Μεμοράντουμ
- Διάρκεια: 95'
Μια πολιτική κωμωδία για την παράνοια της γραφειοκρατίας με φόντο το υπερρεαλιστικό –καφκικό– σύμπαν ενός δημόσιου οργανισμού. Πρωτοανέβηκε τη δεκαετία του ’70, οπότε και θεωρήθηκε σχόλιο κατά της Χούντας. Το έργο παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν σε έναν δημόσιο οργανισμό όταν μια νέα, ακατάληπτη τεχνητή γλώσσα κάνει την εμφάνισή της. Η χρήση της επιβάλλεται από το «σύστημα» για την ανταλλαγή της υπηρεσιακής αλληλογραφίας και κάπως έτσι ξεκινά μια σειρά καταιγιστικών εξελίξεων που φωτίζουν το πώς η αδηφαγία, η αισχροκέρδεια και ο ωχαδερφισμός μετατρέπονται σε ύψιστες αξίες για τους εργαζομένους. Η παράσταση αναδεικνύει την πιο κωμική, γελοία αλλά και τρομακτική πλευρά του συστήματος μέσα από το ευφυές κοινωνικοπολιτικό έργο του Τσέχου θεατρικού συγγραφέα και πρωτεργάτη της πτώσης του κομμουνισμού, που μετά την αποχώρηση των Σοβιετικών από την Τσεχοσλοβακία διετέλεσε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης.
Ερμηνεύουν: Αλ. Βάρθης, Θ. Βλαβιανός, Τ. Λέκκας, Αλ. Μαρτίνη, Φ. Μιλλεούνης, Ελ. Σκολίδη, Ορ. Χαλκιάς. Σκην.: Μ. Σταμπούλου. Κοστ.: Ειρ. Γεωργακίλα. Μουσ.: Δ. Αδαμαντίδης. Φωτ.: Αλ. Αναστασίου.
Αναλυτική κριτική
Η πολιτική σάτιρα του Βλάτσλαβ Χάβελ δεν παίζεται συχνά, παρότι μας αφορά. Μας τη θυμίζει η ταλαντούχα Αικατερίνη Παπαγεωργίου, σε μια παράσταση ακριβείας, που αποθεώνει την ξεκαρδιστική όσο και δυστοπική ιστορία της. | Powered by Uber Διαβάστε ολόκληρη την κριτική
