Η αυτοβιογραφική νουβέλα του Γιάννη Πάσχου, "Το χρονικό ενός δυσλεκτικού", είναι ακριβώς αυτό: το ημερολόγιο ζωής ενός δυσλεκτικού παιδιού μέχρι και μετά την ενηλικίωσή του. Ο "ήρωας" του βιβλίου, που μεγαλώνει σ’ ένα μικρό χωριό της Ηπείρου κάπου στα 60’s-70’s, δεν έχει μόνο την ατυχία να γεννηθεί δυσλεκτικός, αλλά να γεννηθεί δυσλεκτικός μέσα σε μια οικογένεια (μητέρα, πατέρας, θείος) δασκάλων, μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία και λέξεις. Μόνο που αυτός από πολύ μικρή ηλικία δείχνει μια δυσανεξία στα γράμματα και προτιμάει να εκφράζει την αχαλίνωτη φαντασία του και την έμφυτη περιέργειά του για τον κόσμο γεμίζοντας ατελείωτες σελίδες με σκίτσα που μοιάζουν με παράξενα, δικά του ιερογλυφικά. Είναι απολαυστικό το κείμενο του Πάσχου, καθώς μεταφέρει με πολύ χιούμορ, αντίστοιχη αμεσότητα αλλά και πίκρα όχι απλώς μια αυτοβιογραφία, όχι μόνο τη γλαφυρή αποτύπωση της ιστορίας και της διαδρομής αυτού του παιδιού, αλλά την ακτινογραφία μιας οικογένειας, μιας κοινωνίας ακόμη κι ενός ολόκληρου ιατρικού και εκπαιδευτικού συστήματος - και μαζί της άγνοιας και των παραλείψεών τους.
Ακόμη πιο αξιοσημείωτη αποδεικνύεται η παράσταση που σκηνοθετεί ο Ντίνος Ψυχογιός, μεταφέροντας το λογοτεχνικό έργο σε πρόζα για έναν ερμηνευτή (δραματουργική επεξεργασία της Ελένης Σπετσιώτη). Η σκηνοθεσία του δεν αρκείται στο να εμπιστευτεί το έργο σε έναν -εξαιρετικό, πράγματι- ηθοποιό, αλλά φροντίζει να στήσει επί σκηνής ένα ολοζώντανο, γλαφυρό σύμπαν, προσεγμένο στη λεπτομέρεια. Από το εξαίσιο σκηνικό της Νίκης Ψυχογιού, που γεμίζει τη σκηνή με βιβλία, σελίδες, χάρτες και χάρτινες κατασκευές και φτιάχνει έναν κόσμο από χαρτί και λέξεις, τους φωτισμούς της Μαριέττας Παυλάκη και τη μουσική του Γιώργου Χριστιανιάκη, στοιχεία που παίζουν και συνομιλούν μαζί με τον ηθοποιό και συμπληρώνουν την ιστορία του, το αποτέλεσμα απογειώνεται σε κάτι που ξεπερνάει ένα λιτό ανέβασμα μιας μονολογικής παράστασης. Έχουμε να κάνουμε με πλούσιο, χορταστικό θέατρο και με μια παράσταση που είναι επίσης ιδανική για εφήβους, εκπαιδευτικούς και γονείς. Συγκλονιστικός ο Δημήτρης Μαμιός στην ερμηνεία, δίνει σκηνική υπόσταση στον ήρωα και σε ολόκληρο τον κόσμο του έργου, με δυναμισμό, ακμαία ενέργεια και την απαιτούμενη εσωτερικότητα και, πάνω απ’ όλα, με πολύ κέφι!
Περισσότερες πληροφορίες
Το χρονικό ενός δυσλεκτικού
Η ομότιτλη νουβέλα στη σκηνή. Ο ήρωάς της μεγαλώνει σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου. Ονειρεύεται και ανακαλύπτει τον κόσμο σχεδόν όπως κάθε παιδί, μα ένα “λάθος” που κουβαλάει τον στιγματίζει, τον απομονώνει και την ίδια στιγμή τον πεισμώνει. Με όχημα την μοναδική του ματιά για τα πράγματα, το χιούμορ αλλά και την αγάπη των ανθρώπων του, αντιμετωπίζει καταστάσεις που μοιάζουν να συνθέτουν το ψηφιδωτό ενός παράξενου, μαγικού κόσμου. Το παιδί ενηλικιώνεται, αλλά πόσα “λάθη” χωράνε σε ένα κόσμο γεμάτο “σωστούς” ανθρώπους; Θα καταφέρει άραγε να κατακτήσει την πιο ψηλή κορφή της φαντασίας του; Θα μπορέσει να είναι ποτέ σαν όλους τους άλλους;