Χρήστος Συμεωνίδης
Με το χρήμα και το τραπεζικό σύστημα καταπιάνεται ο Γιάννης Τσίρος στο τελευταίο έργο του, χρησιμοποιώντας εδώ τη φόρμα μιας κωμωδίας. Ένα μεγαλοστέλεχος τράπεζας, ο Κωνσταντίνος, & η ερωμένη του, η Κλαίρη, καθώς και ένα ζευγάρι Ρομά -ο Χάρης, βαποράκι κοκαϊνης που θέλει εξυπηρέτηση για το δάνειο της αρραβωνιαστικιάς του και η ίδια, η Ρουμπίνη, ιδιοκτήτρια σχολής μπαλέτου στον Ασπρόπυργο- είναι οι ήρωες που εγκλωβίζονται στο πολυτελές σπίτι του πρώτου, καθώς η αστυνομία πραγματοποιεί έρευνα στην πολυκατοικία, στο κατόπι του ύποπτου Χάρη. Τιμές ομολόγων που καταρρέουν, καθαρό και βρώμικο χρήμα, νεοελληνικός ρατσισμός και ένα φινάλε όπου όλα ταχτοποιούνται προς όφελος της τράπεζας μπαίνουν στο μίξερ του συγγραφέα, σε ένα κλείσιμο του ματιού πως το συστημικό χρήμα είναι πάντοτε "καθαρό" και πως οι τράπεζες θα βρουν τρόπους να επιπλεύσουν, ο κόσμος να χαλάσει κυριολεκτικά.
Από τις ελάχιστες φορές που ο συγγραφέας γράφει μια καθαρή -αν και πικρή- κωμωδία, δείχνει άνετος και σε αυτό το είδος με ένα έργο που ρέει και παρακολουθείται ευχάριστα. Όμως αυτό που λείπει από τα "Κανόνια και τρομπέτες" είναι το βάθος των χαρακτήρων˙ εδώ, οι ήρωες φαίνεται να υπακούν περισσότερο στην ανάγκη μιας τυποποιημένης απεικόνισης, κάτι που ίσως οφείλεται και στην παραστασιακή φόρμα που υιοθέτησε ο Γιώργος Παπαγεωργίου. Η σκηνοθεσία του είναι σπιτντάτη, ποντάρει στον παροξυσμό, η μουσική παρουσία έντονη και η κωμική στόχευση τονισμένη: απο τη χρήση των χαρακτηριστικών ηχητικών εφέ μέχρι τα εμβόλιμα τραγούδια που ερμηνεύουν οι ηθοποιοί (μουσική Γιώργος Δούσος). Αυτοί με τη σειρά τους αποδίδουν κατά κανόνα απολαυστικά αν και με εμφανή υπογράμμιση τις διακριτές ποιότητες των χαρακτήρων τους: ο Στάθης Σταμουλακάτος και η Νεφέλη Μαϊστράλη τους ανθρώπους του συστήματος και της "καλής" -αν και βρώμικης τελικά- κοινωνίας, ο Μάνος Καζαμίας τον λαϊκό, νταή αλλά και κωμικά αφελή Χρόνη, η Έλλη Τρίγγου την τσαμπουκαλού και ντόμπρα Ρουμπίνη, ο Γιώργος Τριανταφυλλίδης τον ρατσιστή αστυνομικό, ενώ τη διανομή συμπληρώνει στο σύντομο ρόλο της δεύτερης αστυνομικού η Μαριτίνα Κουτσοχιώνη. Χαρακτηριστικά τα σκηνικά της Μαρίας Φιλίππου, διαμορφώνουν ένα πολυτελές, ψυχρό και απρόσωπο σπίτι, ενώ τα κοστούμια της Αλέγια Παπαγεωργίου ποντάρουν στις αντιθέσεις των δύο κόσμων που συναντιούνται επί σκηνής.
Περισσότερες πληροφορίες
Κανόνια και τρομπέτες
Ως μια μαύρη κωμωδία για το βρώμικο χρήμα, το τραπεζικό σύστημα και τον σύγχρονο εθισμό γύρω από την εξαπάτηση αυτοχαρακτηρίζεται το νέο έργο του συγγραφέα και εύστοχου σχολιαστή της σύγχρονης πραγματικότητας, που αναδεικνύει την ψυχολογία του νεοέλληνα στην Ελλάδα του 2.0. Ένα ζευγάρι Ρομά, ένα ζευγάρι τραπεζιτών και δύο όργανα της τάξης συναντιούνται σε ένα loft κάπου στο κέντρο. Ο Κωνσταντίνος είναι διευθυντικό στέλεχος σε τράπεζα. Στα “χέρια” του έχει κάποια ομόλογα που καταρρέουν. Το βράδυ λίγο πριν την οικονομική καταστροφή θα συναντηθεί με τον Χρόνη. Ο Χρόνης -έμπορος ναρκωτικών μεταξύ άλλων- δουλεύει για τον Κωνσταντίνο. Έχει και μία αρραβωνιαστικιά, την Ρουμπίνη που θέλει να εξασφαλίσει μία καλύτερη συνθήκη για το δάνειο της από τον Κωνσταντίνο, ο οποίος έχει μια «απαγορευμένη» σχέση με την Κλαίρη, επίσης από την τράπεζα. Όλα θα συμβούν μέσα σε ένα βράδυ καταστροφής, παροξυσμού και παρεξήγησης.
