Οθέλλος/Πορνογραφία

Μετά το “Όπως πάει το ποτάμι” και τη “Ψυχολογία Συριανού συζύγου: Χριστίνα”, ο Γιάννης Λεοντάρης επιστρέφει στο Σταθμός με μία νέα προσέγγιση του σαιξπηρικού έργου, που εστιάζει και αναδεικνύει έναν σημαντικό πυρήνα του: τις γυναικοκτονίες της Δυσδαιμόνας και της Αιμιλίας. Με επίκεντρο τον Ιάγο, έναν «παπαράτσι» ο οποίος δεν διστάζει να κατασκευάσει μια «πόρνη», μέσα από διαστρεβλωμένες εικόνες της πραγματικότητας που πείθουν τον Οθέλλο για την απιστία της Δυσδαιμόνας και τον ωθούν στη δολοφονία της, η παράσταση ενώνει τις τελείες ανάμεσα στην πορνογραφία και την έμφυλη βία, ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Υπό το πρίσμα του πορνογραφικού βλέμματος που κατακερματίζει και καταναλώνει το γυναικείο σώμα, ο Οθέλλος δεν είναι μια «τραγωδία ερωτικής ζήλιας», όπως συχνά χαρακτηρίζεται, αλλά μια ιστορία πατριαρχικής βίας. Στο τέλος του έργου, η Δυσδαιμόνα και η Αιμιλία είναι νεκρές. Τις σκότωσαν γιατί τις αγαπούσαν; Οι θεατές, μάρτυρες όσων έγιναν και γίνονται, καλούνται να πάρουν θέση, έχοντας κατά νου ότι ο θύτης, ακόμα κι αν αιμορραγεί, δεν σκοτώνεται.

Ερμηνεύουν: Αιμ. Βάλβη, Γ. Κριθάρας, Ν. Μαραγκόπουλος, Κ. Παπανδρέου. Σκην.: Η ομάδα. Κοστ.: Αιμ. Βάλβη. Μουσ.: Β. Μαντζούκης. Φωτ.: Ν. Βλασόπουλος.