Κρυπτόγαμα

Έχοντας προκαλέσει μεγάλη αίσθηση με το μυθιστόρημά του “Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους” (εκδ. Νήσος), ο συγγραφέας Μιχάλης Αλμπάτης γράφει έναν μονόλογο που διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Κρήτης, αρχές της δεκαετίας του 1980. “Από τις λέξεις κρυπτόν και γαμείν”, όπως εξηγεί ο συγγραφέας, “ο τίτλος αναφέρεται στην κρυφή γονιμοποίηση. Έτσι ονόμασε ο βοτανολόγος Κάρολος Λινναίος τα φύκη, τους μύκητες, τα βρυόφυτα και τα πτεριδόφυτα, καθώς η απουσία ανθέων, καρπών και σπερμάτων, καθιστούσε τον τρόπο αναπαραγωγής τους γριφώδη. Υπάρχουν όμως και ανθρώπινα πλάσματα που αναδίδουνε τον ίδιο γρίφο, με κατάταξη ασαφή ανάμεσα στα γένη.” Πρωταγωνιστούν “ένας χασάπης που σιχαίνεται τη μυρουδιά απ’ τα σπλάχνα και το αίμα, ένα δαχτυλίδι μαγικό, που μεταμορφώνει όποιον το φορεί σ’ ό,τι πιότερο ποθεί μα και φοβάται να ’ναι, ένα γλέντι αρραβώνων και μια δολοφονημένη τραβεστί που είχε για ίνδαλμά της την Αλίκη Βουγιουκλάκη, δίνοντας παραστάσεις με τα τραγούδια της στους δρόμους”. Το κείμενο του συγγραφέα εστιάζει στην αγριότητα της ελληνικής επαρχίας του 1980, ενώ η παράσταση σ’ εκείνους που έχουν υπομείνει τον τρόμο του περιθωρίου, του λάθους, της δημόσιας κατακραυγής.

Ερμηνεύει: Μ. Παπαδημητρίου. Σκην.-κοστ.: Κ. Ζαμάνης. Μουσ.: Αλ.-Δ. Κτιστάκης. Φωτ.: Μ. Μάσχα.