Λάσπη

Ένα σπίτι που έχει καταληφθεί. Τρεις άγνωστοι. Μια συνάντηση που θα ταράξει τα δεδομένα τους. Λάσπη. Η μνήμη της πρώτης ύλης μας. Η μνήμη της φθαρτής ύπαρξής μας. Μια γυναίκα θα αφήσει πίσω της την αστική ζωή της πόλης με σκοπό να μετακομίσει στο χωριό, στην οικογενειακή ιδιοκτησία, σε ένα σπίτι ξεχασμένο, εγκαταλελειμμένο στο χρόνο. Ένα νεαρό ζευγάρι με τα παιδιά τους, έχουν εισβάλει και καταλάβει το σπίτι, κατοικούν εκεί για μήνες, με τη σιωπηρή συνομωσία όλου του χωριού. Μια ιστορία ξεκινά, ένας γρίφος ψάχνει τη λύση του. Μια ιδιωτικότητα που προσβάλλεται συνεχώς. Ένα σπίτι που συμπρωταγωνιστεί μέσα από τα μυστικά που κρύβει στους τοίχους του και τις κρυφές γωνιές του. Το καταφύγιο που έψαχναν και οι δυο πλευρές γίνεται τώρα ο εφιάλτης τους. Οι ρόλοι θα αλλάξουν, ο εισβολέας θα γίνει ιδιοκτήτης, ο ιδιοκτήτης φιλοξενούμενος. Εισχωρούν σε επικίνδυνα- συνειδητά ή υποσυνείδητα- παιχνίδια εξουσίας, μοιάζουν με πρωτόπλαστοι, γεύονται απαγορευμένους καρπούς, γίνονται λάσπη ο ένας στα χέρια του άλλου. Ασυνείδητο, ψευδαίσθηση, πραγματικό δημιουργούν ένα πλέγμα που σαν ιστός αράχνης παγιδεύει τα πρόσωπα του έργου.

Ερμηνεύουν: Μ. Ζορμπά, Χρ. Καπενής, Μ. Ζησιμοπούλου, Ελ. Ζουρελίδου, Κ. Κλάδης. Μουσ.: Die Arkitekt.