτισμού με τοπικό έλεγχο (FALD), η συγκεκριμένη Bravia τιμά μεν αυτήν την παράδοση, αλλά... οριακά.

Ο λόγος δεν είναι άλλος από αυτές ακριβώς τις ζώνες υποφωτισμού, οι οποίες στην περίπτωση του μοντέλου 55 ιντσών της X85L που αξιολογήσαμε ήταν μόλις 24. Αν και αρκετές για να αυξήσουν σημαντικά την συνολική αντίθεση της εικόνας σε σύγκριση με π.χ. κάποια άλλη Bravia που στηρίζεται σε περιφερειακό σύστημα υποφωτισμού, δεν είναι αρκετές για να προσφέρουν λεπτομερή έλεγχο (υπάρχει λόγος που οι κορυφαίες τέτοιου τύπου τηλεοράσεις LED/LCD κοστίζουν 4 ή 5 φορές περισσότερο από την X85L). Ως αποτέλεσμα του χαμηλού αριθμού ζωνών αναπόφευκτα έχουμε ατέλειες στην τηλεοπτική εικόνα όταν φωτεινά αντικείμενα προβάλλονται πάνω σε σκουρόχρωμο ή μαύρο φόντο - blooming, clouding και haloing στην... γλώσσα των τεχνικά καταρτισμένων - οι οποίες είναι εμφανείς σε υλικό " αυξημένης δυσκολίας". Σε καθημερινό, σύνηθες τηλεοπτικό περιεχόμενο - ταινίες, σειρές, σπορ κλπ. - οι ατέλειες είναι λιγότερο εμφανείς, μα οι θεατές που τις αναγνωρίζουν θα τις συναντούν κατά διαστήματα σε "απαιτητικά" πλάνα.

Το... θετικό, τρόπον τινά, είναι αυτό: η πιθανότητα να ενοχληθεί από τις ατέλειες αυτές το κοινό στο οποίο απευθύνεται μία X85L είναι μικρή. Πρόκειται, άλλωστε, για μία τηλεόραση που χαρακτηρίζεται από φροντισμένη εικόνα στους περισσότερους άλλους τομείς: είναι αρκετά φωτεινή - τόσο σε τυπικό υλικό SDR όσο και σύγχρονο HDR - με υψηλή για την κατηγορία της αντίθεση, αξιοπρεπή απόδοση του μαύρου, αλλά και αποδεκτή χρωματική ακρίβεια για το επίπεδο κόστους της. Το υποσύστημα ελέγχου εικόνας της X85L διαχειρίζεται την κίνηση έξοχα, αναβαθμίζει περιεχόμενο χαμηλής ανάλυσης σε 4Κ ποιοτικά και επεξεργάζεται το υπερσυμπιεσμένο υλικό υπηρεσιών streaming σχεδόν υποδειγματικά.

Όλα μαζί, τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα το είδος της ισορροπημένης, λεπτομερούς αλλά όχι υπερ-επεξεργασμένης εικόνας για την οποία είναι γνωστή η Sony. Αυτό, μάλιστα, παρά το γεγονός ότι η X85L δεν ενσωματώνει τον νεότερο επεξεργαστή Cognitive Processor XR των Ιαπώνων, αλλά τον "προηγούμενης γενιάς" X1 4K. Η οθόνη της, όντας τεχνολογίας VA, δεν προσφέρει τις ευρύτερες γωνίες θέασης που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς, ενώ και στην διαχείριση των αντανακλάσεων περιθώριο βελτίωσης υπάρχει ολοφάνερο. Όμως δεν χωρά αμφιβολία στο γεγονός ότι, για τα δεδομένα της μεσαίας κατηγορίας - όπου παραδοχές γίνονται απ' όλους τους κατασκευαστές - η X85L στον τομέα της απεικόνισης παραμένει αξιοπρεπής παρά τις προαναφερθείσες αδυναμίες.