Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος επιστρέφει στην Έλλη Παπαδημητρίου, τη συγγραφέα που εγκαινίασε τη λειτουργία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου πριν είκοσι πέντε χρόνια με τον "Κοινό λόγο", μια συλλογή όπου καταγράφηκαν προφορικές μαρτυρίες γυναικών από την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής ως τον Εμφύλιο. Η "Ανατολή" αντλεί κι αυτή από την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής και αποτελεί ίσως το magnus opus της Παπαδημητρίου, αφού το εξέδωσε το 1942 κι έπειτα επανερχόταν σε αυτό, αναθεωρώντας και εμπλουτίζοντάς το, ανά δεκαετία σε κάθε επέτειο από την Καταστροφή, μέχρι και το 1992.
Η παράσταση διαγράφει έναν κύκλο, καθώς χτίζεται γύρω από τον "τελευταίο αιχμάλωτο" που φτάνει στην Ελλάδα από την Σμύρνη και την εξιστόρησή του, που πηγαίνει πίσω στα χρόνια του α΄παγκοσμίου πολέμου μέχρι και την Καταστροφή για να κλείσει επιστρέφοντας στο παρόν. Η αφηγηματικότητα και ο μουσικός χαρακτήρας κυριαρχούν στη δράση, που χτίζεται γύρω από τον Μανώλη Μαυροματάκη, στον ρόλο του αιχμαλώτου, ενώ οι υπόλοιποι ερμηνευτές –Ελένη Ουζουνίδου, Αποστόλης Ψυχράμης, Δημήτρης Καπουράνης και Μιχάλης Τιτόπουλος, με τη συνοδεία του τσελίστα Τάσου Μισυρλή- τον πλαισιώνουν πότε ως "Χορός" και πότε σε ξεχωριστούς ρόλους. Η γλώσσα της Παπαδημητρίου, πλούσια και γλαφυρή, επιβάλλεται, καθώς ζωντανεύουν δια μέσου της οι ιστορίες απλών, καθημερινών ανθρώπων. Οι μνήμες, τα τραύματα, η σχέση με τη γενέθλια γη κυριαρχούν και μεταφέρουν συγκίνηση μέσα από την ανεπιτήδευτη παρουσία του Μανώλη Μαυροματάκη. Η Ελένη Ουζουνίδου φέρνει στη σκηνή μια ζεστή, μητρική ποιότητα, ενώ η σωματική παρουσία των ερμηνευτών δονείται από μια συνεχή, πότε έντονη πότε αδιόρατη, ρυθμική ενέργεια, χάρη στη μουσική του Φώτη Σιώτα και την επιμέλεια κίνησης της Σοφίας Πάσχου.
Ο Βαγγέλης Θεδωρόπουλος αφήνει το κείμενο να απλωθεί και να επιδράσει στην πλατεία, λείπει όμως η επεξεργασία εκείνη που θα τόνιζε κάποιες κλιμακώσεις συναισθημάτων, αλλαγές ρυθμού ή δραματικής κατάστασης. Ας ληφθεί, πάντως, υπόψιν πως, καθώς πρόκειται για παράσταση που δημιουργήθηκε για να παιχθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Τίρυνθας (με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή), η μεταφορά σε θέατρο, και μάλιστα κλειστό, στερεί κάτι από την εμπειρία που μετέδιδε αρχικά.
Περισσότερες πληροφορίες
Η Ανατολή
Τα μοιραία γεγονότα της Μικρασιατικής εκστρατείας και καταστροφής (1918-1922) πραγματεύεται η θεατρική σύνθεση-φόρος τιμής στη συγγραφέα που συνέδεσε τη ζωή και το έργο της με την Μικρά Ασία, όπου λόγος, τραγούδι, χορός και ιστορική μνήμη συνυπάρχουν αρμονικά. Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος είχε την τύχη να γνωρίσει και να συνδεθεί με την Έλλη Παπαδημητρίου τη δεκαετία του ’70, όταν ήταν ακόμη σπουδαστής στη δραματική σχολή. Τώρα επιστρέφει στο έργο της με μια παράσταση που μοιάζει με επίσκεψη μιας παρέας προσφύγων σ’ έναν αρχαιολογικό χώρο, σε μια τελετή μνήμης για τη χαμένη τους πατρίδα.