©Patroklos_Skafidas
Η Λένα Κιτσοπούλου μέσα από το νέο της έργο, την "Ορέστεια του Στρίντμπεργκ", πυρπολεί τα στερεότυπα που περιβάλλουν τη συμβίωση και το γάμο, δημιουργώντας μια σύνθεση τριών έργων του Σουηδού δραματουργού Αυγούστου Στρίντμπεργκ: "Ο Χορός του Θανάτου", "Οι Δανειστές" και "Η Πιο Δυνατή". Ο Στρίντμπεργκ εμβάθυνε σε ζητήματα κοινωνικής και ατομικής δικαιοσύνης, όπως και η αισχυλική Ορέστεια, που εστιάζει στη μετάβαση από την εκδίκηση στη δικαιοσύνη. Η Κιτσοπούλου προσεγγίζει τα κοινά αυτά στοιχεία με σύγχρονη κριτική ματιά, αναδεικνύοντας την πάλη της ανθρώπινης φύσης ενάντια στη βία και τα τραγικά διλήμματα στις σχέσεις.
Σε ένα σκηνικό από ξύλο, που σχεδίασε η Μαγδαληνή Αυγερινού, ο πενταμελής θίασος — Χρήστος Σαπουντζής, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστος Μαλάκης, Μαρία Μοσχούρη και Γιάννης Μπαριτάκης — ζωντανεύει αυτή την επίγεια "κόλαση" της καθημερινής συμβίωσης υπό τη σκηνοθεσία της ίδιας της Κιτσοπούλου. Η πλοκή θυμίζει κακό ανέκδοτο: ένα ζευγάρι, ύστερα από 25 χρόνια γάμου, μένει μαζί από συνήθεια, αποκαλύπτοντας τα σκοτεινά και οδυνηρά βάθη της σχέσης τους. Οι συγκρούσεις τους διερευνούν την αγάπη και το γάμο με μαύρο χιούμορ και ένταση, φέρνοντας στο προσκήνιο την εξουσία και τον πόνο, που συχνά ενυπάρχουν στην αγάπη σύμφωνα με τον Στρίντμπεργκ.
Η παράσταση έχει μια γλυκόπικρη αίσθηση. Οι ηθοποιοί εκφράζουν ωμά συναισθήματα, πίσω από τα οποία υποβόσκει ένα αδιόρατο μαράζι, ένα τραύμα που δεν θεραπεύτηκε ποτέ. Τα χαμόγελα των ηρώων κρύβουν τον πόνο, τις αμφιβολίες, και την ανάγκη για επιβίωση, ακόμα κι όταν η απελπισία κυριαρχεί.
Οι ηχητικές αντιθέσεις της μουσικής του ECATI και οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί του Νίκου Βλασσόπουλου αποτυπώνουν τις λεπτομέρειες αυτού του υπαρξιακού δράματος, ενισχύοντας τη δραματική και κωμικοτραγική διάθεση. Η κωμική πλευρά κάποιων σκηνών δεν ελαφρύνει το θέμα, αλλά το κάνει πιο έντονα συνειδητό, καθιστώντας το κοινό συμμέτοχο σε μια αξέχαστη θεατρική εμπειρία.
Περισσότερες πληροφορίες
Η Ορέστεια του Στρίντμπεργκ
Στο νέο της έργο, η ιδιοσυγκρασιακή δημιουργός αντλεί έμπνευση από τα έργα του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ «Ο χορός του θανάτου», «Οι δανειστές», «Η πιο δυνατή», για να μιλήσει για τον έρωτα, την αγάπη, το γάμο και τη συμβίωση. Στο έργο τέσσερις ηθοποιοί με ένα μόνο μηνιάτικο θα ερμηνεύουν και θα κοπανιούνται όλη νύχτα μέσα σε τρία έργα εξίσου κουραστικά και τα τρία, εξίσου ανεπίκαιρα και τα τρία, ενώ οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν την λεωφόρο Κηφισιάς, αφού σίγουρα θα μπαινοβγαίνουν, γιατί ποιος αντέχει να βλέπει τρία έργα το ένα μετά το άλλο;".
